แม่ค้าขายลูกชิ้น 2.1

"อร้ากกกกกกกกหิวเหลือเกินนนนนแม่จ้าช่วยลูกด้วยยยยยย"

"ให้กูช่วยอะไรมึงเล่นไม่ออกไปไหนเลย"

"ก็หนูทำงานอยู่ท่บ้านอ่าจะออกไปทำไม"

"งั้นไม่ต้องบอก"

"ใจร้าย ยยยยยย หนูไปก็ได้แต่เงินแม่น้าาาาาหนูหมดไปกะการซื้อของใช้ให้แม่หมดแล้วอ่าาา"

"เออๆๆรีบๆไปกูจดรายการให้ล่ะ"

"เหมือนเตรียมแผนไว้ก่อนเลยอะแม่"

"เอาเงินตัวเองไปด้วย"

"ค่าาาาาาา"

ตลาดครองแม่น้อย

(แม่เขียนไว้เยอะจังจะแบ่งกลับไว้ไหมเนี้ย เอ้ะ!นั้นมันลูกชิ้นทอดดดซื้อมากินตอนเดินซื้อของก็ได้มั่ง)

"รับอะไรเชิญหยิบเลยจ้าาาาาา"

(พึ่งสังเกตแม่ค้าร้านนี้เด็กมากกกกเหมือน16-17เลยอ่าน่ารักมากกกเเก้มเยอะน่ารักที่สุดดด)

"อ่าน้องงงงงโหลลลลล"

"เอ้ะ! ค่ะ"(ตกใจหมดเลยเราเอ้ะ!ดูเด็กขนาดนั้นเลยหรออิอิดีจัง)

"น้องหน้าไม่คุ้นเลยยยไม่ได้ออกจากบ้านนานอะดิเล่นตัวขาวขนาดนี้"

😅"แหะๆก็ไม่ขนานนั้นหรอกค่ะ"

"ขนานนั้นเลยยยขาวแบบมองจากที่ไกลก็ยังเห็น"

(โอ้ยยยน่ารักเป็นบ้า พูดเก่งเหมือนคนขายที่ชอบชวนคุยเลย)

"โอะ เอ้ะ! ลืมสนิทเลยยงั้นลูกชิ้นหมู2เนื้อ3แดง1ปลา2"

"รับทราบค่าาาาา"

(คนบ้าอะไรจะน่ารักขนาดนี้คงต้องออกมาซื้อของบ่อยๆแล้วสิ)(โอ้ยยยยยอย่าทำหน้าอย่างงงนั้นตอนทอดลูกชิ้นได้ไหมมมม)

"เรียบร้อย"

ยืน เงิน

"ขอไลค์ได้ไหมคะ"

"ได้สิคะถ้าคุณว่างทักมาบ่อยๆก็ได้"

"รับทราบค่าาาาาจะทักไปบ่อยๆเลย!!"

(โอ้ยเกือบลืมของแม่เลยยยยเริ่มขี้เกียจแล้วแต่คงต้องเเอบหันไปมองเอากำลังสักหน่อยล่ะกัน)หันมอง

หันกลับ(น่ารั้กกกกกก)

บ้าน(คุณ)

"มึงกะจะนอนตลาดเลยมั้ย"

"อะไรเนี้ยของก็ซื้อให้ครบแล้ววเนี้ยโมโหอะไรอีกกกก"

"ก็กูเป็นห่วงนิยิ่งมึงบ้าๆบอๆอยู่"

"นี้ด่าป่ะเนี้ยยยยน"

"เออไปๆเลยอาบน้ำเหม็นนนน"

"ไม่ถาม เหตุผลที่กลับช้าเลย"

"เดี๋ยวมึงก็เล่าตอนกินข้าวกูเชื่องั้น"

"จ้าแม่คนรู้ดี~~~"

กินข้าว

"แม่รู้ป่ะวันนี้หนูเจอเด็กน้อยขายลูกชิ้นน้องน่ารักกมากแก้มเยอะมากกกกกน้องเรียกหนูน้องด้วยแล้วแม่ต้องเห็นตอนทอดลูกชิ้นทำหน้าอะไรก็ไม่รู้โครตน่ารักแล้วแบบโอ้ยยยยยน้องงงงงงงง"

"กูคิดไว้ไม่มีผิด ว่าไงมึงก็เล่าแน่"

"โหหหทำเป็นรู้ดี"

"เออเลี้ยงมาตั้ง28ปีกูคงไม่รู้นิสัยมึงเลยยยย"

"โอ้ยยน่ารักที่สุดกอดหน่อยจิ"

"ไปไกลๆกูเลยไอนี่นิ"

"อิ่มแล้วไปดีกว่าาาาาา"

"เออออ"

ไลค์!!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





