Ep. 7
ณ พัทยา
ลมหนาว ||Part||
พวกเรามาถึงที่พักพร้อมเช็คอินกันเรียบร้อย ฉันพักกับมาร์กี้ ส่วนยัยพริ้มเพรากับยัยเมษาก็พักด้วยกันอีกห้องหนึ่ง จะให้น้องพักคนเดียวก็น่าสงสาร เมื่อวานที่ฉันบอกว่าเพื่อนฉันอยากจะขอร่วมทริปด้วย มาร์กี้ก็โอเค ตอบรับด้วยใบหน้ายิ้มแฉ่ง แต่ทำไมพอมาวันนี้ดูสีหน้าไม่ค่อยเอ็นจอยเท่าไหร่ ทำเอาฉันเป็นห่วงความรู้สึกของน้องอยู่เหมือนกันนะเนี่ย
" มาร์กี้ โอเคจริงๆใช่มั้ยที่เพื่อนพี่มาด้วย? " ฉันถามออกไปเมื่อเห็นมาร์กี้นั่งเหม่ออยู่บนเตียง
" โอเคจริงๆค่ะ หลายๆคนสนุกดี ที่จริงมาเที่ยวทะเลแบบนี้พี่ลมหนาวน่าจะชวน..... "
ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาซะก่อน ก่อนที่มาร์กี้จะพูดประโยคนั้นจบ ฉันรีบเดินไปเปิดประตูออกก็เห็นว่าเป็นเพื่อนรักทั้งสองคนในชุดเสื้อสายเดี่ยวและกางเกงขายาวเข้าชุดกัน และมีพร็อพคือหมวกสานใบโต ผ้าคลุมผืนบางและแว่นกันแดดยืนโพสท่าค้างรออยู่หน้าประตูห้อง

" เฮ้อออ พวกมึงนี่ ไม่อายน้องก็อายข้างห้องบ้าง " ฉันว่าให้อย่างขำๆ แต่มันก็จริงอ่ะ ไม่อายมาร์กี้ก็อายข้างห้องบ้าง เมื่อกี๊ที่ฉันเปิดประตูออกมายังทันเห็นคุณลุงกับคุนป้าคนฝรั่งคู่หนึ่งยืนมองพวกมันยิ้มๆแล้วแถมยังยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเก็บภาพซะด้วย แต่พวกมันคงยังไม่รู้ตัว หึหึ
" ฮายย~~ น้องมาร์กี้ หิวยังคะ ป่ะไปกินข้าวกัน " ยัยเมษาทำเป็นเมินฉันแล้วหันไปคุยกับมาร์กี้แทน
" แล้วนี่ก็ใส่ชุดคู่ไม่นัดฉันอีกแล้ว -_- "
" หื้มมมม ทำอย่างกับว่ามึงจะใส่ด้วย ไม่ต้องเลยมึงอ่ะ เมื่อวานก็อุตส่าห์ชวนให้เอาชุดนั้นชุดนี้มา บอกไม่เอา เกรงใจน้องมัน ทีงี้แล้วมาทำโอดโอย "
"ก็กูหมายถึงไม่ต้องใส่ไง กูไม่ใส่พวกมึงก็ไม่ต้องใส่"
" เอาน่า พอละ เลิกเล่นได้แล้ว เรื่องแค่นี้มายืนเถียงกันเป็นเรื่องเป็นราว ไม่อายน้องมันหรือไง " นั่นไง...โดนยัยพริ้มไปหนึ่งดอก
" ค่าาา สงสัยคุณแม่พริ้มจะโมโหหิวซะละ ฮ่าฮ่าๆ " ฉันกับยัยเมษาทำหน้าทำตายียวนล้อเลียนมันก่อนจะหัวเราะออกมา
หลังจากกินข้าวกันเสร็จจะเรียกข้าวเที่ยงหรือข้าวเช้าดี เพราะพวกเราเพิ่งจะกินตอนสิบโมงน่ะสิ >< เสร็จแล้วก็มาเดินย่อยชมวิวทะเลใกล้ๆที่พักกัน แขกเยอะอยู่นะเนี่ย สงสัยจะเป็นเพราะช่วงนี้มันช่วงซัมเมอร์ด้วยแหละมั้ง ทั้งคนไทยทั้งคนต่างชาติเลย
" น้องมาร์กี้ทานอาหารไทยเก่งนะเนี่ย "
" ค่ะพี่พริ้มเพรา มาร์กี้ชอบอาหารไทย ตอนอยู่ที่ญี่ปุ่นคุณแม่ทำให้กินบ่อยๆ ^^ "
" ป่ะ พวกมึงได้เวลาไปถ่ายรูปกัน >< อร้าย~ "
อยู่ๆยัยเมษาก็พูดแล้วเผลอกรี๊ดออกมา ฮ่าฮ่าๆๆ
" เดี๋ยวถ่ายรูปไปอวดยัยเรนนี่กันซะหน่อยดีกว่า โฮ๊ะๆ "
" พวกพี่ๆดูสนิทกันดีจังเลยนะคะ ^^ "
" จ้ะ นี่ถ้าอีเรนนี่มาอีกคนนะ บันเทิงกว่านี้อีก "
" นั่นน่ะสิ~ มาร์กี้ก็เลยอดเจอเลย ว่าแต่ทำไมพี่เขาถึงมาด้วยไม่ได้หรอคะ? "
"ฮ่าฮ่าๆๆ ก็ยัยนั่นมันแต่งงานมีลูกมีผัวไปแล้วน่ะสิ"
" แถมตอนนี้ยังโดนสามีกับบริเวณด้วย เพราะแอบหนีเที่ยว ฮ่าฮ่าๆๆๆ "
" โอเค กูอัดเสียงพวกมึงไว้ล่ะ เดี๋ยวส่งให้เรนนี่มัน " ฉันกดโทรศัพท์มั่วๆก่อนจะชูขึ้นให้พวกมันดู
" เฮ้ยยย มึงลบเดี๋ยวนี้เลยนะลมหนาว " พวกมันสองคนโวยวายแล้วจะมาแย่งโทรศัพท์ไป จนได้โทรศัพท์ไปเปิดดูพอรู้ว่าฉันแกล้งพวกมันก็พากันรุมฉัน จะผลักลงทะเลบ้าง แกล้งบอกฝรั่งหุ่นล่ำๆที่เดินผ่านไปมาว่าฉันชอบบ้าง จนฉันต้องอธิบายให้พวกเขาเข้าใจ เพราะดูเหมือนฝรั่งบางคนจะเอาจริงซะด้วย แสบจริงๆพวกมันสองตัวนี่!
" นี่พวกมึง เดี๋ยวไว้ตอนเย็นแดดเริ่มอ่อนแล้วเราค่อยออกมาถ่ายรูปกันดีกว่านะ "
" พี่ๆกลับไปพักก่อนก็ได้นะคะ มาร์กี้อยากเดินเล่นอีกแป๊บนึง " ฉันก็อยากจะพักแล้วนะเมื่อเช้าก็ตื่นแต่เช้าแถมยังต้องขับรถมาที่นี่ ถึงแม้จะคนเยอะแต่โรงแรมใหญ่แบบนี้ก็น่าจะมีระบบรักษาความปลอดภัยอย่างดี ถ้าจะปล่อยให้มาร์กี้อยู่คนเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง อีกอย่างเธออาจจะอยากใช้เวลาคนเดียวบ้างก็ได้ น้องเขาจะอึดอัดรึเปล่า ที่มาเที่ยวโดยที่มีพวกฉัน
" เอางั้นก็ได้ ดูแลตัวเองด้วยนะ "
" ค่ะ ^^ "
บนห้องพัก
ฉันไม่ได้กลับไปที่ห้องพักของตัวเองหรอก แต่มาสิงสถิตย์อยู่ที่ห้องยัยสองตัวนี่ วิดีโอคอลคุยกับเรนนี่แล้วก็พี่เสือเสร็จก็นอนพักเอาแรงกัน นี่อายุก็ไม่ได้เยอะขนาดนั้นนะ แต่ถ้าเทียบกับมาร์กี้ที่ยังไม่ทันแตะยี่สิบดี ไม่ไหวเลยแฮะ เหนื่อยง่ายจริงๆช่วงนี้
หลับตื่นมาก็เห็นว่าพวกมันสองคนกำลังเตรียมชุดบิกินี่ เอามาทาบลองกันหน้ากระจก เปลี่ยนชุดนั้นชุดนี้บ้าง สีนั้นสีนี้ ดูพกมาแต่ละชุดกะจะมาเรืองแสงแข่งกับแมงกระพรุนหรือไง ฮ่าฮ่าๆๆๆ
" โอ้ยยๆๆๆ แสบตาๆ "
" เป็นไง สีนี้เข้ากับกูมั้ย เพิ่งสอยมาเมื่อวานเลยนะเนี่ย " ยัยเมษาจับบิกินี่สะท้อนแสงสีส้มมาทาบกับตัวเองแล้วโพสท่าจิกเท้าซ้ายขวา
" ลมหนาว รีบมาเปลี่ยนชุดเร็วดิ ตอนนี้แสงกำลังดีเลยเนี่ย ช้ากว่านี้เดี๋ยวก็แสงหมดหรอก " รู้อยู่..ฉันก็ชอบถ่ายรูปนะ แต่มันรู้สึกเหนื่อยอ่ะ ยิ่งเพิ่งตื่นนอนมาแบบนี้ยิ่งไม่มีแรงเข้าไปใหญ่
" เอ้าา!! มึง! โอเคป่าวเนี่ย? " ฉันลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะหน้ามืด รู้สึกเหมือนจะวูบจนต้องทรุดนั่งลงบนเตียงอีกรอบ ยัยพริ้มเพรากัยยัยเมษารีบปรี่เข้ามาหา
" โอเคมึง สงสัยเมื่อกี๊จะลุกขึ้นเร็วเกินไป บวกกับเพิ่งตื่นนอนด้วยเลยรู้สึกมึนๆอ่ะ " ฉันนั่งหลับตาสักพักแล้วถึงเงยหน้าขึ้นคุยกับพวกมัน
" เออใครบอกให้มึงรีบลุกเล่า นั่งพักก่อนดิ ค่อยๆแล้วก็ไม่ต้องรีบ มึงโทร.หามาร์กี้ก่อนก็ได้นะ น้องเขาจะได้เตรียมตัวรอ " จริงสิ! มาร์กี้ไม่รู้ป่านนี้ทำอะไรอยู่ จะกลับมาห้องแล้วยังนะ?
.................................................................................
อีกด้านหนึ่ง
" สวัสดีค่ะคุณปู่ "
' มาร์กี้ หนูสบายดีมั้ยลูก? ไม่โทรหาปู่เลยนะ '
" หนูสบายดีค่ะ ตอนนี้หนูอยู่พัทยา คุณปู่น่าจะรู้จักอยู่นะคะ "
' เอ้ออ หลานคนนี้ สงสัยจะเอาเที่ยวสนุกจนลืมปู่แก่ๆคนนี้ไปแล้วล่ะม้าง '
" คุนปู่อ่ะ มาร์กี้ไม่ได้ลืมสักหน่อย คิดถึงอยู่ตลอดเวลานั่นแหละค่ะ ว่าแต่..เมื่อไหร่คุณปู่จะมาเมืองไทยคะ? "
' อีกไม่กี่วันหรอกลูก เดี๋ยวปู่มีคนที่จะแนะนำให้รู้จักด้วย ตอนนี้เขาอยู่เมืองไทยนั่นแหละ ไม่แน่นะหนูอาจจะเคยเจอเขาแล้วก็ได้ '
" ใครหรอคะคุณปู่ แล้วอีกอย่าง ยังไม่รู้จักกันหนูจะเคยเจอเขาได้ไงกันคะ? "
' เอาน่าา ก็..อาจจะเคยเดินสวนกันโดยที่หนูไม่รู้ตัวไง ฮ่าๆๆ เนื้อคู่กันแล้วมันไม่แคล้วกันหรอกเชื่อปู่ หึหึ '
แอ๊ดดดดดด~~
End.
ลมหนาว ||Part||
" อ่าว มาร์กี้ ถึงว่าพี่โทร.หาเราไม่ติด คุยโทรศัพท์อยู่หรอ? "
" ค่ะ มาร์กี้คุยกับคุณปู่ ^^ " อ้อ คุยกับคุณปู่นี่เอง เมื่อกี้ได้ยินมาร์กี้พูดภาษาญี่ปุ่นด้วยนี่
" พร้อมมั้ย ไปถ่ายรูปกัน รีบเปลี่ยนชุดกันเถอะ เดี๋ยวยัยแสบสองตัวนั้นมาแล้วเห็นว่าเรายังไม่เสร็จ เดี๋ยวมันจะบ่นเอา " ฉันรื้อกระเป๋าหยิบบิกินี่สีเหลืองตัวจ้อยออกมา พร้อมกับมาร์กี้ที่เข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนชุดแล้วเหมือนกัน
ฉันไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย ช่วงนี้ก็ไม่ได้กินเยอะขนาดนั้นนะ ทำไมถึงรู้สึกเหมือนมีหน้าท้องเลยอ่ะ >< ไม่มั่นใจเลยแฮะ -_- ยืนหมุนซ้ายหมุนขวาแล้วแขม่วท้องอยู่หน้ากระจก ก่อนที่พวกมันจะมาแล้วพากันออกไปถ่ายรูป
มังกร ||Part||
" คืนนี้กูจะไปค้างกับลมหนาว ถ้าคุณปู่มาถึงก็ช่วยบอกท่านด้วย ว่าไม่ต้องโทร.ตาม ถ้าอยากมาเดี๋ยวกูกลับมาเอง " ไม่รู้คุณปู่จะมาถึงกี่โมง ท่านกำลังเดินทางกลับมาจากญี่ปุ่น แต่เดี๋ยวก็คงโทรสั่งคนที่บ้านไปรับเอง ไม่มีผมสักคนจะเดือดร้อนอะไร แค่คุยโทรศัพท์ก็ทำผมหัวเสียบ่อยๆ โทร.มาทีไรก็มีอยู่แค่เรื่องเดียว พวกคนแก่นี่น่าเบื่อ ผมจะไม่เอาชีวิตไปผูกกับใครทั้งนั้นแหละ บังคับเรื่องอื่นได้ ยกเว้นเรื่องนี้ผมบอกไปแล้ว
คอนโดลมหนาว
ผมแตะคีย์การ์ดแล้วเปิดประตูเข้ามา คีย์การ์ดที่ผมขโมยไปทำเพิ่มขึ้นมาอีกอัน หลายเดือนผ่านมาแล้ว เชื่อมั้ยจนถึงตอนนี้ยัยนั่นยังไม่รู้เลยว่าทุกครั้งผมเข้าห้องเธอมาได้ยังไง ซื่อบื้อแบบนั้นจะไปรู้อะไร เธอเคยถามแล้วตั้งแต่ครั้งแรกแต่ผมไม่ตอบ มาถึงก็จับกดลงเตียงอย่างเดียว ว่าแต่ทำไมทั้งห้องถึงมืดแบบนี้
" ลมหนาว! " ผมเปิดไฟแล้วเดินหาเธอทั่วห้อง ทั้งห้องนอน ห้องน้ำก็ไม่มี ที่ระเบียงก็ไม่เจอ นี่ก็สองทุ่มแล้วยัยนั่นไปมุดหัวอยู่ไหนกัน
ผมเลิกสนใจแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ นอนรอเธออยู่บนเตียง บางทีเธออาจจะเลิกงานช้า ขับรถกลับแล้วรถติดก็เลยถึงห้องช้า แต่รอไปรอมา จนเข้าสี่ทุ่มแล้วก็ยังไม่โผล่หัวสักที เธออยู่ไหนวะ! ผมกดโทร.หาเธอที่นานๆถึงจะโทร. ติดแต่ไม่รับ? หมายความว่าไง?!
LINE
มังกร : ' เธออยู่ไหน?!! ' รอสักพักก็ไม่มีอะไรตอบกลับมาแล้วยังไม่เปิดอ่านด้วย กดออกจากไลน์แล้วเข้าอีกแอพหนึ่งแทน แอพที่พวกผู้หญิงเขาฮิตถ่ายรูปลงกัน

ถูกใจ 1,355 คน
ลมหนาว_333. ปล่อยมันไป...อย่างที่เป็น #เลิกคิดไปเองได้แล้ว #อยู่กับความจริง :)))
483 ความคิดเห็น
Rainy_333. อยากไปด้วยยย กลับมารับกูหน่อย
April_333. ให้เครดิตคนถ่ายด้วย -_- @ลมหนาว_333
ใจปลาซิว. แค่ข้างหลังยังสวย ใจพี่จะละลาย
Numtan08. พี่ลมหนาวหุ่นดีจัง
แค่กดเข้าแอพ รูปที่ทำให้ผมหัวร้อนนี้ก็โผล่ขึ้นมาเป็นรูปแรกซะด้วย บิกินี่! ทะเล! งั้นหรอ เธอไปกับใครวะ?!! ผมกดเข้าไปในแชททันที
มังกร : ' ไปเที่ยวกับใคร? '
' ตอบดิวะ! '
' เธอกำลังทำให้ฉันโมโหนะ!! '
แม่งไม่มีแม้แต่จะเปิดอ่าน ยัยนั่นอยากท้าทายผมสินะ แล้วไปเที่ยวไหนก็ไม่บอก ไม่ขออนุญาต แถมยังกล้าดีใส่ชุดแบบนั้นอีก โธ่โว้ยยยยย!!!
******* to be continued
ประกาศ ประกาศ!! พบคนหัวร้อนหนึ่งอัตรา 555
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 42
Comments
ความดีที่ฉัน ไม่อยากทำ
มาร์กี้ชอบพระเอกแล้วดาม่าจังเรื่องนี้
2022-09-23
0