

รักหมดใจยัยเด็กดื้อ

 

5

ทุกคนนั่งคุยกันสักพักเดียร์ก็เดินเข้ามาในร้าน

"เดียร์มาถึงแล้วเหรอ..มานี่เลย..มีคนอยากเจอน่ะ"ชัยเดินเข้าไปหาเธอ

"ใครหรือคะพี่ชัย"เดียร์ถาม

เธอเดินตามชัยไปที่ห้องทำงานที่เป็นห้องกระจกที่คนข้างในมองเห็นข้างนอกแต่คนข้างนอกไม่สามารถมองเห็นข้างในได้

"เข้าไปก็รู้เอง"ชัยยิ้ม

เดียร์จึงเปิดประตูเข้าไปข้างใน

"เดียร์"ชาช่าร้องอย่างดีใจ

"พี่ชาช่า..สวัสดีค่ะ..คิดถึงจังเลย"

เดียร์ยิ้มด้วยความดีใจก่อนจะยกมือไหว้แล้วเดินเข้าไปกอดชาช่า

"พี่ก็คิดถึงเดียร์นะ..คิดถึงมาก"ชาช่ากอดเดียร์แน่น

"แต่พี่ว่าช่าคิดถึงอาหารที่เดียร์ทำมากกว่านะ..ไปอยู่ที่โน่นก็บ่นถึงเดียร์แทบทุกวัน"แอนดิวบอกยิ้มๆ

"แหม..สามีไม่ต้องมาแซวค่ะ"ชาช่าหันมายิ้มให้เขา

"สวัสดีค่ะพี่แอนดิว..สบายดีนะคะ"เดียร์ยกมือไหว้

"พี่สบายดี..แล้วเดียร์ล่ะสบายดีมั้ย"แอนดิวถาม

"เดียร์สบายดีค่ะ..อ้าว!พี่พีท..สวัสดีค่ะ..ขอโทษนะคะ..เดียร์เพิ่งเห็นน่ะค่ะ"เดียร์ยกมือไหว้พีทแล้วทำหน้าแปลกใจ

"ไม่เป็นไร..ท่าทางเดียร์จะดีใจมากที่ได้เจอชาช่า"พีทยิ้ม

"ค่ะ..ก็ตั้งแต่พี่ชาช่าแต่งงานแล้วไปอยู่ที่เยอรมัน..ก็ไม่ได้เจอกันเลย..ปีกว่าแล้วใช่มั้ยคะ...พี่ชาช่า"เดียร์ยิ้ม

"จ้า..เออ..ว่าแต่..วันเสาร์นี้เดียร์ว่างมั้ย..พี่ว่าจะจัดปาร์ตี้ที่บ้านน่ะ..อยากให้เดียร์ไปด้วย"ชาช่าถาม

"แต่ว่า..เดียร์"เดียร์อ้ำๆอึ้งๆ

"พี่รู้ว่าเดียร์ไม่ชอบงานแบบนี้..แต่พี่อยากกินบาร์บีคิวฝีมือเดียร์มากๆเลยนะ..นะ..ทำให้พี่กินหน่อย"ชาช่าจับแขนเดียร์ทำเสียงออ้นๆ

"ก็ได้ค่ะ..งานจัดกี่โมงคะ"เดียร์ถาม

"งานเริ่มสัก5โมงเย็นน่ะ..ส่วนของ..เดี๋ยวพี่เตรียมไว้ให้..เดียร์ไปแต่ตัวเลย"ชาช่ายิ้ม

"งั้น..วันนั้นพี่ชัยก็ปิดร้าน..ใช่มั้ยคะ"เดียร์ถาม

"เอ่อๆ..ใช่ๆ..พี่ปิดร้าน"ชัยบอกอึกๆอักเพราะไม่ได้นัดกันมาก่อน

"แล้วคนมากมั้ยคะ"เดียร์ถาม

"ก็สัก10คนได้..ก็มีเพื่อนพี่กับแอนดิวและก็พี่ชัย พี่พีท และเพื่อนของพี่ชัยไม่กี่คนหรอก"ชาช่าบอก

"ค่ะ..แต่เดียร์อยู่ได้ไม่นานนะคะ..เพราะต้องทำรายงานน่ะค่ะ"เดียร์บอก

"โอเคจ้า..น่ารักที่สุด"ชาช่ากอดเอวเดียร์

"งั้น..เดียร์ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ..จะได้เวลางานแล้ว"เดียร์มองนาฬิกาที่ข้อมือแล้วบอก

"จ้า..ไปเถอะ..แล้วเจอกัน"ชาช่ายิ้ม

เดียร์เปิดประตูเดินออกไป ชาช่าหันมายิ้มให้กับทุกคน

"นี่..ชาช่า..น้องจะวางแผนทำอะไร..ช่วยบอกพี่ก่อนได้มั้ย..เกือบรับมุขไม่ทันเลย"ชัยบ่น

"แหม!...ก็มันคิดได้กะทันหันนี่นา..แต่ก็เอาตามนี้นะคะ..พี่พีทก็เตรียมตัวดีๆนะคะ..งานนี้ต้องเต็มที่ค่ะ"ชาช่ายิ้ม

"พี่จะพยายามนะ"พีทบอก

"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะคะพี่พีท...แต่ก่อนช่าว่าพี่พีทออกจะกระล้อน..และเจ้าชู้กว่านี้นะ..ทำไมตอนนี้ถึงทำเหมือนกินยาขมล่ะ"ชาช่าถาม

"555ก็พอมันต้องมาตามจีบเด็กน่ะ..เลยทำเหมือนเสือสิ้นลายกลายเป็นแมวไปแล้ว"ชัยขำ

"จริงหรือคะ..เดียร์ทำให้พี่พีทเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยเหรอ"ชาช่าทำหน้าแปลกใจ

"คือ..พี่ยอมรับนะ..ว่าพี่ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่เหมือนเดียร์มาก่อน..ผู้หญิงคนอื่น..พี่แทบไม่ต้องเข้าหาก็พากันมาเข้าคิวรอ..แต่นี่..นอกจากเดียร์จะไม่เข้าหาพี่แต่ยังทำท่าระแวงและระวังตัวออกห่างพี่อย่างไกลเลย..พี่ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นนี่ล่ะ"พีทบอก

"คุณพีทคงไม่เคยต้องจีบผู้หญิงมาก่อน..เพราะโดนผู้หญิงจีบเสียเคยน่ะ..ก็เลยทำตัวไม่ถูกมากกว่า"แอนดิวบอก

"ใช่เลย..ไอ้พีทน่ะ..เสือผู้หญิงชัดๆ..ควงสาวไม่เคยซ้ำหน้า...ไม่เคยต้องจีบใครก็มีแต่คนเข้ามาจีบมันเอง...คราวนี้ถึงตาตัวเองต้องจีบคนที่ชอบบ้างเลยไม่รู้ว่าต้องทำยังไง"ชัยว่า

"พี่พีทไม่ต้องกังวล..เดี๋ยวช่าช่วยเองค่ะ..รับรองเดียร์ไปไหนไม่รอดแน่ๆ"ชาช่ายิ้ม

"ขอบใจนะ..ถ้าพี่จีบเดียร์เป็นแฟนได้..ช่าจะเอาอะไรพี่จะหามาให้เลย"พีทบอกยิ้มๆ

"ตามนั้นค่ะ..แต่ช่าไม่ได้อยากได้อะไร..ขอแค่พี่พีทรักแล้วดูแลปกป้องเดียร์ตลอดไปก็พอค่ะ"ชาช่ายิ้ม

"พี่รับปากช่าเลย..ว่าถ้าเดียร์ตกลงเป็นแฟนพี่...พี่จะรักและดูแลปกป้องเดียร์..จะไม่มีวันทำให้เดียร์ต้องเสียใจแน่นอน"พีทบอก

"เออ...เพื่อนกู..เอาแน่ว่ะ..งั้นก็ทำตามแผนยายช่าไปก่อนก็แล้วกัน...แล้วค่อยวางแผนกันอีกที"ชัยบอก

แล้วสักพักเดียร์ก็ขึ้นไปทำหน้าที่ดีเจ วันนี้มีแขกค่อนข้างมากและมีแขกหน้าใหม่หลายคนที่ทำท่าว่าจะมาติดใจดีเจ

หลังจากที่เดียร์เปิดเพลงไปได้สักพัก ก็มีแขกหน้าใหม่เดินถือแก้วเหล้าไปส่งให้เดียร์

ชัย พีท ชาช่าและแอนดิวต่างก็มองเห็น

"เฮ้ย!ไอ้ชัย..แบบนั้นจะได้เหรอวะ..แล้วเดียร์จะทำยังไงล่ะ"พีทถามท่าทางร้อนใจ

"เออ...มึงใจเย็นๆก่อน..เดียร์มีวิธีจัดการน่ะ"ชัยบอกยิ้มๆ

เดียร์เงยหน้ามองเมื่อเห็นมีแก้วเหล้ามาส่งให้ข้างหน้าเธอ

"ดื่มกับผมสักแก้วสิคับ..ดีเจคนสวย"ชายหนุ่มคนนั้นพูด

"ขอโทษนะคะ..ดิฉันไม่ดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอร์ค่ะ..ถ้าเป็นมอกเทลก็ได้ค่ะ"เดียร์บอกยิ้มๆ

"งั้น..น้องเอามอกเทลมาให้ดีเจหนึ่งแก้ว"ชายหนุ่มคนนั้นหันไปสั่งกับบริกร

สักพักบริกรก็เดินเอามอกเทลมาส่งให้กับเดียร์ เธอรับแก้วมาแล้วมองชายหนุ่มคนนั้น

"ขอบคุณนะคะ"เดียร์บอก

ชายหนุ่มคนนั้นยื่นแก้วมาชนกับแก้วของเดียร์แล้วยกขึ้นดื่มจนหมด เดียร์ก็ยกขึ้นดื่มจนหมดเหมือนกัน แล้วชายหนุ่มคนนั้นก็ยิ้มให้เดียร์ก่อนจะเดินกลับไปหาเพื่อนอีก2คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ

"เห็นมั้ย..กูบอกแล้วว่าเดียร์จัดการได้"ชัยหันไปบอกกับพีท

"มีบ่อยเหรอวะ..แบบนี้.."พีทถาม

"ถ้าเป็นแขกใหม่ๆล่ะก็ใช่..แต่ถ้าเป็นแขกเก่าๆจะไม่ทำหรอก"ชัยบอก

พีทถอนหายใจ เขาเป็นห่วงเดียร์มากเมื่อเห็นแบบนี้

เดียร์มองไปที่ชายหนุ่มคนนั้นหลายครั้งแล้วเปิดเพลงต่อจนหมดเวลา

"ขอบคุณทุกคนนะคะที่อยู่ฟังเพลงด้วยกัน..และต้องขอบคุณสำหรับมอกเทล2-3แก้วด้วยค่ะ..วันนี้หมดช่วงแล้วเอาไว้เจอกันใหม่พรุ่งนี้นะคะ..สวัสดีค่ะ"เดียร์ลงจากฟลอร์แล้วเดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

หลังจากเปลี่ยนชุดแล้ว เดียร์เดินไปที่ห้องทำงานแล้วเปิดประตูเข้าไป

"เดียร์ต้องขอตัวกลับก่อนนะคะ..พี่ช่า พี่ชัย พี่พีท พี่แอนดิว พอดีพรุ่งนี้มีเรียนเช้าค่ะ"เดียร์บอก

"จ้า..ขี่รถดีๆล่ะ..แล้วเอาไว้เจอกัน"ชาช่าบอก

"ค่ะ..สวัสดีนะคะพี่ๆ"เดียร์ยกมือไหว้

เดียร์เปิดประตูแล้วถือหมวกกันน็อคออกไปทางด้านหลังที่จอดบิ๊กไบค์ไว้

ชัยเดินตามไปดูตามปกติ เขาเห็นชายหนุ่มที่เอาเหล้าไปให้เดียร์บนฟลอร์กับเพื่อนอีก2คนเดินตามเดียร์ไปที่รถ

"ช่า พีท แอนดิวมาดูอะไรนี่เร็วๆ"ชัยเรียก

ชาช่า แอนดิวและพีทเดินออกมายืนข้างๆชัยแล้วมองไปตามมือที่ชัยชี้

ทุกคนเห็นชายหนุ่ม3คนกำลังเดินตรงไปที่เดียร์

"ไอ้พีท...จะไปไหน"ชัยคว้ามือของพีทไว้

"กูก็จะออกไปช่วยเดียร์ไง..แล้วมึงทำไมไม่ออกไปช่วยวะ..จะมายืนดูหาพระแสงอะไร"พีทว่าเสียงดัง

"มึงไม่ต้องออกไป..มาคอยดูเสียก่อน..ว่าคนที่มึงชอบน่ะ..ดูแลตัวเองได้ดีแค่ไหน"ชัยยิ้ม

พีทจึงหยุดและมองไปที่ชายหนุ่ม3คนที่กำลังพูดกับเดียร์อยู่

"ไง...น้องสาวคนสวย..ไปกินข้าวกับพวกพี่ก่อนมั้ยคับ..เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง"

"ไม่ดีกว่าค่ะ..ขอบคุณนะคะ"เดียร์ตอบ เธอวางหมวกกันน็อคลงที่เบาะรถ

"ไปกับพวกพี่ดีๆจะดีกว่านะ..พวกพี่ไม่อยากทำร้ายน้องสาวเลย"

"ก็บอกว่าไม่..ไงคะ"

"พูดกันดีๆไม่รู้เรื่องใช่มั้ย...งั้นก็อย่าหาว่าพวกพี่ใจร้ายนะ"

พวกมันคนหนึ่งพูดจบก็เข้ามาจะจับแขนของเดียร์แต่เธอหลบแล้วคว้าข้อมือของมันบิด ก่อนจะเตะไปที่กลางลำตัว อีกคนเดินเข้ามาเพราะเห็นเดียร์จับเพื่อนของมันไว้ เธอจึงเตะไปที่ปลายคางของมันจนหงายท้องลงไปนอนสลบ

หลังจากเตะคนที่สองแล้ว เดียร์ก็ตีเข่าไปที่ปลายคางของคนแรกแล้วปล่อยมือที่จับมันไว้ออก มันลงไปนอนกองกับพื้น

คนที่สามเห็นเพื่อนถูกทำร้ายจึงเงื้อกำปั้นจะต่อยท้องของเดียร์ เธอโยกตัวหลบ ก่อนจะจับแขนมันแล้วตีเข่าเข้าที่กลางลำตัวมันสองครั้งแล้วปล่อยมือ มันลงไปนอนร้องโอดโอยอยู่ที่พื้น

"คุณหนู..เจ็บตรงไหนหรือป่าวคับ"

ชายอายุประมาณ30ปีหลายคนวิ่งเข้าไปที่เดียร์

"เดียร์ไม่ได้เจ็บตรงไหนค่ะ. รบกวนน้าเบิ้มจัดการคนพวกนี้ทีนะคะ..แล้วอย่าบอกพ่อนะคะ..เดียร์ไปก่อนล่ะ..ขอบคุณค่ะ"เดียร์บอกแล้วสวมหมวกกันน็อคก่อนจะขี่รถออกไป

ชายเหล่านั้นพากันเดินไปหิ้วชายหนุ่มสามคนขึ้นรถแล้วขับออกไป

"เป็นไงล่ะมึง..เห็นหรือยัง"ชัยถามพีท

"แหม..เดียร์นี่..ฝีมือไม่ตกเลยนะคะ"ชาช่ายิ้ม

"นี่..ตกลงว่า..ทุกคนรู้ใช่มั้ยว่า..เดียร์ต่อสู้เป็นน่ะ"พีทถาม เขายังอึ้งๆอยู่

ชัย ชาช่าและแอนดิวพยักหน้า

"ใช่ค่ะ..เดียร์เรียนการต่อสู้ตั้งแต่เข้ามหาลัยปี1แล้วค่ะ.."ชาช่าบอก

"แล้วก็ไม่บอก..พี่ใจหายหมด..แล้วพวกผู้ชายที่เข้ามาเมื่อกี้เป็นใครวะ..เห็นเรียกเดียร์ว่าคุณหนูด้วย"พีทถาม

"อ้อ!..นั่นเป็นบอดี้การ์ดที่ลุงนาวินส่งมาดูแลเดียร์น่ะ..มึงคิดว่าลุงเขาจะปล่อยลูกสาวออกมาอยู่ตามลำพังโดยไม่มีคนดูแลหรือไง"ชัยบอก

"แล้วทำไมถึงมาช้าจังวะ"พีทถาม

"พวกเขาไม่ได้มาช้า..พวกเขาอยู่ใกล้ๆเดียร์ตลอด..แต่ที่ไม่เข้ามาตั้งแต่ทีแรกเพราะเดียร์สั่งไม่ให้เข้ามายุ่ง..ถ้าเดียร์ยังรับมือได้..พวกนั้นเชื่อฟังเดียร์มากกว่าลุงนาวินเสียอีก..เพราะเดียร์ให้ความนับถือเหมือนเป็นญาติผู้ใหญ่..ทุกคนก็เลยรักเดียร์มากไง..เพราะฉะนั้นมึงไม่ต้องเป็นห่วงว่าใครจะมาทำร้ายเดียร์ได้หรอก"ชัยบอก

"กูเชื่อ....ว่าใครคงจะทำร้ายเดียร์ไม่ได้ง่ายๆ..แต่เดียร์ทำร้ายกูได้แน่นอนว่ะ"พีทพูด

"555..อันนั้นกูก็เชื่อ"ชัยขำ

"สู้ๆค่ะ..พี่พีท..พวกเราจะช่วยพี่เอง"ชาช่าบอกยิ้มๆเมื่อเห็นพีททำท่าหมดแรง

วันนี้เป็นวันเสาร์เดียร์ลุกขึ้นมาทำรายงานตั้งแต่เช้า เพราะบ่ายจะต้องไปงานปาร์ตี้ที่นัดกับชาช่าไว้

พอบ่ายเดียร์ตั้งใจจะขี่บิ๊กไบค์ไปแต่ฝนกลับตกลงมาอย่างหนัก เธอจึงต้องขับรถเก๋งไปแทน

เดียร์มาถึงบ้านเชิงชายที่เป็นพ่อของชัยกับชาช่าตอนเกือบๆจะบ่ายโมงแล้ว

"สวัสดีค่ะอาเชิงชาย พี่ชัย พี่ช่า พี่แอนดิว"เดียร์ยกมือไหว้

"สวัสดีลูก..นี่คงถูกยายช่าขอให้มาทำอะไรให้กินอีกแน่ๆใช่มั้ย..หนูเดียร์"เชิงชายถาม

"แหม!พ่อคะ..ก็เดียร์ทำอาหารอร่อยนี่นา..ช่าไปกินที่ไหนก็ไม่อร่อยเหมือนที่เดียร์ทำเลย"ชาช่าบอก

"เดี๋ยวหนูเดียร์ก็เหนื่อยแย่หรอก..แทนที่จะมาเป็นแขก..แต่ต้องมาทำอาหารให้ลูกน่ะ"เชิงชายบอก

"โธ่!...พ่อคะ..ถ้าให้มาเป็นแขก..ระวังนะคะว่าเดียร์จะยอมมาน่ะ"ชาช่าว่า

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณอา..ไม่ได้เหนื่อยอะไร"เดียร์บอก

"แล้วทำไมวันนี้ถึงขับรถเก๋งมาได้ล่ะ"ชัยถาม

"อ้อ..พอดีที่คอนโดฝนตกหนักมากค่ะเลยต้องขับรถมา..งั้น...เดียร์ขอตัวไปเตรียมทำอาหารก่อนนะคะ"เดียร์บอก

"มา..เดี๋ยวพี่พาไป"ชาช่าบอก

ชาช่าจับมือของเดียร์เดินไปข้างในครัว

"พี่เตรียมทุกอย่างไว้ให้ครบแล้วนะ"

"ค่ะ..เดี๋ยวเดียร์จะหมักเนื้อสัตว์ก่อน...พี่ช่าจะไปทำอะไรก็ไปทำเถอะค่ะ"

"ให้พี่ช่วยมั้ย"

"ไม่ต้องหรอกค่ะ..นิดเดียวเอง"

"จ้า...งั้นพี่ออกไปดูข้างนอกก่อนเดี๋ยวมานะ"

ชาช่าบอกแล้วเดินออกไปข้างนอก เดียร์จึงเริ่มหมักเนื้อสัตว์ที่ชาช่าเตรียมไว้แล้วถึงจะลงมือเตรียมหั่นผักที่จะใช้ทำบาร์บีคิว

พีทมาถึงที่บ้านเชิงชายตอนบ่ายสองโมง เขาไม่เห็นรถบิ๊กไบค์ของเดียร์จึงคิดว่าเธอยังไม่มา

"สวัสดีคับคุณอา"พีทยกมือไหว้

"สวัสดีตาพีท..มาเร็วจังนะ"เชิงชายยิ้ม

"มันต้องมาเร็วสิคับพ่อ..งานนี้ยายช่าจัดเพื่อมันโดยเฉพาะเลยนะคับ"ชัยแซวยิ้มๆ

"ไม่ต้องมาแซว..แล้วนี่เดียร์ยังไม่มาอีกเหรอ"พีทถาม

"มาแล้วค่ะ..พี่พีท..เดียร์มาถึงตั้งแต่บ่ายโมงแล้ว"ชาช่าบอก

"แล้วทำไมพี่ไม่เห็นรถบิ๊กไบค์ของเดียร์เลยล่ะ"พีทถาม

"เดียร์ขับรถมาน่ะค่ะ...บอกว่าที่คอนโดฝนตกหนักน่ะ"ชาช่าบอก

"แล้วนี่เดียร์อยู่ที่ไหนล่ะ"พีทถาม

"แหม!มึง..อยู่คุยกับกูก่อนก็ได้หรอก"ชัยว่า

"กูต้องรีบทำคะแนนสิวะ...ไม่อย่างนั้นต้องได้กินแห้วแน่ๆ"พีทบอก

"นี่ตกลงว่าตาพีทชอบหนูเดียร์จริงๆเหรอ"เชิงชายถาม

"ชอบหรือเปล่า..ผมก็ไม่รู้หรอกคับพ่อ..รู้แค่ว่า..ไอ้พีทตามไปเฝ้าเดียร์ที่ร้านผมทุกคืน...แบบไม่ให้เดียร์รู้มาจะเป็นเดือนแล้วคับ"ชัยยิ้ม

"ไอ้บ้าชัย..มึงพูดอย่างนั้นเดี๋ยวพ่อมึงก็หาว่ากูจีบเดียร์เล่นๆน่ะสิวะ..ผมชอบเดียร์จริงๆคับ..คุณอา"พีทบอกด้วยสีหน้าจริงจัง

"หนูเดียร์เป็นเด็กนิสัยดี..น่ารัก..ถ้าพีทชอบเดียร์จริงๆ..อาว่า..ถ้าป้าวิรับรู้ได้คงดีใจ..แล้วทำไมพีทถึงกลัวว่าจะจีบเดียร์ไม่ได้ล่ะ..พีทก็นิสัยดี..หน้าตาก็หล่อเหลานะ"เชิงชายชม

