คุณแฟนแสนห่วย Ep.18

Ep. 18

WIN ||Part||

"อ๊ะ..../อ่าาาา" ผมจับขาเรียวทั้งสองข้างอ้าออกกว้างแล้วสอดท่อนเอ็นที่แข็งเต็มที่เข้าไปในร่องสวาทชุ่มช่ำ ภายในอ่อนนุ่มตอดรัดท่อนผมแน่นจนต้องหลับตากัดฟันขบกันจนเกิดเสียงดัง แต่เสียงไหนก็ไม่ทำให้เสียวเท่าเสียงเล็กๆที่ครางแผ่วอยู่ใต้ร่างผมตอนนี้

พั่บ พั่บ พั่บ

"อ่าาาส์ เสียงหวาน..." ผมครางเรียกชื่อเมียแล้วก้มดูดนมขาวๆ แบบนี้มันยิ่งทำให้เธอครางเสียงดังขึ้นแล้วช่องรักแสนแคบก็ยิ่งรัดท่อนผมแน่นขึ้น แม่ง! ตอดถี่ๆแบบนี้มีแต่จะยิ่งกระแทกสวนใส่แรงๆ

"อ้ะ อ้ะ อ้ะ วิน... อึกกก ฮื้อออ" ผมก้มหน้าเด้งเอวใส่ถ้ำสวาทสีหวานรัวๆ มือบางขยำผ้าปูเตียงจนยับยู่ยี่เธอเงยหน้าสะบัดผมไปมาอย่างทรมาณ คงจุกเอาเรื่องเพราะผมกระแทกใส่มิดด้ามตลอด ผมล้วงมือเข้าไปกดคลึงเม็ดเสียวเพื่อสร้างน้ำหล่อลื่นเมื่อรู้สึกว่าร่องรักเริ่มฝืด ก็ตามคาดช่องสวรรค์ลื่นขึ้นเพราะน้ำหวานที่หลั่งออกมา ผมเร่งเอวกระเด้าเข้าใส่ไม่หยุดมีแต่จะเร็วและแรงขึ้นกว่าเดิม

"อ๊าาาา!!! แม่งตอดหัวกูโคตรเสียวไอ้สัส! อืม...."

"วิน ช้า...ลงหน่อย หวาน อึก... ไม่ไหว อ้ะ!"

"ซี๊ดดดดด ขออีกนิด ผัวกำลังจะเสร็จ อ่าาาาาส์" ผมจับข้อมือเล็กทั้งสองข้างรวบขึ้นไว้เหนือหัวเธอที่นอนอยู่ด้วยมือข้างเดียวของผม อีกมือก็กำขยำนมนุ่มหยุ่นอย่างหมั่นเขี้ยว เอวก็ยังคงกระแทกใส่รูรักอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้มันมีสีเข้มขึ้นเพราะการเสียดสีเข้าออกของกิจกรรมบนเตียง กระแทกไปเรื่อยๆรู้สึกมดลูกอุ่นๆเริ่มตอดถี่ขึ้น สงสัยเสียงหวานแม่งใกล้เสร็จ

"อ๊าๆๆๆ อึ...อึก กรี๊ดดดด/อ้ะ เสียงหวาน...อ่าาาา ซี๊ดดดดด" ร่างบางเกร็งกระตุกพร้อมกับช่องรักที่รัดลำผมแน่นจนขยับต่อไม่ได้ ผมก็กระแทกหนักๆส่งท้ายแล้วปล่อยน้ำใคร่เหลวสีขุ่นใส่มดลูกเมียเต็มที่ มันอุ่นซ่านอยู่ข้างในซึ่งผมเองก็รู้สึกได้ ปล่อยให้ร่องฟิตตอดลำเอ็นสักพักก็ค่อยๆดึงออกมา ร่องสีหวานเปิดออกกว้างเพราะโดนเอ็นใหญ่ของผมแทงเข้าออกอยู่นานของหลวสีขาวขุ่นไหลย้อนออกมานอกรูโบ๋แดงๆนั่นค่อยๆไหลอาบไปตามร่องก่อนจะหยดลงพื้นเตียง ผมมองดูผลงานตัวเองแล้วกดจูบแผ่วเบาตรงติ่งเสียวเล็กๆ

"เปลี่ยนท่าหน่อย..."

