15

ตอนบ่ายพีทออกจากบริษัทแล้วตรงไปร้านถ่ายรูป เขาเอารูปของเดียร์ที่เลือกไว้แล้วไปสั่งให้ที่ร้านขยายให้ โดยสั่งไปหลายรูปและหลายขนาด หลังจากนั้นเขาก็ไปที่ร้านของชัย

"เป็นไงมึง..หายดีแล้วเหรอวะ"ชัยถาม

"หายดีแล้วว่ะ..ได้เดียร์คอยดูแล..เลยหายไวน่ะ"พีทยิ้มอย่างมีความสุข

"แหมๆ..พี่พีทคะ..น่าอิจฉานะคะ..แต่ช่ามีข่าวดีจะบอก..รับรองว่าข่าวนี้จะทำให้พี่พีทมีความสุขมากกว่านี้แน่ๆ"ชาช่ายิ้ม

"ข่าวอะไรหรือช่า..พี่อยากรู้แล้ว"พีทถาม

"ก็เมื่อวาน..เดียร์มาถามช่าเรื่องที่พี่พีทไปออกค่ายด้วย..ว่าเป็นความคิดของช่าหรือป่าว..ช่าก็เลยบอกความจริงไปทั้งหมด"ชาช่าเล่า

"อะไรนะ..ยายช่า..งั้นเดียร์ก็รู้แล้วน่ะสิว่า..พวกเราร่วมมือกับไอ้พีทน่ะ..ตายแน่ๆกู..จะโดนน้องด่ามั้ยวะเนี่ย"ชัยกังวล

"ไม่โดนหรอกค่ะ..เดียร์ไม่ได้ว่าอะไร"ชาช่ายิ้ม

"แล้วไหนล่ะช่า..ข่าวดีที่ว่าน่ะ"พีทถาม

"ก็พอเดียร์ฟังจบ..ช่าก็เลยถามเดียร์ว่ารู้สึกยังไงกับพี่พีทตอนนี้...รู้มั้ยคะว่าเดียร์บอกว่ายังไง"ชาช่ายิ้มมากขึ้น

"ว่ายังไงหรือคับ..คุณภรรยา"แอนดิวถาม

"เดียร์บอกว่า..เดียร์เริ่ม..จะชอบพี่พีทแล้วล่ะค่ะ..แต่ห้ามไม่ให้ช่าบอกพี่พีท..เพราะเดียร์อยากจะดูว่าพี่พีทจะจริงใจและมั่นคงมากแค่ไหนน่ะ"ชาช่ายิ้ม

"จริงหรือช่า..อย่าหลอกพี่นะ"พีทยิ้มด้วยความดีใจ

"ช่าจะหลอกพี่พีททำไมคะ..เรื่องจริงค่ะ"ชาช่ายิ้ม

"เอ้า!มึง..ยิ้มเสียขนาดนั้น..คืนนี้จะนอนหลับมั้ยเนี่ย"ชัยแซวยิ้มๆ

"กูดีใจโว้ย!..ต่อไปนี้กูต้องทำให้เดียร์เห็นว่ากูรักและมั่นคงต่อเขามากแค่ไหน"พีทยิ้ม

"ดีใจด้วยนะคับ..พี่พีท"แอนดิวยิ้ม

"ใช่ค่ะ..ต่อไปนี้..พี่พีทต้องพยายามมากขึ้นอีก"ชาช่าบอก

ครืด..ครืดมือถือของพีทดังขึ้น เขาเห็นว่าเป็นเดียร์จึงกดรับ

"คับ..เดียร์"

"พี่พีทอยู่ไหนคะ..และจะกลับคอนโดกี่โมง..เดียร์ทำอาหารกับน้ำขิงไว้ให้น่ะค่ะ..ว่าจะแขวนไว้ให้ที่หน้าห้องนะคะ"

"ตอนนี้พี่อยู่ที่ร้านไอ้ชัยน่ะ..เดียร์เอามาให้พี่ที่ร้านก็ได้คับ"

"เพิ่งจะหาย..ก็จะกินของไม่ดีแล้วเหรอคะ"

"เอ่อ..ปะ..ป่าวนะ..พี่มาคุยกับไอ้ชัย ช่าและแอนดิวน่ะคับ..ไม่ได้มาดื่มเหล้าสักหน่อย"

"เดียร์ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อยนี่คะ..ร้อนตัวไปได้"

"เอ่อ..พี่..เอ่อ.."

"เอาล่ะค่ะ..งั้น..เดี๋ยวเจอกันนะคะ"

"คับ..ขับรถระวังๆนะ..พี่เป็นห่วง"

"ค่ะ"

พีทวางสาย

"555..ทำไมมึงถึงได้อ้ำๆอึ้งๆ..และพูดตะกุกตะกักอย่างนั้นล่ะวะ"ชัยขำ

"กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ..เวลาเดียร์ถามหรือพูดอะไรกับกูตรงๆทีไร..กูก็ไปไม่เป็นทุกทีเลยว่ะ"พีททำหน้าแหยๆ

"พี่พีทรู้มั้ยคะ..ว่าเดียร์ชอบที่พี่พีทเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ"ชาช่ายิ้ม

"จริงเหรอช่า"พีทถาม

"จริงสิคะ"ชาช่ายิ้ม

"แล้วนี่..มึงเอารูปเดียร์ไปขยายหรือยังวะ"ชัยถาม

"กูเอาไปส่งขยายวันนี้แหละ"พีทบอก

"ตกลงว่า..กี่รูปว่ะ"ชัยถาม

"เอ..60รูปว่ะ..มีตั้งแต่ขนาดเล็กจนถึงขนาดใหญ่มากเลยมึง"พีทยิ้ม

"อะไรนะ..60รูป..กูจะบ้า..ห้องทำงานของมึง..ไม่กลายเป็นแกลอรี่เลยเหรอวะ"ชัยตกใจ

"ดีเลยค่ะ..ช่าเห็นด้วยกับพี่พีท..และจะได้รูปเมื่อไหร่คะ"ชาช่าถาม

"อาทิตย์หน้าน่ะ...จริงๆพี่อยากได้พรุ่งนี้เลยด้วยซ้ำ"พีทบอก

"มึงจะรีบอะไรขนาดนั้นวะ"ชัยถาม

"ก็กูเริ่มจะเบื่อและรำคาญษาน่ะ..ษามาหากูที่ๆทำงานบ่อยมาก..วันนี้ก็มา..และมาถึงทีไรก็ต้องมาจับมาเกาะแขนกูทุกที..แล้ววันนี้นะ..ก่อนจะกลับยังจะมาจูบแก้มกูด้วย...ดีว่ากูหลบทันน่ะ"พีทบอกท่าทางจริงจัง

"ขนาดนั้นเลยเหรอวะ..ษานี่ท่าจะอยากรวบหัวรวบหางมึงมากเลยนะ"ชัยว่า

"ตอนแรกกูก็กลัวว่าเดียร์จะเข้าใจกูผิด..แต่พอรู้ว่าเดียร์เริ่มจะชอบกู..กูยิ่งกว่ากลัวอีกว่ะ"พีทบอก

"ใจเย็นๆค่ะ..ช่าคิดว่าที่เดียร์ยอมรับกับช่าว่าเริ่มชอบพี่พีท..นั่นก็หมายความว่า..เดียร์คงจะไม่ยอมษาในเรื่องของพี่พีทอีกแล้ว..เดียร์เป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองมาก..แล้วยิ่งมารู้ว่าตัวเองชอบพี่พีทเหมือนที่พี่พีทชอบ..คงตัดสินใจจะสู้และไม่ยอมษาแล้วล่ะค่ะ"ชาช่าบอก

"แต่ถึงอย่างนั้น..ก็ควรต้องระวังกันไว้บ้างนะคับ..ผมว่าคุณษาเธอร้ายมากทีเดียว"แอนดิวบอก

"ใช่..กูเห็นด้วยกับแอนดิว...ว่าแต่..แล้วรุ่นพี่คนนั้นล่ะวะ..เป็นยังไงบ้าง"ชัยถาม

"รุ่นพี่นั่นมาสารภาพรักกับเดียร์เมื่อตอนที่ไปออกค่ายนั่นแหละ...แต่เดียร์บอกว่าคิดกับเขาแค่พี่ชายน่ะ..เลยไม่มีอะไร"พีทบอก

"แล้วมึงรู้ได้ยังไงวะ..หรือไปแอบฟังมา"ชัยถาม

"ไอ้บ้า!...กูถาม..เดียร์เลยเล่าให้ฟังน่ะ"พีทบอก

"นั่นก็เพราะเดียร์รู้ว่าพี่พีทเป็นกังวล..เลยเล่าให้ฟังน่ะค่ะ...แสดงว่าเดียร์ก็เป็นห่วงความรู้สึกพี่พีทนะคะ"ชาช่ายิ้ม

"พี่ก็รู้สึกอย่างนั้นนะ..ตอนไปออกค่าย..เดียร์คอยดูแลพี่ตลอด..มากินข้าวด้วยทุกมื้อเลย"พีทยิ้ม

"เอาล่ะเป็นอันว่า..ทุกอย่างน่าจะกำลังดีขึ้น..อย่างนี้ต้องฉลอง"

ชัยยิ้มพร้อมกับส่งแก้วเหล้าให้พีทกับแอนดิว

"มึงดื่มกับแอนดิวก็แล้วกัน..กูขอดื่มน้ำขิงของเดียร์แทน...ไม่อย่างนั้นถ้าเดียร์มาเห็นต้องว่ากูแน่ๆ"พีทบอก

"555เอาวะ..แววกลัวเมียมีมาให้เห็นเสียแล้ว..เพื่อนกู"ชัยขำ

"เออ...เอาไว้มึงก็จะรู้เอง"พีทว่า

ทุกคนจึงพากันขำแล้วก็คุยกันต่อ สักพักเดียร์ก็ขับรถมาจอดหลังร้านแล้วเดินเข้ามาในห้องทำงาน

"คุยอะไรกันอยู่คะ"เดียร์ถาม

"อ้าว!มาแล้วเหรอเดียร์..แล้วเอาอะไรมามากมายเนี่ย"ชาช่าถาม

"อาหารของคนป่วยน่ะค่ะ...แต่สงสัยว่าคงจะไม่ต้องแล้ว..เพราะดื่มเหล้าได้แล้วนี่คะ"

เดียร์พูดพลางเหลือบมองแก้วเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหน้า

"พี่ไม่ได้ดื่มเหล้านะคับ...นี่ไอ้ชัยกับแอนดิวดื่มกันเอง..พี่ดื่มน้ำขิงที่เดียร์ทำให้อยู่นะ"พีทรีบบอก

"ใช่..เดียร์...พี่ดื่มกับแอนดิว..ไอ้พีทมันไม่ยอมดื่ม..มันบอกว่าถ้าเดียร์รู้จะว่ามันน่ะ"ชัยยิ้ม

"ใครจะกล้าว่าล่ะคะ..มันเป็นเรื่องของพี่พีท..เดียร์ไม่เกี่ยวสักหน่อย"เดียร์บอก

"เกี่ยวสิคับ..สำหรับพี่..เดียร์สำคัญที่สุด..อะไรที่เดียร์ไม่ชอบ..พี่จะไม่ทำแน่นอน"พีทบอกสีหน้าจริงจังมาก

"งั้น..พี่พีทก็กินข้าวนี่นะคะ..แล้วกินยา..ส่วนนี่เป็นน้ำขิงค่ะ..แล้วนี่ยำวุ้นเส้นทะเลของพี่ๆค่ะ..เดียร์ไปทำงานก่อนล่ะ"

เดียร์วางกล่องอาหารลงบนโต๊ะแล้วเดิออกไป

"เดียร์!..เดียร์รอพี่ก่อน"พีทรีบเดินตามออกมา

"มีอะไรคะ"เดียร์หันมาถาม

"เดียร์โกรธอะไรพี่หรือป่าว"พีททำหน้าเป็นกังวล

"ป่าวนะคะ..หรือพี่พีททำอะไรที่ผิดหรือไม่ดีมาหรือป่าวล่ะคะ"

เดียร์ถามแล้วจ้องหน้าพีท พลางคิดว่านี่เขาคงคิดว่าเธอโกรธเขาถึงได้รีบเดินออกมาล่ะมั้ง ที่จริงแล้วเธอเขินกับคำพูดของเขามากกว่าเลยต้องรีบเดินออกมา

"พี่..เอ่อ..พี่..ไม่ได้ทำอะไรนะ"พีทมองหน้าเดียร์

"ถ้า..ไม่ได้ทำ..ก็ไม่เห็นที่จะต้องกลัวว่าเดียร์จะโกรธเลยนี่คะ..คิดมากระวังแก่เร็วนะคะ"เดียร์ยิ้ม

"พี่แค่กลัวน่ะ..พี่ไม่อยากให้เดียร์โกรธพี่..ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม"พีทบอกแล้วมองตาของเดียร์

"ค่ะ..เอาเป็นว่าเดียร์ไม่ได้โกรธ..พอใจหรือยังคะ"เดียร์ยิ้ม

"คับ..พี่รักเดียร์นะ..พี่แค่อยากบอกให้รู้"พีทบอกตรงๆ

"เอ่อ..ค่ะ..แล้วนี่พี่พีทยังมีไข้อยู่มั้ยคะ"เดียร์เริ่มเขินอีกแล้วแต่พยายามเก็บอาการอยู่

