หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านไปหลายวัน ในวันนี้การสอบก็ได้เริ่มขึ้นอย่างเข้มข้น เเละผู้คนทั่วทุกสารทิศต่างก็หวังเข้าโรงเรียนนี้เพื่อจุดประสงค์ต่างๆ ตอนนี้ซินเทียร์ได้เจอผู้คนมากมาย เเต่ทันใดนั้นมีคนมาทักทายซินเทียร์ เธอได้เพื่อนใหม่เเบบงงๆ ในวันสอบ เเต่ว่าเธอคนนี้เป็นใครกันนะเเละทั้งคู่ได้พูดคุยกันด้วยเป็นกันเอง
“สวัสดีนะ เรามีชื่อว่าเมย์ ซากุระเมย์ ยินดีที่ได้รู้จักนะ แล้วเธอชื่ออะไรเหรอ”
“เช่นกันเรามีชื่อว่า ซินเทียร์ ดรากูลนิล เรียกซินเทียร์ก็พอ ” ซินเทียร์ตอบกลับตามมารยาท
เมย์:นี้...เธอก็มาสอบงั้นเหรอ ? แต่ว่านะยังหาที่พักไม่ได้เลย เฮ้อ” เมย์ทักท้ายและถอนหายใจ ในเรื่องที่หาพักไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
“ ก็คงอย่างนั้นเเหละงั้นมาพักกับฉันเอามั้ย เอ่อว่าเเต่ เธอใช้เวทมนต์อะไรเหรออยากรู้”ซินเทียร์เสนอให้เมย์มาพักที่เดียวกันกับตัวเองซะเลย
“จะดีเหรอ อืม...เอางั้นก็ได้ดีกว่านอนข้างถนน เวทมนต์ของฉันเหรอ? ฉันเป็นผู้ใช้เวทอัญเชิญ เเล้วเธอละ” เมย์ตอบรับด้วความยินดีในการชวนของซินเทียร์
“ ฉันเหรอ เวทมนต์ของฉันคือดราก้อนสเลเยอร์” ซินเทียร์ตอบเมย์โดยทันที
“อืม….งั้นเหรอ? ว่าไงนะ !เวทมนตร์ในตำนานนั้นนะเหรอ”เมื่อเมย์ได้ยินคำตอบจากซินเทียร์ก็หมดสติโดยทันที
“ตื่นก่อนนะเมย์ เดี๋ยวจะสอบสอบเเล้วนะ เป็นแบบนี้ตลอดเลยตั้งแต่เด็กๆ เอ่อ.. ต้องขอโทษด้วยนะซินเทียร์ ช่วยแบกเด็กคนนี้หน่อยสิ”เบลที่ซุกอยู่ชายชุดกิโมโนของเมย์ ออกมาปลุกเมย์เพื่อไปสอบ
“ไม่เป็นไรหรอก เเต่เดี๋ยวฉันช่วยเเบกไปเเล้วกันนะ อึ๊บ” ซินเทียร์ทำการแบกเมย์ไปสอบโดยที่มีเบลบินตามไป
“ขอบใจนะซินเทียร์ ที่จริงก็อยากออกมาคุยด้วยเเต่ตอนนั้นเราง่วง” เบลก็บ่นไปตลอดทาง
“ไม่เป็นไร เเต่ว่าอะไรกันนักกันหนานะอย่างกับว่าจะย้ายบ้านแนะ”ซินเทียร์แอบบ่นให้กับเมย์โดยที่เมย์ไม่ได้สติอยู่อย่างนั้น
“ก็มันเป็นเรื่องปกติของเรื่องผู้อัญเชิญละนะแฮะๆ” เบลถึงกับหัวเราะแห้งขึ้นมาเพื่อกลบเกลื่อนในเรื่องความโก๊ะของเมย์
หลังจากที่เมย์ได้ยินชื่อเวทมนตร์ที่ซินเทียร์เอ่ยออกมาจนทำให้เมย์เป็นลมล้มลงไปนอนกับพื้น ด้วยความตะลึงจนต้องเป็นภาระของซินเทียร์ เเละวุ่นวายคนเเถวนั้นกันไปหมด ทันใดนั้นผู้คุมสอบได้ประกาศด้วยที่ดังออกจากเครื่องขยายเสียงเวทมนตร์เสียงที่ดังกังวานออกมา
“การสอบรอบเเรกได้เริ่มขึ้นเเล้ว ขอให้ทุกคนไปรวมตัวที่ลานรูปปั้นราชาอาเธอร์โดยด่วนใครไปช้าถือว่าสละสิทธิ์ไปโดยทันที ไม่มีข้อแม้” ผู้คุมสอบได้ประกาศการสอบรอบแรก
เมื่อสิ้นเสียงผู้คุมสอบที่ประกาศออกไป แต่ตอนนี้ผู้คนต่างก็มุ่งหน้าไปที่ลานที่ลานรูปปั้นเเต่ตอนนี้ซินเทียร์ก็ยังคงต้องเเบกเมย์ออกไปด้วยความทุลักทุเล เเถมยังต้องเเบกทั้งเมย์เเละอุปกรณ์เวทย์ต่างๆของเมย์ เเต่ในที่สุดก็ไปถึงสนามสอบเเบบทันเเบบหวุดหวิดเเละซินเทียรก็ได้บ่นออกมา
“หนักเป็นบ้าเลย ขนอะไรกันนักกันหนาของเธอกันเเน่เนี่ย”
“ได้ประกาศรูปเเบบการสอบว่าอะไรบ้าง”
“ถึงเเล้วเหรอ เฮ้อ ตกใจหมดเลยคงเเค่ฝันไปละมั้งเนาะ ฮะๆ”เมย์ที่พึ่งได้สติขึ้นมา
“ไม่ได้ฝันหรอกเธอตกใจกับเรื่องนี้จริงๆ แหละ”
“ขอประกาศการสอบรอบเเรกโจทย์รอบเเรกโจทย์ของเรามีอยูว่าให้ทุกท่านหยิบไม้กวาดหรือใครลอยตัวได้ก็ใช่ได้เลยตามสบาย”ผู้คุมสอบประกาศการสอบรอบที่สองโดยทันที
“ง่ายสุดยอด ดีนะที่พ่อสอนเราไว้นะ”ซินเที่แอบยิ้ม อย่างสบายใจ แล้วนึกถึงสิ่งราชามังกรสอนให้ตัวเธอ
“ปีนี้การสอบมีเด็กน่าสนมากเเฮะ โดยเฉพาะเด็กที่มีชื่อว่าซินเทียร์”สายตาผู้คุมสอบได้เห็นซินเทียร์แล้วถูกใจเป็นอย่างมาก
“ออกมาซะ ชิรินจัง เด็กดีนะ เด็กดี”
เมื่อการสอบก็ได้เริ่มรอบเเรกก็ได้สิ้นสุดลงไป ผู้คุมสอบได้ประกาศผลการสอบให้เเก่ผู้ที่ผ่านรอบเเรก เเละการสอบของเมย์เเละซินเทียร์ก็ผ่านทั้งสองต่างก็ดีใจ เเละการสอบรอบที่สองก็ได้ประกาศขึ้นมาโดยทันที โจทย์ที่ทุกคนได้เจอ คือการให้ไปเอาเเอปเปิ้ลเเห่งป่าเทอร่าเป็นเเอปเปิ้ลที่หวานเกินเกินคำบรรยาย มีสรรพคุณที่ช่วยให้ผิวหนังที่เหี่ยวย่นให้กับมาเต่งตึงอีกครั้ง ซึ่งเป็นที่นิยมมาใช้เป็นเครื่องสำอางให้เเก่สุภาพสตรีเเละชนชั้นสูงทั้งหลาย
“โจทย์รอบในการสอบให้ไปตามหาเเอปเปิ้ลในป่าเทอร่ามาซะจงนำมาเพียงคนละเพียงคนละหนึ่งลูก เเละการสอบจะเริ่มพรุ่งนี้เช้า”ผู้คุมสอบประกาศการสอบรอบต่อไป เพื่อให้ผู้เข้าสอบเตรียมตัวสอบรอบต่อไป
“เข้าทางเลยสบายเลย เเถมเป็นป่าของคุณปู่เทอร่า” ซินเทียร์แอบยิ้มแบบมีเลศนัย
“พูดอะไรของเธออยู่เหรอ ซินเทียร์” เมย์ถามด้วยความสงสัย
“เธออยากสอบผ่านมั้ย” ซินเทียร์ถามกลับ
“ก็อยากนะ ว่าเเต่ต้องทำไงเหรอ” เธอก็ยังส่งสัยอยู่สินะ ก็ยังสงสัยอยู่ดีสินะ
“พรุ่งนี้ก็ต้องตามฉันไว้ เเล้วกัน”
“อืมได้เลยฉันจะตามเธอไม่ห่างเลย”
หลังจากการสอบรอบเเรกนั้นผ่านไปได้อย่างราบรื่น เมย์เเละซินเทียร์ได้คุยอย่างสนิทสนม เเละตอนนี้ทั้งสองได้ชวนกันไปพักที่ห้องด้วยกัน เเต่ตอนนี้ทั้งสองได้อยู่ในห้องน้ำที่เเสนสะดวกสบาย เเละทั้งสองต่างก็ขัดหลังให้กันเเละกันอย่างสบายใจ เเละเวลาต่อมาทั้งสองได้พักผ่อนเเละหลับไปด้วยความอ่อนล้าจากการสอบรอบเเรก เพื่อเก็บเเรงไปสอบในวันต่อไป ในขณะที่ซินเทียร์หลับก็ยังฝันเหมือนเดิมในความฝันก็ยังเห็นผู้หญิงคนเดิม แต่ในความฝันครั้งนี้มันกลับชัดขึ้นกว่าเก่าเดิม ที่มาพร้อมกับน้ำเสียงที่นุ่มนวลราวกับปุยนุ่น เเต่มันกลับชวนให้คิดถึงอย่างน่าประหลาดอย่างกับว่าเคยรู้จักกันมาก่อนเเละสนิทกันมานาน เเต่เมื่อซินเทียร์ได้ตื่นขึ้นมาก็พบว่าที่เเก้มมีคราบน้ำตาเต็มสองเเก้ม
“คาเนเรีย คาเนเรีย” เสียงปริศนาที่เรียกเธออยู่ในความฝัน
“ใครกันที่เป็นคนเรียกฉัน ใครกัน เฮือก” ถึงสะดุ้งตื่นเลยสินะซินเทียร์
“ซินเทียร์มีไรเหรอ งืมๆ” เมย์ที่ตื่นมาในสภาพงัวเงีย
“ไม่มีอะไรหรอก นอนต่อไปเถอะ”
“ขอกอดหน่อยสิ ซินเทียร์ งืม…..ครอก...ฟี้…”
“นอนสบายเลยนะ เเต่เราต้องนอนต่อเเล้วละ”
หลังจากนั้นทั้งสองก็ได้หลับไปทั้งสองได้หลับทั้งๆอยู่ในสภาพกอดกันกลมโดยที่ซินเทียร์ไม่ขัดขืนเเม้เเต่น้อย เเละตอนนี้ซินเทียร์ก็เก็บเเรงเพื่อการสอบในรอบที่สองโดยที่เมย์ยังกอดอยู่นั้เลย
เช้าวันต่อมา
การสอบรอที่สองได้เริ่มขึ้นก็ได้เริ่มขึ้น เเละผู้คนที่ผ่านรอบสองได้รวมตัวที่ป่าเทอร่า ต่างก็รอย่างใจจดใจจ่อเพื่อรอสัญญาณในการเริ่มสอบจากผู้คุมสอบ
“ข้าคือผู้คุมสอบรอบที่สองมีนามว่าทัตสึยะ เเละของการสอบรอบนี้ให้ทุกท่านไปเอาเเอปเปิ้ลในป่านี้มา จงอย่าได้ใช้เวทมนต์เป็นอันขาดเวลาที่มีให้ คือก่อนพระอาทิตย์ตกถ้ามาไม่ทันปีหน้าสอบใหม่ เเต่สามารถใช้อาวุธได้เเต่ห้ามทำให้ผู้ถึงเเก่ชีวิตเป็นอันขาด เเต่ทุกท่านสามารถใช้เส้นทางไหนก็ได้ตามสบายเป้าของการสอบรอบนี้คือ ความอดทน รอบเรกเป็นการทดสอบเรื่องเวทพื้นฐาน การสอบเริ่มขึ้นได้”
“เข้าทางเลย สบายสุดๆ”
“อย่าทิ้งฉันสิ ซินเทียร์”
“รีบตามาสิ” ซินเทียร์ตะโกนเรียกเมย์ให้ตามมา
“รอด้วยสิซินเทียร์”
หลังจากสิ้นเสียงสัญญาณทุกคนต่างจะวิ่งเข้าป่าการสอบก็เริ่มขึ้นอย่างดุเดือด โดยที่ผู้เข้าสอบท่านอื่นไม่รู้ว่าเมย์กับซินเทียร์ไปอีกทางของผู้เข้าสอบคนอื่น ระหว่างการสอบ บางคนก็โดนมอนสเตอร์ทำร้าย บางคนก็หลง เเต่บางคนก็พยายามไปให้ถึง เพราะป่าเเห่งเป็นของราชามังกรเเห่งผืนดินเทอร่า ดราก้อน
ตัดมาทางเมย์เเละซินเทียร์
“นี้ :ซินเทียร์ เรามาถูกเเน่นะ”
“ไม่หลงเเน่นอนนะซินเทียร์” เมย์สงสัยในการนำทาง
“เเน่นอนรับรองไม่มีหลง นี้ไงประตูมิติไม่มีหลงเเน่นอน”
“ไม่ผิดกฎเหรอซินเทียร์”
“ไม่ไหรอกผู้คุมสอบเขาไม่ได้บอกว่าห้ามใช้ดวงนี่เนาะ”เธอตอบตอบด้วยความกวน
“นั้นสินะ ไม่มีทางเลือกแล้วละ”
หลังจากที่ทั้งสองได้พูดกันเสร็จเเล้วได้เขาไปที่ประตูมิติ เเล้วทั้งสองก็ได้พบกับชายชราอยู่ในชุดขาวที่กำลังนั่งสมาธิอยู่อย่างสงบ เเต่มีเสียงหนึ่งที่ทำให้ชายชราออกจากสมาธิได้ เเต่ตอนนีเขาก็ได้ลืมตาขึ้นเขาได้เอ่ยคำพูดขึ้นมาว่า
“คุณปู่ สบายดีมั้ยคะ”
“ซินเทียร์เหรอลูก ใช่จริงๆด้วยซินเทียร์หรอกเรอะ”
“เขาเป็นใครกันเหรอซินเทียร์”
“:อ้อ...เขาคือเจ้าของป่านี้เเหละ คูณปู่เทอร่าดราก้อน ราชามังกรเเห่งผืนดิน”
“เอิ่ม...ไม่อยากจะเชื่อว่าจะรู้จักกับราชามังกร”
“ว่าไงจ๊ะ ซินเทียร์มีอะไรให้ช่วย จะว่าไปโตขึ้นเยอะเลยทำเอาคุณปู่เอาตกใจเลยนะเนี่ย”
“เรื่องนั้นช่างมันก่อนนะปู่ คือว่า...หนูมาเอาเเอปเปิ้ลไปสักลูกสองลูกได้มั้ยคะปู่”
“เอาไปสิอยากได้เท่าไหรก็เอาไปเลยตามสบาย”
ตัดมาทางผู้เข้าสอบคนอื่นที่เจอเเต่อุปสรรคต่างๆบางคนก็ถอดใจไปบ้างเเละบางคนก็ไปต้นเเอปเปิ้ลเเเเห่งเทอร่า แต่ตอนนี้เมย์กับซินเทียร์ก็ได้ล่ำลาเทอร่าดราก้อนทั้งสองได้ลงไปพร้อมกับเเอปเปิ้ลจนผู้เมื่อคุมสอบได้เห้นทั้งสองลงมาเเถมในมือทั้งสองมีเเอปเปิ้ลลงมาด้วย เพราะว่าไม่เคยมีใครเอาเเอปเปิ้ลมาไวขนาดนี้มาก่อน
“นี้ทำได้ยังไงเนี่ย”ผู้คุมสอบถามด้วยความสงสัย
“ดวงไงคะ ดวงไงก็โชคดีไงคะใช่มั้ยเมย์”
“ช..ใช่คะ พวกเราโชคดีเท่านั้นเอง”
“เเน่ใจนะ ว่าไม่ได้โกง ก็ไม่ได้บอกนิเนาะว่าไม่ให้ใช้โชค คงจะโชคดีที่ไปเจอประตูมิติเอา”
“ตามนั้นเเหละคะ”
ตัดมาตอนเย็น
ตอนนี้จำนวนผู้เข้าสอบลดลงไปเหลือเพียงเเค่หนึ่งร้อยคนจากห้าร้อยคน เเต่ตอนนี้ผู้คุมสอบได้ประกาศโจทย์ของการสอบรอบสามให้เเก่ผู้ที่ผ่านการสอบรอบที่เตรียมตัวไปสอบรอบรอบต่อไป
