S K Y 2

...————...

เมื่องานเลี้ยงสังสรรค์จบลง ความเหนื่อยล้าเข้าถาโถมใส่วองโกเล่รุ่นที่สิบอย่างจัง เขาทั้ง7อยู่ในห้องรวมที่มีพื้นที่กว้างไว้สำหรับใช้เวลาร่วมกัน และสภาพแต่ละคนก็ดูไม่ดีเท่าไหร่นัก บางคนนอนเหยียดตัวบนโซฟาตัวใหญ่ บ้างก็นั่งไหลเลื้อยอย่างเกียจคร้าน บ้างนั่งผ่อนคลายกับน้ำชาและของหวาน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก! เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นสามครั้งเพื่อเป็นการขออนุญาต เหล่าผู้พิทักษ์และบอสวองโกเล่ที่อยู่ในห้องนี้จึงลุกนั่งดีๆ เพราะสภาพก่อนหน้านี้ใครมาเห็นคงไม่คิดว่าเป็นมาเฟียแน่นอน ก็นะ...มาดมาเฟียหายไปในพริบตาเมื่ออยู่ในห้องนี้ ก็ห้องนี้เป็นห้องที่เพื่อนๆของเขามาพักผ่อนโดยไม่สนภาพลักษณ์ของมาเฟียนี่นา

"เชิญเข้ามาครับ"น้ำเสียงอ่อนโยนตามแบบฉบับปกติของตัวเองเอ่ยขึ้น พร้อมกับร่างของผู้มาใหม่

"สึนะโยชิคุง ฉันมาเอาบาซูก้าทศวรรษไปซ่อมน่ะ เห็นเเจ้งมาว่ามันพังไม่ใช่หรอครับ"อิริเอะ โชอิจิ ช่างเทคนิคที่เข้าร่วมกับวองโกเล่เข้ามาเพื่อเอาบาซูก้าทศวรรษ สาเหตุเพราะแรมโบ้ทำมันร่วงตอนไปทำภารกิจที่ลาสเวกัสแล้วทำมันร่วงเฮลิคอปเตอร์น่ะ

"ครับ แรมโบ้เอาให้อิริเอะคุงไปสิ"ผมตอบรับอิริเอะคุงก่อนหันไปบอกเจ้าตัวที่กำลังทำหน้างิกหน้างอไม่อยากให้เพราะหวงของ

"ไม่! บาซูก้าไม่ได้พังซะหน่อยพี่สึนะ! แค่ร้าวเองนะ!"แรมโบ้พูด ก็เป็นของเพียงอย่างเดียวที่ได้จากครอบครัวเขานี่ ต้องหวงเป็นธรรมดาอยู่แล้ว แม้พวกเขาจะไม่สนใจเขาเลยก็ตาม

"เจ้าวัวบ้า!ทำตามที่รุ่นที่สิบบอกสิฟะ!"ฮายาโตะลุกจากโซฟาก่อนเดินเข้าหาแรมโบ้ที่นั่งกินขนมอยู่ฟากตรงข้าม โดยดึงยือไปมากันอยู่นาน

"ใจเย็นๆสิฮายาโตะ"เขาห้ามปรามฮายาโตะ ที่กำลังอยากอัดระเบิดลงอัสนีของอยู่รำไร

"แต่ว่--รุ่นที่สิบระวังครับ!"ฮายาโตะร้องเตือนอย่างตื่นตระหนก เพราะบาซูก้าทศวรรษหลุดมือทั้งสองคนกระเด็นไปทางสึนะที่นั่งพักดื่มน้ำชาอยู่ แถมไม่ได้ระวังตัวซักนิด

ควับ! ปุ๊ง! บาซูก้าทศวรรษครอบลงที่สึนะอย่างเหมาะเจาะ โดยเจ้าตัวหลุดเอ๋อเพราะตามสถานการณ์ไม่ทันไปเรียบร้อย นภาของพวกเขาหายไปต่อหน้าต่อตา ความใจร้อนพุ่งสูงขึ้น อิริเอะติดต่อสปาน่าทันทีอีก20นาทีถึง ฮายาโตะติดต่อรีบอร์น จิตสังหารพวงพุ่งทำเอาคนที่นั่งด้วยอย่างวองโกเล่รุ่นที่เก้าหนาวสั่น ก่อนเจ้าตัวจะลุกออกจากห้องไปรวมตัวกับผู้พิทักษ์งี่เง่าทั้งหลายของสึนะ ฮิบาริกับมุคุโร่ปล่อยจิตสังหารอบอวนโดยเจาะจงไปที่แรมโบ้เป็นพิเศษ

