Ep. 12
ฉันเดินตามหลังเขาเข้าในร้านอาหารกึ่งบาร์ที่เหมาะสำหรับการนัดสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อน แต่...ถ้านัดกับเพื่อนจริงๆเขาจะพาฉันมาด้วยทำไม หรือว่าเขาสงสารฉันที่ต้องนั่งเหงาอยู่ห้องคนเดียว
"คุณ..ทางนี้" เพราะฉันมัวแต่เดินเหม่อมองร้านเลยไม่ได้เดินตามเขาไป คงหันมาแล้วไม่เจอฉันมั้งเลยเรียกไว้ ฉันก็เดินเข้าไปใกล้แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปกระถางต้นไม้ลอย กำลังฮิตกันเลยนะช่วงนี้ที่กระถางต้นไม้ลอยได้ฉันก็เพิ่งจะเคยเห็นของจริงนี่นาเลยขอถ่ายรูปไว้หน่อยดีกว่า
แช๊ะๆ
"นี่นาย.. มาถ่ายรูปด้วยกันสักรูปหน่อยสิ" พอถ่ายกระถางต้นไม่เสร็จฉันก็ดึงแขนเขามาที่หน้ากระจกบานใหญ่ จะว่าไปนายนี่ก็เป็นนายแบบที่ค่อนข้างจะมีชื่อเสียงอยู่นะถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้จักเขามาก่อนก็เถอะ แล้วปกติเวลาฉันทำงานกับไอด้อลคนไหนก็จะมีการขอรูปหลังงานเก็บไว้เป็นที่ระลึกตลอด แต่กับนายนี่ขอถ่ายรูปคู่เก็บไว้เป็นที่ระทึกสักรูปหน่อยก็แล้วกัน
"คุณกำลังขอผมถ่ายรูปใช่มั้ยเนี่ย ให้ตายเถอะพระเจ้า! นี่ผมกำลังฝันไปรึเปล่า~"
"จะถ่ายไม่ถ่าย?" ฉันเหลือบตามองแรงเพราะรู้ว่าเมื่อกี๊เขาแกล้งแซวฉันอยู่
"อุตส่าห์มีสาวขอถ่ายรูปทั้งที จะปฏิเสธได้ไงครับ" ฉันเบะปากใส่เพราะคำพูดคำจาของเขา หลังจากนั้นร่างใหญ่ก็ขยับเข้ามายืนเบียดฉันทันที
"นับหนึ่ง สอง สาม ยิ้มม~~"
จุ้บบบบ~~
"อื้ออ นี่นาย!! เอาอีกแล้วนะ!!! ใครอนุญาตให้นายทำแบบนี้!" ฉันฟาดฝ่ามือลงที่ต้นแขนแกร่งของเขาทันที ก็นายนี่น่ะสิพอฉันนับสามแล้วกดถ่ายปุ๊บนายนี่ก็ก้มหน้าลงจุ้บหน้าผากฉันทันที กล้องมันเลยจับภาพได้ภาพเมื่อกี๊พอดี แถมการกระทำของเขาเมื่อกี๊ทำให้พนักงานและแขกในร้านหลายคนต่างก็หันมามองด้วย อยากจะมุดดินหนีกลับประเทศไทยไปเลยจริงๆ
"คุณเขินหรอครับ?"
"บ้า!! ใครบอกว่าฉันเขินยะ?!"
"อ่าว ก็เห็นหน้าแดง"
"ที่หน้าแดงเพราะฉันกำลังโมโหต่างหาก ไม่ใช่เพราะเขิน รู้ไว้ซะด้วย!"
