กลับมารักครั้งนี้....ไม่มีพลาด Don't leave me Ep.5

Ep. 5

กองทัพ ||Part||

หน้าห้องน้ำ

พริ้มเพราลุกมาเข้าห้องน้ำหลังจากที่นั่งจ้องหน้ากับผมอยู่นานหลายนาที เมื่อเห็นเธอเดินออกมาผมก็เว้นระยะเวลาสักพักแล้วเดิมตามเธอออกมาทีหลังเพื่อไม่ให้เป็นที่สงสัยของเพื่อนในกลุ่ม ไอ้ผมมันไม่ได้ใส่ใจหรอกครับเรื่องพวกนั้น แต่ถ้าคนอื่นรู้เรื่องคนที่จะเป็นจะตายขึ้นมา คือคนที่อยู่ในห้องน้ำนั่นต่างหาก จะอะไรนักหนาก็ไม่รู้

ผมค่อนข้างจะรู้ดีถึงเหตุผลที่เธอเป็นแบบนี้ แต่แล้วทำไมอ่ะ ยังไงเธอก็ใจอ่อนให้ผมอยู่แล้ว เมื่อก่อนก็ดูแข็งๆแบบนี้ แต่พอผมพูดดีๆหวานๆหน่อยเธอก็ใจอ่อนยอมให้จีบแล้ว

กึก กึก กึก กึก

เสียงรองเท้าส้นสูงเดินกระทบกับพื้นค่อยๆดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ผมรีบเบี่ยงตัวหลบแนบกับผนังเมื่อร่างบางของเธอเดินพ้นประตูออกมา แล้วผมก็รีบเดินตามไปคว้าแขนเธอเอาไว้

หมับ!!!

" ว้ายยย ปล่อยนะ! ปล่อยเดี๋ยวนี้! "

" คุยกันก่อนดิพริ้ม... "

" ฉันไม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับคุณ ฉันไม่อยากเสียเวลาไร้สาระเหมือนแต่ก่อน ได้ยินมั้ย?! เพราะงั้นปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!! "  แม่งผิดคาด! เธอไม่ยอมฟัง เมื่อก่อนเธอเคยอ่อนกว่านี้แต่เดี๋ยวนี้แม่งโคตรแข็ง ไม่ยอมฟังห่าอะไรเลย โอเค..เมื่อไม่ยอมคุยดีๆก็ไม่ต้องคุยก็ได้ ผมกระชากแขนเล็กให้เดินตามมาที่มุมอับๆมืดๆของร้าน ในที่ลับตาคน

" อร้ายยย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ปล่อย! ปล่อย! ปล่อย!! ได้ยินมั้ยย!! "  แรงมีอยู่แค่นี้ก็ยังจะพยายสะบัดอยู่อีก ชอบอวดเก่ง..

" ไง ทำไมเงียบอ่ะ? "  ผมจับเธอตรึงไว้กับผนังก่อนจะก้มหน้าคุยกับคนตัวเล็กที่เอาแต่ปิดปากเงียบจากที่ร้องโวยวายอยู่เมื่อกี๊ แล้วก็ยังจะหน้าตื่นๆปนกังวลนั่นอีก ผมเลยก้มหน้าเข้าไปใกล้มากขึ้นเพื่อจ้องตากับเธอ

" เครียดอะไร? กลัวว่าพี่จะจับพริ้มปล้ำในร้านอาหารหรือไง? "  ผมยังตรึงข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้เหนือหัวด้วยมือเดียวของผมไว้แน่น ผู้หญิงตัวเล็กๆแบบนี้ถ้าผมจะทำจริงๆมันไม่ยากเกินกำลังผมหรอก แค่ปลดกระดุมกางเกงก็เอาได้แล้ว

" ....ถ้าพี่จะทำอ่ะ มันง่ายกว่าปลอกกล้วยเข้าปากอีกพริ้ม "

" ก็ลองดูสิ!! ถ้าคิดว่ามันง่าย เพราะฉันไม่ยอมแน่! "

" ปากดีไปก็เท่านั้น พี่ไม่ชอบมีเซ็กส์แบบที่คู่นอนไม่เต็มใจ พี่มีเรื่องจะถามแค่อยากคุยอยากเคลียร์ ทำไมถึงบล็อกไลน์พี่แล้วเลิกติดตามในไอจี ทำไม? "

" เหอะ! คุณควรถามตัวเองนะ ว่ามันเพราะอะไร "

" .................... " เหอะ คุณ คุณ คุณ ได้ยินแล้วผมแม่งโคตรคันหู!

" ในเมื่อคุณก็ไม่ได้คิดจะจริงจังอยู่แล้ว และคุณเป็นคนที่หายไปก่อน เพราะงั้นตัวคุณเองน่าจะรู้คำตอบดีที่สุดไม่ใช่หรอคะว่ามันเพราะอะไร? "  ผมมองหน้าเธอนิ่งๆ ตากลมโตเริ่มจะแดงขึ้นเหมือนคนจะร้องไห้แต่พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้หรืออาจจะแดงเพราะโกรธวะ

สองปีก่อน

" ไอ้สิงห์ เพื่อนเมียมึงคนนั้นชื่ออะไรวะ? ที่มาในงานมึงเมื่อวานอ่ะ "

" แล้วคนไหนล่ะไอ้ห่า มึงพูดเหมือนเมียกูมีเพื่อนคนเดียว "

" คนนั้นไงที่ตาโตๆ ตัวเล็กๆ แล้วก็มีไฝตรงเนี๊ยๆ "  ผมอธิบายแล้วชี้นิ้วที่มุมปากตัวเองให้มันดู งานแต่งไอ้สิงห์กัยเมียมันเพิ่งจะผ่านมาเมื่อวาน และผมก็มาหามันที่คาสิโนวันนี้ ติดใจตั้งแต่เมื่อวานตอนถ่ายรูปรวมในงานแล้วผู้หญิงคนนี้ ตาโตแบบดุๆ มันน่าเร้าใจดี ผมอยากรู้จักเธอ

" อ๋อ น้องคนนั้นหรอ ชื่อพริ้มเพรา ทำไม...มึงสนใจ? "  ผมไม่ได้ตอบแต่ยิ้มมุมปากกลับไปให้มันแทน

" แต่กูบอกไว้ก่อน เล่นๆไม่ได้นะเว้ย เมียกูเป็นคนรักเพื่อนรักฝูง เกิดมึงทำเธอช้ำใจขึ้นมา เมียกูรู้เข้าเดี๋ยวเรื่องก็มาถึงกูอีก คราวนี้แหละ ปัญหาใหญ่ระดับครอบครัวแน่ ถ้ามึงแค่อยากเล่นสนุกๆ มึงไปหาซื้อเอาเหมือนเดิมดีกว่า "

" กูสนใจ อยากรู้จัก! แล้วกูจะรับผิดชอบเองมึงไม่ต้องกลัว มีอะไรที่กูสามารถติดต่อเธอได้บ้าง มึงเอามาดิ๊.. "  หลังจากวันนั้นผมก็ได้อินสตาแกรมของเธอมา เข้าไปกดไลค์ให้บ่อยๆ คอมเม้นท์บ้างพอให้มีตัวตนในสายตา ค่อยๆหยอดไปวันละนิด สุดท้ายก็ได้ไลน์เธอมา แต่กว่าจะให้มาแม่ง! ตามเทียวไล้เทียวขื่อในไอจีอยู่เป็นเดือน จีบยากชิบหาย แต่ต่อให้ยากแค่ไหน ผมก็ได้เป็นคนที่บอกฝันดีเธอก่อนนอนทุกคืนอยู่ดีว่ะ คุยกันอยู่หลายเดือนแต่ช่วงนั้นผมอยู่เกาหลีพอดี งานแม่งก็กำลังขึ้น แล้วแถมยุ่งๆด้วย แค่ทำงานก็เหนื่อยแล้วพอแรงกายมันหมดอารมณ์ที่จะหยอดจะคุยมันก็หดหายไปด้วย ไม่ใช่แค่กับพริ้มเพรา แต่ช่วงนั้นผมแทบไม่ได้ติดต่อกับผู้หญิงคนไหน นอกจากแม่ที่คอยโทรมาหาเดือนละสอง สามครั้ง

ถึงช่วงนั้นผมจะรู้สึกเหนื่อยก็จริงและอาจจะมีเบื่อบ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอยากให้เธอหายไปไหนนี่หว่า แล้วพอมารอบนี้ดูเหมือนว่าเธอจะเข้าถึงยากขึ้นแถมยังทำตัวเหมือนประชดประชันใส่ผมตลอดเวลานี่อีกด้วย

" จะปล่อยฉันได้แล้วยังคะ? "

" แล้วถ้าพี่ไม่ปล่อย..... "  ถึงเธอจะตอบนิ่งๆกลับมาแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมสะท้านหรอก

" ฉันก็จะตะโกนให้คนช่...อื้อออออ "

ปั่ก ปั่ก ปั่ก!!

เธอดิ้นพล่าน ข้อมือที่ผมรวบเอาไว้ก็พยายามสะบัดเมื่อผมประกบปากจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มนั้น แต่จะสะบัดให้ตายมันก็ไม่มีทางหลุดหรอก

กึกกกกก~

มีแอบกัดลิ้นผมซะด้วย แสบนักนะชอบแนวนี้ก็ไม่บอก ผมกดจูบลงหนักขึ้นกว่าเดิม แล้วดูดดึงลิ้นนุ่มของเธอแรงๆ และใช้ฟันบดขบเรียวปากอิ่มเบาๆ เบาสำหรับผมนะแต่ไม่รู้ว่าสำหรับเธอมันระดับไหน เมื่อกี๊เห็นมีแอบสะดุ้งด้วย

" โว้ววววววว แอม ซอรี่ โบรวว "

End...

พริ้มเพรา ||Part||

พลั่กกกกก!!!

ฉันใช้กำลังทั้งหมดที่มีผลักเขาออกเต็มแรงเมื่อได้ยินเสียงนั้นดังมาจากด้านหลังของเขา คนที่เดินเข้ามาคือผู้ชายที่ชื่อออสติน ฉันเหลือบมองคนตรงหน้านิดหน่อยก่อนที่จะเห็นว่าเขาถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ

" ยังไงกันเนี่ยโรม ยูอย่าบอกนะ...ว่า ผู้หญิงคนนี้คือ.... "

" ไม่ใช่นะคะคุณออสติน กรุณาอย่าเข้าใจผิดค่ะ ฉันกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน "  อยู่ที่นี่เขาใช้ชื่อโรมงั้นหรอ? แต่สำหรับต่างชาติถ้าจะให้เรียกกองทัพก็คงจะดูแปลกๆจริงๆนั่นแหละ

" แต่ทำไมถึง.... "  คุณออสตินยังจ้องมาที่เราสองคนสลับกันไปมาอย่างไม่หายสงสัยสักที

" อะ..เอ่อ เมื่อกี๊มันคืออุบัติเหตุน่ะค่ะ ฉันขอตัวก่อนนะคะ "  ฉันอธิบายแล้วก็รีบเดินหนีออกมาทันทีโดยที่ไม่ได้สนใจว่าคุณออสตินจะเชื่อที่ฉันพูดรึเปล่า หรือว่าจะคิดยังไง แล้วก็ไม่ได้สนใจด้วยว่าผู้ชายคนนั้นจะมีสีหน้าท่าทางยังไง

ตัวเองเป็นคนหายไปก่อนเองแท้ๆ ยังจะมาถามเอาเหตุผลพันแปดกับฉันอยู่ได้ อย่าคิดว่าฉันจะอยู่ไทยแล้วไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรนะ ข่าวก็ออกอยู่หลายต่อหลายเพจว่าผู้กำกับหนุ่มกำลังคั่วอยู่กับนางแบบอินเตอร์สุดฮอตน่ะ และมันคือช่วงที่อยู่ๆเขาก็หายไปโดยไม่บอกไม่กล่าว ไลน์ไม่ตอบ ไอจีไม่เม้นท์ ไม่มีอะไรทั้งสิ้น ฉันคิดว่าเขายุ่งแต่เผอิญเห็นข่าวนั้นพอดี ทำให้ฉันได้รู้เหตุผลของเขาแล้วทำไมฉันต้องหลอกความรู้สึกตัวเองเพื่อเขาด้วยล่ะ หลอกตัวเองเพื่อรอเขาต่อไปทั้งที่ก็รู้ดีอยู่แล้วงั้นหรอ ไม่อ่ะ! ในเมื่อทุกอย่างมันชัดเจนแล้วว่าเขาต้องการหยุด ฉันก็แค่จบทุกอย่างให้มันชัดเจนมากขึ้นอีกด้วยการบล็อกเขาทุกช่องทางก็แค่นั้นเอง ในเมื่อคนไม่ได้คุยกันแล้วจะเก็บไว้ทำไม ถูกมั้ย..

" ท้องเสียหรอมึง? ไปเข้าห้องน้ำนานจัง "

" เปล่า...ท้องไม่ได้เสีย แต่มีของเสียมันเกลื่อนเต็มหน้าห้องน้ำเลยอ่ะ กูเลยออกมาลำบาก " เมื่อฉันกลับมานั่งยัยเมษาก็กระซิบถามทันที แล้วฉันก็ตอบมันกลับไปพร้อมๆกับใช้หางตามองเขาที่กำลังหย่อนตัวนั่งลงพอดี

" อะไรของมึงวะ? พูดอะไรก็ไม่รู้.... เอ้า กินเยอะๆ "

" ................ "

        ********** to be continued

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***