Ep. 12
" กูกำลังคิดว่า คุณสิงห์เขากำลังทำงานบางอย่างที่ไม่ดีรึเปล่า? และเขาก็มีศัตรูที่คอยจะเล่นงานอยู่ตลอดเวลา แค่เขาปกปิดไม่ให้มึงรู้ "
" .............. "
" กูไม่ได้ตั้งใจจะใส่ร้ายหรือทำให้มึงรู้สึกระแวงคุณสิงห์นะ เขาก็ดูเป็นผู้ชายที่รักครอบครัว เป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่น่ารักของลูก แต่....กูแค่คิดว่าเขายังไม่ได้บอกความจริงกับมึงทั้งหมด รึเปล่า? "
" .............. "
" มึงจำวันนั้นได้มั้ย มันนานมาแล้ว มึงอาจจะจำไม่ได้แล้วก็ได้ แต่วันนั้นเป็นวันที่กูจดจำไม่มีวันลืม " ฉันพูดพร้อมเสียงที่เริ่มสั่น หันไปมองเรนนี่ก็เห็นว่ามันวางสิ่งที่ทำอยู่ตรงหน้าลงแล้วกำลังสบมองมาที่ฉันอย่างตั้งใจฟัง
" วันนั้น..ในห้างที่เรานัดเจอกัน แต่มึงบอกว่ากูไม่ได้ไป ที่จริงแล้ว วันนั้นกูอยู่ที่ห้างแล้ว จริงๆนะ แต่... " ฉันหยุดเล่าแล้วพยายามกลั้นน้ำตาที่มันกำลังจะไหลลงมา พูดถึงเหตุการณ์แย่ๆที่ฉันเจอในวันนั้นก็รู้สึกเหมือนว่ามันยิ่งตอกย้ำโชคชะตาของฉันในวันนี้
" แต่อะไร..ลมหนาว "
" วันนั้น หลังจากที่กูเข้าห้องน้ำเสร็จ กำลังจะเดินกลับไปเอาของที่รถ อยู่ๆก็มีผู้ชายท่าท่างน่ากลัวกลุ่มหนึ่งมาจับตัวกูไว้ ฮึก~ "
" .............. "
" ตอนนั้นกูตกใจ กลัว แล้วก็สับสนมาก วันนั้นเป็นวันที่กูถูกรังแกจากผู้ชายคนหนึ่ง เขา...ฮึก ย่ำยีทำป่าเถื่อนกับร่างกายของกู แต่กูได้ยินเขาเรียกชื่อคุณสิงห์ด้วยนะเรนนี่! ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ค่อยชอบคุณสิงห์สักเท่าไหร่ และกูคิดว่าเขาอาจจะเข้าใจอะไรบางอย่างผิด คิดว่ากูเป็นมึง อะไรแบบนี้อ่ะ " ทุกอย่างเงียบไปหลังจากนั้น ฉันหันไปมองก็เห็นว่ายัยเรนนี่เบ้หน้าคล้ายจะร้องไห้อยู่รอมร่อ จนในที่สุด...
" ฮึกกก ลมหนาว..ขอโทษ กูขอโทษ~ "
" มึงร้องไห้ทำไม? " ฉันตกใจที่อยู่ๆยัยเรนนี่ก็ร้องไห้น้ำตาไหลพราก แล้วก็เอาแต่พูดว่าขอโทษๆซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น พร้อมกับเดินตรงดิ่งเข้ามากอดฉันไว้
" ฮึกก จำได้ วันนั้นกูก็จำได้ เป็นมึงเองหรอ ที่เป็นผู้หญิงคนนั้น~ " ไปกันใหญ่แล้ว นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
" มึงพูดเรื่องอะไรเนี่ย " ฉันงงจนน้ำตาที่มันปริ่มๆอยู่ก่อนหน้านี้เหือดหายไปแล้ว แต่เป็นยัยเรนนี่ซะเองที่ร้องไห้จนน้ำตาเปียกปอนไปทั่วหน้าแก้ม มันสูดน้ำมูกเสียงดังฟืดๆ แล้วกุมมือฉันเอาไว้แน่น
" โอเค ลมหนาว..มึงฟังกูนะ "
" ..................... " ตอนนี้เหตุการณ์มันสลับสับเปลี่ยนกันไปแล้ว เป็นฉันที่นั่งฟังมันอย่างตั้งใจแทน
" เหตุการณ์วันนั้น เรื่องราวที่เกิดขึ้นทำให้คุณสิงห์เพิ่งจะมาบอกกูว่า เขาเป็นมาเฟีย... " เล่านานอยู่เป็นครึ่งค่อนชั่วโมง ยัยเรนนี่ทั้งอธิบายทั้งขอโทษขอโพยฉันยกใหญ่ มันบอกว่าเป็นเพราะมันฉันถึงต้องมาเดือดร้อน ต้องพบเจอกับสถานการณ์อย่างวันนั้น แต่ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่หรอก เรื่องนี้ ที่จริงไม่มันได้เกี่ยวอะไรกับเรนนี่เลย มันเป็นเพราะความโชคร้ายของฉันเองต่างหาก
มันมีเหตุผลด้วยหรอที่ผู้ชายทั้งสองคนที่เป็นมาเฟียไม่ชอบขี้หน้ากัน แล้วก็ทำให้เรื่องมันโยงมาถึงผู้หญิงที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ถ้าคุณมังกรคิดจะทำแบบนั้นตั้งแต่ทีแรกจริงๆ มันก็เป็นเรื่องที่ผิดศิลธรรมที่สุด เขาไร้ความเป็นมนุษย์มากว่าที่ฉันคิดซะอีก
" มึงไม่ต้องร้องเรนนี่ มึงไม่ได้ผิด "
" มึงไม่จำเป็นต้องไปฟังเขาอีกแล้วนะลมหนาว มึงอย่าเชื่อเขา กูไม่ได้เดือดร้อนอะไรเลย กูเชื่อว่าคุณสิงห์เขาต้องดูแลกูกัยลูกอย่างดี เขาไม่ปล่อยกูให้ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นแน่ ใช่! เรื่องนี้ต้องปรึกษาคุณสิงห์"
" เดี๋ยว!! เรนนี่! " ฉันรีบคว้าโทรศัพท์มันไว้ก่อนที่มันจะโทรหาคุณสิงห์ มันกำลังพูดเรื่องที่คุณมังกรขู่ฉันมาตลอดว่า ถ้าฉันไม่ทำตามใจหรือตามคำสั่งเขา เขาจะตามรังควานครอบครัวของเพื่อนฉัน ใช่อยู่ เมื่อก่อนฉันอาจทำทุกอย่างด้วยความฝืนใจ แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ความฝืนใจทั้งหมดนั้นหายไปเหลือแค่ความเต็มใจ ฉันเป็นผู้หญิงโง่ที่ยอมให้ผู้ชายร้ายกาจและไม่มีหัวใจคนหนึ่ง ยอมให้เขาทุกอย่าง จนวันนี้ฉันได้รับผลจากการกระทำนั้นแล้ว
" เขาเป็นพ่อของเด็กในท้อง "
" แล้วยังไง?! มึงรักเขารึไงล่ะ?! "
" ..................... "
" หรือว่า...มึงรักเขาไปแล้วอย่างงั้นหรอ ลมหนาว "
" ฮึกกก เรนนี่ หนึ่งปีเลยนะ! ตั้งหนึ่งปีที่เขาวนเวียนอยู่ในชีวิตกู กูรู้ว่ากูไม่ควร ฮึก~ กูก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ แต่.....มันทรมานมากเลยอ่ะมึง " ฉันร้องไห้อย่างเจ็บปวด มันทรมานจริงๆนะ กับคนที่เอาแต่ทำร้าย พูดจาร้ายๆใส่คุณตลอดเวลา คนที่ไม่ได้มีใจให้คุณเลยสักนิด คนที่คุณไม่ควรรัก แต่คุณดันรักเขาไปแล้ว คนที่คุณไม่ได้อยากรักแต่มันก็ห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้ นั่นแหละสิ่งที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้ มันโคตรทรมานเลย จริงๆนะ
" แล้วมึงจะทำยังไงต่อไป ที่นี้ "
พลั่กกก!!!!!
"ลมหนาว! มึงเป็นอะไรเนี่ย? เมื่อวานยังดีดีอยู่เลย"
" เออ เมื่อวานก็ยังดูแข็งแรงดีอยู่ เอ๊ะ!! หรือว่าที่จริงแล้วมึงไม่สบายตั้งแต่วันนั้น? "
" เอ้อใช่! วันนั้นไงที่มึงหน้ามืดอ่ะ ใช่ม้ะๆ? ไม่สบายแล้วทำไมมึงไม่บอกพวกกูวะ "
" แล้วนี่ตกลงมึงป่วยเป็นอะไร ทำไมถึงต้องส่งโรงบาลฯ เลยล่ะ? "
" เอ่อ คือกู.... " ฉันมองหน้ายัยเรนนี่ที่มันเองก็จ้องหน้าฉันอยู่เหมือนกัน ฉันไม่ได้อยากปิดบังพวกมันนะ แต่ฉันยังไม่พร้อมที่จะบอกวันนี้จริงๆ
" หมอบอกว่า พักผ่อนไม่เพียงพอแล้วก็ทานอาหารไม่ค่อยตรงเวลาน่ะ "
" กูว่าล่ะ มึงก็อย่าหักโหมนักดิว่ะ "
" นั่นดิ ทำงานเหมือนจะแต่งกับมันอ่ะ มึงอ่ะ! จริงจังเกิ๊น~ "
" แล้วนี่จะได้ออกจากโรงพยาบาลวันไหน หมอบอกยัง? "
" อีกประมาณสองสามวันแหละ รอดูอาการก่อน "
หลังจากที่ยัยพวกสองแสบมา เรนนี่ก็ขอตัวกลับบ้านไปก่อนเพราะมาอยู่เฝ้าฉันตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เป็นมันสองคนตอนนี้ที่มาอยู่เฝ้าแทน ก่อนเรนนี่จะกลับฉันส่งสายตาขอร้องย้ำมันอีกครั้งแล้วว่าให้เก็บเรื่องเป็นความลับก่อน ไม่รู้ว่ามันจะฟังฉันรึเปล่า
" มึงหยิบโทรศัพท์ให้หน่อยดิ " ฉันบอกยัยเมษาให้ช่วยหยิบโทรศัพท์ที่เสียบสายชาร์จไว้อยู่แถวๆโซฟาที่มันนั่งอยู่
" ก็ถึงว่า ไม่เห็นมึงตอบเม้นท์เลย ยังไม่เห็นรูปที่กูแท็กไปล่ะสิ "
" รูปอะไรอีกล่ะ? ที่ไปเที่ยวเมื้อวานอ่ะนะ? "
" อื้อ เพิ่งลงเมื้อวานตอนกลับมา "

ถูกใจ 3855 คน
April_333. @ลมหนาว333. @Sunn ก็ไม่ได้มากันแค่สองคนนะ แต่ทำไม อะไร ยังไง เมษางง
ความคิดเห็น 872
พริ้มเพรา_333. ฉันมาทำอะไรที่นี่55555
Sunn. แอบถ่ายนี่นา @April_333
ใจปลาซิว. ใครอ่ะ แฟนน้องลมหนาวหรอครับ ไม่นะ! พี่ไม่ยอม~ พี่ไม่ยอม~~
Miggy. ผู้ชายงานดีย์อ่ะ
Narak.maika. แฟนพี่ลมหนาวหรอคะ ><
Namtan08. น่ารักค่ะ
Peter_CC69. ผมชวดจนได้ อกหักมาเมื่อไหร่ สนใจพี่หน่อยนะคนสวย อ้าแขนรอเสมอ แอบส่งใจไปให้เป็นมินิ มินิฮาร์ท
Namtan08. @Peter_CC69 ไป ส่อง กระ จก
" อีเมษาลงรูปอะไรของมึงเนี่ย? "
