Ep. 18
" แล้วทำไมพี่ต้องไปนอนกับเขาด้วยอ่ะ พี่พริ้ม~~ "
" ................. " ยังไม่จบ ฉันสารภาพความจริงกับน้องไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว แต่ยัยข้าวเม่ายังนั่งหน้าบึ้งพร้อมกับขยับปากบ่นฉันไม่หยุดสักที
" ไหนขอดูรูปได้มั้ย? ฉันรู้จักเขารึเปล่า? " ฉันที่กำลังเปิดค้างไว้ในแชทไลน์กับเขาอยู่พอดี ก็เลยเปิดเข้าไปที่หน้าโปรไฟล์ของเขาเพื่อโชว์รูปให้น้องดู
" อืมมม ฉันไม่รู้จักเขาหรอก แต่ว่า ก็..หล่อดีนะ เขาจะดีกับพี่จริงๆใช่มั้ยอ่ะ ฉันจะเป็นห่วงนะ "
" ก็ต้องรอดูต่อไป "
" ถ้าเขาทำให้พี่พริ้มเสียใจนะ! เห็นดีกันแน่!! " ฉันพลักหัวน้องเบาๆเพราะหมั่นไส้กับท่าทางและหน้าตาจริงจังของมันเมื่อกี๊ก่อนจะเอื้อมมือไปโอบไหล่น้องแล้วโยกซ้ายโยกขวาไปมา
LINE
กองทัพ: ' พริ้ม...ขอโทษพี่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน ' ไปไหนของเขาถึงกลับบ้านเอาป่านนี้
พริ้มเพรา: ' ไปไหนมาอ่ะ? '
กองทัพ: ' คุยงานครับ '
' วิดีโอคอลได้ป่าว? '
พริ้มเพรา: ' จะนอนแล้วค่ะ ' เปล่าหรอก..แต่เพราะฉันยังไม่พร้อมที่จะโทร.คุยกับเขาต่อหน้าน้องต่างหาก
" แล้วทำไมแกถึงไม่กลับห้องไปนอนซักทีล่ะเนี่ย? "
" ไม่เอาอ่ะ คืนนี้ฉันจะนอนกับพี่ ทำไม..พี่จะคุยกับผู้ชายหรอ "
" จะได้ปิดไฟนอน! ง่วงแล้วเนี่ย "
เช้าวันต่อมา
กองทัพ ||Part||
" ขอบคุณนะคะเฮีย " แก้มใสพูดขึ้นมาหลังจากที่รัดเข็มขัดเรียบร้อย ผมมารับเธอเช้านี้เพราะมีงานเข้ามากะทันหัน นางแบบคนเดิมที่รับงานไว้เกิดอุบัติเหตุฉุกเฉินนิดหน่อยมาทำงานไม่ได้ งานเลยตกมาถึงแก้มใสแทน และผมนี่แหละที่เป็นช่างภาพเลยเสนอชื่อแก้มใสให้ทีมงานไป เป็นงานถ่ายแบบชุดนอนอ่ะ
" อืม ไม่เป็นไร "
" เฮียเป็นอะไรคะ? ไม่สบายหรือเปล่า.. ดูหน้าตาไม่ค่อยสดชื่นเลย " แก้มใสถามแล้วเอื้อมมือจะมาแตะลงที่แก้มผม แต่ผมรีบเอียงหน้าหลบแล้วหันไปขมวดคิ้วใส่
" ฉันนอนดึกไปหน่อย ก็เลยเพลียๆ " ผมนอนดึกเพราะนั่งทบทวนงานอยู่เมื่อคืน แถมตื่นไม่ทันไปส่งพริ้มทำงานด้วยวันนี้
สตูดิโอ
" สวัสดีค่ะเฮียกองทัพ อุ้ยย น้องแก้มใสก็มาด้วยกันหรอคะ? "
" สวัสดีค่ะพี่คิตตี้ พอดีเมื่อเช้าเฮียเขาไป... "
" ผมเจอน้องเค้ายืนโบกแท็กซี่อยู่ เห็นว่าจะมาที่เดียวกันอยู่แล้วเลยแวะรับมาด้วย "
" อ๋อค่ะ เอ้า...พวกเราเฮียมาแล้ว เตรียมพร้อมกันแล้วยัง? พานางแบบไปแต่งหน้าเปลี่ยนชุด แล้วก็ช่วยกันเช็คฉาก แสง อุปกรณ์อะไรให้เรียบร้อยอีกทีด้วย ไป " ทุกคนแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของแต่ละคน ผมก็เตรียมตั้งกล้องคู่ใจของผมเอง เช็คไฟปรับแสงให้เรียบร้อย เมื่อนางแบบพร้อมทุกอย่างพร้อมก็เริ่มถ่ายงานกันทันที
" เอียงซ้ายหน่อย อีกนิดนึง ดี! "
แช๊ะ แช๊ะ แช๊ะ!!
เพราะชุดนอนที่ถ่ายเป็นแบบซีทรูเซ็กซี่ มันเลยต้องมีการบิดเนื้อบิดตัว โชว์ทรวดทรงองเอวกันหน่อยซึ่งแก้มใสก็ทำมันออกมาได้ดี
" อินเนอร์โคตรได้เลยเนอะพี่ ไม่รู้อันนี้น้องเขาอ่อยจริงหรือว่าแสดง "
" จิกกล้องส่งสายตา บิดโชว์เนินนมขนาดนี้ ถ้าผมเป็นตากล้องคงมีหลงบ้างแหละ "
" เออจริง ไม่รู้จะโฟกัสตรงไหนก่อนดี ท่าโพส ชุดนอน หรือนม ฮ่ะๆๆๆ " ผมไม่ได้ตั้งใจฟังที่พวกทีมงานคุยกันหรอก แต่มาคุยกันอยู่ข้างหลังผมขนาดนี้มันก็ต้องได้ยินอยู่แล้ว หลายคนอาจสงสัยว่าเป็นตากล้องไม่เคลิ้มบ้างหรอกับการถ่ายงานพวกนี้ บอกตรงๆว่ามันก็มีบ้าง...ผมก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง แต่มันก็เห็นมาเยอะแล้ว ผมไม่ได้ทำถ่ายให้แก้มใสแค่คนเดียวนะ สาวไทย เกาหลี ฝรั่ง พวกดาราเซเล็บ ถ่ายแบบชุดว่ายน้ำโชว์วาบหวิวกันออกจะบ่อย แต่สุดท้ายแล้วมันก็แค่งาน ถ้าพวกเธอทั้งหลายไม่เต๊าะผมก่อน ผมก็ไม่เคยต่อนอกงานหรอก อันนี้ผมกำลังพูดถึงอดีตนะ เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว..น้องพริ้มของผมโหดเกิน เห็นข่าวผมกับนางแบบคนนั้นแค่ครั้งเดียวแม่งยังบล็อกไลน์ผมเลย
" อยากให้เติมหน้านางแบบเพิ่มมั้ยคะเฮีย? "
" ไม่ต้องหรอก ถ่ายแบบชุดนอน..หน้าไม่ต้องเข้มมากก็ได้ " ผมหันไปตอบคุณคิตตี้แล้วลงมือถ่ายต่อเมื่อนางแบบเปลี่ยนชุดมา ก็ชุดนอนเหมือนเดิมนั่นแหละ แต่แค่รอบนี้เป็นชุดสีดำบางๆและมองเห็นจีสตริงที่นางแบบใส่อยู่
" อื้อหื้อออออ ตายๆๆกูตายเลยชุดนี้ ขอตัวไปห้องน้ำก่อน " ทีมงานผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นแล้วสะบัดข้อมือไปมาแรงๆ หึ!
หลายชั่วโมงต่อมา
" เชิญเลยครับคนสวย " ผมมายืนรอพริ้มอยู่หน้าบริษัทสักพักแล้ว พอเห็นเธอเดินออกมาก็เปิดประตูรอให้เธอเข้าไปนั่งข้างใน
" วันนี้กระโปรงสั้นไปมั้ยวะพริ้ม? " ผมเดินมานั่งที่คนขับหลังจากที่ปิดประตูรถให้เธอเรียบร้อย สายตาก็ไปปะทะเข้ากับกระโปรงที่เธอใส่วันนี้ แม่งสั้นไปจริงอ่ะ
" มันไม่ได้สั้นขนาดนั้น ก็ตัวที่พริ้มใส่บ่อยๆนั่นแหละ แต่เวลาก้าวขึ้นรถเมื่อกี๊มันร่นขึ้นมาแค่นั้นเอง"
" ใช่หรอวะ? " ผมยื่นมือไปจับๆดึงๆชายกระโปรงของเธอเพราะสงสัย แต่ก็โดนเธอปัดมือออกก่อนจะเอากระเป๋าสะพายของเธอมาวางทับกระโปรงไว้แล้วหันมามองผมแบบเคืองๆ
" อื้อออ~~ นี่!! " ผมอดหมั่นเขี้ยวไม่ไหวเลยยื่นมือไปบิดจมูกเธอเบาๆ
" เห็นบ่อยแล้วว่ะหน้าเหวี่ยงๆ อยากเห็นหน้าเสียวๆบ้าง "
เพี๊ยะ!!!!!
ร้านอาหาร
" โอยยย..แม่งเจ็บยังไม่หายเลยอ่ะพริ้ม~ ปากพี่แตกป่าวว่ะเนี่ย?! " ผมจับปากตัวเองดูอีกที แม่งตบมาได้ มือก็หนัก รู้สึกเหมือนปากเจ่อๆด้วยว่ะ มันชาๆอ่ะ
" สมน้ำหน้า! อยากพูดจาไม่เข้าหูเองทำไม "
" หันมาดูให้พี่ก่อนดิ เลือดออกป่าวว่ะเนี่ย! " พริ้มแม่งสะบัดผมใส่แล้วเดินหนีเข้าไปในร้าน ผมก็เดินตามตูดเธอไป
" นี่กะจะปลิดชีพกระเป๋าตังค์พี่รึเปล่าเนี่ย สั่งขนาดนี้... " แค่ผมบอกว่าจะเลี้ยงข้าว แล้วดูอาหารแต่ละอย่างที่เธอสั่ง จานเกือบพัน หลายอย่างซะด้วย กินแค่สองคนแต่เธอสั่งเหมือนมากินกันเป็นครอบครัว
" ถ้าจะเลี้ยงแล้วมาบ่นแบบนี้ คราวหลังก็ไม่ต้องเสนอสิคะ " แล้วดูทำหน้าเวลาพูด แม่งอยากจับตอกแรงๆสักที หมั่นไส้! หึ ทำไมผมต้องหลงเธอขนาดนี้ด้วยวะ ในสายตาผมเธอจะทำอะไรก็น่ามองไปหมด
" ยิ้มอะไร? "
" ก็...ยิ้มดีใจที่ได้เปย์แฟนไง "
" ใครแฟนพี่คะ? "
" อ้อ.. พูดผิด ดีใจที่ได้เปย์เมีย "
" หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ! "
" เอ้า! พริ้มถามมาพี่ก็ตอบไง ไรว้า~ " เธอกระซิบเสียงหนักๆและทำหน้าดุใส่ ที่ผมพูดแบบนั้น ผมเหมือนโรคจิตเลยว่ะ ทำไมต้องชอบที่เธอทำหน้าเหวี่ยงใส่ด้วยว่ะ
" วันนี้ถ่ายงานอะไรคะ? " เธอเงยหน้าขึ้นมาจากหน้าจอโทรศัพท์แล้วถาม
" ชุดนอนแบบ..ซีทรูจีสตริง "
" ชอบมั้ยล่ะคะ? "
" ชอบพริ้มมากกว่า " เขินรึเปล่าวะ หน้านิ่งๆยกน้ำขึ้นมาจิบแต่ไม่พูดอะไรแบบนั้น กำลังเขินชัวร์
End...
พริ้มเพรา ||Part||
" กินให้หมดนะ สั่งมาเยอะขนาดนี้...ไม่กลัวพี่จนบ้างหรอ? " เขามองหน้าฉันยิ้มๆแล้วพูดขึ้นมาเมื่อฉันหยิบช้อนและซ้อมเตรียมพร้อมที่จะกิน
" ผู้ชายที่มีตังค์เปย์สาวๆเยอะอย่างพี่ กลัวจนด้วยหรอ? " ก็จริงนี่ เขาน่ะใจป๋าจะใจตาย เดี๋ยวเลี้ยงเพื่อนเดี๋ยวเลี้ยงสาว ควักกระเป๋าแบบไม่คิดอย่างเขาคงไม่กลัวจนหรอก รึเปล่า? หรือกลัว? แต่ฉันก็ตั้งใจจะช่วยเขาจ่ายอยู่แล้ว ฉันยอมรับว่าสั่งมาเยอะอย่างที่เขาว่าจริงนั่นแหละ ก็คนมันกำลังหิวนี่นา ที่จริงอาหารพวกนี้ถ้าขายตามร้านเล็กๆหรือร้านอาหารตามสั่งข้างทางน่ะ ราคามันก็ไม่ได้ขนาดนี้หรอก แต่ดูร้านที่เขาพามาสิ แค่เดินมานั่งที่เก้าอี้ก็มีคนตามมาคลี่ผ้าคลุมตักให้เรียบร้อย ....ก็เขาอีกนั่นแหละที่เป็นคนเลือกร้านเอง
" พะ..พริ้มว่าไงนะ? " เขาถามเสียงตะกุกตะกักออกมา
" หรือไม่จริง? แต่ก่อนพี่เป็นแบบนั้นไม่ใช่หรอ " เขาเคยเล่าให้ฉันฟังบ่อยๆเมื่อตอนยังคุยกันตั้งแต่ครั้งนั้น จากที่ฉันได้สัมผัสแล้วผู้ชายแบบเขาน่ะถึงจะปากร้ายแต่เห็นอย่างนั้นก็เป็นคนที่ปฏิเสธคนอื่นไม่ค่อยเก่งแถมยังขี้สงสารด้วย เห็นว่าเขาเงียบไปฉันเลยยิ้มให้แล้วตักไก่ผัดเม็ดมะม่วงไปวางบนจานเขา
เริ่มอิ่มแล้วหล่ะจากที่นั่งกินมาเกือบครึ่งชั่วโมงเลยเรียกพนักงานขอห่ออาหารที่เหลือใส่กล่องกลับบ้านไปเลย ก็มันน่าเสียดายนี่ จานละตั้งหลายร้อย
" เฮ้ยยย พริ้มไม่ต้อง " เขาคว้ามือฉันที่ยื่นบัตรออกไปให้พนักงาน
" ก็ช่วยกันออกไงคะ "
" ไม่ๆๆ เก็บของพริ้มไปเลย พี่จ่ายเอง " เขายึดบัตรของฉันไปถือไว้ แล้วยื่นบัตรเขาให้พนักงาน รูดเสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยยื่นบัตรที่ยึดไว้คืนให้ฉัน
" ขอบคุณนะคะ "
" หืมมม ขอบคุณเรื่องอะไร? "
" ก็เรื่อง... "
" พี่แค่พูดเล่นเฉยๆ ต่อให้พริ้มจะสั่งทั้งร้านพี่ก็จะเป็นคนจ่ายเอง แล้วต่อไปห้ามทำแบบนี้อีกรู้มั้ย? " เขาพูดแล้วเอื้อมมาโอบไหล่ฉันไว้ก่อนจะพากันเดินไปที่รถ
บนรถ
" เปิดวิทยุได้มั้ยคะ? " ฉันเอ่ยขอเขาเพราะมีรายการที่อยากฟังออกอากาศทุกวันพุธเวลานี้
" เอาดิ "
กึกกกก~~
'เอาล่ะครับทุกคน เรามาดูสายต่อไปกันเลยดีกว่า'
'เมื่อกี๊ฮาท้องแข็งกันไปแล้วเนอะ ต่อไปค่ะสายนี้เหวี่ยงอารมณ์สุด เรามาฟังสายนี้จากคุณเตยหอมค่ะ'
'สวัสดีค่ะ'
'สวัสดีค่ะคุณเตยหอมวันนี้มีเรื่องอะไรจะมาเล่าหรือมาระบายให้เราฟังคะ' เสียงพิธีกรทักทายกับเจ้าของสายที่โทร.เข้ามา ฉันก็นั่งฟังไปเพลินๆ ส่วนเขาก็ทำหน้าที่ขับรถต่อไป
'คือ...วันนี้เตยจับได้ว่าสามีนอกใจค่ะ เขามีผู้หญิงคนอื่น มีมานานแล้ว แต่ที่จับได้เพราะเห็นเขาแอบไลน์หากัน'
'ก็คือจับได้เพราะแอบเห็นไลน์ที่เขาคุยกันถูกมั้ยคะ?'
'ใช่ค่ะ เหมือนเขาคุยกันมานานแล้ว และผู้หญิงคนนั้นยังเรียนอยู่ เขาชอบไลน์มาอ้อนสามีเรา ขอนั่น ขอนี่สามีเราก็ให้หมด'
" ฟังอะไรวะพริ้ม? ไม่เห็นน่าฟังตรงไหน " เขาพูดแล้วก็เปลี่ยนไปคลื่นใหม่ ฉันก็รีบแย่งเขาเปลี่ยนกลับมาที่เดิมทันที
" ขอพริ้มฟังก่อน "
'หลังจากแอบไปเห็นแชทที่เขาคุยกันแล้วเนี่ย คุณเตยหอมได้มีการพูดคุยหรือถามคุณสามีบ้างมั้ยคะ?'
'ก็ถามค่ะ เขาบอกว่าเป็นหลานเพื่อน ชีวิตเธอน่าสงสาร เขาเอ็นดูก็เลยช่วยดูแลเรื่องค่าเทอมค่าใช่จ่ายต่างๆให้ แต่เราก็รู้อยู่แล้วแหละว่าเขาโกหก เพราะจากแชทที่เขาคุยกันมันไม่เหมือนแค่การที่เพื่อนมนุษย์ช่วยเหลือกัน แต่มันมีอะไรที่มากกว่านั้นอ่ะค่ะ'
" พี่กองทัพ!! ขอพริ้มฟังก่อน พริ้มอยากฟัง " เขาเปลี่ยนคลื่นฉันก็เปลี่ยนกับไปที่เดิมอีกที อะไรของเขากัน! ไม่อยากฟังก็ไม่ต้องฟังสิ!
" พี่อยากฟังเพลง ไม่ได้อยากฟังเรื่องของคนอื่น พริ้มก็เหมือนกันจะไปเอาเรื่องคนอื่นมารกหัวทำไมว่ะ คนที่โทรมาก็แม่ง! เอาเรื่องครอบครัวตัวเองมาป่าวประกาศทำไม! " ผู้ชายอย่างเขาคงไม่เข้าใจหรอก ที่พวกเขาโทร.ไปเพราะเพื่อต้องการระบายความอัดอั้นหรือว่าอยากได้คำปรึกษาต่างหาก
'ค่ะ...สำหรับพี่นะคะ อยากจะบอกว่า...คุณเตยหอมฟังนะคะ การที่เราเจอผู้ชายไม่ดีเนี่ย ไม่ใช่เพราะความโง่ของเราแต่มันเพราะความผิดพลาดต่างหาก แต่ถ้าวันหนึ่ง วันไหนที่เราตาสว่างได้เห็นความเลวร้อยแปดของเขาแล้ว แต่ยังยอมให้ชีวิตตัวเองจมปลักอยู่กับเขาต่อไปเนี่ย มันก็คือควายดีดีนี่เองค่ะ'
" ใช่เลย!! ถ้าอยู่ต่อก็คือควายนั่นเอง!! " ฉันเห็นด้วยกับคุณพี่ดีเจค่ะ
ปึกกกกก!!!!
" พี่จะปิดทำไม?! ยังฟังไม่ทันจบเลย! "
" กับผู้ชายบางคนเขาอาจจะทำไปเพราะมีเหตุผลจริงๆก็ได้ " เขากดปิดแล้วพูดขึ้นมา
" แล้วมันเหตุผลอะไรล่ะ ทำไมไม่พูดมา! แค่พูดออกมาก็จบ! "
" อะไรๆ ไม่หัวร้อนดิพริ้ม พี่...หมายถึงคนอื่นไง "
" ................ "
" .....ไม่ใช่พี่ "
********* to be continued
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 41
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
Plöy Zx
สม~
2022-08-03
0