"อือ...." เสียงหวานปรือตาเคลิ้มๆพร้อมกับครางเสียงแผ่วตอบรับเมื่อผมช้อนร่างอ่อนแรงให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะจับให้คนตัวเล็กหันหลังในท่าคุกเข่า ผมก็คุกเข่าเข้าไปซ้อนหลังเธอไว้ในท่าเดียวกัน สองมือตะปบเข้าที่นมใหญ่แล้วขยำบีบอย่างมันส์มือ เสียงหวานเงยหน้าพิงหัวไว้กับบ่าผมเมื่อผมก้มลงจูบที่ต้นคอบาง

เพี๊ย เพี๊ย เพ๊ย!!!

ด้วยอารมณ์กำหนัดที่มีอยู่ทำให้ผมฟาดมือลงบนบั้นท้ายขาวๆสามครั้งติดจนเกิดรอยแดงของฝ่ามือบนก้นกลมขาวเนียน จากนั้นก็จับท่อนเอ็นที่ยังคงความแข็งอยู่ไม่มีท่าทีว่ามันจะอ่อนลงสอดใส่ในร่องแคบอีกครั้ง แผ่นหลังเนียนนุ่มแนบสนิทเข้ากับแผงอกของผม สองแขนตวัดโอบกอดร่างบางไว้จากด้านหลังแล้วเร่งกระเด้าเอวใส่แรงรัว เสียงลำเนื้อที่สอดแทรกอยู่ภายในตัวเสียงหวานพร้อมกับน้ำเสียวที่หลังออกมาอย่างต่อเนื่องทำให้เกิดเสียงเจ๊าะแจ๊ะที่...ฟังแล้วเสียวดี เสียงแบบนี้ยิ่งทำให้อารมณ์ของผมยิ่งพลุ่งพล่าน!

"อร๊ายยย วิน.. อื้ออออ จุก อึก...ที่รักเบาหน่อยได้มั้ยคะ" อ้อนแบบนี้คงไม่ไหวแล้วจริงๆ ผมสูดดมแก้มใสแรงๆแล้วผ่อนแรงลงตามคำร้องขอของเมีย แต่ยังคงแทงใส่เป็นจังหวะอย่างต่อเนื่องแค่ไม่ได้แรงเท่าตอนแรก

"เสียวมั้ย?" ผมหมุนเอวควงเป็นวงกลมใส่ร่อง ลากฝ่ามือลูบไล้ไปทั่วหน้าอกนุ่มหยุ่นก่อนจะเอนตัวนอนลงบนเตียงและรั้งร่างบางให้นอนหงายทาบอยู่บนตัวผมไว้ เสียงหวานจิกเล็บลงบนแขนผมคงจะเสียวมาก ก็ไม่ได้ห้ามถ้าเสียวก็ปล่อยให้เมียจิกไป

"วิน... รอบนี้เสร็จก็พอนะ อ้ะ!!" ผมจูบไหล่บางเป็นการตอบรับคำขอแแล้วจับต้นขาเรียวแยกออกและยกให้สะโพกผายให้ลอยขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเด้งเอวขึ้นกระแทกใส่ร่องสวาทเร็วไม่แพ้พายุหมุน เสียงเล็กแหลมครางระงม เล่นท่านี้นานราวเจ็ดนาทีผมไม่อั้นต่อแต่ปล่อยแตกในใส่มดลูกเสียงหวานอีกครั้ง ก่อนจะจับร่างบางให้นอนหงายบนเตียงแล้วขึ้มคร่อมไว้อย่างรวดเร็ว จนเมียผมนิ่วหน้าขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่ค่อยพอใจกับการกระทำนี้

"หวานบอกว่าให้รอบสุดท้ายไง เมื่อกี้ก็เสร็จไปแล้วนี่"

"รอบนี้สุดท้ายจริงๆ แม่ง! xวยยังแข็งไม่หยุดเลยให้ทำไงวะหวาน~" ผมกระตุกยิ้มเมื่อเสียงหวานสะบัดหน้าหนี เธอกำลังงอนและไม่ชอบที่ผมพูดหยาบแบบเมื่อกี้ แต่ทำไงได้วะ เรื่องใต้สะดือร่องๆเอ็นๆมันต้องหยาบๆนี่แหละถึงจะเสียว เป็นเมียประสาอะไรไม่เข้าใจรสนิยมผัวเลย

"อ่าาาาา ซี๊ดดดด~~ เสียวหัวจังวะ" ผมจับท่อนเอ็นถูขึ้นลงตามร่องเสียว ตอนนี้มันโคตรลื่นเพราะน้ำเงี่ยนทั้งของผมกับของเธอมันผสมปนเปกันจนแยกไม่ออกแล้ว

ปั่ก ปั่ก ปั่ก!!

จับเอ็นฟาดใส่แบบนี้ทำให้เม็ดเสียวสีสดเหนือปากถ้ำรักเต้นตุบๆ ยิ่งเห็นยิ่งยั่วอารมณ์

ซู้ดดดดดดดดด!!!

"อ้ะ!! อ้ายยย~~" ร่างบางตรงหน้าตระตุกทันทีเมื่อผมก้มลงดูดเม็ดเสียวเข้าปาก และยิ่งดิ้นพล่านหนักกว่าเดิมที่โดนผมตวัดลิ้นใส่รัวๆ

"อืออออ วิน~~~~" ผมปรายตามองเท้าเล็กที่ถูไปมาบนเตียง ปลายเท้างองุ้มอย่างจัดการกับความเสียวที่พบเจออยู่ตอนนี้ไม่ได้ เห็นแบบนี้ผมแม่งยิ่งได้ใจเลียรัวๆดูดเน้นๆจนร่างบางเกร็งกระตุกอีกครั้งแล้วปล่อยน้ำหวานออกมา แน่นนอนว่าผมซดเข้าปากจนหมดไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว จากนั้นจึงจับขาเรียวพาดไหล่ไว้แล้วหลับตากระแทกใส่ไม่หยุดพักแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียวในรอบสุดท้ายของเช้านี้ ตั้งหน้าตั้งตาตอกเอ็นใส่ลูกเดียวจนถึงปลายทางที่ปลดปล่อยเมล็ดพันธุ์จากท่อนเนื้อที่เริ่มมีสีเข้มขึ้นใส่ในมดลูกเมียคนดีของผมจนหมดทุกหยาดหยด

...........................................................................

เวลา 16:30 น.

"แสดงว่าตอนเด็กก็สนิทกับน้องมากๆเลยน่ะสิ"

"ฉันไม่ได้อยากสนิท ถ้าไม่มีพ่อ ฉันไล่เตะตูดมันเช้าเย็นไปแล้ว" เมียผมแม่งตื่นเต้นถามนั่นถามนี่ไม่หยุดจนผมเริ่มรำคาญ

"ย้ายกลับมาอยู่ไทยคนเดียวตั้งแต่อายุสิบหกเลยหรอ?" ถามย้ำอะไรนักหนาวะ ผมตวัดหางตาเขียวๆใส่แม่งยังไม่รู้เรื่อง

"ที่รีบมาเพราะหนีไอ้น้องเวรนี่แหละ รำคาญมัน เด็กผี!"

"แล้วนี่ได้โทรหาพ่อบ้างมั้ย? ทำไมหวานไม่เคยเห็นวินคุยกับพ่อเลย"

"เพิ่งโทรมาตอนรู้ว่าลูกชายสุดที่รักหนีออกจากบ้านไง อย่าถามมากได้มั้ยวะ รำคาญ!" เงียบ.. งอนกูอีกแล้ว ผมลองยื่นมือไปวางลงบนหน้าขาเรียวแต่ก็โดนปัดมือออกแถมยังหันหน้าหนี เชิดเข้าไป มึงไม่ปวดคอก็เชิดเข้าไป!

"ก็ฉันหนวกหู ขับรถต้องใช้สมาธินะเว้ยหวาน~"

"แล้วทีวินชอบเปิดเพลงเสียงดังในรถอ่ะ?! แบบนั้นคงมีสมาธิดีสินะ!"

"นี่ไง เดี๋ยวก็ถึงโรงพักแล้ว"

ขวับบบบบ!!!

"แล้วทำไมต้องไปโรงพักด้วยล่ะ?"

"รับเด็กเหี้ยไง ถึงละ! จะลงไม่ลง? ไม่ลงก็รออยู่นี่" ที่จริงผมไม่ค่อยอยากให้เมียเข้าไปหรอก อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะว่าเมื่อวานไอ้ตำรวจหน้าไหนมันมองเมียผมบ้าง! จำได้หมดทุกตัวบอกเลย!

"อ้ะ!! วิน..รอหวานด้วยสิ"

"เธอไม่ต้องมาหรอก รอในรถนั่นแหละ ข้างในมันร้อน" นั่งรอในรถเป็นคุณนายก็ดีอยู่แล้ว แค่ไปลากคอไอ้เด็กใจแตกมาขึ้นรถคงไม่นานหรอก เมื่อวานก็คุยกับผู้กองไว้แล้ว

"แต่หวานอยากไปด้วยนี่ ให้หวานไปกับวินนะ.."

"จิ๊! จะมาก็รีบมา! ให้ไว!" สุดท้ายก็ต้องกอดคอเมียเข้าโรงพักไปลากคอน้องเวรออกจากคุก!

"สวัสดีครับคุณวิน มาประกันตัวน้องชายหรอครับ?"

"อือ ผู้กองอยู่มั้ยจ่า?"

"ห้องเดิมเลยครับผม เมียสวยนะครับเนี่ย อ่ะฮึ้ย" ผมดึงเสียงหวานเข้ามาประชิดตัวแล้วโอบเอวไว้แน่น ส่งสายตามองเคืองให้ไอ้จ่าพุงย้อยที่หน้าด้านแซวเมียผมต่อหน้าต่อตา มึงด้วยอีกตัวที่แอบมองเมียกูเมื่อวาน อย่าคิดกูไม่รู้!

......................................................

"ตกลงไอ้เด็กเวรนี่มันเยี่ยวม่วงมั้ยผู้กอง?"

"โถ่เฮีย~ ก็บอกแล้วไงว่าผมไม่ได้...."

"มึงเงียบ! กูคุยกับผู้กองอยู่!" ผมง้างมือขึ้นกะจะตบกบาลมันให้เต็มแรงแต่แม่งเสือกก้มหลบทัน

"ไม่มีครับ ตรวจซ้ำแล้วไม่เจอสารเสพติด จากการสอบสวนแล้วคิดว่าคงโดนหลอกมาอย่างว่านั่นแหละครับ เขาไม่ได้รู้เรื่อง แต่มีของกลางในมือ"

"จับมันขังคุกตลอดชีวิตเลยได้มั้ยผู้กอง?! ขังลืมไปเลย!" ยิ่งพูดแม่งยิ่งขึ้นไอ้สัส! มันหนีพ่อแม่มันมาแถมยังเอาชื่อผมไปอ้าง ผมก็ไม่รู้หรอกว่ามันไม่ได้อยู่สิงคโปร์แต่อยู่ไทย เพิ่งมาเจอมันที่ผับไอ้เดย์เมื่อวานเนี่ยแหละ

"แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณคุณวินกับคุณเดย์มากนะครับ จากความร่วมมือของพวกคุณทำให้เราจับเอเย่นต์ใหญ่ๆได้หลายรายเลย"

"ครับ ไปได้แล้วใช่มั้ยผู้กอง?" แม่งเสร็จแล้วก็กลับดิวะ จะอยู่ต่อทำซากอะไร

บนรถ

ทำไมเสียงหวานมันเงียบไปผิดจากขามาจังวะ ตอนนั่งรถมาแม่งถามมากจนผมอยากเย็บปากมันไว้ พอตอนนี้แม่งทำเงียบ

"เป็นอะไร.. ทำไมเงียบ?"

"............."

"เสียงหวาน!"

"ห้ะ?! อ่ะ..เอ่อ เปล่า หวานแค่หิวอ่ะ"

"หิวหรอ? งั้นกินข้าวข้างนอกเลยมั้ยล่ะ? จะทุ่มแล้วด้วย"

"โคตรแจ่มเลยว่ะเฮีย ผมอยากกินอูนิ อูนิ!"

"กลับไปแดกข้าวแดงในคุกไปมึงอ่ะไอ้เด็กเวร!"

"วิน...ทำไมถึงชอบพูดจาแบบนี้นักนะ น้องยังเด็กพูดจากับน้องดีดีหน่อยสิ!"

"พี่สะใภ้นอกจากจะสวยแล้วยังใจดีอีกนะครับเนี่ย ไม่น่าดวงซวยมาได้กับพี่ผมเล้ย!

"เด็กเหี้ยไร! สิบเก้าจะยี่สิบแล้ว เด็กอย่างมันไม่น่าปล่อยให้โตมาขนาดนี้! รู้งี้กูจับขี้เถ้ายัดปากมันตั้งแต่ยังไม่หัดคลานแม่ง!"

"ผมจะฟ้องพ่อ จะบอกพ่อว่าเฮียพูดจารุนแรงกับผม ผมเป็นน้องเฮียนะ พูดแรงแบบนี้! รับไม่ได้! ไวท์รับไม่ได้!"

เอี๊ยดดดดดด!!!!!

"มึงลงจากรถกูไปเลยไปไอ้ไวท์! จะไปไหนก็ไป! ลงไป!!" ผมโมโห ยิ่งเห็นมันเบ้หน้าบีบน้ำหูน้ำตาทั้งที่ไม่มีออกมาให้เห็นซักหยดแม่งกูยิ่งคันตีน!

"วิน! หยุดเดี๋ยวนี้นะ! ไวท์อยากกินอูนิใช่มั้ย? งั้นไปกินอูนิกันนะ" นี่ก็อีกคน แม่ง! สปอยล์มันเข้าไป

"ฉัน ไม่ ไป!"

End......

SIANGWAN ||Part||

Japanese restaurant

"รับเมนูเพิ่มมั้ยคะ?"

"วินอยากทานอะไรเพิ่มมั้ย?"

".............."

"ไม่เป็นไรค่ะ" เมื่อคนข้างๆส่ายหน้าฉันเลยปฏิเสธพนักงานไป

"เมื่อไหร่มันจะมา? ร้านจนจะปิดอยู่แล้ว มันไปเข้าห้องน้ำที่สิงคโปร์หรอวะ?!" คนหน้าดุนั่งกอดอกอย่างเบื่อหน่าย เขาคงอยากกลับแล้วล่ะเพราะมาก็ไม่ยอมทานอะไรเลย ถ้าฉันไม่ป้อนใส่ปากให้พุงแข็งๆนั่นก็คงไม่มีอะไรตกถึงท้อง

"ทำไมไอ้ไวท์มันรู้จักชื่อเธอ? จำได้ว่าฉันยังไม่ได้บอกมัน" ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่เพราะไม่คิดว่าจู่ๆวินจะถามคำถามนี้ขึ้นมา ตอนแรกที่เจอไวท์ฉันก็ตกใจมากจนพูดไม่ออก แทบจะร้องไห้เลยหล่ะ ใครจะไปคิดว่าไวท์จะเป็นน้องของวิน อุตส่าห์คิดว่าคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วแท้ๆ

"เอ่อ..คือ จริงๆแล้ว คืนนั้นหวาน....."

"กลับมาแล้วครับ อิ่มกันแล้วหรอ? เฮียอิ่มแล้วหรอ? เห็นกินไปนิดเดียว" ไวท์เดินเข้ามาแล้วมองฉันกับวินสลับกันไปมาเมื่อเห็นว่าเราสองคนต่างเงียบไป พอมารู้อายุของเขาแล้วฉันถึงได้มองว่าไวท์ยังเด็กมาก แต่คืนนั้นเขาดูเป็นผู้ชายที่เพลย์บอยมากเลยนะ

"มึง...รู้จักชื่อเมียกูได้ไง?" ฉันนิ่งไปและคล้ายว่าหูจะดับไปตั้งแต่ที่ได้ยินวินถามคำถามนั้น ไวท์เองก็ดูจะนิ่งไปเหมือนกัน ทำไมเราต้องทำตัวให้ดูมีพิรุธด้วยนะทั้งที่มันก็ไม่ได้มีอะไรสักหน่อย

"ผม..เคยขอเบอร์พี่สะใภ้ครับ" อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดนะเสียงหวาน... ฉันได้แต่กัดปากไว้แน่นและลุ้นในใจเต็มที่ว่าวินจะทำยังไงต่อไป

"มึงว่าไงนะ?" วินถามน้องแล้วเอียงคอมองฉันอย่างต้องการคำตอบ

"เอ่อ...วันนั้น ที่หวานไปเที่ยวกับขวัญแล้วก็มะนาวไง"

"แล้ว?"

"โถ่เฮีย ก็พี่สะใภ้สวยขนาดนี้ หนุ่มๆที่ไหนเห็นก็อยากรู้จักทั้งนั้นแหละ แถมวันนั้นที่ไปก็มีแต่สาวๆ ใครจะไปรู้ว่ามีผัวแล้ว ทีหน้าทีหลังก็อย่าปล่อยเมียไปเที่ยวคนเดียวดิคร้าบ"

"ว่าไง? มีอะไรจะแก้ตัวมั้ย?"

"........." ฉันรู้ว่าที่วินโมโหไม่ใช่แค่เรื่องนั้น แต่เพราะวันนั้นฉันบอกไปว่าไม่มีใครยุ่งกับฉันต่างหาก ซึ่งนั่นฉันโกหกเขา

"อะไรเฮีย.. แค่ขอเบอร์เองจะดุพี่สะใภ้ทำไมกันครับเนี่ย ผมไม่เข้าใจ อีกอย่างตั้งแต่ผมส่งข้อความไปหา พี่สะใภ้ก็บล็อคเบอร์ผมไปเรียบร้อยแล้วด้วย เฮียดูนี่ดิ"

พรึ่บบบบบ!!!!!!!!!!

ทันที่วินเห็นข้อความที่ไวท์เคยส่งมาหาฉันจากโทรศัพท์ที่ไวท์โชว์ให้ดู ฉันหลับตาแน่นแต่ก็ยังได้ยินเสียงผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆเหมือนเขากำลังอดทนกับอะไรสักอย่างอยู่

"ถึงขนาดต้องให้ผู้ชายที่ไม่รู้จักกอดเลยหรอวะเสียงหวาน?!!"

"..............." ฉันเงียบเพราะไม่มีอะไรจะแก้ตัวจริงๆ มันคือความผิดพลาดของฉันเอง ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันก็จะ....

"เปล่าครับ พี่สะใภ้ไม่ได้ยอมหรอก แต่วันนั้นพี่สะใภ้เมา... แบบว่าไม่รู้เรื่อง"

".................."

"ร้องไห้ทำไม?"

"ฮึก... วิน หวานขอโทษ ขอโทษที่หวานโกหกแล้วก็ขอโทษที่ไม่ดูแลตัวเองให้ดี อย่าเลิกกันเลยนะ"

หมับบบบบบ!!!!!!

"ร้องไห้ทำไมวะ.. ไม่อายคนอื่นหรือไง? แล้วใครบอกว่าฉันจะเลิก?" ทันทีที่วินดึงเข้าไปกอดฉันก็รีบซุกหน้าเข้าที่อกแกร่งทันที เพิ่งคิดได้ว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านแต่เป็นร้านอาหาร น่าอายจังเลย ทำไมต้องมาร้องไห้ตรงนี้ด้วยนะ....

\*\*\*\*\*\*\*\*\*\* to be continued

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***