"ครับ.. ผมจะเชื่อแบบนั้น ป่ะ..ไปกัน" เขาคว้ามือฉันไปจับไว้แล้วจูงให้เดินเข้าไปด้านในของร้านที่ลึกกว่าเดิม เห็นกลุ่มคนนั่งคุยกันอยู่มีทั้งผู้หญิงและผู้ชายและที่สำคัญ สวยหล่อกันทั้งนั้น..คงจะเป็นเพื่อนในวงการนายแบบนางแบบของเขานั่นแหละมั้ง ดูผู้หญิงพวกนั้นสิแต่งตัวแซ่บๆปาดหน้าปาดหลังกันทั้งนั้นเลยอ่ะ พอก้มมองดูชุดตัวเองแล้วก็รู้สึกเหมือนฉันมาผิดงานยังไงอย่างงั้นเลย ก็ถามคนข้างๆตั้งแต่อยู่ในห้องแล้วว่าจะบอกพาไปไหนก็ไม่ยอมบอก เขาบอกแค่ว่าให้แต่งสวยๆใครจะรู้ล่ะว่าเขาจะพามาที่แบบนี้ ถ้ารู้สักนิดนะ..ชุดสีแดงเปิดหลังแซ่บๆของฉันที่เตรียมมาคงได้อยู่บนตัวฉันเรียบร้อยแล้ว เสียดายชะมัด
"อ่าว แดเนียลมาแล้วหรอ?"
"เฮ้ยเพื่อน! พาสาวที่ไหนมาด้วยวะ?"
พอเดินมาถึงโต๊ะ เพื่อนชายหญิงของเขาประมาณเจ็ดแปดคนก็ร้องทักทายแล้วต่างก็มองมาที่ฉันแบบงงๆ แสดงว่านายนี่คงไม่ได้บอกเพื่อนไว้ก่อนสินะว่าจะพาฉันมาด้วย เพื่อนๆของเขาเลยมองฉันด้วยสายตาแปลกๆแบบนั้น
"นี่นาย..ไม่ได้บอกเพื่อนไว้ล่วงหน้างั้นหรอ แล้วนายจะพาฉันมาด้วยทำไม ให้ตายสิแดเนียล!" ฉันกัดฟันคุยกับเขาเพราะรู้สึกหน้าชามากจริงๆ อย่างน้อยก็ควรบอกพวกเขาก่อนไม่ใช่หรอว่า จะพาเพื่อนใหม่มาด้วยหรืออะไรก็บอกไปสิ มันคือมารยาทนะ ไม่ใช่อยู่ๆก็พามาแถมมาแล้วฉันยังถูกมองเหมือนตัวประหลาดแบบนี้แถมยังไอ้ชุดนี่อีก รู้สึกไม่เข้าพวกเอาซะเลย
"เฮ้ยย นั่นมันคุณเมษานี่นา!" ฉันตกใจมากที่อยู่ๆก็มีคนในกลุ่มเอ่ยเรียกชื่อฉันเหมือนรู้จักแต่ว่าเห็นหน้าไม่ชัดเลย เพราะไฟมันส่องแสงแค่สลัวๆ
"ใครวะ เมษา.. เมียมึงหรอแดเนียล?" หลังจากที่ผู้ชายคนหนึ่งถามขึ้นคนในกลุ่มต่างคนส่งเสียงร้องโห่แถมยังจ้องมาที่ฉันหนักขึ้นกว่าเดิม จะว่าไปแล้ว..คนไทยหรือเกาหลีก็ไม่เห็นจะต่างกันเท่าไหร่เลยนะเรื่องแซวเพื่อนเนี่ย แค่ขอร้องเถอะ..ฉัน ไม่ ใช่ เมีย นายนี่!
"นาย..พูดอะไรสักหน่อยสิ! ยืนยิ้มอยู่ได้ พวกเขาเข้าใจผิดคิดว่าฉันเป็นแฟนนายกันหมดแล้ว"
"คุณเมษา!" ฉันหันไปจ้องคนที่เรียกชื่อฉันอีกครั้ง ก็เห็นว่าเป็นคุณคิมกับคุณปาร์คกลุ่มนายแบบที่เคยไปถ่ายแบบที่ประเทศไทยเมื่อสองอาทิตย์ก่อนนี้นี่เอง
"มานั่งด้วยกันตรงนี้สิครับ" เมื่อถูกชวนฉันจึงหันไปมองคนตัวโตที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาเองก็หันมามองฉันเหมือนกันปากหนาที่ยิ้มกว้างอยู่เมื่อกี๊ก็หุบลงแล้วตั้งแต่ตอนที่คุณปาร์คเอ่ยชวนฉันให้ไปนั่งนั้นแหละ แล้วมือใหญ่จับข้อมือฉันไว้แล้วพาไปนั่งลงอีกที่หนึ่งที่อยู่ห่างจากคุณปาร์คและคุณคิมพอสมควร
"หวัดดีครับสาวน้อย" ผู้ชายคนหนึ่งชูแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาตรงหน้าแล้วขยิบตาส่งให้พร้อมกับคำพูดทักทาย
"ไม่ใช่คนเกาหลีใช่มั้ย?" เพื่อนอีกคนหันไปถามอีตาแดเนียลที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน
"อืม คนไทย"
"หู้ยยย ไอ้เราก็อุตส่าห์ตามจีบมาตั้งนาน ที่แท้ก็เพราะว่าชอบแบบสาวไทยนี่เอง ยินดีด้วย..เอ่อ เธอชื่ออะไรงั้นหรอ?" ผู้หญิงผมสั้นที่ใส่เกาะอกแบบครึ่งตัวและกระโปรงยีนส์สั้นจู๋คนนี้ถามชื่อฉันพร้อมกับริมฝีปากกระจับสวยที่ฉีกยิ้มกว้าง ดูมีเสน่ห์ดีจังเลยนะผู้หญิงคนนี้
"อ้อ เราชื่อเมษา^^"
"ยินดีด้วยนะเมษา เรียกฉันว่าโรร่าก็ได้ เธอรู้มั้ยว่าฉันตามจีบเขามาตั้งหลายปี แต่นายนี่ดันบอกว่าให้ได้แค่เพื่อนทั้งที่นอนกับฉันแล้วแท้ๆ ฮ่ะๆๆๆๆ" ว่าไงนะ? นอนด้วยกันแล้ว?! ในฐานะอะไร แฟนเก่า คนคุยหรือแค่เพื่อนกันมันส์ดี หรือยังไง? แต่ดูเธอไม่ค่อยซีเรียสกับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่เลยนะ ทำไมถึงได้ขำจริงจังขนาดนั้นล่ะ
"ไม่ต้องคิดมากหรอกน่า ฉันก็ไม่ได้อะไรหรอก ขำๆ แต่แดเนียลเขาก็..แซ่บเอาเรื่องอยู่นะ ฉันติดใจมากเลยท่าด๊อก.."
"อ่ะแฮ่มม โร่ร่า!!" ฉันหันมองคนข้างๆที่นั่งหน้าตึงขึ้นมาทันทีแล้วยังเสียงกระแอมเพื่อเบรคโรร่าไม่ให้เธอพูดต่อนั้นอีก พอหันมองคุณโรร่าอีกทีเธอก็หันไปชนแก้วคุยเล่นหัวเราะกับกลุ่มเพื่อนคนอื่นๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นี่มันความสัมพันธ์อะไรของพวกเขากันเนี่ย แล้วที่บอกว่านอนด้วยกันแล้วแต่แค่ขำๆ คือจริงแท้แค่ไหนกัน ฉันยัง งงอยู่นะ
ฉันหันไปส่งยิ้มทักทายให้คุณคิมกับคุณปาร์คแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะถ้าจะคุยก็ต้องคุยผ่านหน้าเพื่อนเขาอีกหลายคน มันคงจะดูน่าเกลียดเกินไป ก็ทั้งสองคนนั้นอยู่ด้านในสุด ส่วนฉันกับแดเนียลเพิ่งมาถึงก็นั่งด้านนอกสุดเลย แบบว่ามันเป็นโต๊ะแนวยาวอ่ะเลยคุยไม่ค่อยสะดวก หลังจากนั้นทุกคนก็เริ่มสั่งอาหารกันจากที่ตอนแรกบนโต๊ะมีแค่ถังน้ำแข็งกับแก้วเบียร์ หลังจากทานอาหารเสร็จ เพื่อนเขาก็ยื่นแก้วเบียร์ส่งให้ฉันด้วย พอหันมองคนข้างๆเขาก็พยักหน้าฉันเลยรับแก้วมาจิบน้อยๆ รับรองว่าถ้าอยู่กับกลุ่มเพื่อนสนิทฉันไม่ใช่แค่จิบแน่นอน แต่นี่อยู่กับกลุ่มคนที่ไม่สนิทไงถึงจะมีอีตาแดเนียลนั่งอยู่ตรงนี้ด้วยก็เถอะ
"คุณเมษา แก้วนี้นานแล้วนะครับ"
"หมดแก้วเลยเมษา แบบนี้!" โรร่าหันมาแตะแก้วกับฉันแล้วยกขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดแก้วให้ดู แล้วหันมาเชียร์ให้ฉันทำบ้าง ฉันก็คิดหนักอยู่นะ ถ้าเมาขึ้นมามันจะไม่ปลอดภัยกับตัวฉันน่ะสิ มีใครในนี้ที่ฉันจะสามารถไว้ใจได้บ้าง? ไม่เลย..ฉันไม่ไว้ใจใครเลยสักคนเดียว แต่เสียงเชียร์และสายตาที่คอยลุ้นก็ยังส่งมาให้เรื่อยๆ
"ดื่มได้ ไม่เป็นหรอกผมจะดูแลคุณเอง" ระหว่างที่ฉันนั่งจ้องแก้วเบียร์ที่ถือไว้อยู่เสียงกระซิบทุ้มๆก็ดังขึ้นที่ข้างหู สายตาจริงจังและอบอุ่นของเขาทำให้ฉันตัดสินใจกระดกแก้วเบียร์ขึ้นดื่ม จากนั้นเสียงเฮก็ดังขึ้นตามมาด้วยการรินใส่แก้วให้ฉันใหม่เรื่อยๆ..
End..
แดเนียล ||Part||
"เมษา..อีกแก้วก่อนดิ เมื่อกี๊เพิ่งสามแก้วเอง" โรร่ายังเทเบียร์ใส่แก้วให้ไม่หยุด แต่ดูเหมือนคนตัวเล็กที่นั่งซุกอกผมอยู่ตอนนี้ท่าทางจะไม่ไหวแล้ว แค่สามแก้วก็จริงแต่เป็นไซส์ใหญ่เลยนะ ผมไม่แปลกใจเลยถ้าเธอจะน็อค แต่ก็ไม่ได้ห่วงหรอกเพราะผมก็อยู่นี่และผมไม่ได้เมาเพราะดื่มจนชินแล้ว
