10

"จะสนุกหรือจะยิ่งวุ่นวาย..ษาไม่ใช่คนที่จะยอมอะไรง่ายๆเหมือนกันนะ..ยายช่า"ชัยบอก

"ช่ารู้ค่ะ..ต่อไปนี้ษาจะยิ่งรุกพี่พีทมากขึ้น..เพราะฉะนั้นพี่พีทต้องเตรียมหาวิธีรับมือกับษาไว้ได้เลย..แต่ที่บอกว่าสนุกเพราะษาบังคับเดียร์ไม่ได้..แล้วตอนนี้เดียร์ก็เหมือนจะยอมให้พี่พีทจีบ..ความสนุกก็อยู่ตรงนั้นแหละค่ะ"ชาช่าบอก

"แต่พี่ว่าไม่สนุกนะ..ถ้าษามาเข้าใกล้พี่มากขึ้น..พี่ก็กลัวว่าเดียร์จะเข้าใจผิดได้น่ะสิ"พีทบอก

"เพราะฉะนั้น..พี่พีทต้องแสดงความรู้สึกที่มีต่อเดียร์ให้เดียร์รับรู้ให้ได้...เพราะเดียร์ไม่ใช่คนหูเบาแต่จะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็นและรับรู้ได้เท่านั้น"ชาช่ายิ้ม

"ได้..พี่จะทำให้เดียร์รับรู้ว่าพี่รู้สึกยังไง..และพี่จะหลีกเลี่ยงษาให้มากที่สุด"พีทบอก

"ดีค่ะ...เดี๋ยวช่ากับพี่ชัยและแอนดิวจะคอยช่วยพี่พีทเองค่ะ"ชาช่าบอก

"ขอบใจนะช่า..แอนดิว..มึงด้วยไอ้ชัย"พีทยิ้ม

"เออ..ไม่เป็นไร..แล้วนี่มึงก็คอยกลับพร้อมเดียร์ใช่มั้ย"ชัยถาม

"ใช่..วันนี้เดียร์ช่วยกูทั้งวันเลย..แต่ก็ทำให้กูรู้ว่าเดียร์เป็นคนละเอียดรอบคอบ.. และมีความเป็นแม่บ้านมากๆเลยว่ะ"พีทยิ้ม

"เดียร์ไปช่วยอะไรพี่พีทบ้างล่ะคะ"ชาช่าถาม

"ก็ช่วยทำความสะอาดห้อง ไปเป็นเพื่อนพี่ซื้อของเข้ามาไว้ที่ห้อง ทำอาหารให้กินและที่น่าสนใจคือ..เดียร์เอาบุหงามาให้พี่เอาไว้ใช้ดับกลิ่นอับในห้องด้วย"พีทบอก

"มันน่าสนใจตรงไหนวะ..ก็แค่บุหงา..ตามร้านมีขายเยอะแยะ"ชัยถาม

"โอ้ย!พี่ชัยไม่รู้อะไร..ก็บุหงานั่น..เดียร์เป็นคนทำเองน่ะสิคะ"ชาช่ายิ้ม

"นี่ช่ารู้เหรอ..ว่าเดียร์ทำบุหงาเองน่ะ"พีทถาม

"รู้ค่ะ..บุหงาที่เดียร์ทำจะไม่เหมือนที่มีขายทั่วๆไป..บุหงาของเดียร์จะหอมนานกว่าและมีกลิ่นเฉพาะไม่เหมือนบุหงาตามร้านน่ะ"ชาช่ายิ้ม

"ใช่..บุหงาที่เดียร์เอามาให้พี่มีกลิ่นหอมออ่นๆ...ไม่ฉุน..ทำให้รู้สึกผ่อนคลายได้..เนี่ยพี่ขอเอามาไว้ที่รถกับที่ทำงานด้วยนะ"พีทยิ้ม

"แหม..มึง..เอาทุกอย่างเลยนะ"ชัยแซว

"เออ..ถ้าเอาตัวเดียร์มาไว้ที่ห้องกูได้ด้วย...กูก็คงเอามาไว้แล้วล่ะว่ะ"พีทยิ้ม

"เออ..อันนั้นกูรู้..มึงคุยกับยายช่าและแอนดิวไปก่อนนะ..กูไปดูแลแขกก่อน"ชัยยิ้ม

"เออ..ไปเถอะ"พีทบอก

พีทนั่งฟังเดียร์เปิดเพลงและคุยกับชาช่า แอนดิวและชัยจนถึง5ทุ่ม

"โอเคค่ะ..กลับกันได้แล้ว"เดียร์เปิดประตูห้องทำงานเข้ามา

"จะกลับเลยเหรอเดียร์"ชาช่าถาม

"ค่ะ..พี่ช่า...พรุ่งนี้เดียร์มีเรียนแต่เช้าค่ะ"เดียร์บอก

"งั้นกูกลับก่อนนะ..ไอ้ชัย..พี่กลับก่อนนะช่า..แอนดิว"พีทบอก

"เออ..แล้วเจอกัน"ชัยบอก

"ขับรถดีๆนะคะ"ชาช่าบอก

"โชคดีคับ"แอนดิวพูด

พีทกับเดียร์เดินไปขึ้นรถของพีทที่จอดอยู่ด้านหลังร้าน

"ขอโทษนะคะ..เลยทำให้พี่พีทต้องนอนดึกเลยค่ะ"

เดียร์บอกหลังจากที่พีทขับรถออกมาจากร้านได้สักพัก

"พี่บอกว่าไม่เป็นไรไง..แล้วก็มาว่าพี่..หาว่าขี้เกรงใจ..เดียร์ก็ขี้เกรงใจเหมือนกันนะ"พีทยิ้ม

"แต่ว่า..พี่พีทเพิ่งจะมานอนที่คอนโดครั้งแรก..อาจจะแปลกที่..ทำให้นอนไม่ค่อยหลับได้..แล้วนี่ยังต้องมานอนดึกอีก..เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ทำงานไม่ไหวพอดีค่ะ"

"พี่ชินแล้วล่ะ..ปกติพี่ก็นอนน้อยอยู่แล้ว..ไม่เป็นไรหรอก..อย่าคิดมากเลย"

"ที่นอนน้อยนี่..ทำงานมากหรือเที่ยวดึกคะ"

"เอ่อ..ป่าวนะ..พี่ไม่ชอบเที่ยวกลางคืนหรอก...อย่างเก่งก็มานั่งที่ร้านไอ้ชัยนั่นแหละ"

"นั่นก็เรียกว่าเที่ยวค่ะ..แต่มันก็ไม่แปลกหรอกเพราะคนส่วนใหญ่ก็เที่ยวกัน"

"แต่พี่ไม่ได้มาเที่ยวนะ..พี่มาฟังเดียร์เปิดเพลงต่างหาก..ถ้าไม่มีเดียร์..พี่ก็คงจะไม่มาบ่อยๆหรอก"

เดียร์หันไปมองหน้าพีทเมื่อเขาพูดจบ แต่เขาแค่หันมามองเธอแป๊บเดียวแล้วก็หันไปมองถนนข้างหน้าต่อ เธอก็เลยไม่พูดอะไรอีก

พีทเห็นเดียร์เงียบก็เลยขับรถไปเรื่อยๆจนใกล้จะถึงร้านสะดวกซื้อที่เดียร์มักจะจอดรถซื้อขนมไปฝากยามบ่อยๆ เขาอยากรู้ว่าเธอจะบอกให้เขาจอดมั้ย

"เอ่อ..พี่พีทคะ..ช่วยจอดที่หน้าร้านสะดวกซื้อได้มั้ยคะ..เดียร์จะซื้อของหน่อยค่ะ"เดียร์หันไปบอกเขา

"ได้สิ"

พีทจอดรถที่หน้าร้านสะดวกซื้อ

"รอแป๊บนะคะ"

เดียร์บอกแล้วรีบเดินไปที่ร้านขายน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋ที่ขายอยู่ข้างๆร้านสะดวกซื้อ

พีทอมยิ้มเมื่อเห็นเดียร์ซื้อน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋มาหลายถุงมาก

"นี่เดียร์จะเอาไปขายเหรอ..ทำไมซื้อมามากจัง"พีทแกล้งถาม

"เดียร์ซื้อมาให้พี่พีทชุดหนึ่งแล้วก็ของเดียร์ชุดหนึ่ง..ส่วนอีกสามชุด..เดียร์จะเอาไปฝากลุงกับน้ายามที่คอนโดน่ะค่ะ"

"นี่...อยู่ที่คอนโด..ยังจะซื้อขนมไปแจกยามอีกเหรอ"

"แหม!มันก็ไม่ได้ลำบากหรือมากมายอะไรนี่คะ...แค่เห็นรอยยิ้มของน้ากับลุงยามตอนที่เดียร์เอาขนมไปให้..ก็มีความสุขแล้วค่ะ"

"น่ารักตลอดเลยนะ...แล้วจะไม่รักได้ยังไงล่ะ..แบบนี้"

พีทพูดแล้วเหลือบมองหน้าเดียร์ที่หันมามองทันทีที่เขาพูดจบ

เดียร์หันไปมองหน้าพีทเมื่อได้ยินที่เขาพูด เธอรู้ว่าเขาจะจีบแต่พอเขาเล่นพูดตรงๆและบ่อยๆเข้าก็ทำให้ใจของเธอสั่นได้เหมือนกัน

พีทขับรถมาถึงคอนโด เดียร์ก็ส่งถุงน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋ให้กับยามทั้งสามที่เหมือนทุกครั้ง จนกระทั่งขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นของเธอกับพีท

"นี่ของพี่พีทค่ะ..ขอบคุณนะคะ..ที่ไปส่งแล้วยังคอยรับกลับด้วย"เดียร์ส่งถุงน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋ให้พีท

"ขอบใจนะ..เดียร์ไปนอนเถอะ..มีเรียนแต่เช้าไม่ใช่เหรอ"

"ค่ะ..พี่พีทก็รีบนอนนะคะ..เดี๋ยวเช้าจะตื่นไปทำงานไม่ไหว"

"คับ..ฝันดีนะ"

"ฝันดีเหมือนกันค่ะ"

เดียร์หันหลังเดินไปที่ห้องของเธอ พีทยืนมองจนเธอเข้าห้องไปแล้วจึงเดินกลับไปที่ห้องของเขา

เช้าวันรุ่งขึ้นพีทอาบน้ำแล้วกำลังแต่งตัวอยู่ก็ได้ยินเสียงกริ่งที่ประตู เลยเดินมามองที่ตาแมวแต่ก็ไม่เห็นใครจึงเปิดประตูออกไป เขาเห็นถุงใส่กล่องอาหารแขวนไว้ที่หน้าประตูห้องจึงมองหาเจ้าของถุงแต่ไม่เห็น เขาหยิบถุงขึ้นมาในถุงมีกระดาษอยู่หนึ่งแผ่นจึงหยิบออกมาอ่านแล้วเดินเข้าไปข้างในห้อง

"อาหารเช้าข้าวผัดกุ้ง ของว่างแซนวิชแฮมชีสค่ะ"

พีทอมยิ้มพลางมองกล่องใส่อาหาร เขาวางลงบนโต๊ะแล้วนั่งลงกินข้าวผัดแล้วเอากล่องใส่แซนวิชวางไว้ข้างๆ

Line

พีท:ขอบใจนะ..สำหรับอาหารเช้ากับของว่าง

เดียร์:ไม่เป็นไรค่ะ

พีท:ถ้าไม่รบกวนเกินไป..ทำให้พี่ทุกเช้าได้มั้ย

เดียร์:ก็ได้ค่ะ..ถ้ากินได้

พีท:พี่กินได้หมด..แค่เดียร์ทำให้

เดียร์:เดียร์...เข้าเรียนก่อนนะคะ

พีท:ตั้งใจเรียนนะ

พีทยิ้มแล้วมองมือถือ เขามาถึงที่ทำงานแล้วจึงส่งข้อความหาเดียร์ เขารู้สึกว่ามีความสุขมากๆที่ได้กินอาหารที่เธอทำ เขาคงมีกำลังใจทำงานทั้งวันแน่ๆพีทคิด

หลังจากนั้นเดียร์ก็ทำอาหารใส่กล่องมาให้พีทที่ห้องทุกเช้า ส่วนพีทก็ไปนั่งที่ร้านของชัยแทบทุกคืนแล้วตอนกลับก็จะขับรถตามเดียร์จนถึงคอนโด

แล้วสิ่งที่ชาช่าพูดก็เป็นจริงเมื่อษาไปหาพีทถึงที่ทำงาน แต่พอดีพีทมีประชุมจึงไม่ได้เจอกัน แต่ษาก็เข้าไปนั่งรออยู่ในห้องทำงานของพีทจนรอไม่ไหวจึงเขียนโน้ตวางไว้บนโต๊ะทำงานของเขา

พีทออกมาจากห้องประชุม สุดาเลขาหน้าห้องก็เดินมาหาเขา

"บอสคะ..คุณนาริษามารอพบบอสค่ะ..แต่รอไม่ไหวจึงกลับไปแล้วค่ะ"

"เธอมาทำอะไร..บอกไว้หรือป่าว"

"ไม่ได้บอกค่ะ..แล้วเธอขอเบอร์ของบอสด้วย..แต่ดิชั้นก็ทำตามที่บอสเคยสั่งไว้ทุกอย่างค่ะ"

"ดีมาก..คุณไปทำงานเถอะ"

"ค่ะบอส"

พีทเดินเข้าไปในห้องทำงาน เขาเดินไปที่โต๊ะก็เห็นโน้ตที่ษาเขียนไว้วางอยู่

"089 xxxxxxxนี่เบอร์ของษานะ..โทรมาด้วยนะคะ"

พีทอ่านแล้วนั่งถอนหายใจ ษาอยากได้เบอร์ของเขา ดีนะที่เขาเคยสั่งสุดาไว้แล้วว่าห้ามให้เบอร์ส่วนตัวของเขากับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น ถ้าเขาไม่อนุญาต หรือถ้าจำเป็นต้องให้จริงๆก็ให้เบอร์สำรองของเขาที่ใช้ติดต่องานไปเท่านั้น เขาเอากระดาษแผ่นนั้นทิ้งลงถังขยะไปเพราะไม่คิดจะโทรไปหาษาอยู่แล้ว แต่เขาคงต้องเอาเรื่องนี้ไปคุยกับชัยและชาช่าเย็นนี้

ตอนเย็นพีทไปถึงที่ร้านของชัยเร็วกว่าเดิมมาก

"ทำไมวันนี้มาเร็วล่ะคะ...งานไม่มากเหรอ"ชาช่าถาม

"งานมากเหมือนเดิมแหละช่า..แต่มีเรื่องร้อนใจกว่า"พีทว่า

"มีอะไรอีกวะ"ชัยถาม

"ก็วันนี้ษาไปหากูถึงที่ทำงานเลยสิวะ...แถมขอเบอร์กูกับเลขาแล้วยังทิ้งเบอร์ของเขาไว้..บอกให้กูโทรกลับอีกด้วย"พีททำหน้ากลุ้มใจ

"จริงเหรอวะ..นี่ษาเริ่มรุกมึงแล้วสิ"ชัยว่า

"แล้วเลขาของพี่พีทให้เบอร์ไปมั้ยคะ"ชาช่าถาม

"ให้นะ...แต่เป็นเบอร์สำรองที่พี่ใช้ติดต่องานน่ะ..เพราะพี่เคยสั่งไว้นานแล้วว่าไม่ให้เบอร์ส่วนตัวของพี่กับผู้หญิงคนไหน"พีทบอก

"แล้วพี่พีทได้โทรไปหาษามั้ยคะ"ชาช่าถาม

"ไม่..แล้วพี่ก็ทิ้งกระดาษที่เขียนเบอร์ของษาทิ้งไปแล้วแต่พี่เมมเบอร์กับชื่อของษาไว้ที่เบอร์สำรองแล้วนะ..เผื่อษาโทรมาพี่จะได้ไม่รับน่ะ"พีทบอก

"หึ..หึป่านนี้ษาคงกระวนกระวายแย่แล้วแน่ๆ"ชาช่ายิ้ม

"นี่พี่ควรทำยังไงดีล่ะ..คงจะเลี่ยงแบบนี้ไปไม่ได้ตลอดแน่ๆ"พีทบอก

"ใช่..กูก็คิดอย่างนั้น..ษาไม่ยอมหยุดแค่นี้หรอก"ชัยว่า

"งั้น..พี่พีทก็ต้องทำให้ษารู้..ว่าพี่ชอบเดียร์และจะเลือกเดียร์มาเป็นเจ้าสาวของพี่จริงๆ..และไม่มีทางจะเปลี่ยนใจ"ชาช่าเริ่มยิ้มเจ้าเลห์

"เวลายายช่ายิ้มแบบนี้ทีไร..กูว่า..ต้องให้ทำอะไรที่แปลกๆอีกแน่ๆ"ชัยว่า

"ช่าให้ทำอะไร..กูก็ยอมทำทั้งนั้นแหละ..แค่ให้ษาเลิกยุ่งกับกูและเดียร์น่ะ"พีทพูด

"งั้น..พี่พีททำตามนี้นะคะ..ช่าอยากให้พี่พีทแอบถ่ายรูปของเดียร์เวลาที่เดียร์เผลอๆ..ถ่ายมาหลายๆรูปเลยนะคะ...แล้วเอาไปให้ที่ร้านล้างรูปขยายภาพหลายๆขนาด...หลายๆรูปด้วย..แล้วเอาไปติดไว้ที่ห้องทำงานของพี่พีท..ติดให้มากก็ยิ่งดี..รับรองว่างานนี้..เสียงกรี๊ดได้ดังสนั่นห้องทำงานแน่ๆ"ชาช่ายิ้ม

"เอาอย่างนั้นเลยเหรอ..ยายช่า..แล้วคนอื่นที่เข้าไปจะไม่งงเหรอ"ชัยถามยิ้มๆ

"อ้าว!...ก็พี่พีทรักเดียร์และเลือกเดียร์เป็นเจ้าสาว..ต่อไปเดียร์ก็เป็นเจ้าของบริษัทร่วมกับพี่พีท..มันไม่แปลกหรอกค่ะ..และวิธีนี้...ไม่ได้ใช้กับษาได้คนเดียวนะคะ..แต่ใช้ได้กับสาวๆที่มาติดพันพี่พีททุกคนด้วย..แล้วที่สำคัญ..ถ้าเดียร์ไปทำงานที่บริษัทของพี่พีท..แล้วไปเห็นเข้าคงจะอึ้งน่าดูเลยค่ะ"ชาช่ายิ้มอย่างพอใจในแผนของเธอ

"โอเคเลย..ตกลงพี่จะทำอย่างที่ช่าบอก..พี่ไม่กลัวใครจะเห็น..ไม่กลัวใครจะว่าพี่..แต่พี่อยากให้ทุกคนรู้ว่าพี่รักใครต่างหาก"พีทยิ้ม