" ฮ่าฮ่าๆๆๆ เห็นแล้วหรอ ดูๆไปก็น่ารักดีนะ "
" เออนั่นดิ ถ้าจิ้นจะจิ้นขึ้นมั้ย? "
" ไม่มีทาง ก็บอกว่าเป็นเพื่อนที่เคยร่วมงานกันไง แล้วอีกอย่างคุณซันเขาอาจจะมีแฟนอยู่แล้วก็ได้ เขาไม่ได้ชอบกู " มันสองคนยังยิ้มกรุ่มกริ่มส่งมาไม่หยุด
อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะรูปนี้ที่คุณมังกรเอาแต่ถามอยู่เมื่อวาน แต่ตอนนั้นฉันยังไม่ได้เห็นรูปหนิ ก็เลยไม่รู้ว่าเขาพูดถึงเรื่องอะไร เฮ้ออออ เดือดร้อนฉันจนได้ ยัยเพื่อนตัวแสบ แต่พอคิดถึงเรื่องเมื่อวานก็นึกสงสารลูกขึ้นมาอีกแล้ว ฉันยกมือขึ้นลูบหน้าท้องเบาๆเหมือนเป็นการขอโทษแล้วก็ทักทาย สองแสบตัวน้อยที่อยู่ข้างใน ไม่รู้ว่าพ่อเขาจะอยากรับรู้รึเปล่า หรือถ้ารู้แล้วเขาจะรักแล้วอยากเก็บพวกหนูไว้รึเปล่า แต่ถ้าเขารู้แล้วให้เราเอาลูกออก!! ไม่! ไม่เด็ดขาด! ' ลูกไม่ต้องห่วงนะ แม่จะไม่มีวันทำอย่างนั้นแน่นอน '
" คุณจะไม่มีวันรู้เรื่องนี้แน่คุณมังกร "
" มึงพูดอะไรนะ? กูได้ยินไม่ถนัด จะเอาอะไรรึเปล่า? "
" เปล่า.. แค่รู้สึกเหนื่อยๆอ่ะ ขอพักก่อนนะ ที่จริงกูไม่ได้เป็นไรมากแล้ว พวกมึงจะกลับไปเลยก็ได้นะ ไม่ทำงานทำการกันหรือไง? "
" กูลาแล้ว "
" ที่จริงกูก็ลา แต่เมื่อกี๊ที่ทำงานเพิ่งโทรมาตาม บอกมีเรื่องด่วน กูคงต้องกลับแล้วอ่ะ ยังไงก็หายไวไวนะมึง"
" เออ มึงไม่ต้องห่วงหรอก รีบๆไปเถอะ เดี๋ยวสาย " ฉันบอกยัยพริ้มเพราก่อนที่มันจะออกไป เหลือแค่ยัยเมษาที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา ฉันเหลือบตามองมัน ก่อนจะพูดออกไป
" มึงรู้มั้ย รูปที่มึงลงอ่ะ ทำกูเดือดร้อน "
" ยังไง? "
" เฮ้อออ ช่างมันเถอะ กูนอนละ " พูดแล้วก็สะบัดผ้าห่มคลุมตัว ก่อนจะหลับตาลง เบื่อจังเลยต้องอยู่อย่างนี้อีกตั้งสองวัน อยากทำงานแล้ว
'ต่อไปนี้แม่ต้องดูแลตัวเองให้ดีเพื่อหนูทั้งสองคน ใครจะไม่รักก็ช่าง แค่แม่รักหนูก็พอ ขอบคุณที่ยังอยู่กับแม่ อย่าทิ้งแม่ไปไหนนะ^^' ฉันพูดกับลูกน้อยในใจหวังว่าพวกเขาคงจะรับรู้ความรู้สึกของฉันนะ
สามวันต่อมา เวลา 10:00 น.
มังกร ||Part||
" แกจะออกไปไหน?! แล้วอย่าลืมว่าวันนี้มีนัดทานมื้อเย็นกับท่านฮิโรชิแล้วก็หลานสาวของเขา "
" ผมถามตรงๆ คุณปู่อยากให้ผมหมั้นกับหลานสาวท่านฮิโรชิไปเพื่ออะไร? "
" ถามโง่ๆ ก็ถ้าแกหมั้นกับหลานเขา และถ้าคุณฮิโรชิชนะการเลือกตั้งขึ้นมา ซึ่งมันต้องเป็นเขาอยู่แล้วที่จะชนะการเลือกตั้งในปีหน้า ธุระกิจของฉันก็จะไปได้สวย เขาจะช่วยเราได้ ทั้งเรื่องนำเข้าแล้วก็ส่งออกพวกยาแล้วก็อาวุธไง เพราะฉะนั้นให้แกฟังฉัน! แกต้องหมั้นกับเธอ! " หึ เห็นมั้ย ผิดจากที่ผมเคยพูดไว้เสียเมื่อไหร่ ที่อยากให้ผมหมั้นเพราะเรื่องงานของท่านเองทั้งนั้น
" แล้วถ้าผมตอบว่า ' ไม่ ' "
" แกมันไอ้หลานทรพี! " ผมรีบเดินขึ้นรถไม่อยากฟังท่านพูดอะไรอีก
" แกจะไปไหนก็ไป แต่ตอนเย็นแกต้องกลับมา! ถ้าแกไม่มา ฉันไม่รับปากหรอกนะ ว่ายัยเด็กนั่นจะ.... "
บรื้นนนนนนนน~~~
จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะครับ ผมไม่ฟังหรอก น่ารำคาญ ผมขับรถออกมาก่อนจะมุ่งตรงไปที่คอนโดฯลมหนาว
ระหว่างที่ขึ้นลิฟท์มาเมื่อประตูเปิดออกก็เจอกับมาร์กี้ยืนรอลิฟท์อยู่ข้างหน้าพอดี
" อ้าว คุณมังกร มาหาพี่ลมหนาวหรอคะ? "
" อือ เธอกำลังจะไปไหน? "
" มาร์กี้จะออกไปพบคุณปู่น่ะค่ะ ท่านเพิ่งมาจากญี่ปุ่น เพิ่งมาถึงวันนี้เองค่ะ ^^ "
" อืมม " ผมเดินตรงออกมาเมื่อหยุดคุยทักทายกับเธอสักพัก เคยได้ยินมาว่ามาร์กี้เป็นแขกคนสำคัญที่จะร่วมงานอะไรสักอย่างที่บริษัทของยัยนั่นจะจัดขึ้น งานเสร็จก็น่าจะกลับญี่ปุ่นไปเหมือนเดิม แล้วปู่เธอจะมาทำไม เฮอะ เรื่องของคนอื่น ใครจะมาใครจะไปก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับผมนี่หว่า
ตี๊ดดดด~ กึกกกก!!!
" เป็นเxี้ยไรวะเนี่ย?! "
******* to be continued
หุหุ ติดตามตอนต่อไปกันด้วยนะคะ วันนี้มาสายหน่อย เพราะไรท์ตื่นเช้ามาหลายวันแล้ว ขอประทานอภัยนักอ่านทุกท่าน หวังว่าจะชอบและติดตามนิยายของไรท์ตาดำๆคนนี้กันต่อไป สุดท้ายนี้ ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะทุกคน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 42
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments