เซียวเห่วซื่อนิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะพูดว่า
"อุส่าออกมาต้อนรับข้าเลยหรอพระจักรพรรดิ"พร้อมรอยยิ้มที่น่ากลัว
องจักรพรรดิและชาวเมืองต่างตัวสั่นและองจักรพรรดิได้พูดขึ้นมาว่า
"ก็ต้องมาต้อนรับท่านอยู่แล้วขอรับท่านเป็นแขกคนสำคัญนะขอรับ"
"หืม~ งั้นหรอ"
"ขอเชิญพวกท่านเข้าไปในตำหนักในตัวเมืองได้หรือไม่?"
พี่ชายของเซียวเห่วซื่อ(ประมุมนิกายเมฆาคราม)ได้พูดขึ้นมาว่า
"นั้นมันก็ดีนะเจ้าว่าไหมล่ะเซียว~"
"ตามใจท่านเหอะท่านพี่"
เช็นเซียวหลี่ได้คิดในใจว่า
:ไอพวกนี้ไม่ถามมั้งเลยรึไงในเมืองน่ากลัวออก
แต่เซียวเห่วซื่อกับพี่ชาย(ประมุมนิกายเมฆาคราม)นั้นมีความสามารถพิเศษตั้งแต่เด็กความสามารถนั้นคือ อ่านความคิด(ใช้ได้แค่นานครั่ง)
พี่ชายของเซียวเห่วซื่อที่ผึ้งใช้ไปไม่นานนี้แต่ยังมีผลอยู่ในตอนนี้ได้พูดขึ้นมาว่า
"แห~ เซียวเราลืมถามเจ้าตัวเล็กนั้นรึป่าว"
"...อืมจริงแฮะ งั้นเจ้าล่ะว่าไง"
เช็นเซียวหลี่ได้ตกใจเป็นอย่างมากและได้พูดขึ้นมาว่า
"แล้วแต่พวกท่านเถอะขอรับข้ายังไงก็ได้ขอรับ..."
ทั้งสองคนต่าง งงงวย และพูดพร้อมกันว่า
"อาไรว่ะ!!"
พร้อมทำหน้าแบบแปลกๆ
เช็นเซียวหลี่นั้นทำตัวไม่ถูกและกระวนกระวายแต่สองพี่น้องอยู่ก็พูดขึ้นมาว่า
"เอาเถอะ ตามใจท่านเลยท่านพี่" ทำหน้าหมดทุกข์
"เอ๋~ ได้เลยพูดเเล้วนะ" ยิ้มแบบน่ากลัวนิดๆ
องจักรพรรดิได้พูดขึ้นว่า
"ในเมื่อพวกท่านตกลงกันแล้วขอเชิญขึ้นเกวียนเถอะขอรับ"
"อ่า ป่ะเซียวขึ้นไปก่อนเลย"
ทั้งหมดได้ขึ้นเกวียนสักพักหนึ่งเสียวเฮยหลี่(น้องของเช็นเสียหลี่)ได้พูดขึ้นมาว่า
"ท่านพี่ข้าอยากกินอั้นนั้นเจ้าคะ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร"
เช็นเซียวหลี่ทำตัวไม่ถูกด้วยความที่รักน้องและต้องประหยัดเงิน
เซียวเห่งซื่อเห็นแบบนั้นก็ได้พูดขึ้นมาว่า(พูดกับวิณญาญข้ารับใช้)
"เซิ่ง เอาเงินไปแล้วเอาของมาให้เสียวเฮยซ่ะ"
"ขอรับ"
น้องของเช็นเซียวหลี่ดีใจมากและได้พูดว่า
"ขอบคุณมากเลยคะพี่ชาย"ยิ้มแย้ม
"ไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้สบายมาก"
"ข้าต้องขอบคุณด้วยอีกคนนะขอรับขอบพระคุณมากเลยขอรับ"
"อือ ไม่เป็นไร" นิ่งเงียบ
ทุกคนต่างนิ่งเงียบจนกระทั้งถึงที่ที่มาย
"ไม่เปลี่ยนไปเลยเเฮะ" เซียวเห่วซื่อ
"จริงมาก" พี่ชายของเหว่ซื่อ
ขอจบแค่นี้นะครับและต้องขออภัยที่ไม่ได้อัพนานมากเพราะที่บ้านมัปัณหาครับ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments