Versual Reverse
...7 พฤศจิกายน ปีศริสต์ศักราช 2340...
เกมโลกเสมือน Paradise ได้ทำการ เปิดตัวกระทันหัน
ค่าเงินในเกมนั้น อัตราส่วน 1:1 เรียกได้ว่าเป็นโลกหาเงินแหล่งที่ 2 เลย ก็ว่าได้ เปิดตัวได้ไม่นานผู้คนต่างก็มีความสงสัยในเกมเช่นกัน บริษัทที่ผลิตเกมนี้นั้นไม่มีใครเคยพบเจอและพบเห็น แต่ไม่นานข้อสงสัยก็หมดไป เพราะ เงินที่ได้จากเกมนี้นั้นมันมากมายจนนับไม่ถ้วน ตัวเกมนั้นเชื่อมสัมผัสกับสัมผัสทั้ง 5 กับ ร่างกายมนุษย์ มีอาชีพรองรับ
ทุกอาชีพ มีเรื่องราวหรือตำนานของโลกที่เคยเกิดขึ้น เปรียบเสมือนเป็นอีกโลกที่ถูกสร้างขึ้นก็มิปาน
ผมนั้นเป็นผู้เล่นทั่วไปที่หาเงินเพื่อไปรักษาน้องสาว ที่นอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลที่โซล น้องของผมได้สติและออกจากโรงพยาบาล ในปีที่ 8 หลังจาก เกมเปิด แต่แล้ว
...7 ปี หลังจากน้องสาวออกจากโรงพยาบาล...
...โลกเสมือนที่เขาเคยเล่นได้ผสานกับโลกจริงๆ...
หลังจากนั้น…
...ภาพของน้องที่กลายเป็นศพอยู่ต่อหน้าต่อตาผม ...
ความพยายามที่อยากให้คนที่ตนรักที่สุดนั้นอยู่อย่างมีความสุข ตลอดเวลา 15 ปี…
‘ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม!’
เขาคิดว่าทำไม
‘ความยุติธรรม?’
‘ความถูกต้อง?’
‘ความปรองดอง?’
เขานึกถึงคำที่ตนเชื่อมั่นมาตลอด ความปรองดองที่เขาพูดนั้นคือมิตรภาพ เพื่อน ครอบครัว และคนรัก แต่ความปรองดอง ความยุติธรรม และความถูกต้องนั้นกลับฆ่าน้องสาวของเขา และ จะฆ่าเขา มันคือความเจ็บปวดที่สุมอยู่ในอกข้างซ้ายของเขา มันเจ็บเหมือนจะมีอะไรจะแหลกสลาย ‘เพื่อน’ คนที่เขาไว้ใจมากที่สุดกลับฆ่าน้องสาวและตัวเขาเองเพราะ มันต้องการข่มขืนน้องสาวเขา
ท้ายที่สุด…โลกใบนี้ก็ไม่ต้องการคำปรองดองหรือความยุติธรรม
[จุดเริ่มต้นแห่งความเกลียดชังได้รับการบันทึก]
[เจ้าคือคนที่แค้นผู้คนมากกว่าใครอื่นใด]
[หากเจ้าต้องการที่จะปกป้องคนที่เจ้ารักจนสืบทอดเจตจำนงของข้าไป]
[ตกลง/ยกเลิก?]
‘มันน่าสมเพชขนาดนั้นรึไง’
“ใช่ เพราะเจ้ามันอ่อนแอ”
‘งั้นถ้าฉันยอมรับข้อเสนอของแก ฉันจะปกป้องน้องฉันได้รึไม่’
“ได้แน่นอน”
‘ได้งั้นก็ตกลง!’
“เจ้าเลือกได้ถูกทางแล้ว”
[ท่านตกลง พันธสัญญาณแห่งเทพเจ้าปีศาจ]
[ไทม์ไลน์นี้มีการเปลี่ยนแปลง
-จะกลับไปจุดเริ่มต้นของเรื่องราวอีกครั้ง
-ท่านจะไม่ได้ความช่วยเหลือใด ๆ อีกสำหรับการทำสัญญา
-เทพเจ้าก็มิอาจแทรกแทรงท่านได้ โปรดระวังตัวไว้]
[เทพแห่งกาลเวลาโครนอส เข้าแทรกแทรง]
[แย่แล้ว!]
อยู่ ๆ ก็มีแสงเปล่งออกมาที่สร้อยคอของน้องสาวที่ให้ผมไว้ก่อนตายไว้
[มีพลัง??? ได้สะกดพลังของเทพแห่งกาลเวลาไว้]
[โครนอส ล้มเหลวในการแทรกแทรง]
[เทพตนอื่นกำลังจ้องมองท่านด้วยสายตาเกรี้ยวกราด]
“ระวังตัวด้วยล่ะไอหนู ถ้าเจ้าแข็งแกร่งมากพอแล้ว จงมาเป็นผู้สืบมรดกปีศาจแห่งเศษซากและการล่มสลายของสวรรค์ซะ ข้าจักรอเจ้า!”
ตัวเขาลืมตาอีกครั้งในที่มืด ไม่พบสิ่งใด มีเพียงความว่างเปล่า
[ท่านต้องผ่านตรงนี้ออกไปด้วยตัวเองรึไม่
-เงื่อนไขการผ่านไป
-ทำลายที่นี่ด้วยพลังของเจ้าเอง ที่นี่นั้นเปรียบเหมือนจักรวาลขนาดเล็กอัตราส่วนเทียบกับจักรวาลปกตินั้นคือ 1:10
-รอจนกว่ากระแสเวลาจะคงที่และออกไปเวลาโดยประมาณที่ต้องอยู่ที่นี่คือ 5-6 ร้อยปี]
‘ข้าต้องการเพียงการล้างแค้นจะ 5หรือ 6 ร้อยปีข้าก็จะทน’
[สภาพวิญญาณร่างท่านจะไม่หิว]
และแล้วเขาก็อยู่ที่นั่นโดยที่กระแสเวลานั้นผ่านไปเรื่อยๆ
‘ข้าต้องไหว..’
‘แค่นี้ต้องไหวสิ! ถ้าแค่นี้ไม่ไหวจะไปล้างแค้นพวกมันได้ยังไงเล่า!’
‘ไหวน่าา!!’
———————————————————————
...[กลับเข้าสู่จุดเริ่มต้น]...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments