สิบเจ็ดปีแห่งความทรมาน จากเมล็ดพืชที่บ่มเพาะเป็นอย่างดีให้ความรัก และการเป็นอยู่ที่ดี
‘เจ้านาง ท่านมาหาข้าแล้ว ข้าเตรียมผลไม้และพืชผักให้แก่ท่านมากมาย’
“เจ้าอยู่ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง เจ้าขยันฝึกฝนหรือไหม”
‘ข้าฝึกเป็นอย่างดี’
สิบเจ็ดปีแห่งการจากมา หลังจากที่ออกจากบ้านเป็นสองปีการกลับไปอีกครั้ง กลับมาพบกับเพื่อนรักที่ตายจาก
ถ้าเธอได้เห็นจดหมายฉบับนี้แล้ว เอราเพื่อนที่แสนดีของข้า ข้าต้องทนเจ็บปวดกับความคิดเจ้า แต่ไม่น้อยไปกว่าต้องเห็นเพื่อนทรยศนั้นยิ้มอย่างมีความสุข ในขณะที่เจ้าได้หายไป ข้าแค้นฝั่งใจ ทำให้ความรักของข้าต้องพังทลายลง ข้ากลัวว่าคันศรจะมีใจให้กับคนอื่น ทำให้ทะเลาะกันจนข้าตัดความสัมพันกับเขา และเขาก็หายไป ข้าเจ็บปวดใจยิ่งหนัก
ขอโทษที่ไม่สามารถอยู่รอได้
รัก
อัมราพัน
ในคืนนั้นที่ได้กลับเจอ กลับจดหมายจากพ่อแม่ของอัมรา ข้าเสียใจที่เป็นเหมือนต้นเหตุให้นางต้องเสียใจ ข้าแค้นและชิงชังในตัวพวกมัน ความเจ็บปวดที่ต้องสูญเสียคนรักไป พวกมันได้รู้สึกถึงมันหรือยัง
‘เจ้านาง’
“ทำไมหรือ’
‘ท่านเงียบไป ข้าเลย ขออภัยเถิดเจ้านาง’
“อืม”
‘เจ้าต้องการตามไปอยู่รับใช้ข้าหรือไหม’
“ ตามท่านกล่าว ข้าดีใจยิ่งหนัก”
‘ที่นั้นอาจไม่เหมาะกับเจ้า ที่นั้นมีแต่ความมืด ที่ได้รับแสงสว่างจากดวงจันทร์ และดอกไม้เรืองแสงที่มีพิษ”
‘ข้าพอทราบแล้ว ข้ายินดี’
“แต่ก่อนที่จะไปอยู่กับข้า เจ้าต้องผ่านบททดสอบ บางทีเจ้าอาจจะเปลี่ยนใจไม่กลับมาหาข้าอีก”
‘ไม่ ย่อมไม่เป็นเช่นนั้นแน่นอน’
“ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน”
‘อีก หนึ่งจันทร์คล้อย ข้าจะพาเจ้าไปที่แห่งหนึ่ง’
ผ่านมาก็หลายช่วงปีแล้ว ฤดูกาลที่เปลี่ยแปลง ต้นไม้ที่นี้เปลี่ยนใบ ออกดอกออกผล ช่างน่าชื่นชมความสวยงาม ข้าต้องอยู่กับความมืดมิด ตัองรักษาบาดแผลกายจากพิษ เพื่อความแข็งแกร่ง ตลอดเวลาเจ็บปวดจนกรีดร้องออกมา ความเจ็บปวดในใจที่ทุกข์ยิ่งกว่า ไม่มีทางหายไป
“ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านไม่รักข้าบางหรือ”
“เราทำเพื่อความถูกต้องเจ้าก็ต้องยอมรับบบบ”
เสียงที่สะท้อนในหู ขนาดพ่อแม่ของข้าก็ยังไม่รักข้ามากพอ การเป็นราชาแห่งนั้นย่อมเอาผิดกับข้าได้ ทั่งข้าเป็นผู้ถูกกระทำ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments