นางฟ้า

....

..

.

"นารี...นารี...ไม่ไปเรียนหรอลูก เสียงแม่บังเกิดเกล้าปลุกลูกขี้เซาที่นอนหมดแรงตั้งแต่เมื่อวานยันเช้าวันใหม่

"อืม..แม่ค่าาา..วันนี้หนูไม่มีเรียนค่ะ" เสียงงัวเงียในลำคอเอ่ยบอกแม่สุดที่รัก

"งั้นก็ลุกไปบริษัทกับแม่ แม่มีครีมตัวใหม่มาอยากให้ลูกทดลองใช้หน่อย

"โหยยแม่คะ หนูทดลองครีมให้แม่จนเป็นหนูทดลองแล้วเนี่ย"

"ไม่ดีหรอจ๊ะ ดูสิ ผิวขาวผ่องเนียนนุ่มขนาดนี้ นี่ลูกต้องขอบใจแม่ถึงจะถูก

"ค่าาาา...ขอบคุณค่ะ แม่นี่เหมือนสวรรค์มาโปรดหนูจริงๆ"

ไม่รู้ว่านารีจะดีใจหรือเสียใจกันแน่ ที่แม่เธอจับเธอทดลองครีมมาตั้งแต่เด็กลองผิดลองถูกมาก็เยอะ กว่าจะมาได้สวยงามขนาดนี้ต้องใช้ความพยายามมากทีเดียว

"แต่วันนี้หนูนัดกับมุกดาไว้นะคะว่าจะเข้าไปหามุกดาที่มาหาลัย เอาไว้วันหลังได้ไหมคะ"

"ฮืมแย่จัง งั้นพรุ่งนี้เลิกเรียนแล้วไปหาแม่ที่บริษัทเลยนะแม่จะรอ"

"ค่ะแม่"

หลังจากนั้นนารีก็ลุกจากเตียงเพื่อไปอาบนํ้าแต่งตัวเป็นชุดนักศึกษาเพื่อจะเข้าไปหามุกดาที่มหาลัยเพราะถ้าแต่งชุดไปรเวทธรรมดาจะดูเป็นจุดเด่นขึ้นมาได้ แต่ชุดนักศึกษาของเธอกลับทำให้เป็นจุดเด่นมากกว่าเดิมชะอีก เสื้อขนาดเล็กที่ลัดเต้าตูมสวยจนเป็นรูปร่างแถมกระโปรงยังสั้นและแหวกขึ้นมาจนเกือบถึงสะโพก จนหนุ่มๆที่มหาลัยมารอคิวชมเรือนร่างอันหน้าหลงไหลนี้ บ้างก็แอบส่องตารางเรียนของเธอเพื่อมารอเจอกันเลยทีเดียว แต่เธอก็ไม่เคยสนใจหนุ่มคนไหนจริงจังชักคน พอมาถึงที่คณะเธอก็ยกโทรศัพท์โทรหามุกดาเพื่อนรักของเธอ

"มุกดาแกอยู่ไหนอะ..ฉันมาถึงแล้ว"

"อยู่ห้องซ้อมน่ะเธอเดินเข้ามาเลย" ตอนนี้มุกดากำลังแค้นหานักแสดงเพื่อแสดงละครเวทีที่จะจัดกันช่วงเปิดภาคเรียนนี้เพื่อเป็นทุนในการซื้ออุปกรณ์ในคณะต่อไป และนางเอกของเรื่องจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากมุกดา ดาวคณะนี่เอง

"แล้วมันอยู่ไหนอะแก เพื่อนไม่เคยมาแกก็รู้"

"แกเดินเข้ามาในตึกแล้วถามคนแถวนั้นเอา ฉันออกไปรับแกไม่ได้นะตอนนี้พี่วู้ดดี้กำลังวีนแตกกับคนที่มาคัดตัวอยู่อะแก"

พี่วู้ดดี้เป็นสาวสองที่ทรงอำนาจที่สุดในคณะ เป็นผู้จัดการเรื่องละครเวทีที่จะจัดแสดง รุ่นน้องในคณะหลายคนที่โดนปากอันศักดิ์สิทธิ์ของพี่วู้ดดี้เข้าไป ถึงกับฝันร้ายไปตามๆกัน

"ได้..ได้..งั้นวางก่อนนะเดี๋ยวฉันถามคนแถวนี้เอาก็ได้"

นารีเดินผ่านเข้ามาในตัวตึกปลายตาก็เห็นหนุ่มๆที่นั่งกันอยู่สีห้าคนพร้อมกับจัดเรียงแผ่นกระดาษอะไรชักอย่าง แบบรีบร้อน

"เร็วดิมึงเดี๋ยวพี่วู้ดดี้ก็แหกอกเอาหรอกยิ่งอารมณ์เสียตั้งแต่เช้า" เสียงหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยขึ้นแล้วมือก็ตั้งใจจัดเรียงแผ่นกระดาษในมือโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง นารียืนชั่งใจอยู่นานก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปเพราะกลัวว่าจะเป็นการรบกวนพวกเขาหรือเปล่า

"เอ่อ..โทษนะคะคุณจะบอกฉันได้หรือเปล่าว่าห้องซ้อมไปทางไหน " เสียงหวามเอ่ยถามขึ้นแล้วมีบางคนที่หยุดชะงักแล้วจับจ้องมาทางเธอ แววตาเหมือนได้เจอของบางอย่างที่ถูกใจอย่างนั่นแหละ

"เดินขึ้นบันไดไปชั้นสองขวามือ" คนที่พูดออกมาเมื่อกี้บอกเธอแต่ตาก็ยังไม่ละออกจากแผ่นกระดาษในมือจนกลุ่มเพื่อนต้องเอื้อมมือมาสะกิดเรียกสติแล้วหันมาเผชิญหน้าตรงๆ ใบหน้าสวยยิ้มที่ส่งมาถึงกับทำให้มือที่ถือกระดาษสั้นขึ้นมาดื้อๆ

"ขอบคุณนะคะ" เธอกล่าวขอบคุณแล้วก็เดินตามไปที่พิกัดที่ชายคนนั้นบอก ก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้กับคนด้านหลังอีกรอบที่ตอนนี้เอามือปาดนํ้าลายของตัวเองที่มันไหลหกออกมากันยกใหญ่ นารีเดินขึ้นบันไดไปก่อนจะถึงประตูบานหนึ่งที่มีเสียงแว่วๆเล็ดลอดออกมา

"อ้ายย..ไม่มีดีกว่านี้แล้วหรือไง ฉันหาคนที่มาแสดงเป็นนารีผลนะไม่ได้หาคนมาแสดงเป็นท่อนไม้ ถึงได้ทื่อขนาดนี้ ดูชิ นม เอว สะโพกไซร้เดียวกันหมด ฉันจะบ้าตาย ออกไปเลยคนนี้ฉันไม่เอา"

แล้วหญิงสาวก็วิ่งนํ้าหูนํ้าตาไหลออกมา จนนารีไม่กล้าแม้จะย้างก้าวเข้าไป และเลือกที่จะส่งข้อความไปหามุกดาเพื่อนของเธอแทน ไม่นานมุกดาก็วิ่งออกมา

"แกช่วยฉันหน่อยนะ"

"อะไร"

"ก็เดือนหน้าจะแสดงแล้วแต่เจ๊วู้ดดี้ยังหาตัวนักแสดงไม่ได้เลย หาคนนั่นมาให้ก็ไม่เอาคนนี้มาให้ก็ไม่เอาแถมยังตวาดน้องเขาจนร้องไห้ไปตามๆกันเนี่ยฉันไม่รู้จะหาใครแล้วนะ ก็มีแต่แกช่วยฉันหน่อยนะ"

"อะไรของเธอมุกดาแล้วจะให้ฉันช่วยยังไง"

"แกก็ไปเป็นนารีผลให้ฉันหน่อยน่าาา..นะ"

"แต่ฉันไม่ได้อยู่คณะนี้นะ แถมยังแสดงไม่เป็นไม่มีประสบการณ์อีก"

"ก็ไม่ได้ทำไรมากนะ..นะ.."