"ก็เดียร์รู้ว่าษาชอบพี่พีทน่ะค่ะ..ก็เลยพยายามไม่ทำตัวสนิทสนมกับพี่พีท..คงจะไม่อยากทะเลาะกับษาน่ะค่ะพ่อและถ้าช่าเดาไม่ผิด..ษาคงจะห้ามไม่ให้เดียร์เข้าใกล้พี่พีทด้วย"ชาช่าบอก

"อ้อ!อย่างนี้นี่เอง..พวกเราถึงต้องวางแผนกันแบบนี้ใช่มั้ย"เชิงชายยิ้ม

"ใช่คับพ่อ..ลุงพิกับป้าวัลรู้แล้วว่าไอ้พีทชอบเดียร์และถ้าผมเดาไม่ผิดลุงนาวินก็น่าจะรู้แล้ว..เหลือแค่ษากับเดียร์ที่ยังไม่รู้..แล้วตอนนี้ทุกคนกำลังช่วยไอ้พีทให้จีบเดียร์แบบไม่ให้รู้ตัวน่ะคับ"ชัยบอก

"เออ...งั้น..อาก็จะช่วยพีทด้วยอีกคนนะ"เชิงชายยิ้ม

"ขอบคุณคับคุณอา"พีทยกมือขอบคุณ

"ไปค่ะ..พี่พีท..เดียร์ทำบาร์บีคิวอยู่ในครัวน่ะค่ะ"ชาช่าบอก

"ผมไปหาเดียร์ก่อนนะคับคุณอา..กูไปก่อนนะ"พีทบอก

ชาช่าเดินนำพีทเข้าไปในครัว พีทเห็นเดียร์กำลังก้มหน้าหั่นผักอยู่แต่เธอหันหลังให้จึงไม่เห็นว่าเขากับชาช่าเดินมาหยุดอยู่ที่ประตูครัว ชาช่ายิ้มแล้วดันตัวพีทให้เดินเข้าไป

"มาแอบอยู่ที่นี่เอง..พี่ตามหาแทบแย่"พีทพูด

เขาเดินไปยืนตรงข้ามกับเดียร์โดยมีโต๊ะขวางอยู่

"พี่พีท!..สวัสดีค่ะ..พี่พีทตามหาเดียร์ทำไมคะ"

เดียร์เงยหน้ามองเมื่อได้ยินเสียงแล้วยกมือไหว้

"ก็พี่ไม่มีเพื่อนน่ะ...เลยตามหาเดียร์"

เดียร์มองจ้องหน้าพีทด้วยสายตาที่สงสัย

"ทำไมเดียร์ชอบมองพี่ด้วยสายตาแบบนี้ทุกทีเลยล่ะ...ทำเหมือนจับผิดอะไรพี่อย่างนั้นแหละ"

"ก็อย่างพี่พีทนี่นะคะ..ไม่มีเพื่อน..แล้วพี่ชัยไปไหนล่ะคะ"เดียร์ยังมองหน้าเขาอยู่

"ไอ้ชัยมันคุยกับเพื่อนคนอื่นอยู่น่ะ..แล้วก็เป็นเพื่อนที่พี่ไม่สนิท..พี่ก็เลยมาหาเพื่อนคุยด้วยแค่นั้น"พีททำหน้าเศร้าๆ

"โอเคค่ะ..เดียร์ขอโทษ..พี่พีทไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นเลย"เดียร์ยิ้มนิดๆ

"งั้น..ให้พี่อยู่ช่วยเดียร์ทำบาร์บีคิวด้วยนะ"พีทยิ้ม

"พี่พีทอยู่ได้ค่ะ..แต่ไม่ต้องช่วยเดียร์หรอก..เดี๋ยวจะเลอะป่าวๆ"

"แต่พี่อยากช่วยนะ"

"ไม่ต้องค่ะ..พี่พีทนี่ก็ดื้อเหมือนกันนะคะ"

"คับ..พี่ไม่ดื้อก็ได้..งั้น..พี่นั่งคุยเป็นเพื่อนเดียร์ก็แล้วกันนะ"

"แล้วทำไม..พี่พีทไม่พาแฟนมาด้วยล่ะคะ..จะได้ไม่ต้องมานั่งเหงาคนเดียว"

"ใครบอกเดียร์..ว่าพี่มีแฟนแล้วล่ะ"

เดียร์เงยหน้ามองเขาอีกครั้ง ก่อนจะก้มหน้าหั่นผักต่อ

"ไม่มีใครบอกหรอกค่ะ...เดียร์แค่เดาเอาจากภาพลักษณ์ภายนอกน่ะ...พี่พีทเป็นถึงประธานบริษัทการค้าระหว่างประเทศ ดีกรีนักเรียนนอก ฐานะร่ำรวยหน้าตาก็หล่อแต่บอกว่าไม่มีแฟน..มันไม่ค่อยจะน่าเชื่อสักเท่าไหร่น่ะค่ะ"

"แต่พี่ไม่มีแฟนจริงๆนะ..เดียร์ไม่เชื่อพี่เหรอ"

"ก็ไม่ได้ว่าจะไม่เชื่อหรอกค่ะ..และอย่างพี่พีทนี่จริงๆแล้วน่าจะมีสาวๆมาให้เลือกมากมายอยู่นะคะ..อย่างพี่ษาก็คนหนึ่งแล้ว...ก็เลือกมาสักคนสิคะ..จะได้ไม่ต้องมานั่งคุยกับน้องแบบนี้"

เดียร์พูดไปแล้วก็หั่นผักไป

"ทำไมเดียร์ชอบพูดถึงษาจังล่ะ..หรืออยากให้พี่ชอบกับษา..."

"เดียร์ไม่ได้หมายความอย่างนั้น..แค่ยกตัวอย่างค่ะ"

"เอาเป็นว่า..พี่ขอบอกเดียร์ไว้ตรงนี้เลยนะ..ว่าพี่ไม่ได้ชอบษาแบบคนรักและจะไม่มีวันชอบด้วย..แล้วถ้าจะให้พี่เลือกคนคุยด้วย..พี่ก็เลือกที่จะคุยกับเดียร์มากกว่าคนอื่นๆ"

เดียร์มองจ้องหน้าพีทอีกครั้ง เธอเห็นสายตาที่มองมามีความจริงใจที่แสดงออกมาอย่างเปิดเผย

พีทมองจ้องเดียร์ด้วยความรู้สึกที่อยากให้เธอเห็นถึงความจริงใจที่เขามีให้จริงๆ

"ค่ะ..ตามใจพี่พีทก็แล้วกัน..ถ้าไม่เบื่อที่จะคุยกับเด็กอย่างเดียร์"

เดียร์ถอนหายใจเบาๆแล้วก้มหน้าลงหั่นผักต่อ

"ขอบใจนะ..พี่ไม่เบื่อที่ได้คุยกับเดียร์หรอก..ขอแค่เดียร์อย่ามองพี่อย่างระแวงก็พอ"

"ค่ะ..เดียร์ต้องขอโทษอีกครั้ง...แต่มันคงเป็นความเคยชินน่ะค่ะ..พี่พีทก็อย่าคิดมากเลยนะคะ"

"คับ..แล้วนี่เดียร์จะทำอะไรต่อล่ะ"

พีทถามเพราะเห็นว่าเธอหั่นผักหมดแล้ว

"เดียร์จะทำซอสบาร์บีคิวต่อค่ะ"

เดียร์หันไปหยิบหม้อมาตั้งที่เตาแล้วเตรียมของที่จะทำซอสมาวางไว้ข้างๆ

"คุณเดียร์..คุณพีทคะ..คุณชาช่าให้เอาขนมกับน้ำมาให้ค่ะ"เด็กรับใช้ยกน้ำกับขนมมาวางไว้ให้

"ค่ะ..ขอบคุณนะคะ"เดียร์หันไปยิ้มให้เด็กรับใช้