‘ที่นี้ที่ไหน…’
‘อึดอัดจัง ทำไมฉันขยับตัวไม่ได้’
“นายหญิงทนอีกนิดนะเจ้าคะ เด็กจะออกมาแล้ว” ‘เด็กไหน!! เสียงของใครกันหรือฉันอยู่ในนรกถึงได้อึดอัดทรมานแบบนี้’
“ฮึบบบบบบ กรี๊ดดดดดด”
“ออกมาแล้วค่ะนายหญิง เราได้ท่านหญิงน้อง ท่่านดูสิเจ้าค่ะ”
แงง แงง ‘อย่าทำอะไรฉัน ปล่อนฉันไปเถอะ’
“โอ๊ๆ ลูกแม่ ลูกสาวของแม่” ‘คนสวยๆ ตรงหน้านี้ใครกัน เธอเรียกตัวเองว่าแม่หรอ นี่ฉันเกิดใหม่งั้นหรอ คนเราตายแล้วไม่ใช่ว่าไปนรกหรือสวรรค์หรอไง แล้วนั้นเธอจะทำอะไร ไม่ ไม่ ฉันจะไม่กินนมจากเต้าเธอแม่’ แงง แงง แงง แงง
“ดูสิค่ะนายหญิง ท่านหญิงน้อยงอแงหิวใหญ่เลยเจ้าค่ะ”
“โอ๊ๆ ไม่ร้อง คงหิวเลยสินะ” ‘ไม่ ไม่ ม่ายยยยย’ หญิงสาวตรงหน้าอุ้มเจ้าทารกน้อยเข้ามาใกล้ตัวเองเพื่อให้ทารกน้อยกินน้ำนมจากเต้าได้ถนัด เมื่อทารกน้อยขยับเข้าใกล้แหล่งอาหารก็งับเพื่อดูดกินน้ำนมอย่างตระกละ (เขาเรียกกลไกการเอาชีวิตรอด//ม่ายยยย :เหมยลี่) เนื่องด้วยร่างกายที่เป็นยังเป็นทารกแรกเกิดเมื่อกินอิ่มก็หลับไปทันที
ตึง ตึง ตึง ผลัก
ร่างหน้าพุ่งพรวดเข้ามาอย่างรีบร้อนก่อนจะพบเจอกับสายตาที่โกรดเกรี้ยวของ สาวใช้คนสนิทและฮุหยินของตนเอง ก่อนจะเห็นร่างเล็กที่นอนหลับอย่างสงบอยู่ข้างๆ จึงรู้สึกตัวและค่อยๆ ผ่อยฝีเท้าให้เบาเพื่อไม่ให้รบกวนการนอนของนางฟ้าตัวน้อย
“น้องหญิง”ชายหนุ่มเอ่ยเรียกฮุหญิงของตนเองเบาๆ หากไม่ใช่เพราะต้องออกไปจัดการกับพวกที่มาสอดแนมจากแคว้นชิง เขาคงไม่พลาดช่วงเวลาสำคัญปล่อยให้ฮูหยินต้องคลอดเพียงลำพังเช่นนี้
“ลูกสาวค่ะท่านพี่”ฮูหยินคนงามตอบกลับสามีพร้อมร้อยยิ้มแห่งความสุขใจ
ร่างหนาค่อยๆ เดินไปใกล้ๆ ร่างเล็กของลูกสาวพร้อมเอื้อมมือเพื่อสัมผัสกับสิ่งตรงหน้าแต่กลับชะงักพร้อมหันไปมองฮุหยินของตนด้วยความตื้นตัน
ฮูหยินเห็นเช่นกันจึงจับมือเขาไปลูบหัวลูกสาว
“ฮะ ฮะ” เขาิ้มอย่างตื้นตันใจ ลูกสาวเขาตัวเล็กมาก มากจนเขากลัวว่าหากสัมผัสแรงเกินไปนางจะแตกสลายได้
“ท่านไม่คิดจะตั้งชื่อลูกของพวกเราหน่อยหรือเจ้าค่ะ”ฮูหยินกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
“เหมยลี่”
“เหมยลี่ จางเหมยลี่ เหมาะมากเลยเจ้าค่ะ”
“ฮ่าๆ ลูกเราจะต้องงดงามเหมือนดังมารดาของเขา”
‘ใครมาส่งเสียงดัง คนจะหลับจะนอน’ อ้อแอ้ แอ้ เหทยลี่ส่งเสียงออกมาเหมือนมีสิ่งรบกวนการนอนก่อนจะหลับไปอีกครั้ง ทุกอย่างอยู่ในสายตาของทั้งสองที่มองมาด้วยความเอ็นดู
ฮ่าๆๆ
เสียงที่ดังออกมาจากห้องนั้นแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีความสุขมากแค่ไหนกับการเกิดมาของลูกสาวตัวน้อยของเขา ลูกสาวคนแรกของหัวหน้าเผ่าม้ง
เผ่าม้งเป็นเผ่านอกด่านไม่ขึ้นกับแคว้นใดเก่งกาจการขี่ม้ายิงธนู สถานที่อยู่อาศัยเป็นพื้นที่ห้อมล้อมไปดวยธรรมชาติ ปัจจุบันมี จาง ซีฮัน เป็นหัวหน้าเผ่าและมีนายหญิงคือ จาง ซีซวน คอยดูแล ส่วนสาวใช้คนสนิทของนายหญิงมีนามว่า หนิ่งหลิง นางไม่มีสกุลเนื่องจากเป็นเด็กกำพร้าที่นายหญิงพบเจอในสภาพอดอาหารใกล้ตาย นายหญิงได้ช่วยเหลือไว้ นางซึ่งไม่มีญาติเป็นเด็กกำพร้าจึงได้ติดตามรับใช้นายหญิงด้วยชีวิตมาตั้งแต่บัดนั้น
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments