รักครั้งแรก. Ss. 2
ฉันรับรู้ว่าพี่กรบอกรักฉัน...
มันคือความจริงมั้ยนะ...
'โอ้ย!!เจ็บหัวจัง...ไม่มีใครอยู่เลยอ่ะ'
เสียงพี่กรนี่นา..
อ๊ะ!นั่นพี่แหม่ม...พี่กรกำลังกอด
กับพี่แหม่ม..นั่นไง..บอกแล้วว่า
พี่กรจะบอกรักเราแค่ในความฝันเท่านั้น..
มันไม่มีทางเป็นจริงไปได้หลอก...
จะหวังไปถึงเมื่อไหร่กันรติ...
พอซะทีเถอะ...เหนื่อยมามากแล้ว
พักสักทีนะหัวใจ...
โอ้ย!!!!ปวดหัว...
ทำไมมันปวดขนาดนี้นะ...
แล้วเทอก็ล้มลงข้างๆเตียงนั้นเอง
จนกรเข้ามาเจอ
แล้วรอบข้างก็วุ่นวายขึ้นมาอีกครั้ง..
รติลืมตาขึ้นมาช้าๆ...
ใครกันหน่ะเยอะแยะไปหมด...
แล้วฉันคือใครกัน..
ทำไมเจ็บไปทั้งตัวอย่างนี้นะ..
"โอ้ย!!!ปวดหัวจัง"
ทุกคนรีบลุกขึ้นมาหาเทอทันที...
ตอนนี้ในห้องทุกคนมากันครบ
กร,วิน,แมน,ซัน,พ่อกรแม้กระทั่งแหม่ม
"รติน้องตื่นแล้ว...เป็นไงบ้าง"
เทอนั่งมองคนตรงหน้าอย่างงงๆ
ใครกัน...แล้วเค้าพูดกับใคร...ฉันเหรอ?
"พี่พูดกับฉันเหรอคะ..."
"ทำไมรติพูดแบบนั้นหล่ะ..พี่ก็พูดกับรติไง"
"ฉันชื่อรติเหรอคะ..."
"รติเป็นอะไรไป...ทำไมน้องจำพี่ไม่ได้เหรอ?"
เทอทำหน้างงๆกับทุกคนตรงหน้า...
นั่งมองแขนและขาตัวเองที่มีแต่แผลเจ็บจัง...
"ฉันปวดหัวจัง...เจ็บไปทั้งตัวเลย"
ทุกคนอึ้งกับสิ่งที่เทอพูด...จำไม่ได้แม้กระทั่งพี่ของตัวเอง...
"ใจเย็นรติ...มองหน้าพี่..."
วินทำได้แค่จับหน้าเทอให้มองหน้าเค้า....
"ไอ้แมนมึงไปตามหมอพัฒน์มาเร็ว"
"ครับพี่วิน"
"รติ"
เสียงกรเรียกเทอเบาๆ..จู่ๆน้ำตาเทอก็ไหลออกมาไม่หยุด...
"รติร้องไห้ทำไม..เจ็บตรงไหนบอกพี่สิ"
วินตกใจ...เมื่อเห็นเทอร้องไห้..
"ฉันเจ็บตรงนี้ค่ะ...พี่รู้มั้ยว่าเพราะอะไร
แค่ฉันได้ยินเสียงคนๆนั้นเรียกเบาๆ
ตรงนี้ฉันก็เจ็บขึ้นมาซะอย่างนั้น"
เทอใช้นิ้วน้อยๆของเทอชี้ไปที่หัวใจของเทอ..แค่กรเรียกเทอเท่านั้น..
เทอต่อต้านเค้าถึงขนาดนี้เลยรึ..
วินทำได้แค่หันไปมองทางกร...
"รติจำใครในห้องนี้ได้บ้างมั้ย"
เทอมองไปรอบๆห้องช้าๆ...
"ไม่ค่ะ...พี่เป็นพี่ฉันเหรอ"
อึก!!!เทอความจำเสื่อมงั้นรึ...
"ใช่!!!พี่เป็นพี่เทอ..."
วินกอดรติแน่น...
พยายามจะไม่ร้องไห้แต่...
น้ำตามันก็ไหลออกมาซะงั้น...
"อย่าร้องสิคะพี่...มาๆเดี๋ยวฉันเช็ดน้ำตาให้นะ"
เทอยื่นนิ้วน้อยๆของเทอ
เช็ดน้ำตาให้เค้าเบาๆ...
ขนาดเทอเป็นแบบนี้ยังทำตัวเข้มแข็งเลย...
"อย่าร้องสิคะ..."
แล้วซันก็เข้ามาลูบหัวเทอเบาๆ
รติเงยหน้าขึ้นมองหน้าเค้า..
ทำไมฉันรู้สึกคุ้นเคยกับมือคู่นี้จังนะ
แล้วเทอก็คว้าซันเข้ามากอด...
"พี่เป็นใครคะ..ทำไมฉัน?"
แล้วเทอก็เงียบไปเฉยๆ...
จนซันตกใจไม่น้อย...
"พี่ชื่อซันเป็นพี่ของรติไง"
เทอจ้องหน้าเค้านิ่ง...เทอพยายามจะนึก...แต่...
"ปวดหัว....!!!!"
"พอแล้วรติ...เลิกคิด..พอแล้ว..จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร"
ซันกอดเทอแน่น....
ไม่นานแมนก็พาหมอพัฒน์เข้ามา
"เป็นยังบ้างครับ..เจ็บตรงไหนบ้างครับ"
"ทั้งตัวค่ะเจ็บไปหมดเลย...แล้วก็ปวดหัวมากๆด้วย"
เทอท่าทางจะหมดแรงแล้วครับ...
เหมือนจะหลับยังไงยังงั้น...
หมอก็ตรวจไป..ผมก็ลุ้นจน...
"เทอมีอาการของความจำเสื่อมครับ
คงเพราะโดนกระแทกอย่างแรงที่ศรีษะ...และตกใจมากเลยทำให้เป็นแบบนี้"
ทุกคนในห้องเงียบกริ๊บ..ความจำเสื่อม
"รักษาได้มั้ยครับ"
"ได้ครับแต่ต้องใช้เวลา..."
"นานแค่ไหนครับ"
กรอดไม่ได้ที่จะถามออกไป
"ตอบไม่ได้ครับขึ้นอยู่กับคนไข้ว่า...
อยากจะจำสิ่งไหน..
หรือไม่อยากจะจำอะไร..
ผมไม่รู้ว่าคนไข้ไปเจออะไรมาบ้าง
เทอถึงปิดกั้นตังเองขนาดนี้"
แมนยืนอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน...
เทอปิดกั้นตัวเอง...
เทอเจอเรื่องมามากมาย
เสียใจมาตั้งกี่หน...
ก็ไม่แปลกหลอกที่จะไม่อยากจดจำมัน
"หมอขอตัวก่อนนะครับ..
อ้อ!!จากนี้ไปอย่าไปทำอะไรให้เทอ
เสียใจอีกนะครับจากที่ดู
ถ้ามีอีกครั้ง..
เทออาจจะปิดตายไปเลยก็ได้"
"ครับขอบคุณครับ"
วินนั้งมองรติอย่างห่วงใย...
ไอ้เด็กแสบของพี่...ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ...
"พี่ชื่ออะไรคะ"
รติชี้ไปทางแมน...
"พี่เหรอ...พี่ชื่อแมน..ทำไมเหรอ?"
ผมทำได้แค่เดินไปหาเทออย่างงงๆ
"พี่เป็นพี่ของฉันอีกคนใช่มั้ยคะ"
ทำไมเทอถึงถามอย่างนี้ครับ...
"ทำไมเหรอ..รติจำพี่ได้เหรอ"
"ป่าวค่ะ..ฉันแค่รู้สึกปลอดภัยเมื่อมีพี่ทั้ง3คนอยู่ตรงนี้..เท่านั้น"
รู้สึกดีจังครับ...ที่พวกผมเป็นคนสำคัญของเทอ...
"พี่วินคะ..ขอกอดหน่อย"
งงมากครับ...อะไรของเทอเนี่ย?
ผมก็เข้าไปกอดเทอแน่นเลยครับ
ผมอยากได้น้องของผมคืนครับ...
"ฉันรักพี่จัง...อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวนะคะ...ฉันกลัว..ไม่อยากอยู่คนเดียว"
"พวกพี่จะไม่ทิ้งรติครับ..จะอยู่กับรติแบบนี้ตลอดไป..."
แมนกับซันก็เข้ามากอดเทอด้วย...
จู่ๆกรก็เดินเข้ามาจับมือเทอ...
รติตัวสั่นขึ้นมาดื้อๆ...
"อย่านะ...ห้ามโดนตัวรตินะ..รติกลัว"
น้ำตาเทอไหลออกมาอีกแล้ว...
ทำไมกัน...แค่จับมือแค่นั้นเอง...
"รติพี่......"
"ม่ายยยยออกไป...รติกลัวเค้า"
•^•"ออกไปก่อนไอ้กร..กูไม่เข้าใจทำไมรติกลัวมึงจนตัวสั่นแบบนี้"
โครตเจ็บที่โดนเทอเกลียด..
แต่ก็สมควรแล้วครับ...ทำเทอเสียใจมาตลอด...จะให้มาจดจำผมไว้ทำไม
(ขออนุญาติเจ้าของภาพด้วยค่ะ)
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 36
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
อภิสรา นวลมี
1หรือ2ชั่วโมงครับ
2022-02-25
1
T
เลิกกันแล้วหรอที่รัก(สนใจรักทักกดบอก)
2022-01-23
1