ฆาตกร

ขอบคุณที่มาใช้บริการโรงหนังของเรานะคะ "

เสียงของพนักงานหญิงที่ ชื่อ เมย์ กล่าวลาลูกค้าที่มาใช้บริการ ที่โรงหนัง แห่งหนึ่ง

" เหนื่อยจัง....อยากกลับบ้านไปพักผ่อนจัง "

เสียงของ เมย์ที่บ่นพร้อมเดินไปที่ ห้องล็อกเกอร์ของพนักงานหญิง

ตอนนี้ดึกแล้วประมาณ 5 ทุ่ม กว่าๆ พนักงานคนอื่นๆ คงหาข้ออ้างกลับบ้านเกือบหมดแล้ว ตอนนี้ เมย์อยู่ในห้องล็อกเกอร์เพียงคนเดียว

แต่จู่ๆ ไฟในห้องล็อกเกอร์ก็ดับ พร้อมกับมีเสียงฝีเท้าที่กำลังเดินมาทางห้องล็อกเกอร์หญิง เมย์ที่กำลังเปลี่ยนชุดอยู่ แต่เมย์ก็คิดว่าเป็นพนักงานหรือแม่บ้านที่ยังไม่กลับบ้าน แต่...กลับไม่ใช่

เสียงฝีเท้ามาหยุดอยู่หน้าประตูพร้อม ปรากฏเงาของคนที่หยุดอยู่หน้าประตูห้อง

เมย์กำลังเปลี่ยนชุดพนักงานแต่ยังไม่เสร็จ ทันใดนั้น ก็มีเสียงเปิดประตูเข้ามา เมย์ที่คิดว่าเป็นพนักงานหญิงคนอื่นจึงเอ่ยถามไป

" นี่เธอรู้มั้ยว่าไฟเป็นอะไรทำไมถึงดับ "

ไม่มีเสียงตอบรับมีเพียงความเงียบ เงานั้นค่อยๆ เดินมาทางเมย์ เธอรู้สึกว่ามีอันตรายจึงรีบถอยหลัง

ไปเรื่อยๆ แต่เงานั้นจับเธอได้เสียก่อน

เงานั้นเอามือมาบีบคอของเมย์ไว้แล้วกดให้เมย์นอนลงกับพื้นพร้อมกับเสียง ในลำคอ

" หึ...หึ..."

เมย์เริ่มหายใจไม่ออก แล้วเริ่มที่จะสู้เพื่อเอาชีวิตรอด เมย์เอื้อมมือไปกระชากหมวกและผ้าที่คุมหน้าคนที่บีบคอเธออยู่แล้วเธอก็ได้รู้ว่าคนๆ นั้นคือใคร

แต่ไม่ทันที่เมย์จะไดอ้าปากพูดก็เริ่มตาค้างขาดอากาศหายใจไปเสียก่อน

.

.

.

.

.

.

ภายในโรงหนังที่แม่บ้านกำลังทำความสะอาดพร้อมร้องเพลงไปด้วย แต่จู่ก็ได้ยินเสียสั่นของเก้าอี้แถว B ดังขึ้น ด้วยความอยากรู้อยากเห็นจึงเดินเข้าไป

อย่างกล้าๆ กลัวๆ

พอเดินไปถึงก็พบว่านั่นคือโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุด ในขณะที่กำลังจะแอบเก็บใส่กระเป๋า

" อะๆๆ .... ป้าสุครับ "

เสียงของแอสซิส ตั้มที่ดังขึ้นทางด้านหลังทำให้ ป้าสุ สดุ้งโหยงด้วยความตกใจ

" อุ่ย...คะ...ค่ะ แอสซิสตั้ม "

ป้าแม่บ้านตอบพร้อมซ่อนโทรศัพท์มือถือไว้ด้านหลัง

" คือผมมาหามือถือของลูกค้าที่ทำตกไว้น่ะครับพอจะเห็นรึป่าวครับ "

แอสซิสตั้มเริ่มถามทั้งๆ ที่รู้ว่าป้าแม่บ้านกำลังจะเก็บเข้ากระเป๋าของตน

" คือ...ว่าป้าไม่ห็นนะคะ คุณตั้ม "

ป้าสุเริ่มกระวนกระวายกลัวว่าแอสซิสตั้มจะรู้ว่าเธอคิดจะขโมยมือถือ

" ผมรู้นะครับว่าป้ากำลังจะเก็บเข้ากระเป๋า พรุ่งนี้ผมจะไปรายงาน เมเนเจอร์*ทินคุณเตรียมหางานใหม่ได้เลย "

คำทิ้งท้ายของแอสซิสตั้มทำให้ป้าแม่บ้านเป็นกังวลมากจึงเอ่ยขอไป

" คุณตั้มคะอย่าบอกเมเนเจอร์ทินเลยนะคะ"

ป้าแม่บ้านร้องขอพร้อมยื่นมือถือให้แอสซิสตั้ม

เขารับไว้แล้วตอบกลับว่า

" ครั้งนี้ผมจะให้โอกาสป้านะครับคราวหลังผมจะไม่ให้โอกาสแล้วนะครับ "

" ค่ะ...ขอบคุณมากๆ นะคะคุณตั้ม " ป้าแม่บ้านพูดด้วยความดีใจ

" ป้าสุครับเห็น เมย์ไหมครับ "

" ป้าพึ่งเห็นเค้าออกไปห้องลอกเกอร์เองนะ " ป้าสุ ตอบพร้อมกับทำความสะอาดไปด้วย

" ถ้างั้นผมวานให้ป้าไปดูให้หน่อยนะครับ "

แอสซิสตั้มพูดพร้อมยิ้มให้ป้าสุ

" จ้า " ป้าสุตอบด้วยความไม่เต็มใจแต่สุดท้ายก็ต้องไปด้วยความจำใจ

พอไปถึงป้าสุเปิดเข้าไปต้องพบกับความน่า สพรึงกลัว

ร่างของ เมย์ที่นอนเปลือยกาย ลิ้นจุปาก มีรอยที่คอคล้ายกับโดนบีบคอขาดอากาศหายใจ

เสียงกรี๊ดดังสนั่นทั่วโรงหนัง ทำให้ทุกคนต่างมามุงอยู่หน้าห้องล็อกเกอร์ หนึ่งในนั้นคือ รดาเพื่อนรักของ เมย์ พร้อมกับ มาร์ค แฟนหนุ่มของ รดา แล้วพนักงานอีกหลายคน

หลังจากนั้นจึงโทรแจ้งตำรวจ

หลังจากตำรวจมาถึง ตำรวจ ก็เริ่มสอบสวนทุกคนทั้งชายและหญิง ใครที่กลับบ้านไปแล้วก็ถูกตามตัวกลับมาทุกคน

ท่ามกลางผู้คนมากมายในขณะนั้น....มีใครหารู้ไม่ว่าวิญญาณของ เมย์ กำลังจ้องมองอยู่....

โปรดติดตามตอนต่อไป

ถ้าชอบยิยายเรื่อนนี้ขอกำลังใจด้วยน๊าาาาา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***