1

"คุณหนูคับ"

"สวัสดีค่ะ...ลุงสม..มาหาเดียร์ถึงที่นี่มีอะไรหรือป่าวคะ"

หญิงสาวสวยในชุดนักศึกษายกมือไหว้ชายวัยกลางคนด้วยท่าทางนอบน้อม

"คุณหนู..ลุงบอกตั้งหลายครั้งแล้วว่าไม่ต้องไหว้ลุงไงคับ..ถ้าคุณษารู้ก็จะบ่นและโกรธคุณหนูอีก"ลุงสมบอก

"ช่างพี่ษาเถอะค่ะ..เดียร์ไม่สนใจหรอก..ก็เดียร์รักและเคารพลุงสมเหมือนลุงแท้ๆ..เดียร์ก็จะไหว้"

เดียร์เดินเข้าไปกอดเอวของลุงสม

"ดื้อตลอดล่ะคับ..ว่าแต่ทำไมวันนี้คุณหนูถึงไม่กลับบ้าน..ตามที่คุณพ่อบอกล่ะคับ..ท่านบ่นใหญ่เลย"ลุงสมบอก

"ก็เดียร์บอกพ่อแล้ว...ว่าวันนี้เดียร์มีสอบนี่คะ..พ่อไม่ฟังเองอ่ะ"เดียร์ทำหน้างอ

"งั้น..วันเสาร์นี้คุณหนูกลับบ้านนะคับ..คุณพ่อคิดถึงนะคับ"ลุงสมบอก

"ก็ได้ค่ะ..งั้นลุงสมก็ไปบอกพ่อก็แล้วกันค่ะว่าเดียร์จะกลับบ้าน.."เดียร์พูด

"คับ..งั้นลุงกลับก่อนนะคับ"ลุงสมบอก

"ขับรถกลับดีๆนะคะ..สวัสดีค่ะลุง..ฝากบอกป้านิ่ม พี่นุ่นและทุกคนด้วยว่าเดียร์คิดถึงนะคะ"เดียร์ยกมือไหว้แล้วยิ้มให้

"คับ..คุณหนูก็ระวังตัวและดูแลตัวเองดีๆนะคับ"ลุงสมบอก

"ค่ะ..ขอบคุณนะคะ"เดียร์ยิ้ม

ห่างจากที่เดียร์กับลุงสมคุยกันไม่ไกลมาก มีรถเก๋งสีดำจอดอยู่ กระจกด้านหลังเปิดลงและมีชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหลังมองมาที่เดียร์กับลุงสมที่คุยกันอยู่โดยตลอด

"นี่แหละคับคุณพีท..คุณนาเดียร์น้องสาวของคุณนาริษา..ลูกสาวคนเล็กของคุณนาวินเพื่อนของคุณพ่อคุณพีท..ที่ไม่ได้อยู่ที่บ้านวันนี้"คนขับรถหันมาบอกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างหลัง

ชายหนุ่มคนนี้มีหน้าตาที่คมเข้มและหล่อมากๆ เขามองดูเดียร์ที่คุยกับลุงสมด้วยสายตาที่แปลกใจมากๆ

"เท่าที่ผมรู้มา..คุณนาเดียร์จะรักและเคารพรวมถึงสนิทสนมกับคนงานในบ้านทุกคน คนงานในบ้านจึงรักและเอ็นดูเธอมากกว่าคุณนาริษาที่ไม่ค่อยชอบลงไปสนิทสนมกับคนเหล่านั้นเพราะเห็นว่าเป็นแค่คนรับใช้ คุณนาริษาจึงมีเรื่องทะเลาะกับคุณนาเดียร์เป็นประจำเรื่องที่คุณนาเดียร์ชอบไปคลุกคลีกับคนงาน จนคุณนาเดียร์ขอคุณนาวินออกมาพักอยู่ที่หอของมหาลัย แต่คุณนาวินบอกว่าถ้าจะออกมาอยู่ข้างนอกก็ต้องไปอยู่คอนโดที่ซื้อไว้ คุณนาเดียร์ก็เลยย้ายออกมาอยู่คอนโดตั้งแต่เรียนมหาลัยปี1คับ"คนขับรถบอก

"คุณนาเดียร์มาเรียนและตอนเย็นจะไปเป็นดีเจเปิดเพลงที่ผับของคุณชาญชัยเพื่อนของคุณพีท ลูกชายของคุณเชิงชายเพื่อนของคุณพ่อคุณพีทกับคุณนาวินนั่นแหละคับ"คนขับรถพูด

"เป็นดีเจเหรอ"พีทพูด

"คับ..เธอไปเป็นดีเจเปิดเพลงตั้งแต่2ทุ่มจนถึง5ทุ่ม แล้วก็กลับคอนโด เป็นอย่างนี้ทุกวันคับ"

พีทมองสาวสวยที่ยืนมองรถที่ลุงสมขับออกไป เธอเป็นคนสวยเหมือนกับนาริษาที่เขาไปเจอมาวันนี้ แต่ฟังจากคนของเขาแล้วนิสัยน่าจะต่างกันอย่างมาก เขาเห็นเธอเดินไปขึ้นรถเก๋งสีขาวและกำลังจะขับออกไปจากมหาลัย

"ตามเธอไป.."พีทบอก

"คับ"

พีทให้คนขับรถตามเดียร์ไป เขาเห็นเธอจอดรถลงไปซื้อขนมมา2-3ถุงแล้วก็กลับมาขึ้นรถขับต่อไปจนถึงคอนโด ก่อนจะเข้าไปในคอนโดจะผ่านตู้ยาม เขาเห็นเธอส่งถุงขนมให้ยามที่อยู่ในนั้น1ถุง แล้วก็ขับเข้าไปข้างใน

พีทให้คนขับรถตามเข้าไปข้างในคอนโด จนเธอจอดรถและลงจากรถพร้อมกับถือถุงขนมอีก2ถุงมาด้วย เขาให้คนขับจอดห่างจากที่เธอจอดนิดหนึ่งเพื่อจะดูว่าเธอจะทำอะไรต่อ

เดียร์ลงจากรถแล้วถือถุงขนมตรงไปให้ยามที่เฝ้าลานจอดรถ1ถุง

"เดียร์ซื้อขนมมาฝากค่ะ"

"ขอบคุณคับคุณเดียร์"

ยามรับถุงขนมไว้แล้วยิ้มขอบคุณเธอ

แล้วเดียร์ก็เดินไปที่ลิฟต์ ที่ลิฟต์ก็มียามอีกหนึ่งคน เธอเดินไปถึงก็ส่งถุงขนมให้เหมือนกัน

"เดียร์เอาขนมมาฝากค่ะ"

"ขอบคุณคับคุณเดียร์"

ยามกดลิฟต์ให้เดียร์แล้วขอบคุณเธอ

พีทเห็นที่เดียร์ทำก็อมยิ้ม เขาคิดว่าเธอเป็นคนแปลกๆ

"แล้วเธอไปทำงานกี่โมง"พีทถาม

"6โมงเย็นคับ..คุณพีทจะรอหรือว่าจะไปไหนต่อคับ"คนขับถาม

"รอคับ"พีทพูด

พีทรอจนกระทั่งเกือบๆ6โมงเย็น เดียร์ก็ลงลิฟต์มา เขาเห็นเธอสวมชุดหนังสีดำทั้งชุด สวมรองเท้าหุ้มส้น ปล่อยผมที่มีสีน้ำตาลเข้มเป็นลอนใหญ่ ไม่ได้แต่งหน้าตาแค่ทาแป้งกับลิปสติกสีชมพูออ่นๆ มือถือหมวกกันน็อคแบบเต็มใบสีดำมาด้วย เธอเดินตรงไปที่รถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์สีดำที่จอดอยู่ด้านข้างรถเก๋งที่เธอจอดทีแรก

เดียร์เดินไปถึงรถก็เอาหมวกกันน็อควางบนเบาะรถแล้วเอามือรวบผมม้วนๆไว้กลางหัวแล้วสวมหมวกกันน็อคคลุมลงมา จากนั้นก็คล่อมรถแล้วสตาร์ทขี่ออกไปจากลานจอดรถ

พีทเห็นที่เดียร์ทำก็อึ้ง เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าขี่รถบิ๊กไบค์ เธอตัวเล็กนิดเดียวเท่านั้นถ้ารถล้มจะทำยังไงกัน เขาบอกให้คนขับรถตามเธอไป

พีทตามไปจนกระทั่งถึงที่ผับของชาญชัย

เดียร์ขี่รถไปจอดทางด้านหลังของผับ แล้วเดินเข้าไปข้างใน

"อ้าว!มาถึงแต่วันเลยเดียร์"ชัยทัก

"ค่ะ..พี่ชัย..วันนี้เดียร์เลิกเรียนเร็ว..งั้นขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ"เดียร์พูด

"ตามสบายเลย"ชัยบอก

เดียร์เดินเข้าไปข้างในที่มีห้องเอาไว้สำหรับแต่งตัว

พีทเดินเข้าไปในผับ เขาให้คนขับรถกลับไปก่อนแล้วเขาจะขับรถกลับเอง

"อ้าว!เฮ้ย..ลมอะไรหอบมึงมาถึงผับกูได้วะ..ไอ้พีท"ชัยทัก

"เออ..กูแค่อยากมาดูว่ากิจการของมึงเป็นยังไงบ้าง"พีทพูด

เขาเดินเข้าไปหาชัยแล้วจับมือกัน

พีทกับชัยเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เรียนประถมจนจบปริญญาตรี มาห่างกันตอนที่พีทไปเรียนต่อโทที่เมืองนอกแต่พอกลับมาก็สนิทกันเหมือนเดิม

"กูได้ข่าวว่า..พ่อมึงให้มึงไปเลือกว่าที่เจ้าสาวที่เป็นลูกสาวของลุงนาวินไม่ใช่เหรอวะ"ชัยยิ้ม

"เออสิ..พ่อกับแม่กูบอกว่าเคยสัญญากับป้าวิภาวีไว้ก่อนที่ป้าวิจะเสียว่าจะให้กูแต่งงานกับลูกสาวคนใดคนหนึ่งของเขา..ก็เลยต้องทำตามคำพูด"พีทพูด

"ดีนะที่มึงยังไม่มีแฟน..ไม่งั้นงานนี้คงวุ่นวายน่าดู"ชัยว่า

"เออ..กูก็พอจะรู้อยู่ก่อนแล้ว ถึงได้ไม่คบใครจริงจังไง"พีทบอก

"แล้วไปเจอมา..เป็นไงบ้างล่ะมึง...ถูกใจมั้ย..แต่กูว่าสเปคของมึงก็น่าจะถูกใจอยู่นะ..นาริษาทั้งสวยทั้งเปรี้ยว ทันสมัยจัดๆอยู่ การแต่งตัวก็เหมือนสาวๆที่มึงเคยควงอยู่นี่"ชัยพูดยิ้มๆ

"ก็สวยอยู่..แต่อีกคนยังไม่เห็น"พีทพูด

"นาเดียร์น่ะเหรอ..อ้าว!แล้ววันนี้เดียร์ไม่ได้เข้าไปบ้านหรอกเหรอ"ชัยถาม

"ใช่..กูก็เลยยังไม่รู้ว่าจะเลือกใครดี..ต้องให้กูเห็นอีกคนก่อน"พีทพูดทำหน้าเฉยๆ

"งั้น..เดี๋ยวมึงก็ได้เห็น..เพราะเดียร์มาเป็นดีเจอยู่ที่ร้านของกูนี่แหละ"ชัยบอก

"เหรอวะ"พีทแกล้งทำเหมือนเพิ่งรู้

"เออ!เดียร์มาเป็นดีเจที่นี่ตั้ง3ปีแล้ว ร้านกูมีคนมากก็เพราะเดียร์นี่แหละ..ลูกค้าส่วนใหญ่มาติดเดียร์กันทั้งนั้น..แต่กินแห้วทุกราย"ชัยยิ้ม

"ทำไมวะ"พีทถาม

"ก็เดียร์ไม่สนใจใคร..ไม่เคยมานั่งที่โต๊ะแขกเลยนับตั้งแต่เริ่มงานมา"ชัยบอก

"แล้วลูกค้ายอมเหรอวะ"พีทถาม

"กูก็เห็นยอมทุกคน..และก็มากันแทบทุกวัน...เดียร์นิสัยไม่เหมือนษาหรอกนะ...มึงไปอยู่เมืองนอกเสียนานคงไม่รู้"ชัยพูด

"งั้นมึงก็เล่ามา...กูจะฟัง"พีทพูด

"เดียร์กับษานิสัยต่างกันเหมือนขาวกับดำเลย ษาเป็นคนสวย เก่งหยิ่งทนง แต่งตัวทันสมัยเหมือนหลุดมาจากนิตยสาร คนที่ษาคบจะต้องอยู่ในระดับเดียวกันเท่านั้น  ส่วนเดียร์ก็เป็นคนสวย เก่งแต่ไม่หยิ่ง เดียร์เข้ากับคนง่าย ยิ้มเก่ง มองโลกในแง่ดี เข้าได้กับทุกคนทุกระดับชั้น ไม่ว่าจะรวยหรือจนก็คบได้หมด แต่ไม่ชอบแต่งตัวเหมือนสาวๆสมัยนี้และที่เดียร์ต้องออกมาอยู่คอนโดก็เพราะทะเลาะกับษาเรื่องการคบคนนี่แหละ"ชัยเล่า

"งั้น..กูคงต้องลองพูดคุยดูก่อนถึงจะรู้ว่าจะเลือกใครดีว่ะ"พีทพูด

"นั่นๆ..เดียร์เดินออกมาแล้ว..มึงก็นั่งมองไปก่อนก็แล้วกันนะเพื่อน..กูขอไปรับแขกก่อน"ชัยบอก

"เออ..ไปเถอะ..กูจะนั่งตรงนี้แหละ...มึงไม่ต้องบอกเดียร์ล่ะ"พีทบอก

ชัยเดินออกไปรับแขก พีทนั่งมองเดียร์ที่ขึ้นไปทำหน้าที่ดีเจอยู่ข้างบน เขามองดูเธอเวลาที่เป็นดีเจ เธอจะยิ้มอยู่ตลอดเวลา นั่นคงเป็นสิ่งที่ทำให้มีคนมาติดเธอมาก เพราะเวลาเธอยิ้มมันทำให้คนที่มองมีความสุขได้ รอยยิ้มของเธอเป็นยิ้มที่ออกมาจากความรู้สึกข้างใน ไม่ใช่จริตมารยาหญิงแบบที่เขาเคยเห็นบ่อยๆ

พีทมองว่าเดียร์สวยกว่าษามาก แต่เป็นเพราะว่าเธอไม่แต่งหน้าและแต่งตัวจึงทำให้มองว่าษาสวยกว่า โดยเฉพาะเวลาที่เธอยิ้ม เขาชักจะสนใจในตัวเด็กสาวคนนี้เสียแล้วพีทคิด

"เอาล่ะค่ะ..แล้วก็มาถึงเพลงสุดท้ายของวันนี้แล้วนะคะ..เดี๋ยวจะมีดีเจท่านอื่นมาทำหน้าที่แทน..แล้วพบกันใหม่นะคะ..สวัสดีค่ะ"

เดียร์ยิ้มแล้วโบกมือให้กับแขกทุกคน เธอลงมาแล้วเดินเข้าไปด้านในเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที

"แล้วมึงจะกลับหรืออยู่ต่อล่ะ"ชัยถาม

เขาเดินกลับมานั่งอยู่กับพีทได้สักพักแล้ว

"กูว่าจะกลับเลย..พรุ่งนี้กูต้องเข้าบริษัทแต่เช้าว่ะ"

พีทบอกแต่สายตามองไปทางที่เห็นเดียร์เดินเข้าไป

"ตามใจมึง..ว่างๆก็มานั่งเล่นที่ร้านกูได้นะ"ชัยบอก

"สงสัยกูคงต้องมาเป็นแขกประจำร้านมึงบ้างแล้วล่ะ"พีทพูด

"เฮ้ย!อย่าบอกนะว่า..มึงติดใจดีเจร้านกูอีกคนแล้ว"ชัยยิ้ม

"ก็น่าสนใจดีนะ..กูคงต้องหัดจีบเด็กดูบ้างแล้วว่ะ"พีทยิ้ม

"555เอาจริงเหรอวะ...แต่เดียร์ไม่ใช่สเปคมึงเลยนะ"ชัยพูด

"กูก็ยังไม่แน่ใจ...พูดเผื่อไว้ก่อน...โน่นๆเดินออกมาแล้ว"

พีทพยักหน้าไปที่เดียร์ที่กำลังเดินออกมา

"งั้นกูไปคุยกับน้องก่อน"ชัยบอก

เขาเดินเข้าไปหาเดียร์ที่เปลี่ยนชุดออกมาแล้วและกำลังถือหมวกกันน็อคอยู่

"จะกลับเลยเหรอเดียร์"ชัยถาม

"ค่ะพี่ชัย...พรุ่งนี้มีเรียนแต่เช้าค่ะ"เดียร์พูด

"ขี่รถดีๆล่ะ..แล้วก็ไม่ยอมขับรถเก๋งมา"ชัยบ่น

"อย่างนี้สะดวกกว่าค่ะ..เดียร์ไปก่อนนะคะ..พรุ่งนี้เจอกันค่ะ"เดียร์ยิ้ม

เธอเอามือรวบผมแล้วคลุมหมวกทับลงไปก่อนที่จะเดินออกจากร้าน

พีทเดินออกไปด้านหน้าร้านแล้วขึ้นรถติดเครื่องขับออกมารออยู่ไม่ไกลจากร้านมากนัก

เดียร์ติดเครื่องรถแล้วขี่ออกมาจากร้าน เธอขี่รถตรงกลับคอนโดแต่ก่อนถึงก็แวะร้านสะดวกซื้อแล้วเข้าไปซื้อของกินออกมาอีก3ถุง และขี่รถต่อไปจนถึงคอนโด  เธอทำเหมือนตอนกลางวันคือเอาขนมให้ยามที่หน้าคอนโด ยามที่ลานจอดรถและยามที่เฝ้าหน้าลิฟต์คนละ1ถุงแล้วก็เข้าลิฟต์ไป

พีทที่ขับรถตามเดียร์มาเห็นที่เธอทำทุกอย่าง ก็ยิ่งสนใจเธอมากขึ้นไปอีก

หลังจากวันนั้นตอนเย็นของทุกวัน พีทจะขับรถไปที่คอนโดที่เดียร์อยู่และขับตามเธอมาที่ผับ และเขาก็นั่งอยู่ที่ผับจนกระทั่งเธอทำงานเสร็จ แล้วก็ขับรถตามเธอกลับไปที่คอนโดอย่างนั้นทุกวัน

วันนี้เป็นวันเสาร์ เดียร์ขี่บิ๊กไบค์กลับบ้านตั้งแต่สายๆ พอเธอจอดรถที่โรงจอดก็เห็นลุงสม ป้านิ่ม พี่นุ่น และคนงานอื่นๆอีกหลายคนมารออยู่แล้ว

"สวัสดีค่ะลุงสม ป้านิ่ม พี่นุ่นและน้าๆพี่ๆทุกคนนะคะ..เดียร์คิดถึงทุกคนจังเลยค่ะ"

เดียร์ยกมือไหว้ทุกคนแล้วเดินเข้าไปกอดเอวป้านิ่ม

"คุณเดียร์นี่ดื้อนะคะ..ป้าบอกหลายครั้งแล้วว่าไม่ต้องไหว้ไงคะ"ป้านิ่มบ่นเบาๆ

"เดียร์จะไหว้ค่ะ..ใครจะทำไม..อย่าบ่นเลยนะคะ..มาหอมแก้มทีนะคะ"เดียร์พูด เธอก้มไปหอมแก้มป้านิ่ม

"ป้ากับทุกคนคิดถึงคุณเดียร์มากเลยนะคะ..คุณพ่อก็คิดถึงคุณเดียร์ค่ะ..ทำไมหายไปนานนักล่ะคะ"ป้านิ่มกอดเดียร์

"พอดีเดียร์เรียนหนักน่ะค่ะ..เลยไม่ค่อยมีเวลา...แต่เอาไว้จะกลับมาบ่อยๆนะคะ"เดียร์ยิ้ม

"ค่ะ..อย่ามาหลอกคนแก่นะคะ"ป้านิ่มพูด

"ค่ะ..ไม่หลอก..แล้วป้านิ่มเตรียมของไว้ให้เดียร์ครบหรือป่าวคะ"เดียร์ถาม

"ป้าเตรียมไว้ครบแล้วค่ะ"ป้านิ่มบอก

"ค่ะ..งั้นเดี๋ยวเดียร์ขอไปหาพ่อและเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ..แล้วจะตามไปในครัวนะ"เดียร์บอก

"ค่ะ..คุณพ่อรออยู่ที่ห้องรับแขกตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ"ป้านิ่มพูด

"ค่ะ..เดี๋ยวเจอกันค่ะ"เดียร์พูด

เธอเดินตรงเข้าไปที่ห้องรับแขก

"พ่อคะ..สวัสดีค่ะ..คิดถึงพ่อที่สุดเลย"

เดียร์เดินเข้าไปนั่งลงข้างหน้าพ่อแล้วยกมือไหว้ก่อนจะกอดเอวของพ่อ

"คิดถึงแต่ไม่เคยจะมาหาพ่อเลยนะเด็กดื้อ..รู้มั้ยว่าพ่อคิดถึงเราจะแย่"พ่อกอดเดียร์แน่น

"ขอโทษนะคะ...พอดีช่วงนี้เรียนหนักค่ะ..แต่หลังจากนี้จะมาบ่อยๆนะคะ"เดียร์ยิ้ม

"ดีลูก..กลับมาบ้านบ้าง..แล้วทำไมไม่ขับรถมา..ขี่มอเตอร์ไซค์มาอันตราย"พ่อบ่น

"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ..เดียร์ชินแล้ว"เดียร์ยังคงกอดเอวของพ่ออยู่

"กลับบ้านได้แล้วเหรอยายเดียร์..แล้วดูแต่งตัวเข้าสิ..เหมือนอะไรก็ไม่รู้"

ษาที่เดินลงบันไดมาพูด เธอเห็นเดียร์กับพ่อกำลังคุยกัน

"สวัสดีค่ะพี่ษา"เดียร์ยกมือไหว้

"ย่ะ..เมื่อไหร่แกจะแต่งตัวเหมือนลูกสาวบ้านอื่นเขาบ้างนะ..ชั้นล่ะอายเขาจริงๆ"ษาว่า

"เดียร์ชอบแต่งแบบนี้ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนี่คะ..พี่ษาไม่ชอบก็อย่ามองสิ"เดียร์บอก

"เอ๊!ยายเดียร์นี่..ชั้นบอกดีๆนะ."ษาเริ่มโมโห

"เอาล่ะๆเลิกเถียงกันได้แล้ว...เดียร์ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะลูก..ส่วนษาก็จะไปยุ่งกับน้องทำไม..นานๆน้องจะกลับมาที"พ่อว่า

"ค่ะพ่อ"เดียร์พูดแล้วเดินขึ้นบันไดไป

"พ่อก็เข้าข้างทุกทีอ่ะ...แล้วดูสิเนี่ย..ดื้อจะตายอยู่แล้ว"ษาบ่น

"พ่อไปทำงานต่อล่ะ...เบื่อจะฟัง"พ่อพูดแล้วเดินเข้าห้องทำงานไป

เดียร์เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ลงมาแล้วเดินเข้าไปในครัว

"เดียร์มาแล้วค่ะ.."เดียร์พูด

"ป้าเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว...คุณเดียร์ลงมือทำได้เลยค่ะ"ป้านิ่มบอก

"ค่ะ..งั้นมาเริ่มกันเลย"เดียร์ยิ้ม

เธอเริ่มลงมือผัดไส้ขนม หลังจากนั้นก็ลงมือทำน้ำอัญชัญผสมมะนาว พอทำทั้งสองอย่างเสร็จก็เตรียมแป้งสำหรับห่อไส้ขนม

"เดียร์ว่า..เราไปนั่งห่อขนมที่โต๊ะข้างๆบ้านดีกว่าค่ะ..ลมเย็นดี..เดี๋ยวเดียร์เล่นกีต้าร์ให้ฟังนะคะ"เดียร์บอกยิ้มๆ

"ดีเลยค่ะ..พี่ไม่ได้ฟังคุณเดียร์เล่นกีต้าร์มานานแล้ว"นุ่นพูด

"เอาล่ะ..งั้นก็ช่วยกันย้ายของออกไป"ป้านิ่มบอก

คนงานที่เหลือจึงช่วยกันขนไส้ขนมกับแป้งและเครื่องมือสำหรับจับจีบขนมออกไปที่โต๊ะข้างๆบ้าน

นุ่นเดินไปเอากีต้าร์มาให้เดียร์ เดียร์นั่งเล่นกีต้าร์และร้องเพลงสลับกับห่อขนมไปด้วย คนงานก็นั่งฟังเพลงไปและห่อขนมไปเรื่อยๆ

พีทขับรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้านของเดียร์ เขาเห็นรถบิ๊กไบค์ของเดียร์จอดอยู่ที่โรงรถก็อมยิ้ม วันนี้คงจะได้เจอกันจริงๆสักที หลังจากที่เขาตามดูเธออยู่หลายวัน

พีทเดินเข้าไปข้างในบ้าน เด็กรับใช้ให้เขาไปนั่งรอที่ห้องรับแขกและเดินไปบอกนาวินกับนาริษาว่าพีทมา

"สวัสดีคับคุณลุง"พีทยกมือไหว้

"สวัสดีตาพีท..นั่งก่อนลูก"นาวินยกมือรับไหว้

"พี่พีทมาถึงแล้วเหรอคะ..ษากำลังรออยู่เลยค่ะ"

ษาเดินเข้ามาและตรงไปนั่งข้างๆพีท

"พอดีพี่เพิ่งทำธุระเสร็จน่ะ"พีทบอก

"ลุงขอโทษด้วย..เลยต้องให้พีทมาอีกรอบ"นาวินพูด

"ไม่เป็นไรคับลุงนาวิน...ผมอยากมาอยู่แล้ว"พีทบอก

"เออ..แล้วนี่..ยายเดียร์อยู่ที่ไหนล่ะ..ษาเห็นน้องมั้ย"นาวินถาม

"ก็คงจะอยู่กับพวกคนใช้อีกล่ะค่ะ..บอกไม่เคยฟังว่าอย่าไปยุ่งกับคนพวกนั้น"ษาพูด เธอทำหน้าออกจะรังเกียจ

"เอ่อ..น้อย..คุณเดียร์อยู่ที่ไหน"

นาวินส่ายหัวกับคำพูดของษาแล้วเรียกเด็กรับใช้มาถาม

"คุณเดียร์เล่นกีต้าร์กับห่อขนมอยู่ข้างบ้านกับป้านิ่มและคนอื่นๆค่ะ"น้อยบอก

"ไปตามคุณเดียร์มานี่หน่อย"นาวินบอก

"ไม่ต้องไปตามหรอกคับคุณลุง...ผมว่าเราเดินไปกันก็ได้"พีทบอกยิ้มๆ

เขาอยากเห็นและได้ยินเดียร์เล่นกีต้าร์

"เอางั้นเหรอ..ก็ได้..งั้นไปกัน..ลุงจะพาไป"นาวินบอก

"จะไปกันทำไมคะ..สกปรกจะตาย..ให้น้อยไปตามน่ะดีแล้ว..นะคะพี่พีท"ษาพูด

"ถ้าษาไม่อยากไปก็รอตรงนี้..เดี๋ยวพี่ไปกับคุณลุงเอง"พีทลุกขึ้นยืน

"ษาไปด้วยก็ได้ค่ะ"ษาลุกขึ้นเอามือจับแขนของพีท

นาวินส่ายหัวแล้วเดินนำไปทางข้างบ้าน

เมื่อเดินออกไปข้างๆบ้านก็ได้ยินเสียงกีต้าร์ลอยมาเบาๆพร้อมกับเสียงคนร้อง ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ก็ได้ยินชัดมากขึ้นเรื่อยๆ

พีทที่ตั้งใจฟังเสียงอยู่รู้สึกว่าเสียงกีต้าร์ก็เพราะแต่เสียงคนร้องเพราะกว่ามากๆ

เดียร์นั่งเล่นกีต้าร์และร้องเพลงหันหลังให้กับบ้านจึงไม่เห็นว่าพ่อ ษาและพีทมายืนฟังอยู่ จนกระทั่งเธอร้องเพลงจบ

แปะ แปะมีเสียงปรบมือดังขึ้นจากข้างหลังของเดียร์ เธอจึงหันไปมอง

"หนูยังเล่นกีต้าร์และร้องเพลงเพราะเหมือนเดิมเลยนะ"พ่อชม

"พ่อมายืนฟังตั้งแต่เมื่อไหร่คะ..เดียร์ก็เล่นได้เท่านี้..ไม่เก่งหรอกค่ะ"เดียร์ยิ้มน้อยๆ

เธอเห็นว่ามีหนุ่มแปลกหน้ามาด้วย และษาเองก็เกาะแขนของหนุ่มคนนั้นอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ สงสัยคงเป็นแฟนใหม่ของษาล่ะมั้งเดียร์คิด

พีทมองเดียร์ด้วยความสนใจ เขาเพิ่งรู้ว่าเธอเล่นกีต้าร์ได้แถมร้องเพลงเพราะอีกด้วย

"เดียร์มารู้จักลูกชายอาพิศาลกับอาวัลยาสิลูก...พี่เขาเพิ่งเรียนจบโทมาจากอเมริกา..นี่พี่พีทนะลูก..รู้จักกันไว้"พ่อบอก

"สวัสดีค่ะพี่พีท"เดียร์ยกมือไหว้

"สวัสดีคับน้องเดียร์"พีทรับไหว้

"เรียกเดียร์เฉยๆก็ได้ค่ะ"เดียร์ยิ้ม

"เดียร์เล่นกีต้าร์และร้องเพลงเพราะนะ"พีทชม

"แค่พอได้...ไม่เพราะหรอกค่ะ"เดียร์ยิ้มมากขึ้น

"ษาว่า..เข้าไปนั่งคุยในบ้านกันดีกว่านะคะ..พี่พีท"ษาพูด

"นั่นสิคะพ่อ..ให้พี่ษาพาพี่พีทไปคุยในบ้านเถอะค่ะ...ตรงนี้ไม่สะดวกสบายหรอกค่ะ"เดียร์บอก

"แต่พี่ว่านั่งตรงนี้ดีกว่านะ..มีเพลงฟังด้วย"พีทพูด

เขานั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆเดียร์ทันที

"งั้น..ก็นั่งคุยกันไปก่อนนะ...พ่อเข้าไปทำงานต่อก่อน..ตาพีทตามสบายนะ..ลุงขอตัวก่อน"พ่อบอก

"คับคุณลุง"พีทบอก

เดียร์นั่งลงแล้วเริ่มจับจีบขนม พีทมองที่เธอทำอย่างสนใจ ส่วนษาก็นั่งลงข้างๆพีทเช่นกัน

"แล้วนี่ทำอะไรกันอยู่คับ...ป้านิ่ม"พีทถาม

"กำลังทำขนมช่อม่วงอยู่ค่ะ...คุณพีท"ป้านิ่มตอบ

"น่าสนุกนะคับ..ขอผมลองทำดูบ้างได้มั้ย"พีทพูด

เดียร์เงยหน้ามามองพีทแล้วอมยิ้ม เธอไม่พูดอะไรแต่คิดว่าอย่างเขานี่นะจะทำขนมแล้วก็ก้มหน้าจับจีบขนมต่อ

"เดียร์สอนพี่บ้างสิ..พี่อยากลองทำดู"พีทมองหน้าเดียร์ที่ก้มหน้าจับจีบขนมอยู่

"ษาว่า...พี่พีทอย่าทำเลยค่ะ..เลอะมือป่าวๆ"ษาพูด

"แล้วษาไม่ทำบ้างเหรอ"พีทถาม

"ไม่ล่ะค่ะ..ษาทำเล็บมาตั้งแพง..มาทำขนมเล็บก็เสียหมดสิคะ..อีกอย่างก็มีคนใช้ทำให้กินอยู่แล้ว..จะหาเรื่องลำบากอีกทำไมคะ...ยายเดียร์ชอบหาเรื่องลำบากเหมือนแม่ไม่มีผิด"ษาว่า

"พี่ษาจะว่าก็ว่าเดียร์คนเดียวสิคะ...ทำไมจะต้องว่าแม่ด้วยล่ะ"เดียร์มองหน้าษาอย่างไม่พอใจ

"ทำไมจะว่าไม่ได้..ก็แม่ทำอย่างที่ชั้นพูดจริงๆ...ชั้นจะว่าแกจะทำไม...ยายเดียร์"ษาพูดแล้วมองหน้าเดียร์

เดียร์ลุกขึ้นยืนทันที เธอจ้องหน้าของษาอย่างโกรธจัด มือทั้งสองข้างกำจนแน่น เธอหันหลังแล้วเดินหนีไปทางหลังบ้านทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***