3.เพื่อนใหม่ที่...

สายๆก็จะได้ออกจากร.พ.แล้ว

"รติย่ามาแล้ว...แถมพาเพื่อนรติมาด้วย"

ใครกันสาวสวยหน้านิ่งคนนี้..

แต่ฉันรู้สึกชอบเทอจัง...

"หวัดดีรติ...เราชื่อหญิง"

"หวัดดี..เทอคือเพื่อนใหม่ของฉันเหรอ"

"อือหึ..เพื่อนใหม่"

ดีจัง...ฉันมีเพื่อนกับเค้าสักที...

ว่าแต่ก่อนหน้านี้ฉันมีคนคบมั้ยเนี่ย

"พี่วินคะพี่แมนกับพี่ซันหล่ะ"

"ไปเรียนเย็นๆจะเข้าไปหารติบ้านไอ้ซีน"

"บ้านพี่ซีน...ทำไมไม่กลับบ้านคะ

แล้วใครจะอยู่กับคุณย่า"

"ย่าอยู่บ้านลุงกับยัยหญิง..

บ้านไม่ปลอดภัยรติเข้าใจใช่มั้ยลูก"

โอเค...รู้เรื่องเพราะงานพี่วินกับป๊าแน่ๆ

"พี่วินเอาของมาให้รติมั้ยคะ"

"อ่ะ!!พี่ทำความสะอาดให้แล้ว"

ไอ้แสบของผม..

ขอให้ผมเอาลูกรักของเทอมาให้ด้วยเตรียมพร้อมมากครับนี่แหละ

นิสัยของเทอ..

ไม่เคยต้องมานั่งพึ่งพาใคร..

ผมหล่ะรักป๊าจริงๆที่สอนรติ

ให้แกร่งได้ขนาดนี้...

"หลานokมั้ยรติ"

"okค่ะ..ถึงรติจะความจำเสื่อม..

แต่ทุกอย่างมันอยู่ในตัวของรติ..

ไม่ต้องห่วงนะคะ..

ไม่มีใครทำไรรติได้"

หญิงยืนยิ้มมุมปาก...

ฉันชอบยัยนี่เข้าให้แล้ว..

แกร่งมากจริงๆทั้งๆที่ร่างกาย

ไม่เต็มร้อย...แต่?...อย่างชอบ...

รติรีบเอาปืนของเทอเหน็บไว้ที่ข้างเอวอย่างชำนาญ...

ถึงความจำเสื่อมแต่ทุกอย่างอยู่

ในสายเลือดของเทอ....

"พี่วินคะ...ใครคือพี่ซีน"

เออ!!ลืมไปไอ้แสบมันจำไม่ได้นี่หว่า

"ซีนก็พี่รติอีกคน...

ที่ชอบแกล้งรติตอนเด็กๆไง..

ขี้แกล้งจนทำให้รติไปเรียนเทควันโด้

มาจับมันทุ่ม...นึกแล้วซะใจชะมัด"

"อ้อ!!จำไม่ได้ค่ะ..

แต่ก็อยากจับพี่เค้าทุ่มอีกจัง..

สงสัยจะแกล้งรติไว้เยอะแน่ๆ"

5555สนุกแน่ไอ้ซีนมึง...

ว่าแต่ไอ้ซีนไม่ได้เจอรติมา5ปีแล้วมั้ง..

ตั้งแต่ย้ายไปเมกา..เพื่งกลับมาบ้าน

รับช่วงต่อจากป๊าของมันได้ปีกว่าๆ

ไม่ต่างจากผมหลอกครับ...

มันอยู่กับน้องสาวมันแค่2คน

แต่น้องมันเพื่งกับไปเมกา..

ป๊ากับม๊ามันอยู่โน่นครับ..

ชีวิตเสี่ยงไม่ต่างจากบ้านของผม..

ลืมบอกไปครับบ้านไอ้แมนกับไอ้ซัน

ก็วุ่นวายเหมือนกับผมแระไอ้กร..

เพราะงานของป๊าพวกเราแหละครับ...

เราคือหุ้นส่วนกันมานานจึงไม่เคยทิ้งกันตั้งแต่รุ่นคุณปู่ยันรุ่นลูก...

"รติ..หญิงมีของขวัญให้รติด้วย"

"อะไรเหรอหญิง"

แล้วหญิงก็ยื่นมีดพกให้รติ...

อะไรกันครับเป็นผู้หญิงที่แปลกดี..

"สวยจัง..ขอบคุณนะหญิง"

เทอนั่งยิ้มมุมปากเบาๆ...

5555น้องของผมจริงๆด้วยครับ..

รอยยิ้มแบบนี้แหละ...

แล้วไอ้กรก็เดินเข้ามา...

รติเงียบลงซะอย่างนั้น..

แต่แปลกวันนี้เทอกลับกล้ามองหน้า

ไอ้กรซะอย่างนั้น...

ผมเห็นไอ้กรแอบยิ้มมุมปากเบาๆ

เหอะ!!ก็ดีครับ..กลัวน้อยลง..

ปิดกั้นน้อยลง..

เผื่อจะจำอะไรได้มากขึ้น..

เพราะตั้งแต่ก้าวออกจากร.พไป

ข้างนอกมันไม่มีความปลอดภัย

สำหรับครอบครัวของพวกเราทั้ง5ครอบครัวแน่นอนครับ..

ทั้งสองสาวคุยกันไปเรื่อยเปื่อย

แปลกดีครับสนิทกับเร็วมาก..

สงสัยเพราะนิสัยเหมือนกัน

ยัยหญิงก็แกร่งจน...

ไม่ต่างจากรติของผม..

ผมแยกออกมานั่งคุยกับไอ้กรที่ระเบียง..

พร้อมกับคุณย่าเดินตามออกมาด้วย...

"วิน,กรย่าว่างานครั้งนี้ไม่ง่าย

อย่าประมาทเชียวนะ..

ทั้งหมดต้องมีการ์ดไว้ด้วย..

ย่าไม่ไว้ใจ.."

คุณย่า..ห่วงมากแหละ..

ไม่อยากจะคุยย่าผมไม่ใช่คนใจดี

สักเท่าไรครับ...โหดมากด้วย

วงการของพวกผมจะอ่อนแอไม่ได้

ถ้าไม่แน่จริงอยู่ไม่ได้มาถึงทุกวันนี้

"ครับคุณย่าผมมีของผมแล้ว

มึงหล่ะไอ้วิน"

"มีพี่ชัยแล้ว..แต่คนเดียวคงไม่พอกูว่าต้องสองท่าจะดีกว่าว่ะ.."

"น้องเจ้ากล้าไงวิน..เจ้าสิงห์เก่งพอตัวเลยนี่..ย่าเคยเจอ"

"ดีครับ..ผมเคยเจอแค่ครั้งเดียวแต่จากที่ดูเก่งไม่แพ้พี่กล้าแน่นอน..แถมยิ่งปืนแม่นมากอีกด้วย"

ผมมองกลับเข้าไปในห้อง..สาวๆกำลังคุยอะไรกันนะ..

ไอ้รอยยิ้มมุมปากของทั้งสองคนนี่..

ทำเอาผมหมดห่วงไม่น้อย...

ฉลาดด้วยกันทั้งคู่..

ลำบากหน่อยนะครับ..

ถ้าใครคิดจะเล่นพวกผม...

จากที่ดูทุกคนพร้อมมากครับ..

(ขออนุญาติเจ้าของภาพด้วยค่ะ)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***