"เอาวะ...กูว่างานนี้...คงจะมันส์ดีพิลึกล่ะ..ใช่มั้ยแอนดิว"ชัยว่า

"ผมเพิ่งจะรู้นะ..ว่าเมียของผมนี่สุดยอดนักวางแผนเลย"แอนดิวยิ้ม

"เออ..แล้วเรื่องงานของลุงนาวินวันเสาร์นี้..เอายังไงกันดีล่ะ"ชัยถาม

"นั่นสิ..จริงๆพี่อยากไปพร้อมกับเดียร์นะ"พีทบอก

"ช่าคิดไว้แล้วค่ะ..ว่าจะบอกอยู่เหมือนกัน..ช่าว่าวันเสาร์นี้..ช่าจะไปรับเดียร์ที่คอนโดเอง..ส่วนพี่พีทกับพี่ชัยไปรอที่งานเลยค่ะ"ชาช่าบอก

"อ้าว!..ทำไมล่ะช่า..จริงๆน่าจะไปพร้อมๆกันนะ"พีทบอก

"งานนี้ช่าจะพาเดียร์ไปแปลงโฉมให้เป็นซินเดอเรลล่า..แล้วจะพาไปเปิดตัวที่งานทีเดียวเลยค่ะ..รับรองงานนี้..ษาต้องตะลึงแน่ๆ"ชาช่ายิ้ม

"แล้วเดียร์จะยอมเหรอ..ยายช่า..เราก็รู้ว่าเดียร์ไม่ชอบแต่งตัว..แค่ยอมไปงานแบบนี้..พี่ก็ว่าดีแล้วนะ"ชัยถาม

"ช่ามีวิธีค่ะ..อย่าห่วงเลย"ชาช่าบอก

"งั้น..พี่ฝากเดียร์ด้วยนะ"พีทบอก

"ไม่ต้องห่วงค่ะ..พอไปถึงโรงแรมแล้วช่าจะบอก"ชาช่าพูด

ทุกคนคุยกันจนไม่มีใครเห็นรถบิ๊กไบค์ของเดียร์ที่เข้ามาจอดที่หลังร้าน

"คุยอะไรกันอยู่คะพี่ๆ"เดียร์เปิดประตูเข้ามาแล้วถาม

"อ้าว!..มาถึงแล้วเหรอเดียร์"ชาช่าถาม

"ค่ะพี่ช่า..นี่เดียร์ทำยำเส้นแก้วมาฝากทุกคนค่ะ..ว่าแต่ทำไมวันนี้พี่พีทมาเร็วล่ะคะ..ไหนบอกงานมากไงคะ"เดียร์ยิ้มนิดๆ

"พี่โทรตามมาเองแหละเดียร์..พี่จะคุยเรื่องงานเลี้ยงของพ่อเดียร์น่ะ"ชาช่ายิ้ม

สามหนุ่มถอนหายใจออกมาทันทีที่ชาช่าพูดจบ เพราะยังคิดข้อแก้ตัวให้พีทไม่ออก

"แล้วคุยกันไปถึงไหนแล้วคะ...จะไปกันกี่โมง..เดียร์ไม่ค่อยอยากไปเลยค่ะ..แต่กลัวพ่อกับพี่ษาจะว่าอ่ะ"เดียร์ทำหน้าเหมือนกินยาขม

"เอาอย่างนี้นะ..วันเสาร์พี่จะเข้าไปรับเดียร์เอง..ไปพร้อมพี่ไม่ต้องกลัวใครจะว่า..ขืนใครกล้ามาว่าน้องสาวของพี่..งานนี้ได้สนุกแน่ๆ"ชาช่าว่า

"แต่เดียร์ยังไม่รู้ว่าจะแต่งตัวยังไงดี..ถึงจะทำให้พี่ษาพอใจได้..อีกอย่างงานนี้จัดให้พี่ษาโดยเฉพาะ..ขืนแต่งตัวไม่ถูกใจไป..คงโดนไล่ให้กลับมาแต่งตัวใหม่แน่ๆ"เดียร์ทำสีหน้าเหนื่อยๆ

"ไม่ต้องห่วง..เดี๋ยวพี่จัดให้เอง..รับรองษาไม่ว่าเดียร์แน่ๆ"ชาช่ายิ้ม

"ก็ได้ค่ะ..แต่ขอไม่มากนะคะ..เดียร์ไม่ค่อยชอบอ่ะ"เดียร์บอก

"ไว้ใจได้เลยจ้า..น้องสาว..พี่จะทำให้เรากลายเป็นซินเดอเรลล่าเลยคอยดู"ชาช่ายิ้ม

"555..พี่ช่าคะ..อย่างเดียร์เป็นไม่ได้หรอกค่ะ..อย่าเสียเวลาเลย"เดียร์ขำ

"เถอะน่า..ให้พี่ลองดูก่อน"ชาช่ายิ้ม

"ตามใจค่ะ..งั้นเดียร์ไปทำงานก่อนนะคะ"เดียร์ยิ้ม

เดียร์เปิดประตูออกไปจากห้อง ชาช่าหันมายิ้ม

"เอาแน่เหรอยายช่า..มั่นใจนะว่าเดียร์จะยอมน่ะ"ชัยถามอย่างไม่แน่ใจ

"เชื่อใจน้องคนนี้หน่อยสิคะ.. พี่พีทเตรียมตัวให้ดีๆก็แล้วกันนะคะ..งานนี้รับรองว่าต้องมีหนุ่มๆมองเดียร์เป็นแถวแน่ๆ"ชาช่ายิ้ม

"แบบนั้น..ไม่ดีเท่าไหร่มั้ง..พี่ไม่อยากให้ผู้ชายคนอื่นมาสนใจหรือตามจีบเดียร์หรอกนะ"พีทว่า

"โธ่!พี่พีทคะ..พี่พีทก็เดินควงเดียร์อย่าให้ห่างสิคะ..รับรองไม่มีใครกล้ามายุ่งหรอกค่ะ"ชาช่ายิ้ม

"มึงนี่นะ..ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนยังหวงขนาดนี้...ถ้าเดียร์ยอมเป็นแฟนมึงจริงๆ..คงจะไม่ยอมให้เดียร์ไปไหนมาไหนคนเดียวแน่ๆ"ชัยยิ้ม

"ก็คงอย่างนั้นแหละ"พีทบอก

"งั้น...วันเสาร์ก็ทำอย่างที่ยายช่าบอกก็แล้วกันนะ...กูไปทำงานก่อนล่ะ"ชัยบอกแล้วเดินออกไป

"แล้วพี่พีทอย่าลืมทำตามที่ช่าบอกล่ะคะ..แอบถ่ายรูปเดียร์ไว้มากๆ..อย่าลืมนะ"ชาช่าย้ำ

"พี่ไม่ลืมแน่ๆ"พีทรับปาก

แล้วก็ถึงวันเสาร์ ชาช่ามารับเดียร์ที่คอนโดตอนบ่ายโมงแล้วพาไปที่ร้านเช่าชุดที่ชาช่ารู้จักดี ชาช่าเลือกชุดให้ตัวเองแล้วก็เลือกให้กับเดียร์ด้วย หลังจากใส่ชุดที่เลือกและแต่งหน้าทำผมเรียบร้อยแล้ว ชาช่ากับเดียร์ก็เดินออกมา

ชาช่าสวมชุดเกาะอกมีสายคล้องคอหนึ่งเส้น ชุดรัดรูปยาวเลยเข่ามานิดหน่อยสีชมพู เกล้าผมทั้งหมดแล้วม้วนไว้

เดียร์สวมชุดเปิดโชว์ไหล่กระโปรงบานสั้นแค่เข่าสีโอรส รวบผมขึ้นไปทั้งหมดทำให้มองเห็นลำคอที่ยาวระหงส์ดูแล้วเซ็กซี่มากๆ

"สวยมากเลย..น้องสาวของพี่"ชาช่าชม

"มันจะไม่โป๊ไปหน่อยเหรอคะ..พี่ช่า"เดียร์ไม่มั่นใจเพราะไม่เคยแต่งตัวแบบนี้มาก่อน

"ไม่โป๊หรอกเดียร์..พี่ก็เห็นสาวๆสมัยนี้แต่งกันออกบ่อยไป"แอนดิวพูดยิ้มๆ

"แต่เดียร์..ไม่มั่นใจเลยค่ะ"เดียร์ทำหน้าแหยๆ

"เชื่อพี่เถอะน่า..รับรองว่าษาจะว่าเดียร์ไม่ได้เลยแหละ"ชาช่าว่า

"เฮ้อ!ก็ได้ค่ะ"เดียร์ถอนหายใจ

"ไปกันได้แล้ว...เดี๋ยวคนที่คอยจะขาดใจตายก่อน"ชาช่ายิ้มเพราะพีทไลน์มาถามเธอตั้งหลายครั้งแล้ว

นาวินกับษาอยู่ที่โรงแรมแล้ว เชิงชาย ชัย พิศาล วัลยากับพีทก็มาถึงที่โรงแรมแล้วเช่นกัน ษาแต่งชุดเกาะอกกระโปรงรัดรูปสั้นแค่เข่าสีครีมแล้วปล่อยผมทั้งหมด ษาอยากให้พีทเห็นว่าเธอสวยและเซ็กซี่กว่าเดียร์มากแค่ไหนเพราะษารู้มาว่าสาวๆที่พีทเคยควงก็แต่งตัวกันแบบนี้

"หนูษาสวยมากนะ..วันนี้"วัลยาชม

"ขอบคุณค่ะอาวัล"ษาบอกอายๆ

"คนมากเหมือนกันนี่..ไอ้วิน"เชิงชายพูด

"ส่วนใหญ่ก็เป็นพนักงานในบริษัทกับกรรมการและผู้ถือหุ้นน่ะ"นาวินบอก

"พี่พีทคะ..วันก่อนษาไปหาพี่พีทที่ๆทำงานมา..เลขาได้บอกพี่พีทหรือป่าวคะ"ษาถาม เธอเห็นว่าพีทมองไปทางประตูหน้างานบ่อยๆ

"บอกแล้วคับ..พอดีพี่ยุ่งๆน่ะเลยไม่ได้โทรกลับ..ขอโทษษาด้วยนะ"พีทบอกแต่สายตายังมองไปที่หน้าประตู

"ไม่เป็นไรค่ะ..ษาแค่อยากชวนพี่พีทไปกินข้าวด้วยกันน่ะค่ะ"ษายิ้ม

"ช่วงนี้พี่ยุ่งๆน่ะ..เพราะเลขาส่วนตัวลาออกไป..เอาไว้ให้พี่ว่างๆก่อนนะ"พีทบอก

"ยายษา..นี่ลูกไปถึงที่ทำงานตาพีทเลยเหรอ..เราอย่าไปวุ่นวายที่บริษัทพี่เขานะ..พี่เขางานยุ่งจะแย่...เราจะไปทำให้มันยิ่งยุ่งเข้าไปอีก"นาวินบ่น

"จริงๆมันก็ไม่ได้วุ่นวายหรอกคับลุงวิน..แต่พอดีช่วงนี้งานมากน่ะคับ"พีทบอกอย่างเกรงใจ

"นั่นแหละ..ตาพีท..แต่ยายษาก็ไม่ควรไปที่นั่น"นาวินบ่น

"พ่ออ่ะ..ษาก็แค่อยากไปหาพี่พีทแค่นั้นเอง"ษาเริ่มจะโวยวาย