เซี่ยวเห่วซื่อได้คิดว่าไม่ได้กินอาหารมานานแล้วจึงคิดว่าให้
เช็นเสียวลี่มาทำอาหารให้ดีกว่าเพราะตนเองทำอาหารไม่เป็นเลย
ข้อคาวมในหินสื่อสาน
เช็นมาทำอาหารให้ข้ากินซ่ะเมนูอะไรก็ได้ขอแค่อร่อย...
"อะไรก็ได้? แย่เลยทำอะไรดี"
เมื่อเช็นเสียวลี่ไปถึงทะเลสาบแสงจันทร์
มีเสียงๆหนึ่งพูดว่า
"มาแล้วรึ"
"ขอรับ ขออภัยที่ให้รอนานนะขอรับ"
"ไม่เป็นไรระยะทางมันไกลอยู่แล้วแล้วทำอะไรมาล่ะ"
"พัดเต้าเจี้ยวขอรับไม่รู้จะถูกใจรึป่าว"
"ไหนมาให้กินชิเช็น"
"นี่ขอรับ"
เซี่ยวเห่วซื่อได้กินเข้าไปแล้วก็คิดว่ามันอร่อยสุดๆและได้กินจนหมด
"รสชาติเป็นไงบ้างขอรับ"
"ไม่แย่...แต่ข้ายังไม่อิ้มมีอีกไหม"
"เอ่อ...ไม่มีแล้วขอรับถ้ามีวัสถุดิบก็พอทำให้ได้ขอรับ"
"วัสถุดิบ? น่าจะมีอยู่ทางฝั้งนั้นข้าน่าจะปลูกไว้อยู่"
"เข้าใจแล้วขอรับ"
ภายในความคิดของเซี่ยวเห่วซื่อ
อร่อยโคตร ยิ่งเป็นสีมือของเช็นแล้วด้วย งือ~
เช็นโคตรน่ารักอ่ะน่ารักไม่ไหวเลยเช็นคิดไงกับเรากันนะอยากรู้เหลือเกิน
เช็นเสียวลี่ได้กลับมาหร้อมกับวัสถุดิบและได้พูดกับเซี่ยวเห่วซื่อว่า
"ท่านรอสักหน่อยนะขอรับข้าจะรีบทำ"
"อืม..."
เช็นเสียวลี่ได้ทำอาหารอย่างตั้งใจโดยมีสายตาที่จับต้องอยู่อย่างเงียบๆ
"เสร็ญแล้วขอรับ"
"น่ากินใช้ได้" (รวมคนด้วย)
"หรอขอรับ"
"อืม"
เมื่อเซี่ยวเห่วซื่อกินเสร็ญจึงได้พูดคุยกับเช็นเสี่ยวลี่ว่า
"อาการของน้องเจ้าล่ะเป็นยังไงบ้าง"
"ดีขึ้นเยอะแล้วขอรับต้องขอบคุณท่านนะขอรับ"
"หรอ...เจ้าอาศัยอยู่แถวไหนรึ"
ถึงแม้ว่าเช็นเสียวลี่จะงงๆที่เซี่ยว้ห่วซื่อถามมาอย่างงี้แต่เช็นเสีบวลี่ก็ยังตอบ
"ข้าอาศัยอยู่บนภูเขาหมอกขอรับ"
"อยู่กับน้องสาวเจ้าสองคนรึ"
"ใช่แล้วขอรับข้าอาศัยอยู่กับน้องสองคนพ่อแม่ของพวกเราได้ทิ้งพวกเราไปและได้อาจารย์ได้รับเราสองพี่น้องมาเลี้ยงและข้าได้สืบทอดวิชามาจากเขาขอรับ"
"แล้วอาจารย์เจ้าล่ะไปไหน?"
"อาจารย์....ได้เสียไปแล้วขอรับ"
เช็นเสียวลี่ได้น้ำตาคลอแต่ก็รีบเช็ดแต่เซี่ยวเห่วซื่อได้เห็นก่อน
"ไม่เป็นไรนะ ถึงแม้ว่าเขาจะเสียไปแล้วแต่เขาคงไม่อยากให้เจ้าร่ำไห้(ร้องไห้)จมปั้กอย่างงี้หรอก"
"ขอรับ"
"แล้วน้องเจ้าชื่ออะไรรึ"
"น้องข้าชื่อ เสียวเฮยลี่ ขอรับ"
"ไพเราะดีนะ"
"ขอรับ"
"แล้วเจ้าได้ลงเขาบ้างไหมเมืองอื่นๆเป็นยังไงบ้าง"
"เมืองหู่ เป็นเมืองที่พัฒนามากที่สุดขอรับ"
"ถ้าจำไม่ผิดเป็นเมืองที่อยู่ทางใต้ใช่ไหม"
"ใช่ขอรับเมืองหู่ได้พัฒนามากจนแทบไม่น่าเชื่อในช่วง50ปีมานี้ขอรับ"
หลังจากการพูดคุยกันจบลงเช็นเสียวลี่ได้ขอตัวกลับก่อนเนี่ยงจากต้องกลับไปดูแลน้องที่อายุ 9 ขวบและเช็นเสียวลี่ได้กลับไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments