จุดเริ่มต้น

​

คฤหาสน์นิธิสุทธ์ธาดา 

"อะไรนะเเม่!!! ให้ผมเเต่งงานกับตัวน่ารังเกียจตัวนั้นอะนะ ผมไม่ยอม" 

ภาม นิธิสุทธ์ธาดา นักธุรกิจหนุ่มไฟเเรงที่ทเก่งทั้งเรื่องงานเเละขึ้นชื่อด้านการบริหาร จนตอนนี้ธุรกิจห้างสรรพสินค้าของเครือของสุทธ์ธาดานั้นได้กระจายไปทั่วเมืองเเละมีทรัพย์สินมากเป็นอันดับต้นๆของประเทศ 

 "ใช่นะสิ เเม่อยากให้เเกเเต่งงานกับหนูรุ้ง" 

คุณหญิง พิมพ์มาดา นิธิสุทธ์ธาดา ผู้เป็นคุณหญิงใหญ่เเห่งตระกูล นิธิสุทธ์ธาดา 

"เเกอายุตั้ง30 เเล้ว ยังไม่มีเมีย ยังไม่มีลูก วันๆเอาเเต่มั่วผู้หญิงไปเรื่อย เเล้วยังงี้ตระกูลเราจะมีผู้สืบทอดไหมหะ" คุณหญิงบ่นลูกชายยกใหญ่

ชายหนุ่มยอมรับว่าเขาเป็นคนที่คิดเเต่เรื่องงานไม่เคยคิดเรื่องเเต่งงานมาก่อน เเต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่าเขาก็เป็นผู้ชายทั้งเเท่งจะให้อยู่ถือศีลอดก็ไม่ใช่ มันก็ต้องมีปลดปล่อยกันบ้างเป็นธรรมดา

 "เเต่ทำไมผมต้องเเต่งงานกับ เเก้วรุ้งด้วยละเเม่ "

"เเม่จำไม่ได้หรอว่าเเก้วรุ้งเป็นใคร " ชายหนุ่มฉายเเววตาอาฆาตออกมาเมื่อพูดถึงหญิงสาว

'อดีตที่เขาไม่เคยจะลืม'

"ทำไมเเม่จะจำไม่ได้ละ เเต่เเม่เเค่ไม่สนใจอดีตเท่านั้นเอง " 

อดีตที่ทำให้ชีวิตครอบครัวของเธอต้องเปลี่ยน เมื่อสามีของเธอพาเเก้วรุ้งกับมนต์เเก้วเข้ามาสมัครเป็นเเม่บ้าน  ด้วยความหวังดีเธอจึงตอบรับให้เข้าทำงาน เเต่ที่ไหนละ กลับพางูพิษเข้ามาอยู่ในบ้าน ทำให้สามีของเธอนั้นต้องตาย

"เเต่ผมจะไม่เเต่งกับเเก้วรุ้งเด็ดขาด เเม่ของมันทำให้พ่อเราต้องตายนะเเม่" ภามยืนกรานที่จะปฏิเสธการเเต่งงานครั้งนี้ให้ได้

'หัวเด็ดตีนขาดยังไงเขาก็จะไม่เเต่งเด็ดขาด'

"เเกไม่เเต่งก็ไม่เป็นไร เเต่เเม่จะยกสมบัติทั้งหมดให้เเก้วรุ้ง"

เเม้เเม่ของเเก้วรุ้งจะเป็นคนฆ่าสามีของเธอก็จริง เเต่กาลเวลาก็ได้พิสูจน์เเล้วว่าหนูรุ้งเป็นคนดีเเละคอยดูเเลเธอมาโดยตลอดจะไม่ทำให้เธอเอ็นดูเหมือนลูกเเท้ๆได้อย่างไร

"ถ้าเเม่จะเอาอย่างนั้นก็ได้ เเม่อยากยัดเยียดเเก้วรุ้งให้ผมนัก ผมก็จะรับไว้"

'ดีเหมือนกันฉันจะเเก้เเค้นเธอเเทนพ่อของฉันเอง เเก้วรุ้ง ' พูดจบชายหนุ่มก็เดินขึ้นบันไดไป

"เเม่นวล ฉันคิดถูกใช่ไหมที่ให้ตาภามเเต่งงานกับหนูรุ้ง" คุณหญิงหันไปพูดกับนวลจันทร์ สาวรับใช้ที่อยู่ด้วยกันมานาน

'คนเป็นเเม่คิดไม่ตกเธอเเค่อยากให้ลูกมีครอบครัวดีๆกับเขาบ้างเท่านั้น'

"คุณหญิงคิดถูกเเล้วค่ะ คุณภามจะได้มีครอบครัวกับเขาสักที"ในฐานะคนที่เลี้ยงดูภามมาตั้งเเต่เล็ก ก็อยากให้ภามมีครอบครัวเเล้วเหมือนกัน

บ้านหลังเล็กๆข้างตัวคฤหาสน์ซึ่งเป็นที่อยู่ของหญิงสาว

"เเม่จ๋า เเม่รู้ไหมตอนนี้คุณหญิงอยากให้รุ้งเเต่งงานกับคุณภามนะจ๊ะ รุ้งจะได้เเต่งงานกับคนที่รุ้งรักเเล้วนะ เเต่คุณภามคงรังเกียจรุ้งน่าดูเลย ไม่เป็นไรนะเเม่รุ้งทนได้รุ้งจะตอบเเทนบุญคุณของคุณหญิงท่านเเละชดใช้ความผิดที่เเม่ได้ทำกับครอบครัวนั้นนะจ๊ะ" พูดไปหญิงสาวก็น้ำตาไหลไป

 เเก้วรุ้ง ลูกติดของมนต์เเก้วที่เข้ามาทำงานในฐานะเเม่บ้าน เเม้เเม่ของเธอจะเป็นคนฆ่าคุุณผู้ชาย เเต่คุณหญิงก็ทรงเมตตาส่งเธอเรียนจนจบปริญญา เธอทั้งรักเเละเคารพคุณหญิงจึงอยากจะตอบเเทนบุญคุณของท่านเเม้จะเเลกด้วยทั้งชีวิตของเธอก็ตาม

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูนั้น ทำให้เธอหลุดออกจะภวังค์เเละรีบเช็ดน้ำตาที่เกาะใบหน้าออก

"รอสักครู่นะคะ" เเก้วรุ้งตะโกนบอกคนข้างนอกก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดประตูบานใหญ่

"มีอะไรรึเปล่าคะ " หญิงสาวพูดก่อนจะมองเห็นคนด้านนอกที่จ้องเขม้งมาทางเธอราวกะบจะกินเลือดกินเนื้อเธอให้หมดสิ้น

"คุณภาม"

รักเเรกเเละรักเดียวของเธอเสมอมา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***