ยังไม่ได้รับปากมุกดาก็รวบรัดตัดบทแล้วลากเธอเข้าไปในห้องทันที พร้อมกับแนะนำตัวเสร็จสรรพ

"พี่วู้ดดี้คะ..นี่นารีเพื่อนมุกเอง คนนี้พอไหวไหมคะ"

ทุกสายตาจับจ้องมาที่นารีเป็นตาเดียว

"อ้ายยยยยย...อย่างนี้แหละที่ต้องการผลนารีของเจ๊มันต้องอย่างนี้ อกตูม เอวค้อน สะโพกกลมกลึง เหมาะมาก เหมาะที่สุด นางฟ้าชัดๆ นี่ยายมุกทำไมแกไม่พามาให้เร็วกว่านี้ห้ะ"

"ก็นารีเธอไม่ได้เรียนที่คณะของเรานะคะ เธออยู่คณะอักษร"

"ไม่เป็นไรเรื่องนั้นเรื่องเล็ก เล่นได้ไม่ได้เจ๊ก็จะเอาคนนี้"

ดูเหมือนเจ๊วู้ดดี้จะถูกอกถูกใจนารีเป็นอย่างมาก แต่ไม่ใช้แค่เจ๊วู้ดดี้คนเดียว เพียงสายตาที่มองมาเหมือนนารีเป็นอาหารจานโปรดก็ไม่ปานโดยเฉพาะพระเอกของเรื่องนี้ มองนารีตาเยิ้มแถมนํ้าลายนี่หกเป็นทางอีกด้วย

"เช็ดน้ำลายหน่อยค่ะพี่บี" มุกดาเอ่ยแซวพี่บีพระเอกของเรื่องนี้ที่เล่นประกบคู่กับเธอ

"แล้วจะให้นารีเล่นเป็นอะไรหรือคะรุ่นพี่" นารีเอ่ยถามขึ้น

"เอาอย่างนี้เดี๋ยวเจ๊จะบอกให้ฟังเอง ปากหวานนะเราเนี่ยเรียกเจ๊ว่ารุ่นพี่ชะด้วย คืองี้ปลายเดือนหน้าเราจะจัดการแสดงเรื่องป่าหิมพานต์ไล้รัก ซึ้งมีน้องมุกดากับพี่บีเล่นประกบกันเป็นคู่พระนางของเรื่องนี้ ส่วนน้องนารีก็เล่นเป็นนารีผลในป่าหิมพานต์ ก็ไม่ต้องทำอะไรมากแค่ยืนเฉยๆเรียกเรตติ้งก็พอ ส่วนที่เหลือก็ให้พระ นาง เขาเล่นไป "

นารีพยักหน้าให้เป็นเชิงรับรู้ เธอคิดว่าลองเล่นดูก็ไม่เสียหายอะไร เป็นงานของเพื่อนรักและได้ประสบการณ์ใหม่ๆ และอีกอยากตัวละครชายในเรื่องนี้แช็บมากบอกเลย แต่นารีก็ไม่คิดที่จะกินของใกล้ตัวเพราะมันแกะออกยาก แค่มองให้เป็นอาหารตาเฉยๆ

"งั้นพรุ่งนี้เราจะถ่ายโปสเตอร์กัน แต่เจ๊คิดว่าเจ๊อยากได้โปสเตอร์ที่เป็นธรรมชาติ เจ๊เลยตั้งใจว่าจะไปถ่ายกันที่เขาใหญ่ งั้นเย็นนี้เราออกเดินทางเลย พรุ่งนี้เช้าเริ่มถ่ายแล้วก็กลับตอนเย็นของวันนั้นเลยนะ..โอเค"

เจ๊วู้ดดี้บอกกับทุกคนที่ตอนนี้งงงวยไปกับเจ๊แกไม่น้อยเพราะเจ๊แกไม่บอกล่วงหน้าใครเลย ไม่ถาม แล้วก็ไม่สน และไม่มีใครกล้าขัดใจแกด้วยซํ้า แล้วเย็นของวันนั้นก็มาถึงนารีหมกตัวอยู่กับมุกดาเพราะมุกดาช่วยสาธยายเรื่องบทให้เธอฟังจนขึ้นใจ ดีนะที่นารีเป็นคนเข้าใจง่ายเลยไม่ต้องอธิบายมาก

"มีฉากเลิฟซีนด้วยหรอแก" นารีถามออกไป

"ก็มีนิดหน่อย ก็กับพระเอกของเราน่ะที่โดนมนเสน่ห์ของนางนารีผล แต่ข้อนี้แกทำได้อยู่แล้วน่าสบายมาก"

"แล้วแกไม่หวงหรอ..ฮึ" นารีถามเย้ายวนเพื่อนรัก

"หวงทำไม..พี่บีนะเป็นญาติห่างๆของฉันจ๊ะ เธอเข้าใจผิดแล้ว ตอนนั้นพี่บีไปเรียนต่อต่างประเทศเพิ่งกลับมานี่แหละ"