"เดียร์ก็ลองแตะหน้าผากพี่ดูสิ..ว่ายังร้อนอยู่มั้ย"

พีทก้มหน้าลงมาหาเดียร์ เธอยกมือขึ้นแตะหน้าผากของเขาเบาๆ

"ไม่มีไข้แล้วค่ะ..งั้นคงหายดีแล้ว..กินยาแค่ครั้งนี้ก็พอแล้วนะคะ..น้ำขิงก็เหมือนกัน"

"ขอบใจนะที่ดูแลพี่จนหาย"

"ไม่เป็นไรค่ะ..เดียร์ไปทำงานก่อนนะคะ"

"คับ..พี่รอกลับพร้อมเดียร์นะ"

"ไม่ต้องรอหรอกค่ะ..กลับไปพักผ่อนเถอะ..เดี๋ยวไข้กลับจะยิ่งเป็นมาก"

"ไม่ล่ะ..พี่จะรอ..ให้พี่รอนะ..นะคับ"

"เฮ้อ!ก็ได้ค่ะ..ขี้ออ้นนะคะ..แถมดื้ออีกด้วย"

เดียร์พูดจบก็เดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที เธออมยิ้มมาตลอดทางเพราะเพิ่งจะเคยถูกผู้ชายออ้นจริงๆก็วันนี้แหละ แต่มันก็ดูน่ารักดี

พีทเดินกลับเข้ามาในห้อง

"เป็นไงมึง..เดียร์โกรธหรือป่าววะ"ชัยถาม

"กูถามแล้ว..เดียร์ว่าไม่ได้โกรธว่ะ..แถมหาว่ากูคิดมากระวังจะแก่เร็วอีกด้วย"พีทบอก

"เดียร์ก็เป็นอย่างนี้ล่ะค่ะ..มองยากว่ารู้สึกยังไง...แต่เดียร์เขินพี่พีทนะคะ...ช่าเห็นแต่ยังเก็บอาการอยู่..แต่แบบนี้คงอีกไม่นานหรอก"ชาช่ายิ้ม

"ผมก็คิดเหมือนช่านะคับ"แอนดิวบอก

"ที่นี้ก็เหลือแค่เรื่องของษา..ที่ยังต้องจัดการ"ชัยบอก

"ค่ะ..ถ้าวันไหนษาไปเห็นรูปที่ห้องพี่พีท..เราคงต้องมาคอยระวังไม่ให้ษาหาโอกาสมาทำร้ายเดียร์ได้..เพราะคนอย่างษา..ไม่ยอมง่ายๆแน่ค่ะ"ชาช่าบอก

"พี่พร้อมจะปกป้องเดียร์เสมอ..และจะไม่ยอมให้ใครหรืออะไรมาทำร้ายเดียร์ได้แน่นอน"พีทบอก

"พวกกูก็เหมือนกัน..เดียร์ก็เหมือนน้องสาวของพวกกู..มึงไม่ต้องกังวลไป..ถ้าเราช่วยๆกัน..ษาก็ทำอะไรเดียร์ไม่ได้หรอก"ชัยพูด

"ขอบใจมึงกับแอนดิวและช่ามากนะ"พีทบอก

"ไม่เป็นไรค่ะ..นั่นน้องสาวช่านะคะ..ใครมาทำร้ายช่าเอาตายแน่ๆ"ชาช่ายิ้ม

แล้วพีทก็นั่งกินข้าวที่เดียร์ทำมาให้และคอยจนกระทั่งเลิกงาน จึงขับรถตามเธอจนถึงคอนโด

วันนี้เป็นวันศุกร์ เดียร์มาถึงร้านของชัยช้าไปหน่อยเพราะรถติดมาก พีทโทรหาเธอหลายครั้งเพราะเป็นห่วง นั่นทำให้เธออดดีใจไม่ได้

"มาถึงแล้วเหรอ..นี่ถ้ามาช้ากว่านี้..คงมีคนตายแน่ๆ"ชัยแซวยิ้มๆ

"ก็กูเป็นห่วงนี่หว่า"พีทบอก

"แล้วทำไมพี่พีทมาเร็วล่ะคะ..ไหนว่างานยุ่งไง"เดียร์ถาม

"ก็พี่อยากมาเจอเดียร์เร็วๆ..เลยรีบมาน่ะ"พีทยิ้มแล้วจ้องหน้าเดียร์

"พูดไปเรื่อยนะคะ..เอ่อ..พี่ชัยคะ..พรุ่งนี้เดียร์ขอหยุด1วันนะคะ"เดียร์ส่ายหัวให้พีทแลัวหันไปบอกชัย

"เดียร์จะไปไหนเหรอ"ชาช่าถาม

"พรุ่งนี้ครบรอบวันตายของแม่น่ะค่ะ..เดียร์เลยจะเข้าไปไหว้แม่"เดียร์บอก

"แล้วจะไปที่บ้านเด็กกำพร้าด้วยหรือป่าวล่ะ"ชาช่าถาม

"ไปค่ะ..พี่ช่า"เดียร์บอก

"งั้นพี่ไปด้วย..พี่ชัย..พี่พีทไปด้วยกันสิคะ"ชาช่าชวน

"ไปสิ..พี่ไปด้วย"พีทกับชัยบอก

"แล้วพี่พีทไม่ทำงานหรือคะ"เดียร์ถาม

"ไม่ล่ะ..พี่อยากไปไหว้ป้าวิด้วย..จะได้บอกป้าวิว่าพี่กำลังมาจีบเดียร์น่ะ...เผื่อป้าวิจะดลใจให้เดียร์มาชอบพี่ไงล่ะคับ"พีทยิ้ม

เดียร์เขินจนพูดไม่ออก ได้แต่มองหน้าพีทนิ่งๆ

"แล้วเดียร์จะไปบ้านเด็กกำพร้ากี่โมงล่ะ"ชัยถาม

"ไปก่อนเที่ยงค่ะ...เช้าเดียร์จะไหว้แม่ก่อน"เดียร์บอก

"งั้น..ตกลงว่าพวกพี่ไปด้วยนะ"ชาช่าบอก

"ค่ะ....งั้นเดียร์ไปทำงานก่อนนะคะ"เดียร์เดินออกไปทันที

"มึงนี่นะ..เล่นจีบตรงๆอย่างนี้เลยเหรอวะ"ชัยว่า

"ขนาดกูจีบตรงๆอย่างนี้..กูยังไม่เคยเห็นเดียร์จะเขินเลยสักครั้ง..ไหนช่าว่าเดียร์เริ่มชอบพี่แล้วไงล่ะ.."พีทบอก

"ทำไมจะไม่เขินคะ..พี่พีทดูไม่ออกเองอ่ะ.."ชาช่าว่า

"แต่พี่ก็คิดเหมือนไอ้พีทนะ..พี่ไม่เห็นเดียร์จะหน้าแดงหรือหลบสายตาไอ้พีทเลย..มีแต่มองตอบทุกครั้ง"ชัยพูด

"ก็เมื่อกี้ที่เดียร์เงียบเพราะว่าเขินไงคะ...เดียร์พยายามระงับความเขินอย่างมากเลยนะ...ช่าว่าอีกไม่นานหรอก..พี่ๆได้เห็นเดียร์หน้าแดงแน่ๆ..แค่พี่พีทพูดและทำบ่อยๆแค่นั้น"ชาช่ายิ้ม

"ผมก็คิดเหมือนช่านะ...เดียร์ไม่เหมือนหญิงสาวคนอื่นหรอกคับ.."แอนดิวบอก

"แล้วพรุ่งนี้จะไปที่บ้านเดียร์กันกี่โมงล่ะ"พีทถาม

"ช่าว่าจะไปถึงสัก9โมงเช้านะคะ"ชาช่าบอก

"จะไปทำไมตั้งแต่เช้าล่ะ..ไหนเดียร์บอกว่าไปก่อนเที่ยงไง"ชัยถาม

"พี่ชัยไม่รู้อะไร..พรุ่งนี้เดียร์ต้องเข้าบ้านตั้งแต่เช้ามืดแน่ๆ...เพราะเดียร์ชอบร้อยพวงมาลัยให้ป้าวิเอง..และก็ต้องไปเตรียมทำอาหารไปเลี้ยงเด็กด้วย...ช่าเลยว่าจะไปช่วยทำค่ะ..อีกอย่างช่ากลัวว่าษาจะว่าอะไรเดียร์อีก..เพราะษาไม่เคยไหว้ป้าวิเลยสักครั้งเดียว..ตั้งแต่ที่ช่ารู้จักษากับเดียร์มา..มีแค่เดียร์กับลุงวินเท่านั้นที่ทำอยู่ทุกปี..และช่าก็ไปเลี้ยงอาหารเด็กกับเดียร์และลุงวินทุกปี..เพิ่งจะไม่ได้ไปเมื่อปีที่แล้วนี่ล่ะค่ะ"ชาช่าบอก