จากนั้นรีบอร์นก็มาพอดีกับสปาน่าก็มาถึงเช่นเดียวกัน แรงกดดันทำเอาสองช่างเทคนิคขยับตัวลำบากแทบกลั้นหายใจกันอยู่แล้ว

"หาเจ้าห่วยซะ"เสียงราบเรียบถูกเอ่ยออกมาจากปากนักฆ่าอันดับหนึ่ง ทุกคนในห้องต่างร้อนรนและเป็นห่วงนภาของเขามาก

"เอ่อ...จากที่ตรวจสอบบาซูก้าแล้วดูเหมือนว่าการที่บาซูก้าเสียทำให้การส่งไปในช่วงเวลาอีกสิบปีนั้นเป็นไปไม่ได้ สึนะโยชิคุงอาจติดอยู่ในห้วงเวลาของอดีตน่ะ...ครับ"อิริเอะทำใจสู้ตอบคนน่ากลัวเหล่านี้อย่างสุดชีวิต ตอนนี้เขาเริ่มปวดท้องอีกแล้วล่ะ ก็จะอะไรอีกล่ะ เห็นๆอยู่ว่าเเรงกดดันมันเพิ่มน่ะสิ(╥﹏╥)

"ช่วงไหน"คำถามสุดแสนจะสั้นแต่ใจความสามารถเข้าใจได้ง่ายๆ ใช่เขาเป็นห่วงลูกศิษย์เขา ถึงมันจะดูแลตัวเองได้บ้างแล้ว แต่มันก็ยังห่วยอยู่ดี

แถมอีกสองวันมีประชุมพันธมิตรเรื่องการบุกรุกพื้นที่ของแฟมิลี่ที่ก่อตั้งขึ้นใหม่เยอะและถี่ขึ้นอีก ไม่ใช่แค่พื้นที่ของวองโกเล่แฟมิลี่ แต่ทั้งคาบัคโรโน่ ชิม่อน มิลฟิโอเล่ วาเรีย ฯลฯ ก็โดนเช่นกัน

"คาดว่าจะไม่สามารถหาตำแหน่งได้หากไฟนภาไม่ถูกจุดขึ้น หรือถ้าเฮดโฟนยังถูกปิดอยู่ก็ไม่สามารถติดต่อได้เช่นกัน"สปาน่าเอ่ยด้วยเสียงเรียบดูไม่ยินดียินร้าย แต่ก็เหงื่อตกภาวนาให้วองโกเล่รุ่นที่สิบจุดไฟเร็วๆเพราะจะได้หาทางพาตัวกลับได้ง่ายขึ้น

รีบอร์นที่ได้ยินก็คิดอยู่ว่าเจ้าสึนะคงลืมเรื่องเฮดโฟนอยู่แหงๆ แถมเวลาที่นั่นกับที่นี่ต่างกันขนาดไหนก็ยังไม่รู้อีก แกนี่ซวยเสมอต้นเสมอปลายจริงๆเจ้าห่วยเอ้ย!

"ว่าไงนะ!!?"ฮายาโตะแทบอยากบึ้มอะไรซักอย่างเพื่อระบายอารมณ์จะแย่

"หาทางสร้างสิ่งที่พาเจ้าห่วยกลับมาซะ อนุญาตให้ใช้ห้องแลปใต้ดินของวองโกเล่ร่วมกับเวลเด้ซะ ทำทุกอย่างเพื่อพาสึนะกลับมา"รีบอร์นสั่งการ เพราะยังไงเขาก็มีอำนาจที่จะสั่งอยู่แล้ว ในฐานะอาจารย์ของเจ้าพวกบ้านี่ยังไงล่ะ

""ครับ!!""อิริเอะกับสปาน่าตอบรับแล้วลงไปชั้นใต้ดินของวองโกเล่ทันที ถึงไม่อยากขอความช่วยเหลือจากเจ้าเวลเด้ก็เถอะ แต่นี่เหตุจำเป็น ข้อแลกเปลี่ยนไว้ทีหลัง เจ้าสึนะต้องมาก่อน

"ส่วนพวกแกแยกย้ายซะ ได้เรื่องเมื่อไหร่เดี๋ยวติดต่อไป"รีบอร์นหันไปบอกผู้พิทักษ์ บางคนยึกๆยักๆบ้างแต่ก็ทำตามคำสั่งอยู่ดี

^^^foggy-sky^^^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***