"จริงหรอ....แต่ช่างเถอะที่จริงฉันก็ไม่ชอบกินของใกล้ตัวอยู่แล้ว"

"รู้จ้าเพื่อน"

แล้วเย็นของวันนั้นก็มาถึงนารี มุกดา บี วู้ดดี้

และนักแสดงร่วมอีกหลายคนบวกกับช่างภาพมือดีของคณะก็เดินทางกันไปที่เขาใหญ่เพื่อไปถ่ายโปสเตอร์ละครเวทีของคณะเพื่อโปรโมท

"ถึงแล้วววววว...." เสียงสิบแปดหลอดของเจ๊วู้ดดี้ ปลุกคนในรถให้ตื่นได้โดยอัตโนมัติ

"อย่างนี้สิธรรมชาติต้องธรรมชาติอย่างนี้ สวยงาม สดชื่น บรรยากาศดีสุดๆ " พี่วูดดี้ชื้นชมธรรมชาติทันทีที่เก้าเท้าลงจากรถพร้อมกับฝายแขนสองข้างแล้วสูดอากาศเข้าไปเต็มปอด

"ทุกคนนนนนนน...เดี๋ยวเก็บของลงจากรถแล้วไปกินข้าวกันแล้วเริ่มถ่ายกันได้เลยนะจ๊ะ เดี๋ยวจะไม่ทันกลับเย็นนี้"

นะร้านอาหาร

"พี่นั่งด้วยได้ไหมครับ" เสียงทุ่มหล่อของพี่บีขออนุญาตสาวสวยทั้งสองแต่ปลายตากลับมองมาทางนารีแค่ทางเดียว

"เชิญค่ะ"

"แหมพี่บีทีมุกไม่เห็นขออนุญาตเลย มีแต่แย่งตลอด" มุกดาพูดเป็นเชิงน้อยใจให้กับพี่ชายห่างๆของเธอ

"หือ..พี่เป็นอย่างนั้นหรอ พี่เปล่าชักหน่อยพี่ออกจะเป็นคนเอาใจเก่งแถมใจปลํ่าด้วยนะ" พี่บีอวดสรรพคุณของตัวเองให้สองสาวฟังยกใหญ่

"ว่าแต่นารีเป็นเพื่อนมุกนานหรือยังทำไมพี่ไม่เคยเห็น"

"ก็พี่บีจะเคยเห็นยังไงในเมื่อพี่อยู่ต่างประเทศ"

"เออ..จริงด้วย...แล้วนารีกินแค่นี้จะอิ่มหรอครับ พี่สั่งให้เพิ่มไหม" พี่บีมองไปที่จานสลัดผักของนารีที่มันเหลือแค่นิดเดียว

"เอ่อ..ไม่ค่ะนารีกินไม่เยอะ"

"แหมมม..เลี้ยงง่ายจัง สนใจต้องการคนเลี้ยงไหมครับพี่เต็มใจนะ" สายตาเจ้าชู้มองนารีชะหวานเยิ้ม

"ตายยยย...ตายยยย..ตายแล้ว..." เสียงแหกปากของพี่วู้ดดี้ทำให้ทุกคนละออกจากทุกเรื่องและหันมองไปเป็นตาเดียว

"ใครเอาชุดนี้มาให้น้องนารีเนี่ย มาถ่ายโปสเตอร์โฆษณาแล้วจะให้น้องใส่ชุดนี้ ใครเขาจะมาชื้อบัตรเราจ๊ะหล่อน นารีผลนะเธอรู้จักไหมไม่ใช้แม่ชี โอ้ย..นี่ฉันพึ่งพวกเธอไม่ได้เลยจริงๆใช้ไหม"

พี่วู้ดดี้มองไปทางแผนกจัดเสื้อผ้าแถมตระหวาดดังลั่น จนทุกคนก้มหน้าลงตํ่าสำนึกผิดกันยกใหญ่

"เอ่อ..พี่วู้ดดี้คะ มุกเอาชุดมาให้นารีด้วย ลับลองคะชุดนี้โปสเตอร์ของเราติดประกาศวันไหน ตั๋วขายหมดเกลี่ยงแน่นอน"

มุกดาเพื่อนรักของนารีเอ่ยขึ้นและเตรียมตัวมาอย่างดี เหมือนรู้ล้วงหน้าว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้น

############

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***