Ep. 6
แกลเลอรี่ G กรุ๊ป
" ลมหนาว คุณหนูมาร์กี้เป็นไงบ้าง ทุกอย่างโอเคอยู่ใช่มั้ย? " มาร์กี้หรอ เธอก็โอเคดีนะ ดูเป็นคุณหนูน่ารักสดใส สามวันแล้วที่เธอใช้ชีวิตในเมืองไทย เธอดูเป็นคนเรียนรู้และปรับตัวเร็วอยู่นะ อย่างเมื่อเช้าก็ออกจากคอนโดไปคนเดียวแต่เช้า เห็นว่าจะออกไปเที่ยวตามแลนด์มาร์คคต่างๆในกรุงเทพฯ
" ก็น่ารักดีนะคะพี่ศร นิสัยต่างจากที่หนาวคิดไว้มาก ตอนแรกนึกว่าจะเป็นคุณหนูประมาณว่า อันนั้นก็ไม่ดี อันนี้ก็ไม่เอา... แต่เปล่าเลยค่ะ เธอน่ารัก "
" ก็ดีแล้วหล่ะ ท่านก็บอกว่าไว้ใจบริษัทของเราว่าจะดูแลหลานท่านได้เป็นอย่างดี เพราะฉะนั้นท่านก็หายห่วงเลยว่าอีกประมาณสองอาทิตย์ถึงจะตามมา ระหว่างนี้เราก็ช่วยกันดูแลเธอไปก่อนนะ "
" ^^ " ฉันยิ้มแล้วพยักหน้าตอบไปแทน คุณมังกรก็ตั้งแต่วันนั้น หลังจากกินข้าวเช้าด้วยกันเสร็จเขาก็หายไปเลย จนถึงวันนี้ฉันก็ยังไม่ได้เจอเขา ข้อความอะไรก็ไม่มีหรอกก็ฉันบอกแล้วว่าเขาจะบอกแค่เรื่องที่อยากบอก แต่ฉันก็ชินแล้วล่ะก่อนหน้านี้มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาหายไปเป็นเดือนๆเลยนะ จนฉันคิดว่าเขาอาจเบื่อแล้วก็เลยหายไปอะไรอย่างนี้แต่แล้วอยู่ๆวันหนึ่งเขาก็โผล่เข้ามาเหมือนวันนั้นนั่นไง คิดจะมาก็มา จะไปก็หายไปซะดื้อๆ แล้วอย่างนี้จะให้ฉันตัดใจได้ไงในเมื่อเขายังวนเวียนอยู่ในชีวิตฉันอย่างนี้ ฮ่าๆ 😅 ฉันก็พูดไปเรื่อย พูดอย่างกับว่าถ้าเขาไปจริงๆเธอจะอยู่ได้งั้นแหละลมหนาว ขนาดตอนที่เขาหายไปเป็นเดือนตอนนั้นฉันเองก็ซึมอยู่เป็นเดือนเหมือนกันนะ
" คุณลมหนาว ช่วงนี้มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ? "
" อ้อ ขอบใจมากนะไข่หวาน แต่ไม่มีอะไรหรอกช่วงนี้ เธอเองก็พักเถอะ เก็บแรงไว้รอวันเปิดงานดีกว่า^^ "
...................................................................................
ณ เมืองหลวงในประเทศญี่ปุ่น
" คุณเท็ตสึยะ ถึงจะอายุมากแล้วแต่ก็ยังดูแข็งแรง ยังดูหนุ่มแน่น ไม่เปลี่ยนจากตอนหนุ่มเลยนะครับ "
" ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆ คุณฮิโรชิก็พูดไป.... พอๆๆ พอแล้ว ยอกันขนาดนี้ผมไม่รู้จะไปต่อยังไงเลยนะเนี่ย คุณเองก็เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย ฮ่าฮ่าๆๆๆ "
" ฮ่าฮ่าๆๆๆ " ชายวัยสูงอายุสองคนนั่งคุยกันต่างฝ่ายต่างพูดยกยอกันอย่างสนุกสนาน ก่อนจะยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบให้พอคลายกระหาย
" เฮ้อออ สองสามวันก่อนหลานสาวผม แอบหนีไปเที่ยวเมืองไทยเองคนเดียวซะได้ ดู๊ ดู ทำเอาหัวใจคนแก่จะวายเอา หลานนะหลาน อีกไม่กี่อาทิตย์ก็ว่าจะได้เดินทางพร้อมกันอยู่แล้ว "
" ฮ่าฮ่าๆๆ ไม่ต้องคิดมากหรอกครับคุณฮิโรชิ เด็กวัยรุ่นก็ใจร้อนอย่างนี้แหละตามประสา ดูอย่างหลานชายผมมันไม่ใช่แค่ใจร้อนอย่างเดียวนะ ยังเลือดร้อนอีกต่างหาก ว่าแต่...ไปเมืองไทยหรือครับ? "
" ใช่ครับ เธออ้อนอยากจะไปชมนิทรรศการอะไรสักอย่าง ที่ลูกสะใภ้ของผมพูดกรอกหูเธออยู่ทุกวัน รบเร้าจนผมจะต้องพาไป แต่นี่ก็ดันหนีไปล่วงหน้าเองคนเดียวซะแล้ว "
" ฮ่าฮ่าฮาๆๆๆ ไม่ต้องเป็นห่วงเลยครับถ้าอย่างนั้น หลานชายผมตอนนี้ก็อยู่ที่เมืองไทย เดี๋ยวฝากให้ช่วยดูแลน้อง ว่าแต่ชื่ออะไรนะครับ ผมเองก็จำไม่ค่อยได้ เคยเห็นตั้งแต่ตอนเด็กๆ วัยซนน่ารัก ปานนี้คงโตเป็นสาวแล้วสินะครับเนี่ย "
" ชื่อ หนูมาร์กี้ ครับ "
" เอ้อใช่ๆๆ หนูมาร์กี้ เดี๋ยวฝากตามังกรหลานผมช่วยดูแลให้ ถึงยังไงเราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆ "
" โอ้ววว ขอบคุณ คุณเท็ตสึยะมากเลย แต่...เดี๋ยวนะครับ 'มังกร' นี่หมายถึง คุโรซากิ โคเฮ หลานชายของคุณหรือเปล่าครับ? "
" ใช่แล้วครับ เขานั่นแหละ มังกรคือชื่อไทยของเขา บอกว่าชอบชื่อนี้มากกว่า ผมเองก็เรียกชื่อนี้มาตั้งแต่เขายังเล็กจนมันชินติดปากไปแล้วน่ะครับ "
" อ้อ ครับ เฮ้อออ อย่างนี้ก็น่าเบาใจขึ้นมาหน่อย ขอบคุณอีกครั้งนะครับ คุณเท็ตสึยะ " พูดคุยกันสักพักอีกฝ่ายถึงได้ขอตัวกลับ ยังเหลืออีกคนหนึ่งที่เป็นเจ้าบ้าน เจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่ ที่ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้สูงดอกชมพูบานสะพรั่งสวยงาม ที่มีชื่อเรียกว่าดอกซากุระเรียงรายรอบคฤหาสน์ไว้อย่างสวยงาม ข้างหน้าคฤหาสน์ออกไปเป็นวิวสวยของทะเลสาบกว้าง บริเวณบ้านและรอบๆก็เต็มไปด้วยบอดี้การ์ดชายชุดดำ
" อ่ะแฮ่มมม เป็นไง มีรายงานว่ายังไงบ้างวันนี้ " เมื่ออยู่ตามลำพังไม่มีแขกนอก จึงเอ่ยปากถามคนของตนที่ให้ติดตามชีวิตหลานชายที่ตอนนี้อยู่ที่เมืองไทย
" วันนี้คุณชายทำงานที่คฤหาสน์ที่เมืองไทยครับ ไม่ได้ออกไปไหน "
" แล้วกับยัยเด็กนั่นเป็นยังไง? "
" ก็ยังไปหาเธออยู่เรื่อยๆครับ ค้างคืนที่คอนโดของเธอสองสามวันก่อน แล้วถึงกลับครับ "
" หึ " ละเอียดดี บอกให้หมดรอบเดียวไม่ต้องรอเขาถามอีกรอบ ชายสูงอายุเจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่แค่นยิ้มเยาะ ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าหลานชายทำอะไร แต่ก็ไม่ได้ห้ามปล่อยให้เขาทำตามใจไปเพราะยังไม่ถึงเวลา แต่ถ้าถึงเวลานั้นขึ้นมาเมื่อไหร่ ต่อให้จะกำลังสนุกแค่ไหนก็ต้องแยก และนี่เวลานั้นก็ใกล้เข้ามาแล้ว หลานสะใภ้ของเขาต้องชื่อหนูมาร์กี้เท่านั้น เพราะได้ตกปากพูดคุยตกลงกันไว้ตั้งแต่นานนมมาแล้ว เขาไม่ยอมเปลี่ยนใจกลายเป็นคนไม่รักษาคำพูดแน่นอน
End.
ลมหนาว ||Part||
คืนนี้เขาก็ไม่มาอีกแน่เลย นี่ก็ตั้งสี่ทุ่มแล้ว นอนเถอะลมหนาวจนป่านนี้แล้ว เขาไม่มาหรอก
" เฮ้ออออ~~~ นอนได้แล้ว พักผ่อนเยอะๆสิ โฟกัสที่งาน ตั้งใจทำงานที่เธอชอบนะหนาว " ฉันนั่งคุยกับตัวเองที่สะท้อนในกระจก ก่อนจะก้มดูมือถือ คิดชั่งใจอยู่ว่าจะส่งแมสเสจหาเขาดีมั้ย ฉันแค่รู้สึกเป็นห่วง หายไปไม่บอกกล่าวแบบนี้ แต่สุดท้ายก็คือตัดสินใจไม่ได้ส่งไปเพราะกลัวเขาจะรำคาญ ได้แต่พิมพ์แล้วก็ลบ ทำอยู่อย่างนั้นซ้ำๆเป็นเกือบสิบรอบ กว่าจะได้นอนเมื่อคืน
ติ้งงงงง~~
ระหว่างที่ฉันยืนรอลิฟท์ลงไปข้างล่างเพื่อจะไปทำงานตามปกติในเช้าวันใหม่ มาร์กี้ที่แต่งตัวทะมัดทะแมง นานๆทีจะเห็นเธอใส่กางเกงแบบนี้นะเนี่ย ดูแปลกๆอยู่เหมือนกันนะ
" มาร์กี้ นี่จะไปไหนเนี่ย "
" วันนี้มาร์กี้จะไปเที่ยวพัทยาค่ะพี่ลมหนาว "
" ห๊าา?? ไปพัทยา จะดีหรอมาร์กี้ พี่ว่ารอคุณปู่ของน้องมาก่อนดีมั้ย "
" ถ้ารอคุณปู่มา มาร์กี้ก็อดเที่ยวอย่างอิสระ ตามสไตล์วัยรุ่นกันพอดีสิคะพี่ลมหนาว " ฉันว่าแล้ว แสบแบบนี้ต้องดื้อหัวแข็งแน่นอน
" งั้นรอพรุ่งนี้ดีมั้ย เดี๋ยวพี่ลางานแล้วจะพาไป " ฉันไม่ยอมปล่อยให้มาร์กี้ไปคนเดียวแน่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา ใครล่ะที่จะเดือดร้อน ก็ฉันนี่ไงเล่า -_-
" แต่..มาร์กี้ ไม่อยากรบกวนพี่ลมหนาวเลยค่ะ "
" ไม่รบกวนหรอก ช่วงนี้ที่บริษัทไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่"
ไม่รบกวนหรอกแต่ถ้าเธอออกไปคนเดียวนี่สิมันจะเป็นการรบกวนฉันเต็มๆเลยหล่ะ ก็ดีเหมือนกันฉันเองก็จะได้ออกไปเที่ยว พักสมอง พักใจซะบ้าง
" เอางั้นก็ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวมาร์กี้เอากระเป๋าไปเก็บแป๊บนึง แล้วขอติดรถไปกับพี่ลมหนาวได้มั้ยคะ? มาร์กี้อยากไปช้อปปิ้งซื้อของไว้ไปเที่ยวพรุ่งนี้น่ะค่ะ ^^ "
" จ้ะ " หึ ซื้อของสำหรับไปเที่ยวงั้นหรอ ฟังดูตลกดี แต่ก็โล่งอกไปทีแฮ่ะ นึกว่าจะหัวรั้นกว่านี้สะอีก ดีที่เธอยังฟังฉันอยู่บ้าง
" แฟนพี่ลมหนาวไปทำงานแล้วหรอคะ? " มาร์กี้ถามเมื่อได้ขึ้นมานั่งบนรถเรียบร้อย แฟนฉันหรอ??
" ก็ผู้ชายคนนั้นไงคะ ที่หน้าหล่อๆ หุ่นล่ำๆ แต่พูดจาไม่ค่อยเสนาะหูคนนั้นไง? " ฉันที่เกือบจะหัวร้อนที่ได้ยินเธอวิจารณ์ถึงหุ่นของเขาในตอนแรก แต่ก็หัวเราะออกมาจนได้ เมื่อได้ยินอย่างหลังตรงท้ายประโยค
" ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆๆ นี่เธอรู้จักคำพวกนั้นด้วยหรือไง? ดูพูดเข้า พูดจาไม่ค่อยเสนาะหูหรอ? ไหนบอกว่าเกิดและโตที่ญี่ปุ่นไง คำพวกนั้นที่เธอพูดเมื่อกี้พี่แทบจะไม่เคยใช้เลยนะนั่น ฮิฮิ " ฉันพูดแล้วอมยิ้มขำ
" ก็คุณแม่ชอบว่ามาร์กี้แบบนี้บ่อยๆนี่คะ มาร์กี้ก็ได้ยินมาจากคุณแม่นั่นแหละ >< "
" สรุปว่าเขาไปไหนหรอคะแฟนพี่? "
" เอ่อ..คือจริงๆแล้ว... " จะบอกยังไงดี ก็เขาไม่ใช่แฟนฉันจริงๆนี่ ถ้ามาโมเมไปเองเกิดเขามารู้ทีหลังแล้วโกรธฉันขึ้นมาจะทำไงล่ะ
" อย่าบอกนะ ว่าไม่ใช่แฟน มาร์กี้ไม่เชื่อ "
" ................ "
" แต่..ถ้าไม่ใช่แฟนกันจริงๆ งั้นมาร์กี้ขอนะคะ "
" 0_0! " ฉันหันไปมองหน้าเธอด้วยความเร็วแสงโดยอัตโนมัติ ขะ..ขะ..ขอ งั้นหรอ!
" ฮ่าฮ่าๆๆๆ มาร์กี้แค่ล้อเล่นเองค่ะ ดูสิพี่ลมหนาวจมูกแดงเลยอ่ะ โกรธมาร์กี้หรอคะ เห็นมั้ยขนาดนี้แล้วถ้าบอกไม่ใช่แฟนมาร์กี้ไม่เชื่อหรอกค่ะ "
" ก็..เอ่ออ อื้มมม เขาไปทำงาน " ที่จริงฉันไม่รู้หรอกว่าเขาไปไหน ทำอะไร อยู่ที่ไหนตอนนี้ ฉันไม่รู้เพราะว่าเขาไม่ได้บอก
ไลน์กลุ่ม 'ลูกหมูอู๊ดๆ'
April: ' นี่พวกมึง!! '
' อยู่มั้ย หายไปไหนกันหมดเลยอ่ะ '
Rainy: ' กูเลี้ยงลูกอยู่บ้าน โคตรเหนื่อย อย่าเพิ่งนัดกันช่วงนี้นะพวกมึง โดนผัวกักบริเวณออกไปไหนไม่ได้จ้า '
พริ้มเพรา: ' กูว่าแล้วไง! '
ลมหนาว: ' ^^" ฮ่าๆๆ '
' กำลังจะชวนไปเที่ยวพัทยา พรุ่งนี้ๆ ใครไปได้บ้าง '
April: ' เฮ้ยย พัทยาหรอ? ไปๆๆๆ! '
พริ้มเพรา: ' ไปกี่วัน? '
เออ นั่นสิจะไปกี่วันนะ แต่สองคืนก็น่าจะพอแล้วมั้ง สองคืนสามวันนั่นแหละกำลังพอดี
ลมหนาว: ' น่าจะประมาณสองคืนสามวัน '
พริ้มเพรา: ' โอเค ไปด้วย! แต่ถ้าเกินนั้นเดี๋ยวกูกลับก่อนก็ได้ '
Rainy: ' ไม่เอาา~~ กูอยากไปด้วย~! อยากไปๆๆ'
พริ้มเพรา: ' เสียใจค่ะ เลี้ยงลูกไปมึงอ่ะ! '
April: ' ใช่ๆๆ ป้อนข้าวลูก ป้อนนมผัวไป เอ้ยย!! หมายถึงป้อนข้าวป้อนนมลูกไป! '
ลมหนาว: ' ไว้โกาสหน้านะมึง @Rainy '
Rainy: ' พวกมึงอ่าา~ '
เดี๋ยวไว้ค่อยบอกพวกมันตอนเย็นอีกทีว่าไม่ได้มีแค่พวกเรา ส่วนมาร์กี้ไปหลายคนแบบนี้เธอน่าจะชอบนะ คนอัธยาศัยดีเข้ากับคนอื่นได้ง่ายแบบนั้น น่าจะลงตัวอยู่แหละ.....
******* to be continued
สปอยล์ : " เธออยู่ไหน?!! "
" จะกลับมาเองหรือจะให้ฉันไปตาม! "
" ตอบฉันเดี๋ยวนี้นะยัยซื่อบื้อ! "
' โธ่โว้ยยยย!!! '
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน๊าา คอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์เขียนต่อไปด้วยนะคะทุกคนน💕
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 42
Comments
Suda Thai
ชอบแนวนี้จ้าแต่งต่อไปนะคะ
2022-01-16
1