ก็อกๆมีเสียงเคาะกระจกด้านข้างที่พีทนั่งอยู่ เขาหันไปมองก็เห็นว่าเป็นเดียร์จึงลดกระจกลง
"อ้าว!พี่พีทเองหรือคะ..เดียร์ก็นึกว่าใครที่ขับรถตามมา"เดียร์ทำหน้าแปลกใจ
"เดียร์รู้เหรอ..ว่าพี่ขับรถตามมาน่ะ"พีทแปลกใจเช่นกันที่เธอรู้
"รู้ว่ามีรถขับตามมาค่ะ..แต่ไม่คิดว่าเป็นพี่พีท..นึกว่าเป็นพวกคนไม่ดีน่ะค่ะ"เดียร์ยิ้มนิดๆ
"เดียร์เก่งนะ..ที่รู้ได้..พี่ว่า..พี่ขับตามมาห่างๆแล้วนะ"พีทยิ้ม
"เดียร์ระวังตัวอยู่ตลอดแหละค่ะ..ผู้หญิงนี่คะ..ถ้าไม่ระวังตัวจะออกมาอยู่คนเดียวได้ยังไง..ว่าแต่พี่พีทตามเดียร์มาทำไมล่ะคะ..ทำไมไม่ไปหาพี่ษาที่บ้านล่ะ"เดียร์ถาม
"ตอนแรกพี่ตั้งใจจะไปที่บ้านเดียร์นั่นแหละ..แต่พี่เห็นเดียร์ขี่รถออกมาก่อน..ก็เลยขับตามมา..แล้วนี่ถ้าคนที่ตามมาไม่ใช่พี่..แต่เป็นคนร้าย..เดียร์จะไม่เป็นอันตรายเหรอ..ที่ลงมายืนอยู่อย่างนี้"พีทถาม
"อ้อ!..เดียร์มีนี่ค่ะ.."
เดียร์เปิดเสื้อคลุมออกจึงเห็นปืนที่เหน็บอยู่ข้างใน
"นี่..เดียร์พกปืนติดตัวตลอดเลยเหรอ"พีทถาม เขามองเธออย่างอึ้งๆ
"ส่วนใหญ่ก็ตอนขี่มอเตอร์ไซค์ค่ะ...เอาไว้ป้องกันตัวน่ะ.."เดียร์บอก
"แสดงว่าเดียร์ยิงปืนเป็นใช่มั้ย..แล้วไม่กลัวถูกจับเหรอ"พีทถาม
"ยิงเป็นค่ะ..เดียร์มีใบอนุญาตพกกับใช้ปืนค่ะ..แล้วปืนก็มีทะเบียนด้วย"เดียร์ยิ้ม
"รอบคอบจังเลยนะ"พีทยิ้ม เธอทำเขาทึ่งจริงๆ
"ว่าแต่..พี่พีทตามเดียร์มาทำไมคะ"เดียร์ถาม
"พี่อยากจะขอเลี้ยงข้าวเดียร์สักมื้อ..เพื่อตอบแทนเรื่องขนมกับอาหารเมื่อวานน่ะ..จะได้มั้ย"พีทถาม
เดียร์มองหน้าพีทตรงๆ เธอไม่อยากเข้าใกล้เขาอย่างที่ษาบอก เพราะไม่อยากจะมีเรื่องทะเลาะกับษาอีก ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้คิดอะไรกับเขาก็ตาม
"อย่าเลยค่ะ..ไม่ต้องขอบคุณเดียร์หรอก..พี่พีทไปเลี้ยงข้าวพี่ษาแทนดีกว่านะคะ"เดียร์พูดตรงๆ
"ทำไมพี่ต้องเลี้ยงข้าวษาล่ะ..ในเมื่อเดียร์เป็นคนที่ทำขนมกับอาหารไม่ใช่ษาเสียหน่อย..หรือว่าเดียร์รังเกียจและระแวงพี่อยู่"พีทถาม เขามองเธอตรงๆ
"เดียร์ไม่ได้รังเกียจหรือระแวงพี่พีทหรอกค่ะ...สำหรับเดียร์คิดว่าพี่พีทเป็นพี่ชายคนหนึ่งเหมือนกับพี่ชัยนั่นแหละค่ะ..แล้วเดียร์ก็คิดว่าพี่พีทก็คงจะรู้ว่าพี่ษาคิดกับพี่พีทแบบไหน..เดียร์ไม่อยากมีปัญหากับพี่ษาค่ะ"เดียร์พูดตรงๆ
"พี่ก็พอจะมองออกว่าษาชอบพี่แบบไหน..แต่พี่ไม่ได้คิดกับษาแบบนั้น..แล้วถึงษาจะชอบพี่จริงๆ..แล้วพี่ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปกินข้าวหรือทำอะไรกับคนอื่นได้เลยเหรอ..ถ้าเดียร์จะมาบอกปัดพี่เพราะแค่ษาชอบพี่..มันจะไม่อคติกับพี่ไปหน่อยเหรอ"พีทถามตรงๆ
เดียร์ฟังที่พีทพูดก็คิดว่าเขาพูดถูก เธอกับเขาไม่ได้ทำอะไรผิด แค่ไปกินข้าวด้วยกัน พูดคุยหรือเจอกันบ้างพี่น้องทั่วๆไปก็ทำกันทั้งนั้น เราบริสุทธิ์ใจเสียอย่าง
"ค่ะ..พี่พีทพูดถูก..เดียร์ขอโทษด้วยนะคะ..งั้น..พี่พีทจะไปทานที่ร้านไหนก็ขับรถนำไปเลยค่ะ"เดียร์ยิ้ม
"ขอบใจนะ..ที่เดียร์เข้าใจพี่"พีทยิ้ม
"ค่ะ..'
"งั้นเดียร์ขี่รถตามพี่มาดีๆนะ"
เดียร์เดินกลับไปที่รถแล้วสวมหมวกก่อนจะติดเครื่องรอให้พีทกลับรถและขับนำไปก่อน
พีทกลับรถแล้วก็ขับออกไป เขาอมยิ้มไปตลอดทาง ในที่สุดก็หาทางสนิทกับเดียร์ได้แม้จะไม่มากก็ตาม
พีทขับรถตรงไปร้านประจำของเดียร์ ที่เขารู้เพราะเคยตามเธอมาตอนที่ยังไม่ได้เจอกันและเขาก็รู้ว่าเธอชอบกินอะไรที่ร้านนี้
เดียร์ขี่รถตามพีทมาจนถึงร้านประจำของเธอ เธอมากินข้าวที่ร้านนี้มาตลอดเกือบๆจะ3ปีแล้ว นับตั้งแต่ย้ายออกมาอยู่ที่คอนโด นี่เขารู้จักร้านนี้ด้วยเหรอ
พีทขับรถเข้ามาจอดแล้วลงมายืนข้างๆ เดียร์ขี่รถมาจอดข้างๆที่เขาจอดอยู่ เธอถอดหมวกวางไว้ที่เบาะรถ
"พี่พีทรู้จักร้านนี้ด้วยเหรอคะ"
"คับ..พี่เคยมาติดต่อธุระแถวนี้..แล้วเคยแวะมากินที่นี่..ก๋วยเตี๋ยวต้มยำที่นี่อร่อยมาก..พี่เลยแวะมากินบ่อยๆน่ะ"
"อ้อ..ค่ะ"
"ที่ถามนี่แสดงว่าเดียร์..ก็เคยมากินที่นี่ใช่มั้ย"
"ค่ะ..ที่นี่เป็นที่ประจำของเดียร์เลยค่ะ..เดียร์มากินที่นี่จะ3ปีแล้ว"
"งั้น...เราเข้าไปข้างในกันดีกว่า"
พีทกับเดียร์จึงเดินเข้าไปข้างในร้าน
"อ้าว!เดียร์...สวัสดีจ้า"แม่ค้าทัก
"สวัสดีค่ะป้า..วันนี้คนแน่นเลยนะคะ"เดียร์ยกมือไหว้
"ป้าบอกแล้วว่าไม่ต้องไหว้ไง..แล้ววันนี้ทานเหมือนเดิมมั้ยจ๊ะ"ป้าแม่ค้าถาม
"ไม่เห็นเป็นไรเลย...ให้เดียร์ไหว้นั่นแหละถูกต้องแล้วค่ะ..เดียร์ขอเหมือนเดิมค่ะป้า"เดียร์ยิ้ม
"จ้า..แล้วคุณคนนี้มากับเดียร์เหรอ"ป้าถาม
"ค่ะ..ป้า"เดียร์บอก
"คุณก็ทานเหมือนเดิมใช่มั้ยคะ"ป้าถามพีท
"คับป้า..นี่ป้าจำผมได้ด้วยเหรอคับ"พีทถาม
"ต้องจำได้สิคะ..ก็คุณทานเหมือนกับเดียร์เลย..และมาทีไรก็สั่งเหมือนเดิมทุกครั้ง..เดียร์นั่งที่เดิมใช่มั้ย"ป้าถาม
"แล้วตรงนั้นว่างมั้ยคะ"เดียร์ถาม
"ว่างจ้า..ไปนั่งรอสักครู่นะ..เดี๋ยวป้าเอาไปให้"ป้าบอก
"ค่ะ..ป้า"เดียร์บอก
เดียร์เดินนำพีทไปที่โต๊ะประจำของเธอ
เมื่อไปถึงก็พากันนั่งลง โต๊ะนี้ตั้งอยู่ติดกับระเบียงที่ยื่นไปในแม่น้ำ
"เดียร์แลสนิทกับป้าดีจังนะ"พีทพูด
"คงเป็นเพราะมาบ่อยน่ะค่ะ..แล้วก็กินเหมือนเดิมมาเกือบ3ปีแล้ว..ป้าก็เลยจำได้น่ะ"เดียร์ยิ้ม
"ป้าบอกว่าพี่สั่งเหมือนที่เดียร์สั่ง...แสดงว่าเดียร์ชอบกินต้มยำโบราณเหมือนกันเหรอ"พีทถาม
"ค่ะ..ป้าบอกว่าไม่ค่อยมีคนสั่งมากเท่าไหร่...แต่เดียร์ว่าอร่อยดีค่ะ..และก็แปลกดีด้วย"เดียร์บอก
"ใช่..พี่ชอบเพราะหากินยากแล้ว..แถมรสชาติก็กลมกล่อมพอดีๆอีกด้วย"พีทยิ้ม
แล้วป้าก็ยกก๋วยเตี๋ยวต้มยำโบราณมาให้พีทกับเดียร์พร้อมกับน้ำมะตูมอีกสองแก้ว
"ป้าเพิ่งรู้นะว่า..รู้จักกัน..ได้แต่สงสัยว่าทำไมถึงได้มีคนชอบทานอะไรที่เหมือนกัน..เพราะเดียร์มาทานที่นี่จะ3ปีแล้ว..แต่ไม่เคยมีใครที่จะสั่งเหมือนเดียร์เลย..จนกระทั่งคุณเข้ามาทาน"ป้ายิ้ม
"เรียกผมว่าพีทก็ได้คับป้า..ผมชอบก๋วยเตี๋ยวต้มยำโบราณมานานแล้วคับ..แต่หากินยาก..จนได้มากินที่นี่จึงติดใจน่ะคับ"พีทยิ้ม
"ป้าดีใจนะที่ยังมีคนชอบ..เชิญทานกันตามสบายนะ..ป้าขอตัวก่อน"ป้าบอก
"คับ/ค่ะ"เดียร์กับพีทบอก
เดียร์กับพีทนั่งกินกันไปเรื่อยๆ พีทสังเกตุว่าเธอจะชอบมองออกไปที่แม่น้ำข้างๆแล้วกินแบบไม่รีบเร่งและมีความสุขกับการกิน สีหน้าดูผ่อนคลาย
"เดียร์ดูมีความสุขนะ..ที่มากินที่นี่บ่อยๆคงจะชอบบรรยากาศด้วยใช่มั้ย"พีทถาม
"ใช่ค่ะ..เดียร์ชอบนั่งมองแม่น้ำค่ะ..มันทำให้สบายใจได้"เดียร์ยิ้มนิดๆ
"ตรงนี้เป็นที่ประจำของเดียร์เหรอ"พีทถาม
"ค่ะ..เดียร์ชอบที่ตรงนี้เพราะใกล้แม่น้ำและค่อนข้างจะห่างจากโต๊ะอื่นน่ะค่ะ"เดียร์บอก
"แล้วพอกินเสร็จแล้วเดียร์จะไปไหนต่อหรือป่าว"พีทถาม
"ไม่ไปไหนค่ะ..จะตรงกลับคอนโดเลย..เพราะตอนเย็นต้องไปทำงานค่ะ..ไม่รู้ป่านนี้พี่ชัยบ่นแย่แล้วมั้งที่หายไปไม่ได้บอกล่วงหน้าด้วย"เดียร์ยิ้ม
"เดียร์สนิทกับไอ้ชัยมากเหรอ"พีทถาม
"ก็ไม่มากหรอกค่ะ..เดียร์สนิทกับพี่ชาช่ามากกว่า"เดียร์บอก
"อ้อ..งั้นเอาไว้พี่จะแวะไปฟังเดียร์เปิดเพลงบ้างได้มั้ย..จะรังเกียจพี่หรือป่าว"พีทลองถามดู
"จะมาถามเดียร์ทำไมล่ะคะ..ไม่ใช่ร้านของเดียร์สักหน่อย..อีกอย่างพี่พีทกับพี่ชัยก็เป็นเพื่อนกันจะไปที่ร้านก็ไม่แปลกหรอกค่ะ"เดียร์ยิ้ม
"พี่กลัวเดียร์จะระแวง...ถ้าพี่ไปจริงๆน่ะ"พีทบอกตรงๆ
"นี่พี่พีทยังไม่หายโกรธเดียร์เรื่องเมื่อกี้หรือคะ"เดียร์มองหน้าเขาตรงๆ
"พี่ไม่ได้โกรธเดียร์เลยนะ..แต่ก็มีน้อยใจบ้างนิดๆ"พีทมองหน้าเธอเหมือนกัน
"โอเคค่ะ...เดียร์ขอโทษอีกครั้ง..แต่ก็อย่างที่บอกแหละค่ะ..เดียร์แค่ลืมนึกถึงความรู้สึกของพี่พีทไป..เดียร์จะไม่ทำแบบนั้นอีก..โอเคมั้ยคะ"เดียร์ยิ้ม
"งั้น..แสดงว่าพี่พูดคุยหรือชวนเดียร์ไปทานข้าวหรือไปฟังเพลงที่ร้านได้ใช่มั้ย"พีทยิ้ม
"ค่ะ..พี่พีทกับเดียร์ก็เหมือนพี่น้องกัน..ทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ"เดียร์บอกยิ้มๆ
"ขอบใจนะ"พีทพูด เขาคิดว่าตอนนี้แค่พี่น้องแต่ต่อไปเขาจะต้องทำให้เธอชอบแบบแฟนให้ได้
หลังจากกินก๋วยเตี๋ยวเสร็จแล้ว พีทกับเดียร์ก็เดินออกมาที่รถ
"แล้วนี่พี่พีทจะไปไหนต่อล่ะคะ"เดียร์ถาม
"พี่จะไปทำธุระแถวๆนี้แหละ"พีทบอก
"ค่ะ..งั้นเดียร์ไปก่อนนะคะ..เอาไว้ถ้ามีโอกาสคงได้เจอกันอีก..สวัสดีค่ะ"เดียร์ยกมือไหว้เขา
"ไม่ต้องไหว้พี่ก็ได้..มันเหมือนเป็นคนอื่นอ่ะ"พีทบอก
"แต่..มันจะไม่ดีนะคะ..พี่พีทอายุมากกว่าเดียร์ตั้งหลายปี"เดียร์บอก
"งั้นก็ตามใจเดียร์ก็แล้วกันนะ...แต่ไม่ต้องไหว้ทุกครั้งก็ได้..รู้มั้ย..พี่ไม่อยากแก่เร็วน่ะ"พีทยิ้ม
"ค่ะ..เดียร์ไปนะคะ"
"คับ"
เดียร์สวมหมวกแล้วติดเครื่องรถขี่ออกไป พีทมองตามไปแล้วขึ้นรถขับออกไปเช่นกัน
พีทขับรถไปรอดูเดียร์ที่หน้าคอนโด โดยเขาขับไปอีกทางเพื่อไม่ให้เธอรู้ จนกระทั่งเขาเห็นเธอขี่รถเข้าไปที่คอนโด เธอยังทำเหมือนเดิมคือซื้อของมาฝากยามที่นี่ทุกคน
พีทเห็นเดียร์กลับถึงคอนโดอย่างปลอดภัยแล้วก็ขับรถตรงไปที่ผับของชัยต่อ
"อ้าว!ว่าไงมึง..พอเดียร์ไม่มาทำงาน..มึงก็หายไปด้วยเลยนะ"ชัยทักทาย เขาเห็นพีทเดินเข้าไปในร้าน
"ก็ลุงนาวินนัดให้กูไปเจอกับเดียร์ที่บ้าน..เมื่อวันเสาร์น่ะ..กูก็เลยรู้ว่าเดียร์ไม่มาทำงาน"พีทบอก เขานั่งลงที่เดิม
"แล้วเป็นไง...ได้คุยกับเดียร์มั้ย"ชัยถาม
"ได้คุย...เดียร์ทำให้กูแปลกใจมากๆเลยว่ะ...ไม่น่าเชื่อว่าท่าทางอย่างนี้..จะทำขนมไทยโบราณและทำอาหารได้อร่อยมากๆ"พีทชมยิ้มๆ
"แหม!มึง..ทำท่าทางเหมือนตกหลุมรักเลยนะโว้ย!"ชัยแซว
"เหรอวะ...กูแสดงออกขนาดนั้นเลย"พีทถาม
"เออสิวะ..แล้วตกลงว่ามึงเลือกเดียร์จริงๆเหรอวะ"ชัยถาม
"กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวกูรู้สึกยังไง...รู้แต่ว่าแค่กูคิดถึงเดียร์...ก็ทำให้กูยิ้มได้และมีความสุขทุกครั้งว่ะ"พีทยิ้ม
"555...อย่างนี้กูว่า..มึงคงจะชอบเดียร์เข้าแล้วล่ะว่ะ"ชัยบอกขำๆ
"จริงหรือวะ...แล้วนี่กูจะทำยังไงต่อดีล่ะ..ทำยังไงถึงจะให้เดียร์มาชอบมาสนใจกูดีวะ..ไอ้ชัย..มึงช่วยกูคิดหน่อย"พีททำหน้าเครียดๆ
"เฮ้ย!เสือผู้หญิงอย่างมึงนี่นะ..ต้องให้กูช่วย..555"ชัยขำ
"ก็นั่นกับผู้หญิงทั่วๆไป...ไม่ใช่กับเดียร์..มึงรู้มั้ยว่ากูต้องพยายามมากแค่ไหนกว่าจะคุยกับเดียร์ได้โดยที่ไม่ระแวงกู..เดียร์ไม่เหมือนผู้หญิงที่กูเคยเจอ..นี่แค่เดียร์รู้ว่าษาชอบกู..ยังทำตัวออกห่างและพยายามไม่สนิทสนมกับกูเลย..และนี่ถ้าเดียร์รู้ว่ากูชอบ..คงจะยิ่งออกห่างกูเลยแหละ"พีททำหน้าตาเป็นกังวล
"จริงเหรอวะ..กูว่า..ษาคงบอกไม่ให้เดียร์เข้าใกล้หรือสนิทสนมกับมึงมากกว่า..และเดียร์เองก็คงไม่อยากมีปัญหากับษา..เลยพยายามอยู่ให้ห่างมึงน่ะ"ชัยว่า
"กูก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน..เพราะอย่างนั้น..มึงต้องช่วยกู"พีทบอก
"เออ..กูช่วยมึงก็ได้..นี่เห็นแก่ที่มึงเป็นเพื่อนกูนะ...แต่เดี๋ยวอีกไม่กี่วันชาช่าก็จะกลับจากเยอรมันแล้ว...คงต้องให้ชาช่าช่วยเพราะน้องกูสนิทกับเดียร์มากกว่ากูว่ะ"ชัยยิ้ม
"ขอบใจนะเพื่อน..ถ้ากูจีบเดียร์สำเร็จ..กูจะเลี้ยงมึงกับชาช่าชุดใหญ่เลย"พีทยิ้ม
"แล้วที่มึงมานี่..จะมาคอยดูเดียร์ว่างั้น"ชัยถาม
"ใช่สิวะ..แต่กูยังไม่อยากให้เดียร์รู้ว่ากูมาดูเขาน่ะ..กูกลัวว่าเขาจะยิ่งระแวงและระวังตัวมากขึ้นอีก"พีทบอก
"ได้..งั้นมึงก็นั่งตรงนี้ละกัน..เดี๋ยวกูหาอะไรมาให้กิน"ชัยพูด
"ขอบใจว่ะ"พีทบอก
พีทนั่งอยู่ที่ร้านของชัยสักพักใหญ่เดียร์ก็ขี่รถมาแล้วเดินเข้ามาข้างในร้าน
"อ้าว!เดียร์..หายไปไหนมาเนี่ย"ชัยถามยิ้มๆ
"ขอโทษค่ะพี่ชัย..พอดีพ่อให้เดียร์เข้าบ้านน่ะค่ะ..เลยลืมบอกพี่ชัยไปเลย"เดียร์ยกมือขอโทษชัย
"ไม่เป็นไร..ไม่ต้องขอโทษพี่หรอก..แล้วลุงนาวินให้เดียร์เข้าบ้านทำไมล่ะ"ชัยแกล้งถาม
"พ่อบอกว่าคิดถึงน่ะค่ะ..คงเพราะเดียร์ไม่ได้กลับบ้านนานไปหน่อย"เดียร์ยิ้ม
"แล้วนี่เอาอะไรมาล่ะ"ชัยถาม เขาเห็นเธอถือกล่องใส่ของมาด้วย
"อ้อ..นี่ยำสามกรอบค่ะ..เดียร์ทำมาฝากพี่ชัยน่ะ.."เดียร์ยิ้ม เธอส่งกล่องให้ชัย
"ขอบใจนะ...ดีเลยพี่จะได้มีอะไรแกล้มเหล้า"ชัยยิ้ม
"งั้น..เดียร์ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ"เดียร์บอกยิ้มๆ
"ตามสบายเลย"ชัยบอก
เดียร์เดินเข้าไปที่ห้องแต่งตัว ชัยจึงเดินถือกล่องยำสามกรอบไปที่โต๊ะในห้องทำงานที่พีทนั่งอยู่
"เอ้า!มึง..กินซะ..เดียร์ทำยำสามกรอบมาฝากกู"ชัยยิ้ม
"นี่แสดงว่า..เดียร์ทำอาหารมาให้มึงบ่อยเหรอ"พีทถาม
"ก็ไม่บ่อยนะ..แต่ตอนที่ชาช่าอยู่..ทำมาแทบทุกวัน..ทำไมมึงหึงหรือหวงวะ555"ชัยขำ
"ไอ้บ้า..กูแค่ถามโว้ย!"พีทโวย
"กูก็นึกว่าหวง..กินนี่แล้วนึกถึงหน้าคนทำไปก่อนนะ..อีกสักพักเดียร์ถึงจะขึ้นไปเป็นดีเจ"ชัยยิ้ม
"พูดมากนัก..งั้นมึงก็ไม่ต้องกิน..กูจะเอาไปกินคนเดียว"พีทบอกแล้วหยิบกล่องยำมาวางไว้ข้างๆตัว
"มึงนี่..ปากแข็งนะ..หวงจะตายห่าแต่ปากบอกไม่หวง..แต่กูก็เพิ่งจะเคยเห็นมึงเป็นแบบนี้ครั้งแรกนะ..สงสัยเสือจะกลายเป็นแมวก็งานนี้ล่ะวะ555"กรขำ
"ไม่ต้องมาขำกู..มึงไปดูแลแขกเลย"พีทไล่
"เออๆกูไปก็ได้..เดี๋ยวกูมาใหม่..เฮ้ย!ว่าแต่..นี่เดียร์ไม่รู้ใช่มั้ยว่าที่ลุงนาวินให้เข้าบ้านเพราะต้องการให้ไปเจอมึงน่ะ"ชัยถาม
"ก็คงอย่างนั้นแหละ..กูว่าถ้าเดียร์รู้ก่อน..รับรองไม่มีทางเข้าบ้านแน่ๆ..ดูจากนิสัยแล้วคงจะไม่ชอบการถูกเลือกแต่ชอบที่จะเป็นคนเลือกมากกว่าว่ะ"พีทบอก
"เออ!จริง..เดียร์ไม่ชอบถูกบังคับและมีความเป็นตัวของตัวเองสูง..แต่ก็ไม่ได้หัวแข็งและเป็นคนมีเหตุผลอีกต่างหาก"ชัยบอก
"มึงนี่..รู้จักเดียร์ดีจังนะ..กูถามจริงๆ..มึงคิดอะไรกับเดียร์หรือป่าววะ"พีทถามแล้วจ้องหน้าชัย
"ไอ้เวร...กูไม่ได้คิดอะไรกับเดียร์..มากไปกว่าน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น..กูแค่ชอบนิสัยใจคอและท่าทางที่จริงใจไม่มีมารยาเหมือนสาวๆทั่วไป"ชัยบอกด้วยสีหน้าจริงจัง
"เออ..งั้นก็แล้วไป..ที่กูถามเพราะกูไม่อยากทำร้ายเพื่อนแค่นั้น"พีทบอก
"หมายความว่า..ถ้ากูชอบเดียร์จริงๆ..มึงจะถอยให้...ใช่มั้ย"ชัยยิ้ม
"ใครบอก..คนอย่างกูไม่เคยชอบผู้หญิงคนไหนมาก่อน..แล้วลองว่ากูชอบใคร..กูไม่มีวันถอยหรือยอมแพ้โว้ย!..แม้ว่าคนๆนั้นจะเป็นเพื่อนรักของกูก็ตาม"พีททำหน้าตาจริงจัง
"เออ..กูรู้จักมึงดี..กูรู้ว่ามึงเป็นคนยังไง..เอาเป็นว่า..กูจะช่วยมึงให้จีบเดียร์เป็นแฟนให้ได้พอใจมั้ย"ชัยยิ้ม
"ขอบใจมากว่ะ"พีทยิ้ม
"งั้น..กูไปดูแลแขกก่อน"ชัยยิ้มแล้วเดินไปที่หน้าร้าน
สักพักเดียร์ก็ขึ้นไปเป็นดีเจบนฟลอร์ แขกที่มาพากันปรบมือและส่งเสียงด้วยความพอใจ พีทนั่งมองเดียร์ทำหน้าที่ดีเจจนหมดเวลาแล้วพอเธอไปเปลี่ยนชุด เขาก็ออกจากร้านไปติดเครื่องรถจอดรออยู่ที่หน้าร้าน ก่อนจะขับตามไปส่งเธอจนถึงคอนโดแล้วจึงกลับบ้าน
หลังจากวันนั้นพีทก็ยังไปคอยดูเดียร์ที่ผับของชัยทุกคืน วันนี้เขาออกมาพบลูกค้าแล้วก็มาที่ผับเลยเพราะชัยโทรบอกว่าชาช่ากลับมาแล้ว
"สวัสดีค่ะพี่พีท..พี่หล่อขึ้นนะคะ"ชาช่าทักทายเมื่อเห็นพีทเดินเข้าไปในผับที่ตอนนี้ยังไม่ได้เปิด
"สวัสดีชาช่า..เราก็สวยขึ้นนะ..พี่ไม่ได้เจอแค่ไม่กี่ปีเอง"พีทยิ้ม
"สวัสดีคับคุณพีท"สามีของชาช่าทักแล้วยื่นมือมาให้พีท
"สวัสดีคับคุณแอนดิว.."พีทจับมือทักทาย
"พี่ชัยเล่าเรื่องของพี่พีทให้ช่าฟังบ้างแล้ว..แต่ช่าอยากถามให้แน่ใจก่อนว่าพี่พีทจริงใจกับเดียร์แน่ๆใช่มั้ยคะ..ถ้าใช่..ช่าก็จะช่วยแต่ถ้าจะมาจีบเพราะเห็นว่าแปลกสำหรับพี่พีทล่ะก็..ไปไกลๆเลยค่ะ..เพราะช่ารักเดียร์เหมือนน้องสาวแท้ๆจะไม่ยอมให้ใครมาทำให้เดียร์ต้องเจ็บแน่ๆ..แม้แต่ษาเองก็เถอะ"ชาช่าบอกด้วยท่าทางจริงจัง
"พี่จริงใจจริงๆ..ขืนไปจีบเล่นๆมีหวังโดนทั้งลุงนาวินทั้งพ่อแม่พี่เอาตายแน่ๆ"พีทพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
"แล้วพี่พีทแน่ใจนะคะว่าชอบเดียร์จริงๆ..ก็อย่างที่พี่ชัยบอก..เดียร์ไม่ใช่สาวในสไตล์ที่พี่พีทเคยควงเลยนะ"ชาช่าถาม
"พี่แน่ใจและมั่นใจมาก..ว่าเดียร์คือคนที่ใช่สำหรับพี่"พีทบอก
"งั้นก็..โอเคค่ะ..ช่าจะช่วยพี่พีทเอง"ชาช่ายิ้ม
"ขอบใจนะ..คือตอนนี้พี่ไม่รู้ว่าจะเข้าไปพูดคุยกับเดียร์ยังไง..เพราะเหมือนเดียร์จะไม่ค่อยอยากจะเข้าใกล้พี่เท่าไหร่..ซึ่งอาจจะเป็นเพราะษาด้วย"พีทบอก
"อืม..ตอนนี้เดียร์อยู่ที่คอนโด..แล้วทำไมพี่พีทไม่ออกไปอยู่ที่คอนโดเดียวกับเดียร์ล่ะคะ..จะได้เจอกันทุกวัน"ชาช่าบอก
"ถ้าพี่ทำอย่างนั้น..เดียร์จะไม่ยิ่งระแวงเหรอ...แล้วอีกอย่างพี่จะไปอยู่คอนโดเดียวกับเดียร์ได้ยังไงล่ะ"พีทบอก
"พี่พีทก็ทำให้มันเหมือนบังเอิญสิคะ..แล้วอีกอย่างคอนโดชั้นที่เดียร์อยู่..มี3ห้อง..เป็นของพ่อเดียร์ พ่อช่าและก็พ่อพี่พีทนะคะเท่าที่ช่ารู้อ่ะ..แต่ของพ่อช่าให้เขาเช่าอยู่แต่ของพ่อพี่พีทช่าไม่รู้..พี่พีทคงต้องไปถามพ่อพี่พีทดูอ่ะค่ะ..ว่าขายไปหรือยัง"ชาช่าบอก
"จริงเหรอ..พี่ไม่รู้เลยนะ..งั้น.พี่จะโทรถามพ่อเลยแล้วกัน"พีทพูดจบก็หยิบมือถือมาโทรหาพ่อทันที
หลังจากถามพ่อแล้วพีทก็ยิ้มอย่างมีความหวัง
"คุณอาว่ายังไงบ้างคะ"ชาช่าถาม
"พ่อพี่บอกว่ายังไม่ได้ขาย..และก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่น..พี่ก็เลยว่าจะย้ายไปอาทิตย์หน้านี้เลย"พีทยิ้ม
"ดีแล้วค่ะ..ทีนี้พี่พีทก็ทำเป็นว่าบังเอิญเจอเดียร์และทำเหมือนเพิ่งจะรู้ว่าเดียร์พักที่นั่น...แค่นั้นแหละค่ะ..ส่วนเรื่องอื่นเราค่อยๆล้อมวงเข้าไปใกล้เรื่อยๆก็พอ"ชาช่ายิ้มเจ้าเลห์
"พี่เพิ่งรู้นะว่าช่านี่เป็นจอมวางแผนเลย"ชัยว่า
"ตกลงว่าจะชมหรือจะว่าน้องกันแน่คะ"ชาช่าถามยิ้มๆ
"ชมสิคับ.."ชัยลูบผมของเธอ
"เออ..แล้วพี่พีทก็ไม่ต้องมานั่งหลบเดียร์แบบนี้แล้วนะคะ...พี่พีทควรจะแสดงออกมาว่าจะจีบเดียร์ตรงๆไปเลย..เดียร์ชอบคนตรงๆค่ะ...ถ้าพี่พีทมาทำหลบๆซ่อนๆ..เดียร์จะคิดว่าพี่พีทไม่จริงใจและจะยิ่งระแวงมากขึ้นไปอีก"ชาช่าบอก
"เอาอย่างนั้นเหรอ..แน่ใจนะ"พีทถามอย่างไม่แน่ใจ
"แน่ใจค่ะ..ช่ารู้จักเดียร์ดี..อาจจะดีกว่าษาที่เป็นพี่สาวแท้ๆด้วยซ้ำ"ชาช่าบอก
ชาช่ากับษาเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันแต่เธอไม่ค่อยชอบนิสัยของษาที่ชอบดูถูกและรังเกียจคนที่ต่ำกว่าและก็สงสารเดียร์ที่ต้องยอมษาแทบทุกเรื่องเพราะไม่อยากทะเลาะกัน ชาช่าจึงสนิทสนมกับเดียร์มากเพราะนิสัยคล้ายกัน เธอจึงคิดจะช่วยให้เดียร์ชอบพีทให้ได้เพราะรู้ว่าพีทเป็นคนดีและจะปกป้องเดียร์จากษาได้อย่างแน่นอน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments