ตอน การต่อสู้ระหว่างมารและเทพ

วันนี้โรงเรียนปิด

ตืต~~~~~~~ ตืต

ฮัลโหลว~สวัสดีค่ะอาโอยพูด : เสียงอาโอยตอบ

ใครบางคน: อาโอยรีบมาเร็วพวกมารมาแล้ว

อาโอย: ห้ะะะะะ

อาโอย: อะไรนะ คะเดี๋ยวรีบไป

ที่เกิดเหตุการณ์

มาร: เฮ้ย~~พวกเทพนี่ไม่เห็นเก่งเลยว่ะ

อาโอย: เฮ้ย~อย่าดูถูกพวกเราสะดีกว่านะยะ

อาโอย: เดียวแม่ตบหัวหลุดเลย

มาร: ใครนี่

มาร: น้าจะเป็นกำลังเสริม

อาโอย: ป่าวหรอกยะ

ระหว่างที่พวกเขาสู้กันนั้นก็เกิดประกายแสงบางอยางขึ้นแล้วหายไป

มาร: เฮ้ยยยยย ??? อะไรนะ

เเสงนั้นทำให้ทุกคนตกใจและเกิดความคิดขึ้นและอาจจะเป็นสิ่งที่พวกเขาคิด

หรือว่าจะเป็นราชาจอมมาร : ใครบางคนพูด

ทางฝั่งริฮิโตะเองที่ไม่รู้ว่าเองมีพลังก็ยืนเอ๋อไปเลยสิคะ

ริฮิโตะ: ??!!?อะไรนะเกิดอะไรขึ้นกับฉันทำไมรู้สึกมีกระแสไฟฟ้ารอบตัว แล้วฉันไม่ถูกช็อคด้วยอะไรหว่านี่(นับวันยิ่งเกิดสิ่งแปลกๆขึ้นกับตัว) แล้วนี่มันอะไรกันอยู่ๆฟ้าก็ฝ่าลงมาสะงั้น เฮ้อ~~

มิเร: ริฮิโตะ!!เป้นอะไรไหม(เหนื่อยจังวะ)

ริฮิโตะ: คุณมิเร! คุณมาได้ไง

มิเร: ห้ะ~~

ริฮิโตะ: ก้คุณบอดว่าจะไปเกียวโตนิแล้วมาได้ไง

มิเร: เออ~~ฉันก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง

ริฮิโตะ: อธิบายมาสะ ผมอยากรู้ ก่อนที่ผมจะไม่พูดกับคุณ

มิเร: ได้~เเต่ต้องรับให้ได้นะ เพราะสิ่งนี่มันติดตัว

เทอมาตั้งแต่เกิด

ริฮิโตะ: อะไรติดตัวมาผมไม่เข้าใจ

มิเร: งั้นฉันจะเริ่มอธิบายละนะ

ริฮิโตะ: ครับ

มิเร: คือเทอเป้นราชาจอมมารกลับชาติมาเกิดแล้วเทอก้ยังไม่รู้แต่พวกฉันได้ส่งเทพตนหนึ่งมาตามหาเทอซึ่งเทพตนนั้นก็คือ อาโอย นักเรียนใหม่ที่นั่งข้างนายนั้นและแต่ อาโอย นั้นไม่ได้แข็งแกร่งอะไรเลยสัมผัสพลังของนายไม่ได้

และตอนนี้พลังนายถูกปลุกขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว

ริฮิโตะ: อาโอยที่ว่ามานั้นคือ

มิเร: ใช่อยางที่นายคิดนั้นและ

ริฮิโตะ: แล้วผมก้เป็นราชาจอมมาร

มิเร: ใช่แล้วละ

ริฮิโตะ: แต่ผมใช้พลังไม่เป็นหรอก

มิเร: ไม่เป็นไรเดียวให้อาโอยฝึกให้(นายโอเคใช่ไหม)

ริฮิโตะ: ครับผมโอเคมั้ง

มิเร: ดีมากกกกกกกกกจ้ะะะ

ริฮิโตะ: แต่พ่อแม่ผมละจะปลอดภัยไหม

มิเร: ไม่ต้องห่วงหรอกฉันให้คนไปดูแลพ่อกับแม่นายที่ต่างประเทศแล้ววางใจได้เลย😁😀❤

ริฮิโตะ: ครับ

ทางฝั่งอาโอย

มาร: เฮ้ยยยย ถอยก่อนวะพวกมันมาเยอะ

เทพ: เดี๋ยวสิไหนบอกว่าพวกนายเก่งไม่ใช่หรอ

มาร: ฝากไว้ก่อนเถอะ

อาโอย: ไม่ใช่ธนาคารยะไม่รับฝาก😋

มิเร: นี่พวกเทอฉันพาเขามาแล้ว

อาโอย: (ต้องหลบ)

มิเร: ไม่ต้ิงหลบหรอกอาโอยคุงฉันบอกหมดแล้ว

ริฮิโตะ: ใช่ยัยเตี้ย

อาโอย: อะไรนะ!!! ฉันไม่ได้เตี้ยสักหน่อย ฉันสูงตั้ง178นะ

ริฮิโตะ: สูงได้แค่เนี้ยฉันสูงตั้ง195นะ

อาโอย: นี่คนหรือเสาไฟฟ้าสูงตั้งขนาดนี้

ริฮิโตะ: เทอว่าไงนะยัยบ้า

อาโอย: อะไรนะว่าฉันบ้าหรอนายนะบ้ากว่าฉันอีก

ริฮิโตะ: เธอก็ไม่ต่างจากฉันหรอก

มิเร: เอาหน่ายังไงพวกเธอก็ต้องฝึกด้วยกันดีกันไว้ดีกว่านะ

อาโอย: อะไรนะฉันต้องฝึกกับหมอนี่

ริฮิโตะ: ใช่

อาโอย: ก็ได้ยะ (ชิไม่สบอารมณ์เลย)

จินจิน: ทะเลาะกันเหมือน ผัวเมียเลยเนาะ

ใครบางคน: ใช่

แล้วก็พูดพร้อมกัน

อาโอย: ไม่ใช่ยะ

ริฮิโตะ: ไม่ใช่

มิเร: หรอ

อาโอย: เอ่ออออออ

มิเร: ร้อนตัวอบบนี้นะทำไม

อาโอย: ไม่รู้จะพูดอะไรกับคุณแล้ว

ริฮิโตะ: ใช่(อาโอยพูดถูก)

มิเร: สุดท้ายฉันก็ผิด

จินจิน: น่าจะรู้

มิเร: จ้าาาาาาจินจิน

อาโอย: งั้นฉันจะพานายไปฝึกเคไหม

ริฮิโตะ: อืม

อาโอย: (เย็นชาจังเลยหมอนี่)

ริฮิโตะ: ทำหน้าอย่างนั้นเทอกำลังนินทาฉัน

อาโอย: เออออออออออน่าจะใช่

มิเร: เอาเถอะน่าาาาาา ไม่ต้องทะเลอะกัน

หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

โปรดติตามตอนต่อไป😍😅😄

ถ้าพิมผิดตรงไหนต้องขอโทษด้วนน่าาาา__🙏

เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!