"พอแล้วโรร่า เธอไม่ไหวแล้วมั้ง" ผมบอกโรร่าที่เทเบียร์ให้จนเต็มแก้วพอดี
"งั้นแก้วนี้เป็นของนาย รับผิดชอบแทนแฟนนายเลย เมษาคออ่อนนะเนี่ย แค่สามแก้วเอง..ไปซะละ" ผมนั่งฟังเฉยๆแล้วยกแก้วเบียร์ของเมษาขึ้นมาดื่มแทน อีกมือก็ลูบผมนุ่มของคนที่เอียงหน้าซบอกผมอยู่ ลมหายใจอุ่นๆเป่ารดที่อกผมเบาๆ คงจะเมาจนหลับไปแล้ว
"เดี๋ยวกูกลับก่อน" ผมคว้ากระเป๋าเธอมาถือไว้ในมือแล้วเอ่ยบอกกับกลุ่มเพื่อน
"เออ วันหลังพามาอีก วันนี้ไม่ค่อยได้คุยด้วยเลย"
"สาวไทยก็น่ารักดีนะ ติดต่อให้กูสักคนดิวะ ฮ่ะๆๆ"
"หนุ่มๆก็หล่อ ถ้าเมษาเธอไม่คิดอะไรมาก ว่างๆมาเจอกันอีกสักรอบสองรอบมั้ยแดเนียล? ฮิฮิ" โรร่าพูดแล้วส่งสายตากรุ้มกริ่มมาให้ ไม่รู้เหมือนกันว่าที่พูดคือพูดจริงหรือพูดเล่นแต่ถึงยังไงผมก็ไม่เอาแล้ว ตอนนั้นที่นอนด้วยกันเพราะเธอเป็นฝ่ายเสนอมา และเราก็ยังไม่ได้สนิทกันเท่าตอนนี้ ผมก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง ผู้หญิงเสนอมาผมก็สนองไป อีกอย่างโรร่าก็ไม่ได้นอนแค่กับผม ไอ้คิมกับไอ้ปาร์คก็เคยนอนมาแล้ว แต่ก็นั่นแหละ..ตอนนี้สนิทกันมากกว่าเมื่อก่อนถ้าให้ผมทำแบบนั้นอีกมันไม่ได้แล้วจริงๆ
"อื้ออออ ไม่ต้องอุ้ม.. จะเดิน" ผมสะพายกระเป๋าใบเล็กของเธอไว้แล้วก้มลงจะช้อนร่างบางขึ้นอุ้มแต่เธอส่งเสียงอ้อแอ้ปฏิเสธไม่ให้อุ้ม แถมยังดิ้นหนีผมเลยทำได้แค่โอบเอวพยุงเธอให้เดินไปจนถึงรถ พอมาถึงเธอก็ผลักผมออกแล้วเดินเซไปหยิบซองจดหมายที่เสียบอยู่หน้ารถขึ้นมาชูให้ผมดู ก่อนจะตบมันลงกับอกผมแรงๆจนรู้สึกแสบนิดๆ
"จากแฟนคลับนายอีกแล้วงั้นสิ... เนื้อหอมเน๊อะ~"
คอนโด
"คุณนั่งก่อนมั้ยครับ เดี๋ยวผมช่วยถอดรองเท้าให้" ก็เห็นว่ารองเท้าเธอน่าจะถอดยาก แถมเมาแบบนี้คงถอดเองลำบาก ผมเลยอุ้มเธอมานั่งลงบนเตียงแล้วก้มหน้าถอดรองเท้าออกจากเท้าบาง ระหว่างที่กำลังถอดอีกข้างก็รับรู้ถึงสัมผัสบางเบาที่หัว เธอลูบผมให้เบาๆผมก็เงยหน้าขึ้นมองเห็นเธอยิ้มให้ด้วยสายตาเยิ้มๆคงเพราะกำลังเมา
"ผมนาย..นิ่มดีจัง อยากรู้ว่าจะหอมรึเปล่า ขอดมได้มั้ย?"