"เดียร์ร้อยพวงมาลัยเป็นด้วยเหรอช่า"พีทถาม

"ใช่ค่ะ..ร้อยได้สวยมากด้วย"ชาช่ายิ้ม

"งั้น..พรุ่งนี้เจอกันที่ปากทางบ้านเดียร์ตอน8.30..ห้ามสายนะ..ไอ้ชัย"พีทบอก

"เวรล่ะกู..ช่าบอก9โมงกูก็ว่าเช้าแล้ว..นี่มึงบอก8.30..มึงจะไม่ให้กูนอนเลยใช่มั้ย"ชัยว่า

"มึงก็ปิดร้านเร็วหน่อยสิวะ..วันเดียวเอง"พีทบอก

"แหม..ไอ้เพื่อนรัก..ก็ได้วะ..แต่ถ้าวันไหนเดียร์ยอมเป็นแฟนมึง..มึงต้องเลี้ยงกูชุดใหญ่นะโว้ย!"ชัยว่า

"ได้เลยมึง...กูให้ได้ทุกอย่างเลย..ยกเว้นเดียร์"พีทยิ้ม

"ไอ้เวร..กูไม่เอาอยู่แล้วล่ะ..เดียร์น่ะ..กูกลัวมึงจะขาดใจตาย"ชัยยิ้ม

"งั้น..ตกลงตามนั้นนะคะ"ชาช่าบอก

วันเสาร์เดียร์ออกจากคอนโดตั้งแต่ตี5เพราะจะไปแวะซื้อดอกไม้ไปร้อยพวงมาลัยให้แม่ เธอไม่ลืมเอาอาหารเช้าใส่กล่องแขวนไว้ที่หน้าห้องของพีทแต่ไม่ได้กดกริ่งเหมือนทุกครั้งเพราะกลัวจะทำให้เขาตื่น

LINE

เดียร์:อาหารเช้าแขวนอยู่หน้าห้องนะคะ

พีท:แล้วทำไมไม่กดกริ่งบอกพี่ล่ะ

เดียร์:เดียร์ออกมาแต่เช้าค่ะ..เลยไม่กดกริ่ง

พีท:แล้วถึงบ้านหรือยังคับ

เดียร์:ถึงแล้วค่ะ...เดียร์ขอเตรียมของก่อนนะคะ

พีท:คับ..เดี๋ยวเจอกันนะ

เดียร์ไลน์หาพีทตอน7โมง เธอกลัวว่าเขาจะไม่รู้ว่าทำอาหารเช้าไว้ให้แล้ว หลังจากนั้นก็ลงมือทำอาหารว่างก่อนที่จะไปร้อยพวงมาลัย เธอมาถึงบ้านตั้งแต่เช้าแล้วคุยกับพ่อสักพักถึงได้เข้ามาในครัว ส่วนษายังไม่ลงมาจากห้อง

พีท ชัย ชาช่าและแอนดิวมาถึงที่บ้านเดียร์ตอน8.30พอดี

"สวัสดีคับ/ค่ะลุงวิน"ทุกคนยกมือไหว้

"สวัสดีลูก..ทำไมมากันแต่เช้าล่ะ"นาวินรับไหว้

"ช่ากับพี่ๆจะมาไหว้ป้าวิและไปเลี้ยงอาหารเด็กกับเดียร์และลุงวินด้วยค่ะ"ชาช่าบอก

"อ้อ!.แล้วนี่ยายเดียร์รู้หรือป่าวลูก"นาวินถาม

"เดียร์รู้ว่าพวกผมจะมาคับ"ชัยบอก

"แล้วนี่เดียร์อยู่ไหนคะ"ชาช่าถาม

"เอ..คงอยู่ในครัวมั้ง..น้อย..น้อย"นาวินเรียกเด็กรับใช้

"ค่ะ..คุณท่าน"น้อยตอบ

"คุณเดียร์อยู่ที่ไหน"นาวินถาม

"คุณเดียร์ร้อยพวงมาลัยอยู่ข้างบ้านค่ะ"น้อยบอก

"งั้นช่ากับพี่ๆ..ไปหาเดียร์ก่อนนะคะ"ชาช่าบอก

"ตามสบายเลยลูก"นาวินยิ้ม

ชาช่า พีท ชัยและแอนดิวจึงพากันเดินไปที่โต๊ะข้างบ้าน

เมื่อเดินออกไปข้างบ้านก็เห็นเดียร์นั่งร้อยพวงมาลัยอยู่

"เดียร์..พี่มาแล้วจ้า"ชาช่าเรียก

"อ้าว!พี่ๆ..ทำไมมากันแต่เช้าล่ะคะ"เดียร์หันมาเมื่อได้ยินเสียงเรียก

"พี่จะมาช่วยเดียร์ร้อยพวงมาลัยกับทำอาหารไง"ชาช่าบอก

"นี่ภรรยาของพี่..ร้อยดอกไม้เป็นด้วยเหรอคับ"แอนดิวถาม

"เป็นสิคะ..ช่าก็เรียนมาจากเดียร์นี่ล่ะ"ชาช่ายิ้ม

"เดียร์ร้อยเผื่อพี่ด้วยนะ"พีทบอก

"ได้ค่ะ..แล้วพี่ชัยจะเอาด้วยมั้ยคะ"เดียร์ถาม

"เดียร์ไม่ต้องทำให้ไอ้ชัยหรอก..ทำให้พี่คนเดียวก็พอ"พีทบอก

"อ้าว!..ทำไมงั้นล่ะวะ.."ชัยว่า

"กูหวงโว้ย!..มึงให้ช่าร้อยให้ก็แล้วกัน"พีทยิ้ม

"ค่ะ..ช่าร้อยให้พี่ชัยเอง..นั่งลงกันได้แล้วค่ะ..พี่พีทกับพี่ชัยก็คอยหยิบดอกไม้ส่งมาก็แล้วกันนะคะ"ชาช่าบอก

ทุกคนจึงนั่งลง พีทนั่งลงข้างๆเดียร์ถัดไปเป็นชัย กับแอนดิวและชาช่า

"แล้วพี่ๆหิวมั้ยคะ..กินของว่างกันก่อนมั้ย"เดียร์ถาม

"นี่..เดียร์ทำของว่างแล้วเหรอ"ชัยถาม

"ค่ะ...เป็นขนมจีบปูกับน้ำส้มค่ะ..จะกินกันเลยมั้ยคะ"เดียร์ถาม

"กินเลยก็ได้จ้า..พูดปุ๊บก็หิวทันทีเลย"ชาช่ายิ้ม

"พี่นุ่นคะ..เอาขนมจีบปูกับน้ำส้มมาให้หน่อยค่ะ"เดียร์บอกกับนุ่น

"ได้ค่ะ..คุณเดียร์"นุ่นบอก

สักพักนุ่นก็ยกจานขนมจีบปูกับน้ำส้มมาวางบนโต๊ะ

"ขอบคุณค่ะ..พี่นุ่น"เดียร์บอก

"ค่ะ"นุ่นบอกแล้วเดินออกไป

"พี่ๆกินกันเลยค่ะ"เดียร์ยิ้ม

"ที่รักมา..เดี๋ยวผมป้อนให้"

แอนดิวจิ้มขนมจีบไปใส่ปากของชาช่าเพราะเธอกำลังร้อยพวงมาลัยอยู่มือจึงไม่ว่าง

ชัยกับพีทและเดียร์เห็นจึงพากันยิ้ม ชัยพยักหน้าเป็นเชิงบอกให้พีทป้อนเดียร์บ้าง พีทมองเดียร์ที่ก้มหน้าร้อยพวงมาลัยอยู่อย่างลังเล แล้วก็ตัดสินใจจิ้มขนมจีบปูส่งไปที่ปากของเดียร์

"เดียร์..ก็กินด้วยสิ..อ่ะพี่ป้อน"พีทบอก

เดียร์มองหน้าพีทก่อนจะอมยิ้มแต่ก็อ้าปากกินขนมจีบที่พีทป้อน แล้วเธอก็มองเห็นว่าษากำลังเดินออกมาทางข้างบ้านและคงจะเห็นตอนที่พีทป้อนขนมจีบปูเธอพอดีจึงทำสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก แต่เดียร์ไม่สนใจษามากนัก เพราะเธอไม่ได้ทำอะไรผิด

ชาช่ากับแอนดิวและชัยเห็นเดียร์ยอมกินขนมจีบปูที่พีทป้อนก็พากันยิ้ม ชาช่าก็เห็นษาที่เดินออกมาเหมือนกันจึงแอบดีใจนิดๆที่ษาไม่ค่อยพอใจที่เห็นพีทป้อนขนมจีบให้เดียร์และชาช่าก็รู้ว่าเดียร์คงเห็นษาเหมือนกัน แต่ก็ยังยอมกินขนมจีบที่พีทป้อน นั่นก็หมายความว่าเดียร์ไม่สนใจษาอีกแล้ว

"ดื่มน้ำด้วย..เดี๋ยวคิดคอ"พีทส่งแก้วน้ำส้มที่มีหลอดให้เดียร์ เธอก็ดูดน้ำที่เขาส่งให้ พีทยิ้มที่เดียร์ยอมกินขนมจีบและน้ำที่เขาป้อน

"เดียร์ร้อยพวงมาลัยสวยมากนะ"พีทชม

"พี่พีทคะ..มานั่งอยู่นี่เอง..ษาเดินหาจนทั่ว..ทำไมไม่ไปนั่งข้างในบ้านล่ะคะ"ษาเดินมาถึงโต๊ะที่ทุกคนนั่งอยู่

"พี่กำลังช่วยเดียร์ร้อยพวงมาลัยอยู่น่ะ"พีทบอก เขาหยิบดอกไม้ส่งให้เดียร์

"พี่ษาจะไหว้แม่ด้วยมั้ยคะ..เดียร์จะร้อยพวงมาลัยให้ค่ะ"เดียร์ถาม

"ไม่ล่ะ..ชั้นไม่ได้เหมือนแกนะ..ไม่รู้จะไหว้ทำไมทุกปี..ไหว้ยังไงแม่ก็ไม่ฟื้นขึ้นมาหรอก"ษาว่า

"พี่ษา!.."เดียร์โมโห เธอกำมือข้างที่ไม่ได้ถือเข็มร้อยมาลัยจนแน่น

ชาช่ามองหน้าษาอย่างไม่พอใจมากแล้วเอามือไปจับมือของเดียร์บีบเบาๆ

พีทมองหน้าเดียร์ก็รู้ว่าเธอโมโหษามาก

"ที่เดียร์ไหว้..ไม่ได้ต้องการให้ป้าวิฟื้นขึ้นมาหรอกนะษา..แต่มันเป็นการแสดงความกตัญญูต่อผู้ให้กำเนิดมากกว่า..และป้าวิเองก็คงไม่อยากฟื้นขึ้นมาเห็นเธอทำตัวน่าเกลียด..วันๆเอาแต่จ้องจะว่าน้อง..ไม่ดูแลน้องแถมยังอิจฉาน้องอีกด้วย"ชาช่าว่าตรงๆ

"ยายช่า!"ษาพูด

"ทำไม!..ชั้นพูดอะไรผิดหรือไง..ษา"ชาช่าจ้องหน้าษา

ษาโมโหชาช่ามากแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะชาช่าไม่ใช่คนที่เธอจะสู้ได้ จึงหันหลังเดินกระทืบเท้าเข้าบ้านไป

"ไม่เป็นไรนะเดียร์"ชาช่าลูบผมของเดียร์

"ค่ะ..พี่ช่า..ขอบคุณนะคะ"เดียร์ยิ้มนิดๆ

"ถ้าพี่อยู่..ใครจะมาทำให้เดียร์เจ็บ..ต้องเจอกับพี่ก่อน"ชาช่าว่า

"งั้น..ไอ้พีท..มึงก็ต้องระวังตัวไว้นะ..ห้ามทำให้เดียร์เจ็บ..ไม่อย่างนั้น..ยายช่าเอามึงตายแน่ๆ"ชัยยิ้ม

"กูไม่มีวันทำให้คนที่กูรักต้องเจ็บหรือเสียใจแน่ๆ"

พีทมองหน้าเดียร์ เขาสงสารเธอจริงๆที่มีพี่สาวแบบษา

เดียร์มองหน้าพีทเมื่อได้ยินที่เขาพูด แล้วก็ต้องหันหน้าหลบมองไปที่พวงมาลัยต่อ ก็เขาเล่นส่งความรู้สึกมาทางสายตาจนเธอไม่กล้าสบตาด้วยเลย

"ร้อยมาลัยต่อเถอะค่ะ..จะได้ไปไหว้แม่เดียร์กัน..เดี๋ยวเดียร์จะไปทำอาหารอีก"เดียร์บอก เธอไม่มองหน้าใครสนใจแต่เข็มร้อยมาลัยตรงหน้า

"พี่ป้อนขนมจีบให้นะ..จะได้มีแรงไปทำอาหาร"