รักอันตราย....หัวใจมังกร Don't leave me Ep.4

Ep. 4

  แกลเลอรี่ G กรุ๊ป

" โอเค วันนี้ก็เท่านี้แหละทุกคน ขอบคุณมากที่เข้าร่วมประชุมกันครบทุกคน งานนี้ต้องออกมาดีที่สุด "

เสร็จสิ้นสักทีกับการประชุมเกี่ยวกับการจัดนิทรรศการภาพวาดเดี่ยว ในการจัดนิทรรศการครั้งนี้ เป้าหมายแท้จริงเราจัดขึ้นเพื่อจะสร้างแรงบันดาลใจให้กับคนที่อยากจะเป็นอาร์ตติสท์หรือจิตรกรหน้าใหม่ก็จริง แต่ที่มันแตกต่างออกไปจากทุกครั้งก็คือ เห็นว่าจะมีลูกหลานคนใหญ่คนโตจากญี่ปุ่นมาร่วมเข้าชมงานนิทรรศการครั้งนี้ด้วย พวกเราในฐานะที่เป็นเจ้างานในนามบริษัทก็เลยต้องเต็มที่กับงานนี้และทำให้ออกมาดีที่สุด

" ลมหนาว เย็นนี้พอจะว่างมั้ย "  พี่ศรที่เป็นหัวหน้าภัณฑารักษ์อยู่ที่นี่ อ้อ พี่เขาเป็นพี่เลี้ยงให้ฉันตอนที่เข้ามาทำงานแรกๆด้วย พี่แกเอ่ยเรียกฉันไว้หลังจากที่ออกมาจากห้องประชุม

" ก็...ว่างนะคะ มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าคะพี่ศร? "

" พอดีว่า วันนี้เนี้ยมันกะทันหันไปนิด ที่จริงคุณเต้ยเขามีหน้าที่นี้แต่เผอิญว่าเขามาลาวันนี้พอดี "

" ............... " อ่า.....แล้วยังไงต่อคะ?

" เย็นนี้..ลมหนาวช่วยไปรับหลานสาวคุณฮิโรชิที่สนามบินให้หน่อยได้มั้ย? "

" อ่าว..ก็ไหนตอนแรกเห็นบอกว่าจะมาสองอาทิตย์ก่อนจัดนิทรรศการไม่ใช่หรอคะ? "

" ตอนแรกใช่ แต่เมื่อกี้คนของท่านเพิ่งแจ้งมาว่า หลานสาวของท่านแอบหนีมาเองคนเดียว ท่านเองก็เพิ่งรู้ ก็เลยฝากทางบริษัทของเราช่วยดูแลเธอให้ด้วย เพราะเธอเพิ่งจะมาประเทศไทยครั้งนี้ครั้งแรก "

" อ๋อ ก็ได้ค่ะ~ " ฉันตอบรับแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ สงสัยจะแสบเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน แอบหนีมาเองคนเดียวแบบนี้ นิสัยอย่างนี้นี่มันเหมือนยัยเมษาชัดๆ

" ^^ ขอบใจมากเลยนะลมหนาว เห็นว่าเธอพอจะได้ภาษาอยู่ก็เลยส่งเธอไปแทนคุณเต้ยน่ะ " ภาษาหรอ เธอเป็นคนญี่ปุ่นไม่ใช่หรือไง ถึงจะพูดภาษาอังกฤษได้แต่ไม่ได้แปลว่าฉันจะเข้าใจภาษาญี่ปุ่นนะ -_-

" อ๋อ ค่ะ ^^ " แต่ก็ต้องตอบไปแบบนั้น ใครจะกล้าปฏิเสธล่ะ พวกเขาอุตส่าห์ฝากความหวังไว้ที่ฉันขนาดนี้ แต่ลูกหลานคนมีตระกูลแบบนั้นน่าจะสื่อสารภาษาอังกฤษได้อยู่มั้ง

" เธอจะมาถึงประมาณกี่โมงคะ? "

" น่าจะ 2 ทุ่มนะ ลมหนาวช่วยไปรอก่อนเลยก็ได้นะ พี่ไม่แน่ใจเหมือนกัน "

" 0_0 คะ..ค่ะ -_- " สองทุ่มเลยหรอ\~\~

" คุณลมหนาวคะ ป่ะ ไปทานมื้อเที่ยงกันค่ะ "

" อ่าว เที่ยงแล้วหรอ นี่ประชุมปาเข้าไปตั้งสองชั่วโมงเลยหรอเนี่ย ป่ะ ไปสิ "  ฉันออกไปกินข้าวข้างนอกกับไข่หวานแล้วก็พี่ๆอีกสองสามคน ไม่ได้มีร้านประจำที่ไหน ลองกินร้านใหม่ไปเรื่อย แต่ก็อยู่แถวๆบริษัทนี่แหละไม่อยากไปไกล ตอนเที่ยงอย่างนี้รถติดแน่นอน

จนตกเย็นถึงเวลาเลิกงานก็แยกย้ายกันกลับ แต่ฉันนี่สิ กลับคอนโดแล้วไม่ใช่ว่าจะได้นอนพักผ่อนอย่างคนอื่นนะ เดี๋ยวก็ต้องออกไปรับหลานสาวท่านฮิโรชิที่สนามบินอีก ฉันตัดสินใจไม่กลับคอนโดเพราะกลัวจะออกมาไม่ทัน แวะไปช้อปปิ้งสักหน่อย จะชวนเพื่อนก็ไม่ได้นัดไว้ล่วงหน้า ก็เลยไปมันคนเดียวเนี่แหละ

เวลา 20:30 น.

ที่สนามบิน

  ฉันมานั่งรอรับเธอที่สนามบินตั้งแต่ยังไม่ได้สองทุ่ม แล้วนี่เมื่อไหร่จะมา ฉันเปิดดูรูปเด็กสาวหน้าหวานที่พี่ศรเพิ่งส่งมาให้ในมือถือก่อนจะสอดส่ายสายตามองหาไปรอบๆ

  เอ๊ะ!! ผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนั้น ในชุดเดรสสั้น โชว์เรียวขายาว กับผมยาวลอนสีน้ำตาลนั้นมันช่วยเสริมให้บุคลิกของเธอดูเป็นสาวหวาน ลุคคุณหนูน่าทะนุถนอม และที่สำคัญหน้าตาเธอเหมือนกับคนในรูปเปี๊ยบเลย ใช่เลย!! ต้องใช่แน่ๆ ฉันเดินเข้าไปหาเธอที่ยืนทำท่าทำทางมึนงง สงสัยจะไปต่อไม่ถูกล่ะสิ

"เอ่อ..ขอโทษนะคะ คุณคือคุณหนูมาร์กี้รึเปล่าคะ? " ฉันเดินตรงเข้าไปแล้ววถามไถ่เธอด้วยภาษาอังกฤษ

" ใช่ค่ะ ฉันชื่อมาร์กี้ ส่วนคุณคือ........ ? " เธอตอบเป็นเป็นภาษาเดียวกันออกมา

" เรียกฉันว่า ลมหนาว ก็ได้ค่ะ "

" คุณลมหนาว ฉันพูดถูกมั้ยคะ "  0_0 เธอทวนชื่อฉันเป็นภาษาไทย สำเนียงไทยชัดแจ๋ว อ้าว พูดไทยได้นี่นา

  ตอนนี้เราอยู่บนรถของฉัน ได้คุยกันทำความรู้จักกันพอสังเขปถึงได้รู้ว่าเธออายุน้อยกว่าฉันเธอจึงขอเรียกฉันว่าพี่ อ้อ ที่เธอพูดภาษาไทยได้ เพราะแม่ของเธอเป็นคนไทย ถึงแม้ว่าเธอจะเกิดและโตที่ญี่ปุ่นแต่แม่ของเธอก็สอนและพูดภาษาไทยกับเธอเสมอ น่ารักดีนะ เธอดูเป็นคุณหนูที่อะไรก็ได้ ไม่เรื่องมาก คุยเก่งจนฉันหาจังหวะแทรกแทบไม่ทัน พูดไม่หยุดเลยแฮะ ตั้งแต่ขึ้นรถมาจนถึงตอนนี้

" ลมหนาวมันแปลว่าอะไรหรอคะ มาร์กี้อยากรู้ มันหมายถึงลมพัดมาแล้วก็ทำให้รู้สึกหนาวๆ อันนั้นคือความหมายของชื่อพี่หรอคะ? "

" เอ่ออ...ใช่ค่ะ ประมาณนั้น " ฉันไม่รู้จะอธิบายยังไง เพราะเธอก็ถามเองตอบเองหมดแล้ว

" แล้วนี่น้องมาร์กี้ อยากจะพักที่ไหนเป็นพิเศษมั้ยคะ มีที่เลือกไว้ในใจรึเปล่า เดี๋ยวพี่ไปส่ง " ที่ฉันถามออกไปแบบนั้นเพราะคิดว่าคนที่จะหนีมาเที่ยวคนเดียวแบบนี้เนี่ยนะ มันก็ต้องมีการหาข้อมูลพวกที่เที่ยวหรือที่พักไว้บ้างแล้วถูกมั้ย แต่คำตอบที่ฉันได้ยินมัน!! 0_0

" ยังเลยค่ะ มาร์กี้ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่เลย ถ้าไม่เป็นการรบกวนให้มาร์กี้พักกับพี่ลมหนาวได้มั้ยคะ? " เออ...คือฉันคิดว่า มันไม่ได้เดือดร้อนอะไรนะถ้าจะพักกับฉัน แต่เราเพิ่งจะรู้จักกันเองนะ แถมไม่ได้สนิทกันด้วย แล้วอีกอย่างคุณมังกรจะมาห้องฉันเมื่อไหร่ก็ไม่เคยจะบอกล่วงหน้าด้วยนี่สิ ถ้าเป็นแบบนั้น....

" หรือว่าพี่ลมหนาวพักอยู่กับแฟนคะ ถ้าพี่ไม่สะดวก มาร์กี้ก็เข้าใจนะคะ "

" เอ่อ ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ อ้อ แต่เหมือนที่คอนโดข้างๆห้องพี่มันจะว่างอยู่ห้องหนึ่งนะ น้องมาร์กี้อยากลองไปดูก่อนมั้ยคะ? "

บทสรุปก็คือน้องมาร์กี้ถูกใจห้องนี้มาก เป็นห้องที่อยู่ข้างๆห้องฉันนี่แหละ เธอตัดสินใจที่จะพักที่นี่ทันที ฉันจัดการเรื่องสัญญาการเข้าพัก เอกสารอะไรต่างๆให้เธอ จะว่าไป..พักที่นี่ก็ดีเหมือนกันนะ ฉันจะได้ไม่ต้องขับรถวนหาที่พักไกลๆ แถมยังดูแลง่ายด้วย อยู่ข้างห้องแค่นี้เอง

" ขอบคุณมากนะคะพี่ลมหนาวสำหรับวันนี้ที่ช่วยมาร์กี้ทุกอย่างเลย "

" ด้วยความยินดีค่ะ ต้องการอะไรเพิ่มเติมเคาะประตูห้องพี่ได้นะ ^^ "  ฉันยิ้มอบอุ่นให้เธอจึงเดินกลับห้องตัวเอง กว่าจะจัดการอะไรเสร็จก็เกือบจะห้าทุ่มแล้ว เฮ้อออ วันนี้เหนื่อยสุดๆไปเลย

แกร๊กกก~~

0_0 ทำไมประตูไม่ได้ล็อค เมื่อเช้าก่อนจะออกไปทำงานฉันล็อคไว้เรียบร้อยแล้วนี่ หรือว่า....

" เธอทำอะไร ฉันได้ยินเสียงเธอคุยกับใครอยู่หน้าห้องตั้งนาน ไม่เข้ามาสักที "  คิดไว้แล้วว่าต้องเป็นเขาแน่ๆ คุณมังกรที่นั่งอยู่บนโซฟากลางห้องนั่งเล่นเอ่ยถามขึ้นมา

" แขกคนสำคัญที่จะเข้าชมงานนิทรรศการน่ะค่ะ เธอมาจากญี่ปุ่นฉันต้องดูแลเธอในนามของบริษัท " เห็นมั้ยเขาเคยบอกก่อนที่ไหนว่าจะมา คิดจะมาก็มา จู่ๆอยากโผล่ก็โผล่ ถ้ามาร์กี้มาอยู่ด้วยอาจจะไม่ค่อยสะดวก

" คุณทานอะไรมาหรือยังคะ? "  เขาไม่ตอบคำถามแต่กลับเดินตรงมาที่ฉันก่อนจะช้อนตัวฉันขึ้นอุ้ม

" อุ้ยย คุณมังกร! " ฉันเอื้อมมือโอบลำคอหนาไว้เพราะกลัวว่าจะพลัดตกลงมา

" อื้อออออ วันนี้ฉันเหนื่อยมากเลยค่ะ หนาวอยากพัก "

" แต่ฉันอยาก เอา " พูดจบก็ฉกจูบที่ริมฝีปากอย่ารวดเร็ว มือหนาปลดชุดที่ฉันใส่ทำงานออก รวมถึงชุดเขาด้วยก่อนจะอุ้มฉันตรงไปที่ห้องน้ำ ก่อนที่บทรักแสนเร่าร้อนจะเกิดขึ้น เขากระทำทุกอย่าง อย่างเอาแต่ใจ สะโพกหนาเคลื่อนเข้าออกส่งอาวุธคู่กายลำใหญ่ที่เขาภูมิใจนักหนาเข้าออกในร่างกายฉันอย่างดุดัน ภายใต้สายน้ำเย็นช่ำที่ร่วงหล่นจากฝักบัวข้างผนัง แผ่นหลังของฉันกระแทกเข้ากับกำแพงเป็นเวลานานเพราะเขาที่ประกบอยู่ด้านหน้าก็เร่งกระแทกไม่ยอมหยุดเหมือนกัน ก่อนที่เขาจะยกท่อนขาของฉันทั้งสองข้างเกี่ยวไว้ที่เอวหนาของเขา มือใหญ่แข็งแกร่งโอบรอบแผ่นหลังฉันไว้ก่อนจะจับโยกขึ้นลงแรงๆ ริมฝีปากร้อนขบเม้มไปทั่วซอกคอและเนินอกอย่างไม่หยุดหย่อน ร่างกายโยกขยับไม่หยุด รู้สึกถึงภายในที่บีบรัดท่อนเนื้อไว้แน่นเริ่มกระตุก จนในที่สุด.....

" กรี๊ดดดดด อ๊าาาาา~~ " ฉันก็กรีดร้องออกมาอย่างสุขสม

" อืออออ อ้ะ อ้ะ อ่าาาาส์ " เขาเองก็ครางออกมาเสียงต่ำ ก่อนจะกดจมูกสูดกลิ่นกายที่ซอกคอของฉัน

ฉันได้ตาหลับตาคล้ายคนจะหลับอยู่รอมล่อ ระหว่างที่เขาจัดการอาบน้ำให้ทั้งฉันและเขาด้วย มือฉันเกาะไว้ที่ลำแขนแกร่งแน่น พร้อมซบหน้าลงตรงอกหนาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนั้น ฉันรู้สึกห่วงแหนร่างกายของเขาจัง อยากให้เขาเป็นของฉันแค่คนเดียว แค่คิดว่าถ้าเขาไปทำอย่างนี้กับคนอื่น ไม่รู้ว่าฉันจะรับได้รึเปล่า ' มีแค่ฉันตลอดไปได้มั้ยคะคุณมังกร ฉันรักคุณ '  ฉันได้แต่พร่ำบอกเขาอยู่ภายในใจ ก่อนจะวูบหลับไปเพราะความเหนื่อยล้า.......

         ******* to be continued

เอ้า หนูมาร์กี้โผล่มาแบบนี้ จะเป็นยังไงต่อไปนะ คุณหนูเธอมาจากญี่ปุ่นซะด้วยสิ เห็นว่าคุณมังกรก็เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นด้วยไม่ใช่หรอคะ? ไรท์เริ่มจะรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างแล้วนะคะ หนูลมหนาวไรท์ก็ขอส่งแรงใจแรงเชียร์อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆเด้อค่าา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***