"เมษา" เธอก้มหน้าลงใกล้หวังจะได้สูดดมกลิ่นผมที่เธอบอกว่าอยากจะรู้กลิ่นของมัน แต่ผมก็รีบลุกขึ้นยืนแล้วจับไหล่เธอไว้ทั้งสองข้าง สบมองเข้าไปในแววตาของเธอแบบจริงจัง
"อย่าทำแบบนี้อีก ถ้าคุณไม่อยากเสียใจทีหลัง"
"เสียใจ..? ทำไมต้องเสียใจ..?" ผมไม่มั่นใจว่าเธอจะเข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการจะพูดมากแค่ไหนเพราะเธอกำลังเมาอยู่ แต่อยู่ๆมือบางก็เอื้อมมากระชากคอเสื้อผมไว้แล้วดึงให้เข้าไปใกล้ จนปลายจมูกของเราแตะกันตาเคลิ้มๆของเธอทำให้ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้กว่าเดิมเพื่อเช็คดูว่าเธอจะผลักผมออกเหมือนตอนที่ยังมีสติดีอยู่รึเปล่า แต่ไม่เลย..เมษาเอียงหน้าเล็กน้อยแล้วประกบจูบผมค้างนิ่งอยู่อย่างนั้น ไม่ขยับและไม่ได้สอดลิ้นเข้ามา แต่ประกบปากค้างไว้เนิ่นนานจนเป็นผมเองที่ทนความรู้สึกของความต้องการที่มากกว่านี้ไม่ได้จนต้องขยับปากดูดแม้มปากบางแล้วดันลิ้นอุ่นๆเข้าไปหยอกเย้ากับลิ้นเล็กของเธอ
"อืมมมมม" เธอยกมือขึ้นมาลูบไล้ที่อกผมเบาๆทำให้ผมเพิ่มแรงจูบให้ร้อนแรงมากขึ้น อดไม่ได้ที่จะลองลูบไล้สัดส่วนของเธอดู เห็นว่าเธอแอ่นตัวขึ้นให้ความร่วมมือผมก็เลยเต็มที่ บีบคลึงลูบไล้นวดเฟ้นไปทุกส่วนบนร่างกายเซ็กซี่ของเธอไม่หยุด
"อ่าา..อื้มมมม" เสียงครางอ้อนๆของเธอทำให้ผมผละจูบออกมาเพื่อจ้องมองใบหน้าหวานแล้วอดไม่ได้ที่จะกดจมูกหอมแก้มใสด้วยความหมั่นเขี้ยวรอยยิ้มยั่วของเธอที่คอยส่งมาให้ตลอด ทำให้ผมยิ่งได้ใจเลยผลักเธอให้นอนลงบนเตียงตามด้วยประกบปากจูบเธอต่อ และมีเพียงแค่โคมไฟบนหัวเตียงที่เปิดไฟไว้เพียงแค่ส่องแสงแบบสลัวๆเท่านั้น มือหนาก็ค่อยๆถอดชุดเดรสลูกไม้ของเธออกให้เหลือแค่ชั้นใน ถ้าผมจะทำก็คงไม่ผิดหรอกมั้งในเมื่อเธอยิ้มยั่วส่งมาขนาดนี้ และอีกเหตุผลหนึ่งที่ผมโคตรอยากรู้ว่าเมษาคนนี้จะใช่เด็กน้อยคนนั้นในความรู้สึกและความทรงจำของผมรึเปล่า ไม่รอช้ารีบปลดบราของเธอออกอย่างรวดเร็ว และสิ่งที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้าก็ทำให้ผมแย้มรอยยิ้มออกมาทันที
"ใช่เธอจริงๆด้วย เด็กน้อยเมษา.." ปานแดงรูปหัวใจขนาดเท่าปลายนิ้วก้อยที่อยู่ระหว่างกลางอก ทำให้ผมก้มลงจูบที่รอยนั้นอย่างแผ่วเบา ก่อนจะไล้ริมฝีปากจูบไปทั่วทรวงอกกลมกลึงแล้วครอบครองยอดถันนั้นด้วยอุ้งปากร้อนๆของผมพร้อมกับออกแรงดูดแม้มหนักๆ จนทำให้คนตัวเล็กส่งเสียงร้องครางออกมา
"ขอผมดูได้มั้ยครับ?" เธอพยักหน้าลงช้าๆผมก็รีบช้อนขาเรียวที่เพิ่งถอดซับในตัวบางออกไปให้อ้าขาออกกว้างเผยให้เห็นดอกไม้งามกลางกายของเธอ ลองเลื่อนมือเข้าไปลูบไล้ดูก็เห็นว่าเธอพร้อมมากแล้ว ผมจึงรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกด้วยความรวดเร็วเหมือนกันเพราะกลัวอะไรๆที่ชุ่มช่ำอยู่มันจะเหือดแห้งไปก่อน
"เมษา... คุณสวยมากรู้มั้ย?" ผมกระซิบเสียงพูดที่ข้างหูเธอก่อนจะเลื่อนตัวลงมาเพื่อจ้องมองสิ่งสงวนที่เย้ายวนอารมณ์ผมอยู่ก่อนหน้านี้แล้วค่อยๆแตะลิ้นลงที่หน้าถ้ำที่ช่ำไปด้วยน้ำหวานของเธอ ร่างบางสะดุ้งเบาๆแล้วยื่นมือมาดันหัวผมไว้
"อ้ะ!! อืออออ แดเนียล~~ ไม่ทำแบบนั้นได้มั้ย" เธอกุมมือปิดตรงส่วนนั้นไว้ทำให้ผมแอบขัดใจเบาๆ ของสวยๆงามๆจะปิดไว้ทำไม
"ผม....อึก คุณเป็นคนเริ่มมันก่อนนะเมษา" ผมพยายามดึงมือบางออกแล้วพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
"แต่ว่าฉัน....ไม่อยาก....."