“การสอบรอบต่อไป เป็นการสอบรอบต่อไปเป็นสอบด้วยการต่อสู้เพื่อเลือกห้องเรียนส่วนคนที่เเพ้ก้จะได้ไปอยู่ห้องสองผู้ที่ชนะก็ได้ไปอยู่ที่หนึ่งเเละวันนี้ก้ไปพักได้พรุ่งต้องสอบเป็นรอบสุดท้าย”
“ดีนะที่ยอมเชื่อซินเทียร์ไม่งั้นสอบตกเเน่นอน”
“กลับกันเถอะเมย์ป่ะ”
“อืม ไปกันเถอะ”
หลังจากนั้นทั้งสองได้พักผ่อนเเละกำลังอาบน้ำอยู่ในหอพักรับรอง เเละทั้งสองได้ขัดผิวให้กันเเละกัน ส่วนเมย์ที่กำลังขัดผิวให้ซินเทียร์ถึงเเม้ผิวของซินเทียร์ถึงจะคล่ำเเต่มันมีเสน่ห์อย่างเหลือล้น
“ผิวของเธอสวยดีนะ”
“ผิวเธอก็สวยดี”
หลังจากนั้นทั้งสองได้ไปพักผ่อนเพื่อเก็บเเรงไปสอบในวันพรุ่งนี้ เเต่เมื่อซินเทียรืก็ได้หลับไปเพราะความเหนื่อยล้าจากการสอบ เเละทันใดนั้นซินเทียร์ก็ได้ฝันเห็นผู้หญิงคนเดิมเเต่คราวนี้เริ่มเห็นใบหน้าถึงเเม้มันจะไม่ชัด เเต่มันก็เป็นใบหน้าที่รู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก
“คาเนเรีย มาทางนี้สิ”
“ฉันไม่ได้ชื่อคาเนเรีย”
เช้าวันต่อมา
ณ สนามสอบ
ซินเทียร์ได้ตื่นขึ้นมาก็ได้เห็นว่าเมย์ได้กอดซินเทียร์อย่างเเนบเเน่น เเละหลังจากนั้นทั้งสองได้ตื่นไปไปสอบรอบสุด เเละการสอบก็ได้ไปยังสนามสอบรอบสุดท้ายเป็นการทดสอบด้วยการต่อสู้เพื่อให้รู้ว่าเเต่ละคนว่ามีความสามารถเเบบไหนกันบาง เเละตอนนี้ซินเทียร์เป็นคู่เเรกของสังเวียนนี้ เเต่ตอนนี้ซินเทียร์ก็โดนดูถูกตั้งเเต่เริ่มต้นด้วยถ้อยคำต่างๆนานาเเต่ซินเทียร์ก็ไม่ได้สนใจเเม้เเต่น้อย
ผู้คุมสอบ:รอบเเรกคู่ที่หนึ่งบุตรสาวเเห่งราชาเเห่งทิศอุดร มีอา เเห่งรามิทิสส่วนอีกคนบุตรสาวเเห่งราชามังกรเเห่งจุดจบผู้ร่วมมหาสงครามเเห่งการกลืนกินซินเทียร์ ดรากูนิลคู่เรกขึ้นเวทีได้
ผู้คนในสนาม:มีบุตรสาวเเห่งมังกรด้วยละเเก นั้นสิผิวดำจังเลยนะเเก เเต่หล่อนก็ดูน่ารักดี บลาๆ
“อย่างขอเเค่สามนาทีเเค่นี้พอด้วยเกียรติเเห่งองค์หญิงจะโค่นเเก่เเกภายในสามนาทีเเกมันก็เเค่สามัญชนก็กระจอกอยู่ดีนั้นเเหละ”
“ครอก….ฟี้...ครอก...ฟี้”
“เเกกล้าดีได้ยังไงหลับใส่ฉันเนี่ยนะ”
“อ่ะ พล่ามจบเเล้วเหรอ ใครมันจะมาฟังเรื่องที่เธอพล่ามกันละนั้น”
“หน็อย…..เเกกล้าดูถูกคนเเบบฉัน ไอซ์สเปียร์”
“ทำได้ดี ดอกบัวสีดำย้อนกลับ”
“นี้มันบ้าอะไรกันเนี่ย!! ดีนะที่หลบได้เเต่ว่านั้นมันคือเวทปราบมังกรของเเน่นอนดาบดาบน้ำเเข็งไอซ์เซเบอร์”
“งั้นก็เอาด้วยสิ ดาบของฉัน”
เคร้ง!!
เสียงดาบที่ฟาดปะทะกันเเละพลังเวทที่ปล่อยออกมาด้วยจิตสังหารที่มีทั้งหมด หลังจากนั้นซินเทียร์ก็ได้เอาชนะด้วยพลังเวทกับฝีดาบที่เหนือชั้นกว่า ส่วนมีอาก็ได้พ่ายเเพ้ลงไป
เเต่รอบต่อไปในการสอบคือเมย์เเละคู่ต่อสู้ของเมย์คือองค์ชายคิม โจทย์เก่าของซินเทียร์เเต่ตอนนี้ต้องเจอกับเมย์ผู้ใช้เวทอัญเชิญ เเละตอนนี้ผู้คุมสอบได้ให้สัญญาญในการต่อสู้รอบต่อไป
'รอบนี้ เป็นการต่อสู้ของซากุระ เมย์ บุตรสาวจอมเวทเเห่งทิศปัจจิม เเละเป็นผู้ใช้เวทอัญเชิญที่เเข็งเเกร่งที่สุด ส่วนอีกคนผู้ใช้เปลวเพลิงสีชาดองค์ชายคิมเเห่งบาบา เนียร์ในรอบใครกันจะเป็นผู้กำชัยไปกันนะ เริ่มได้"
“ ก็เเค่สามัญชนเเกมันก็กระจอกอยู่ดี งั้นเริ่มละนะ
“ก็มาสิคะ น่ารำคาญคะ”เมย์เริ่มรำคาญเป็นอย่างมาก
“เวทเพลิงอสรพิษสีชาด”
“ราชาสไลม์ริมุรุ โหมดเบเซบิวต์” อัญเชิญราชาสไลม์ออกมากัน
“ไอ้นี้มันคือ สไลมที่หายากที่สุดนี้หว่า”
“อย่าพึ่งตกใจไปสิคะ อย่าเก่งเเค่ปากสิคะ”
“คงต้องใช้เจ้านั้นเเล้วละ มหาเวทเพลิงลูกศรเเห่งอะพอล ลูกศรเอยจงทะลุทะลวงทุกทุกอย่างให้สิ้นซาก”
“ทางนี้ก็ไม่เกรงใจเเเล้วนะเจ้าคะ จงออกตามคำขานของเรามหาภูติลมเบลล่าผู้ท่องนภาเเละภูติเพลิงอเวจีอีฟรีทประสานเวทย์ศรอเวจีสายลมรณา”
“แหม่ เมย์เล่นของเเรงนะเมย์”เบลที่ถูกเรียกออกมา
“นั้นสินะ คุณหนูคนเเบบคุณหนูไม่ควรใช้เวทเเรงๆเเบบนี้เปลื่องมานา”
“ให้เกียรติคู่ต่อสู่ เท่านั้นแหละ”
“นั้นสินะปล่อยศรได้” ทั้งสองก็ที่มีความรุนแรงจนเกินคำบรรยายจนเวทีพังราบเป็นหน้ากอง
เมื่อการต่อสู้สิ้นสุดลงฝ่ายที่ชนะก็คือเมย์ผู้ใช้เวทอัญเชิญเเห่งทิศปัจจิมส่วนองค์ชายคิมก็อยู่ในสภาพบาดเจ็บสาหัสจนหน่วยพยาบาลก็ลากลงจากเวทีเพื่อไปรักษาตัว
เเละปีนี้ผู้ที่ได้อยู่ห้อง A มีจำนวนทั้งหมดห้าสิบคนรวมไปถึงซินเทียร์ ส่วนผู้ที่เเพ้ให้ไปอยู่ห้องB เเต่ตอนนี้ทุกคนไปรวมตัวที่ห้องโถงเเห่งการคัดสรรเพื่อเฉลิมฉลอง เเละจะต้องคัดสรรบ้านเพื่อเป็นที่พักเหมาะสมเเละคำทำนายที่เกี่ยวกับผู้เข้าสอบทั้งหมด
ส่วนเรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้น โปรดติดตามตอนต่อไป...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 22
Comments