หวงมาก

"เออๆ!ก็ได้..คือ.."

อเลนจึงเล่าเรื่องตั้งแต่ที่พบกับรียาครั้งแรกจนถึงทุกวันนี้อย่างไม่ปิดบัง

"ไอ้เหี้..!มึงนี่แผนสูงนะ"ชาร์ลว่า

"ใช่..แต่น่าสงสารรียาว่ะ..ทำไมต้องมาเจอคนเหี้..!ๆอย่างนี้ด้วยวะ"เอสว่า

"กูก็คิดเหมือนมึงนะ..ว่าแต่ถ้ารียาไม่ยอมตกลงแต่งงานตามแผนของมึง..มึงจะทำยังไงวะ!?"แซกถาม

"ไม่ว่ายังไงกูก็ไม่มีวันปล่อยรียาไปจากกูแน่ๆ..ถ้าเธอไม่ตกลงกูก็จะหาวิธีอื่นเพื่อรั้งเธอเอาไว้"อเลนบอก

"แล้วถ้ารียาไม่ยอมแต่งงานกับมึง..มึงจะปล่อยพวกนั้นไปเหรอวะ!?"เอสถาม

"ไม่มีทาง..พวกมึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด"อเลนบอกเสียงจริงจัง

"แล้วมึงไม่กลัวว่ารียาจะไปจากมึงเหรอวะ!..ถ้ามึงแก้แค้นแล้วเอาบริษัทมาคืนให้เธอได้แล้ว"ชาร์ลถามอย่างกังวลแทนเพื่อน

"กูก็กลัวว่ะ!..แต่กูจะพยายามทำให้รียารู้ว่ากูรักเธอมากแค่ไหน..กูจะใช้ความรักและความจริงใจที่กูมีทำให้เธอรักกูให้ได้..ไม่ว่ามันจะยากหรือนานแค่ไหนก็ตามว่ะ..เพราะกูคงอยู่ไม่ได้จริงๆถ้าไม่มีรียา"อเลนบอกอย่างแน่วแน่

"เออ!..แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะโว้ย!..พวกกูดีใจกับมึงด้วยที่เจอคนที่มึงรักจริงๆ"เอสยิ้ม

"ขอบใจพวกมึงมากว่ะ"อเลนยิ้มนิดๆ

"เออ..แต่กูว่า..กูคุ้นๆหน้ารียานะ..กูว่า..กูเหมือนเคยเห็นที่ไหนนี่แหละ..แต่นึกไม่ออกว่ะ!"เอสพูด

"มึงจำคนผิดมากกว่ามั้ง..รียาเพิ่งกลับมาไทยแค่เดือนกว่าๆแล้วก็อยู่กับกูในคฤหาสน์ตลอด..แทบจะไม่ได้ออกไปไหนเลยนะ"อเลนบอกแล้วทำท่าคิด

"คงจะเป็นอย่างนั้นแหละ...กูคงจำคนผิดน่ะ..ช่างมันเถอะ"เอสบอกยิ้มๆ

"ไอ้สัส!..อย่ามายิ้มกวนตีน..และก็อย่าได้มาคิดอะไรกับรียาเด็ดขาด...ไม่อย่างนั้น..ถึงจะเป็นเพื่อน..กูก็ไม่เอาไว้เหมือนกัน"อเลนบอกเสียงเข้มสีหน้าจริงจังมาก

"555แม่ง!..โคตรหวง..โคตรหึงเลยนะมึง..พวกกูไม่คิดอะไรกับรียาแน่ๆ..มึงรู้จักพวกกูมาตั้งนานแล้วก็น่าจะรู้...พวกกูแค่แซวเล่นๆเฉยๆ...ทำเป็นจริงเป็นจังไปได้ว่ะ"แซกขำกับท่าทางของอเลน

"มึงก็อย่าไปแหย่มันสิวะ!..เดี๋ยวแม่งเอาจริง..ก็อยู่กันไม่ได้หรอก"ชาร์ลหันไปว่าเอสกับแซกเพราะรู้ว่าเวลาอเลนโกรธหรือโมโหน่ากลัวแค่ไหน

"เออๆๆ..พวกกูไม่แกล้งแล้วก็ได้..เดี๋ยวแม่งขึ้น..กูยังอยากมีชีวิตอยู่จีบสาวไปอีกนานๆ"เอสว่า

รียาที่เดินออกมาจากในครัวแล้วแต่ยังไม่ได้เดินออกมาให้อเลนกับเพื่อนๆเห็น เธอยืนฟังสิ่งที่อเลนพูดกับเพื่อนๆด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า ความดีใจอิ่มเอิบใจหัวใจพองโตเมื่อรู้ถึงสิ่งที่อยู่ในใจของอเลน พลางคิดว่าถึงในตอนนี้เธอจะยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับอเลนมากไปกว่าความซาบซึ้งในสิ่งที่เขาทำให้แต่ถ้ามันยังคงเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆเธอคงจะรักอเลนได้อย่างแน่นอนเพราะเธอก็รับรู้ถึงสิ่งที่เขาทำให้มาตลอดเดือนกว่าๆที่ผ่านมา เธอตั้งใจไว้แล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต ตราบใดที่อเลนยังรักเธอ เธอก็จะไม่มีวันทอดทิ้งอเลนไปอย่างแน่นอน

"นี่ค่ะ..เค้กชอคโกแลต..มันไม่หวานมากนะคะ..เพราะเฮียไม่ค่อยชอบกินของหวานมากน่ะค่ะ"รียายื่นขนมเค้กให้กับชาร์ล แซก เอสและแดน

"เฮีย?..รียาเรียกไอ้อเลนว่า..เฮีย!เหรอ"ชาร์ลเพิ่งสังเกตุถึงคำพูดที่รียาเรียกแทนตัวของอเลนจึงออกจะแปลกใจ

"ค่ะ..ก็..เฮียให้เรียกอย่างนั้นนี่คะ!?"รียางงๆว่ามันแปลกอะไร

"ไม่ต้องแปลกใจไปหรอกรียา...ก็ไอ้อเลนมันไม่เคยให้ใครเรียกมันแบบนี้มาก่อน...พวกพี่แค่แปลกใจน่ะ..หึหึ"ชาร์ลบอกแล้วหันไปยิ้มแซวอเลน

"แหม!พี่ชักอิจฉาไอ้อเลนเสียแล้วสิคับ..มีภรรยาเอาใจใส่ขนาดนี้...ถึงว่าไม่ยอมออกไปไหนเลย"แซกแซวบ้าง

"เอ่อ..ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ"รียาบอกเขินๆ

"พี่ว่าจะชวนไอ้อเลนกับรียาไปเที่ยวที่ผับของพี่น่ะ...รียาอยากจะไปมั้ย"ชาร์ลถามแล้วชำเลืองมองหน้าของอเลน

"แล้วแต่เฮียค่ะ"รียาบอกพลางมองหน้าอเลน

"ว่าไงมึง..รียาแล้วแต่มึงอ่ะ!"เอสถาม

"หนูอยากไปมั้ยคะ!?"อเลนก้มหน้ามาถามรียา

"หนูยังไงก็ได้ค่ะ.."รียายิ้ม

"กูว่า..มึงควรพารียาไปเปิดหูเปิดตาบ้างนะ..ให้อยู่แต่ในคฤหาสน์น่าเบื่อแย่"เอสว่า

"เออๆ..กูกับรียาไปก็ได้...งั้นเจอกันที่ผับสามทุ่ม..แต่กูไม่อยู่ดึกนะโว้ย!"อเลนยอมตกลงแบบเสียไม่ได้

"เออ..งั้นเจอกัน..พวกกูกลับก่อน..พวกพี่กลับก่อนนะแล้วเจอกัน"ชาร์ลบอกแล้วลุกขึ้นพร้อมกับแซกและเอส

"สวัสดีค่ะ"รียายกมือไหว้

"555พี่ว่านะ..รียาไม่ต้องไหว้พวกพี่หรอก..มันเหมือนพวกพี่แก่ยังไงก็ไม่รู้"เอสขำ

"ใช่..ต่อไปเราต้องเจอกันบ่อยๆอยู่แล้วล่ะ"ชาร์ลบอก

"ก็ได้ค่ะ"รียายิ้ม

"โอเค..แล้วเจอกัน"แซกบอกแล้วเดินออกไปพร้อมกับชาร์ลและเอส

"เป็นยังไงบ้างคะ..เค้ก..อร่อยมั้ย!?"รียาถามเมื่อเห็นอเลนกินจนหมดแล้ว

"อร่อยมากค่ะ...หนูทำอะไรก็อร่อยทุกอย่างเลย"อเลนยิ้ม

"ไม่น่าเชื่อเท่าไหร่เลยค่ะ..แดนล่ะ..อร่อยมั้ย..ห้ามโกหกนะ"รียาหันไปคาดคั้นกับแดนที่กินเค้กหมดแล้วเช่นกัน

อเลนอมยิ้มขำที่รียาไม่เชื่อคำพูดของเขาและหันไปถามเอากับแดน เพราะเธอรู้ว่าแดนไม่กล้าโกหก

"อร่อยคับ..นายหญิง"แดนยิ้ม

"เห็นมั้ยคะ..เฮียบอกแล้ว"อเลนลูบผมรียาเบาๆ

"ค่ะ..เอาไว้หนูจะทำอย่างอื่นให้เฮียกินอีกนะคะ"รียายิ้ม เธอดีใจที่อเลนชอบเค้กที่เธอทำ

"ค่ะ..แต่ไม่ต้องทำบ่อยนะคะ..เดี๋ยวหนูจะเหนื่อยป่าวๆ"อเลนบอก

"ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ..หนูชอบทำ"รียายิ้มมากขึ้น

"แล้วบ่ายนี้หนูจะทำอะไรคะ!?"อเลนถาม

"หนูว่าจะนั่งดูการประกวดดีไซเนอร์หน้าใหม่ของปารีสหน่อยน่ะค่ะ..แล้วเฮียล่ะคะ?"รียาถาม

"งั้น..เฮียนั่งทำงานตรงนี้เป็นเพื่อนหนูดีกว่าค่ะ"อเลนยิ้ม

"จริงๆเฮียไปทำที่ห้องทำงานก็ได้นะคะ..ไม่ต้องห่วงหนูหรอกค่ะ"รียาบอกอย่างจริงจังเพราะตั้งแต่เธอจดทะเบียนกับอเลน  อเลนแทบจะไม่เคยอยู่ห่างเธอเลย เธอไม่เคยเห็นเขาไปบริษัทเลยสักครั้งด้วยซ้ำ

"ไม่ล่ะค่ะ..เฮียอยากอยู่ใกล้ๆหนู..หรือหนูรำคาญเฮียหรือป่าวคะที่มาคอยตามติดแบบนี้"อเลนถามน้ำเสียงน้อยใจนิดๆ

"หนูไม่รำคาญเฮียหรอกค่ะ...แต่กลัวว่าเฮียจะทำงานลำบากอ่ะ!"รียากอดแขนอเลนอย่างประจบ

"เฮียไม่ลำบากค่ะ...แต่ถึงจะลำบากแค่ไหน...แค่เห็นหน้าหนูหรือมีหนูอยู่ใกล้ๆ..เฮียก็ไม่กลัว"อเลนบอกอย่างจริงจัง

"ปากหวาน..หยอดเก่งตลอดเลยนะคะ"รียาหน้าออกสีระเรื่อนิดๆเพราะเขิน

"อยากพิสูจน์มั้ยล่ะคะ..ว่าปากเฮียหวานมั้ย"อเลนว่าแล้วทำท่าก้มหน้าลงมาใกล้ๆกับหน้าของรียา

"อุ้ย!เฮียอ่ะ...ไม่เอาค่ะ..ไม่พิสูจน์หรอก..คนชอบฉวยโอกาส"

รียารีบหันหน้าหลบแล้วเอามือมาปิดปากไว้ ตั้งแต่ไปจดทะเบียนสมรสกันมา อเลนก็มักจะกอด จูบหรือหอมแก้มเธอเป็นประจำแบบไม่อายคนงานหรือใครๆเลย

"หึหึ...เฮียไม่แกล้งแล้วค่ะ..ไอ้แดนไปเอาเอกสารที่จะต้องเซ็นมาที่นี่ไป"อเลนขำแล้วหันไปสั่งแดน

"คับนาย"แดนอมยิ้มรับคำแล้วเดินไปที่ห้องทำงาน  นายของเขานี่ถ้าจะเป็นเอามากเพราะตั้งแต่เขาทำงานกับอเลนมาเป็น10ปีไม่เคยเห็นอเลนมีอาการอย่างนี้กับผู้หญิงคนไหนเลยสักครั้ง

อเลนนั่งทำงานอยู่ข้างๆรียาที่นั่งดูการประกวดดีไซเนอร์จนเย็นจึงแยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะออกไปผับของชาร์ลด้วยกัน

รียาเลือกที่จะใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำแล้วสวมเสื้อผ้าฝ้ายบางๆแขนยาวแค่ข้อศอกสีเหลืองอ่อนทับแต่ไม่ติดกระดุมแล้วผูกชายเสื้อไว้ที่เอว กางเกงยีนต์ขายาวสีดำรองเท้าคัทชูส้นเตี้ยสีดำ กับกระเป๋าสะพายสีดำ เกล้าผมสูงไม่แต่งหน้าทาแค่แป้งฝุ่นกับทาลิปสติกสีชมพูอ่อน

หลังจากแต่งตัวเรียบร้อยรียาก็เดินลงมาที่ห้องรับแขกก็เห็นอเลนนั่งรออยู่แล้วโดยมีแดนยืนรออยู่ข้างๆ

"หนูรียาแต่งแบบนี้สวย..เซ็กซี่มากเลยค่ะ"ป้าแมรี่ชมจากใจจริง

"ไม่หรอกค่ะ..ป้าแมรี่"รียายิ้ม

"จริงๆนะ..คุณหนูเห็นด้วยมั้ยคะ"ป้าแมรี่หันไปถามอเลน

"คับ..ภรรยาของผมสวยมากๆ"อเลนยิ้ม เขามองรียาอย่างชื่นชมจนปิดไม่มิด

"หนูแต่งแบบนี้..เฮียจะไม่อายคนอื่นใช่มั้ยคะ"รียาถาม

เธอไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่เพราะรู้ว่าสาวๆส่วนมากจะแต่งชุดโชว์สัดส่วน แหวกหน้าแหวกหลังเสียโดยส่วนใหญ่เวลาไปผับ แต่เธอชอบแต่งแบบนี้มากกว่า ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยเข้าผับ ตอนอยู่ที่ฝรั่งเศสก็เคยเข้าแม้จะไม่บ่อยเพราะไม่ค่อยชอบแต่ก็พอจะรู้เรื่องการแต่งตัวของสาวๆอยู่บ้าง

"ทำไมเฮียจะต้องอายใครล่ะคะ!?..เมียของเฮียสวยขนาดนี้..แล้วอีกอย่างถ้าหนูแต่งแบบสาวๆสมัยนี้..เฮียไม่มีทางให้หนูออกไปแน่นอนค่ะ...เพราะเฮียหวง"อเลนบอกอย่างจริงจัง

"เอ่อ!...งั้นก็ไปกันเถอะค่ะ"รียารีบเปลี่ยนเรื่องเพราะเขิน

"ค่ะ..ไปกัน"อเลนโอบเอวของรียาเดินออกไปที่รถที่จอดรออยู่

แดนเปิดประตูให้อเลนกับรียาขึ้นไปนั่งเบาะหลังแล้วเขาขึ้นไปนั่งประจำที่คนขับเพราะอเลนจะให้คนขับรถให้เฉพาะเวลาไปทำงานเท่านั้น ถ้าเป็นเวลาอื่นเขาจะให้แดนเป็นคนขับให้เอง

เมื่อนั่งมาบนรถอเลนก็เอาแต่มองไปที่รียาตลอด เขามองลำคอระหงที่ขาวเนียนอย่างหลงใหล ซึ่งมันดูเซ็กซี่มากๆยิ่งพอรียารวบผมสูงอย่างนี้มันให้ความรู้สึกอยากเข้าไปฝังจมูกดอมดมอย่างยากจะห้ามใจได้และพอเขาคิดแบบนั้นก็รีบสลัดความคิดนั้นทิ้งทันทีพลางคิดว่าถ้าเขาเห็นแล้วยังรู้สึกแบบนั้นและถ้าผู้ชายคนอื่นเห็นจะไม่คิดเหมือนเขาหรือยังไงกัน

"หนูขยับมานั่งใกล้ๆเฮียหน่อยสิคะ"อเลนบอก

"มีอะไรคะ!?"รียาถามแต่ก็ขยับเข้ามาใกล้ๆอเลน

อเลนไม่ได้พูดอะไรแต่ยกมือขึ้นไปแกะยางรัดผมของรียาออกแล้วปล่อยให้ผมของเธอเป็นไปตามธรรมชาติ

"เฮีย..ปล่อยผมหนูทำไมล่ะคะ!?"รียาถามงงๆ

"หนูรวบผมแบบนี้..เห็นคอขาวๆแบบนั้น..เดี๋ยวก็โดนคนอื่นมอง..เฮียไม่ชอบค่ะ..เฮียหวง"อเลนบอกตรงๆ

แดนที่ขับรถอยู่ถึงกับอมยิ้มทันที นี่นายของเขาเปลี่ยนไปมากเลยทีเดียว บางอย่างที่เขาไม่เคยเห็นคนเป็นนายทำมาก่อน แต่พอรียาเข้ามาเขาก็ได้เห็น แต่มันก็เป็นอะไรที่ดีเพราะเขาได้เห็นนายของเขายิ้มและมีความสุขแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

"อ่อ!..ค่ะ"รียาก้มหน้าพูด

"ถ้าจะรวบผม..เอาไว้ทำเวลาอยู่ที่บ้านของเรานะคะ..เฮียไม่อยากให้คนอื่นเห็น"อเลนอมยิ้ม

รียาพยักหน้ารับแต่ไม่พูดอะไร ก็มันเขิน เธอไม่คิดว่าอเลนจะหวงเธอมากขนาดนี้

เมื่อมาถึงที่ผับของชาร์ล แดนขับรถไปจอดทางด้านหลังที่เป็นที่จอดรถวีไอพี พอจอดรถเสร็จแดนก็ลงมาเปิดประตูให้อเลนกับรียา

อเลนใช้มือโอบกอดไหล่ของรียาแล้วพาเดินเข้าไปทางด้านหลังร้านก่อนจะตรงขึ้นไปที่ห้องวีไอพีทันที

รียามองไปรอบๆข้างในผับตอนที่เดินไปกับอเลนจึงรู้ว่าผับของชาร์ลใหญ่มากที่เดียว ชั้นล่างเป็นที่นั่งทั่วไป มีเวทีอยู่ทางด้านหนึ่ง มีเคาเตอร์บาร์แล้วตอนนี้ก็มีนักท่องราตรีจำนวนมากทั้งหญิงและชายกำลังยักย้ายส่ายเอวตามจังหวะเพลงที่ดีเจเปิดกันอย่างสนุกสนาน ส่วนที่อเลนพาเธอเดินขึ้นมาจะเงียบกว่าข้างล่างมาก  เหมาะสำหรับคนที่ชอบความเป็นส่วนตัวแต่ก็ได้ยินเสียงเพลงจากด้านล่างที่ดังขึ้นมาแล้วก็มีราวเหล็กก้ันไว้ทำให้มองเห็นชั้นล่างได้ และก็มีหญิงและชายกำลังเต้นกันอยู่ข้างๆราวกั้นกันหลายคน

แดนเดินนำอเลนกับรียามาที่ห้องๆหนึ่งที่ทำยื่นไปเหมือนชั้นลอย ห้องกั้นด้วยกระจกรอบด้านแต่มองจากด้านนอกจะไม่เห็นข้างในว่ามีใครหรืออะไรอยู่บ้าง

แดนเปิดประตูให้อเลนและรียาเดินเข้าไปในห้องก่อนที่เขาจะเดินตามเข้าไปแล้วปิดประตู

"แหม!มึง..กว่าจะมาได้นะ"ชาร์ลแซวทันทีที่เห็นอเลนกับรียาเดินเข้ามา เขากับเอสและแซกมาถึงตั้งนานแล้ว

"ก็นัดสามทุ่ม..นี่ยังไม่สามทุ่มเลย..จะบ่นทำเหี้...!อะไร!?"อเลนว่า ก่อนจะโอบไหล่รียาพาไปนั่งที่โซฟาตัวยาวตรงข้ามกับชาร์ล แซกและเอส

"รียา..พี่ถามจริงๆนะ..ไอ้อเลนมันบังคับให้แต่งตัวแบบนี้เหรอ!?"เอสถามยิ้มๆ

"เอ่อ..ป่าวค่ะ..รียาแต่งเอง.ทำไมหรือคะ"รียางงๆ

"ไม่ทำไมหรอกคับ..แต่งแบบนี้ก็ดูสวย..น่ารักดี..แต่ที่ถามเพราะไม่ค่อยเห็นสาวๆจะแต่งตัวแบบนี้มาเที่ยวผับกันน่ะ"เอสบอก

"อ้อ!ค่ะ..รียาชอบแต่งแบบนี้มากกว่า..ตอนที่อยู่ฝรั่งเศส..เวลาไปผับก็แต่งแบบนี้ค่ะ..มันสะดวกและทมัดทแมงดี"รียายิ้ม

"ขนาดแต่งแบบนี้..ไอ้อเลนยังไม่ยอมให้ห่างตัวเลย..ถ้าขืนรียาแต่งแบบคนอื่นๆ..พวกมึงคิดว่ามันจะยอมพาออกมามั้ยวะ"แซกพูดยิ้มๆเพราะตอนนี้อเลนให้รียานั่งข้างๆจนแทบจะเกยไปบนตักของมันอยู่แล้ว แถมยังเอามือข้างหนึ่งโอบไหล่รียาไว้อีกด้วย

"555มันรัก..มันหวงของมันก็ปล่อยมันเหอะ..เอ้า!เหล้าของมึงแล้วรียาจะดื่มอะไรล่ะ!?"ชาร์ลส่งแก้วเหล้าที่ชงแล้วให้อเลนก่อนจะถามรียา

"จะดื่มอะไรคะ...เด็กน้อย"อเลนก้มลงไปถามรียา

"ขอมอกเทลดีกว่าค่ะ..หนูคอไม่แข็ง"รียาบอกยิ้มๆ

"เอามอกเทลกับผลไม้และของกินเล่นมาด้วย..ไอ้ชาร์ล"อเลนสั่ง

"เอามาทำไมวะ..ผลไม้อ่ะ!?"แซกถาม

"กูเอามาให้รียาโว้ย!'อเลนว่า

"555กูลืมไป..ก็กูไม่เคยเห็นมึงจะดูแลใครมาก่อนน่ะ"แซกขำ

"งั้น..มึงก็เห็นซะ..เพราะรียาจะเป็นคนแรกและคนเดียวที่กูจะดูแลไปตลอดชีวิตของกูโว้ย!"อเลนบอก

"เออๆๆพวกกูเชื่อ..เสือเย็นชาอย่างมึง..กลายเป็นแมวน้อยของรียาไปแล้ว...และก็คงเป็นแมวน้อยของรียาคนเดียวเหมือนกันนะกูว่า"ชาร์ลบอกก่อนจะส่งแก้วมอกเทลให้รียาแต่อเลนยื่นมือมารับไปเองแล้วส่งให้กับรียา

"ขนาดกับเพื่อน..แม่งยังหวง..ถ้าเป็นคนอื่น..กูว่าจองวัดไม่ทันแน่นอนว่ะ!..หึหึ"เอสว่าเพราะเห็นที่อเลนหยิบแก้วส่งให้รียาเอง

"ไม่ต้องมาแซวกู...เอาไว้พวกมึงเจอคนที่ใช่..ก็จะเป็นเหมือนกูนี่แหละ"อเลนว่าแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***