"จุ้บบบ~~ คุณอยาก เชื่อผมที่รัก.. คุณดูนี่สิ" ผมไม่รอให้เมษาได้พูดประโยคนั้นจบแต่รีบก้มจูบปิดปากเธอไว้ทันที แล้วล้วงนิ้วแข็งๆเข้าไปปาดตรงส่วนร่องที่ช่ำเยิ้มไปด้วยน้ำรักออกมาให้เธอดู ว่าจริงๆแล้วเธอนั้นต้องการผมมากแค่ไหน
"อ้ะ!!!!" เธอร้องออกมาเพราะผมล้วงนิ้วเข้าไปโดยที่ไม่ได้ส่งสัญญาณให้เธอรู้ตัวก่อนจะขยับนิ้วแกร่งเข้าออกรัวๆเพื่อเรียกน้ำให้เยิ้มมากกว่านี้ สายตาก็ก้มมองนิ้วตัวเองที่เลื่อนเข้าออกในร่างกายบางไปเรื่อยๆ จนอดใจไม่ไหวก้มลงจูบเนินสามเหลี่ยมอวบอูมนั้นแรงๆย้ำๆ ตวัดลิ้นเลียติ่งเสียวเน้นๆเรียกเสียงครางจากคนที่นอนอ่อนแรงอยู่ตรงหน้า ผมรัวนิ้วแรงๆเมื่อร่องสวาทเริ่มรัดนิ้วผมไว้แน่นนั่นเป็นสัญญาณว่าเธอใกล้ถึงฝั่ง จนในที่สุดร่างบางก็เกร็งกระตุกรัวๆพร้อมกับแอ่นสะโพกผายเข้าใส่นิ้วผมเรื่อยๆ ยิ่งเห็นแบบนั้นใจผมยิ่งเต้นแรงรีบถอดนิ้วออกจับขาเรียวให้ถ่างออกกว้างมากกว่าเดิม ก่อนจะจับท่อนเอ็นที่แข็งขึ้นลำเต็มที่เตรียมพร้อมลงสนามอยู่นานแล้ว ค่อยๆจับหัวกดสอดใส่ร่องแคบ ร่างบางหลับตาเงยหน้ากัดปากไว้แน่น ดูจากความยากลำบากในการดันเข้าของส่วนล่างแล้วเธอคงจะเจ็บมาก ผมดันสะโพกเข้าไปแรงๆแต่ก็เข้าไปได้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้น
"อ๊าาาา!!!" เสียงร้องดังออกมาอีกครั้ง เหงื่อเริ่มผุดขึ้นตามกรอบหน้าของเราทั้งสองคน ผมก็เจ็บมากเหมือนกันเพราะเธอรัดผมแน่นมากเกินไป พอก้มมองตรงส่วนเชื่อมต่อระหว่างเราสองคนก็เห็นว่าเลือดสีสดค่อยๆซึมออกมาจากร่องสวาทและเปื้อนไปตามท่อนลำแข็งของผมก่อนที่มันจะหยดลงบนผ้าปูที่นอน ผมคือคนแรกของเธอ..มันเป็นความรู้สึกที่โคตรดี ผมไม่เคยคิดว่า ผมต้องการผู้หญิงบริสุทธิ์เพราะสำหรับผมแล้วจะซิงหรือไม่ซิงผมได้หมด ไม่ได้ติดอะไร ถ้าคนมันจะใช่ยังไงมันก็ใช่ แต่พอได้มาอยู่ในตัวเมษา ได้มารู้มาสัมผัสว่าผมเป็นคนแรกของเธอ ตอนนี้ผมแม่งโคตรรู้สึกหวง อยากให้เธอเป็นของผมแค่คนเดียว..ตลอดไป
"แดเนียล..."
"ครับ..ผมทำคุณเจ็บใช่มั้ย?" ผมละสายตาจากจุดเชื่อมต่อขึ้นมามองหน้าของคนที่เรียกชื่อผม เธอลืมตาขึ้นมามองจากที่ก่อนหน้านี้เธอเอาแตาหลับตาแน่นตลอด เราสบตากันพร้อมกับริมฝีปากที่ผมเลื่อนเข้าไปจูบดูดดึงลิ้นเล็กของเธอ ส่วนล่างก็ดันเข้าไปจนสุด เธอเกร็งและกัดลิ้นผมแรงๆเมื่อความสิ้นสุดของลำหายเข้าไปในร่างกายของเธอทั้งหมด
"อ่าาาาาส์ เมษา.." มือผมคว้าหมับเข้าที่สองเต้ากลมกลึงแล้วบีบขย้ำแรงๆ สะโพกก็ขยับเข้าออกในร่างกายของเธอ
"อือออ~~ อ้ะๆๆๆๆๆๆ" ผมกระแทกใส่รัวๆจนตัวเธอเขย่าขึ้นลงเร็วๆ ปล่อยเสียงครางเสียวออกมาเรียกอารมณ์กำหนัดของผมให้ลุกโชนขึ้นมากกว่าเดิม
"ซี๊ดดดดด อ่าส์ เมษา.."
"อ๊าาา อ้ะๆๆๆๆ แดเนียล!!"
"โอ้ววว แม่ง!!!"
"อึกกก~~~"
"ชอบมั้ย? เสียวรึเปล่าคนดี" ผมขยับช้าลงแล้วหมุนเอวควงเป็นวงกลม เมษากัดปากแน่นกว่าเดิมเพราะความเสียว ผมเองก็โคตรเสียวและรู้สึกโคตรดี ก่อนจะจับเอวเธอไว้แน่นแล้วออกแรงกระแทกต่อ
"อื้อ~~~ อึกๆ อร๊ายยยยย!!!" เพราะผมกระแทกรัวแบบที่ไม่เว้นระยะให้เธอพักหายใจ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นห้อง แรงตอดรัดที่มากขึ้นเรื่อยๆทำให้ผมรู้ได้ว่าเธอกำลังรู้สึกยังไงอยู่ จึงออกแรงตอกเอ็นอุ่นๆเข้าใส่ร่องแคบเรื่อยๆจนเวลาผ่านไปสักพัก เธอก็กรีดร้องออกมาอย่างสุขสมพร้อมกับแรงขมิบรัดท่อนลำของผมรัวๆ หลังจากนั้นเมษาก็หลับไปแต่ผมยังไม่เสร็จ ซึ่งนั่นหมายถึงคืนนี้สำหรับผมมันยังคงอีกยาวไกล เพราะผมจะตักตวงจากร่างกายบางตรงหน้าจนกว่าผมจะพอใจให้สมกับความอดทนที่ผมอดกลั้นมาเป็นอาทิตย์ ตั้งแต่วันแรกวันผมเจอหน้าเธอ ได้สบตากับเธอครั้งแรกที่ภูเก็ต และคืนนี้มันคือโอกาสของผม เด็กน้อยเมษา...
****** to be continued
ไรท์แอบอยู่ใต้เตียงเขาแหละเจ้าค่ะ 555555
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 42
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
unknown
งั้นขอแอบด้วยคนนะคะ55555555
2023-06-23
0