การเดินทางของผู้ต้องสาป
หลาย100ปีหลังจากสงคราม2Rที่ย่อมาจากRed Rainผ่านพ้นไป
ทุกอย่างก็สงบสุขอย่างที่มันควรจะเป็นตั้งแต่แรกเริ่มเดิมที
แต่เรื่องราวที่น่าสนใจมันหลับใหลอยู่ในที่แห่งนี้
กำลังจะถูกเล่าขานอีกครั้ง
"เฮ้ 'เจ'!! รอชั้นด้วยสิ เดี๋ยวก็หกล้มหรอก"
เสียงเด็กชายคนหนึ่งที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งหญ้ากว้างสีเขียว
พร้อมกับเพื่อนของเด็กคนนั้นอีก2-3คนที่วิ่งตามกันมา
เสียงเจี๊ยวจ๊าวดังทั่วทุ่งกว้าง จนเวลาล่วงเลยไป
"ใกล้มืดแล้วแฮะ รีบกลับบ้านกันได้แล้ว จวนจะมืดแล้วนะ!!"
เด็กชายคนหนึ่งพูดขึ้น และดูเหมือนว่าเค้าจะเป็นคนที่โตที่สุดเสียด้วย
ถึงจะพูดไปแต่เหมือนคนที่เหลือไม่ค่อยฟังเค้านักเลย
"ไม่เอาน่า นายจะกลัวอะไรล่ะเจ? ขออีกแปปนึงน่า นะ ๆ"
ก่อนที่จะได้เล่นกันต่อเพราะความดื้อดึงของเด็กตัวน้อย
เสียงที่พวกเค้าคุ้นเคยก็ดังขึ้นด้านหลัง
"พวกเธอยังไม่กลับบ้านกันอีกเหรอ?"
นั่นก็คือเสียงของลูกเจ้าของบาร์ที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากแถวนี้นัก
และก็เป็นคนที่เด็ก ๆ สนิทค่อนข้างมากเลยก็ไม่ผิด
"พี่'เลม่อน'คร้าบ~ คืนนี้พวกผมขอนอนที่บาร์นะ"
ถึงเลม่อนจะเป็นคนที่ดูขรึม ๆ บ้าง แต่จริงแล้ว เป็นคนที่ใจดีเกินคาด
ด้วยความใจดีนั้น เลยให้เด็ก ๆ นอนที่บาร์ได้
เมื่อตกลงกันเสร็จสรรพ เด็ก ๆ ก็พากันไปที่บาร์ ชั้น2จะเป็นห้องนอน
เลม่อนเลยพาเด็ก ๆ ไปพักที่ห้องนอน แล้วลงมาทำงานต่อ
"เฮ้อ เดี๋ยวชั้นมานะ ขอไปเข้าห้องน้ำแปปนึง..."
ก่อนที่เท้าจะก้าวออกจากห้องนั้น เจก็พูดขึ้นมาทันที
"นายจะแอบไปหลังร้านล่ะสินะเจ้า'คิง'
แล้วก็จะให้ใครซักคนเล่าเรื่องไร้สาระให้ฟังสินะ?"
เมื่อคิงได้ยินก็สวนกลับอย่างทันควัน
"ไม่ใช่เรื่องไร้สาระนะ ตำนานเมื่อหลาย100ปีก่อนต่างหาก
ถึงจะฟังมาจากคนหลาย ๆ คนแต่มันก็เหมือน ๆ กันหมด
คือราชาได้กอบกู้เมืองแห่งนี้ไว้ บลา ๆ ๆ ชั้นอยากฟังอีกด้านอ่ะ"
คิงผู้ชื่นชอบในผู้ร้าย เพราะมีคติที่เท่และไม่เหมือนใคร
จนทุกคนลงมติแล้ว ว่าจะลงไปด้วยกัน
เมื่อทุกคนลงมาถึงก็มีชายคนหนึ่ง ถูกโยนออกจากร้าน
เนื่องจากเข้ามาโดยไม่มีเงินซักนิด
เด็ก ๆ เห็นดังนั้นจึงเข้าไปหาชายคนนั้น
"พี่ครับ ๆ พี่มาจากไหนเนี่ย?"
คำถามที่ดูธรรมดาแต่ไม่ธรรมดาสำหรับที่นี่
เพราะผู้คนที่นี่ทุกคนไม่มีหรอก ที่จะไม่มีเงิน
"ข้ามาจากไหนงั้นเหรอ...อืม..นั่นสินะ.."
ชายปริศนาที่ดูแล้วไม่ใช่คนแถวนี้ซักนิด
แถมทำตัวน่าสงสัยแบบสุด ๆ
แต่คิงก็สลัดความคิดทุกอย่างทิ้งทันที
แล้วเอ่ยถามชายคนนั้นไป
"พี่รู้เรื่องตำนานเมื่อหลาย100ปีก่อนมั้ยครับ~"
ชายปริศนายกยิ้มขึ้นมุมปาก อย่างมีเลศนัย
ก่อนจะตอบกลับเด็กชายผู้อยากรู้เรื่องราวจนตาเป็นประกายนั้น
"แน่นอน ข้ารู้แน่นอน อยากฟังรึเปล่าล่ะเจ้าหนู?"
เป็นคำถามธรรมดาที่คิงเคยโดนถามมาจากลูกค้ารายอื่น
มากมายนับไม่ถ้วน จนรู้สึกเฉย ๆ กับประโยคแบบนี้ไปแล้ว
แต่คราวนี้ บรรยากาศที่น่าพิศวง
ทำให้ความอยากรู้อยากเห็นของคิง เพิ่มขึ้นจนคิงเองก็ยังตกใจ
"ก็คงเป็นเรื่องราวเดิม ๆ นั่นแหละ จบด้วยราชาชนะ
Happy endingบลา ๆ ๆ"
เจรีบค้านขึ้นมา เพราะเรื่องที่ได้ยินจากปากลูกค้าคนอื่นมา
ก็เป็นแบบนี้ซะหมด เรื่องราวทั้งหมดก็จบด้วบชัยชนะของราชา
.
.
แต่แล้ว บรรยากาศก็ดูน่าขนลุกขึ้นอย่างทันท่วงที
อากาศที่เย็นยะเยือก พร้อมกับดวงตาสีแดงที่จ้องผ่านความมืด
ผ่านใต้ผ้าคลุมนั้น ทำให้เด็ก ๆ ขนลุกไปตาม ๆ กัน
พร้อมกับเสียงของชายปริศนาที่ดูไม่สบอารมณ์เลยแม้แต่นิด
"หึ ไอ้เจ้า'ราชาไซลาส'จอมโป้ปดนั่นน่ะเหรอ ที่เป็นผู้ชนะน่ะ!!"
.
.
.
.
.
.
.
________________[end]-[ep0]___________________________
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments