ว่าจะไม่.... สุดท้ายต้องเป็นเธอ(สิงห์&เรนนี่) ep.11

Ep.11

เรนนี่ ||Part||

" เรนนี่ ทำไมทำหน้าแบบนั้นอ่ะ ไม่ได้นอนหรอเมื่อคืน "

" เออ..นอนค่ะนอน ได้นอนอยู่ค่ะ "

" อ่าว งั้นเป็นอะไร ทำไมต้องก้มหัวเหมือนกำลังแอบใครอยู่ด้วย? "

" หา เออ.. อ้อ เรนนี่คงจะนอนคอตกหมอนเมื่อคืนอ่ะค่ะ ก็เลยรู้สึกเหมือนจะคอเคล็ดอ่ะพี่โจ้ "

" ไหน ดูซิ " พี่โจ้พยายามยื่นมาจับหน้าฉันให้เงยขึ้น

" ไม่เป็นไรค่ะพี่โจ้! " ฉันรีบปัดมือพี่โจ้ออกเพราะกลัวว่าคุณสิงห์จะมาเห็นเข้า แล้วทำไมฉันต้องกลัวคุณสิงห์เขาจะเห็นด้วยฉันกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย

" ทำตัวแปลกๆนะช่วงนี้ "

" เรนนี่หรอคะ? " ฉันยกนิ้วชี้หน้าตัวเอง

" เรนนี่ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย พี่โจ้นั่นแหละที่แปลก ช่วงนี้กินข้าวข้างนอกบ่อยนะ ถ้าจะว่าไปทำธุระ คนอะไรมันจะออกไปทำธุระช่วงเที่ยงพอดีอะไรขนาดนั้น แถมยังไปทุกวันซะด้วย ฮั่นแหน่~ แอบนัดสาวไปกินข้าวรึเปล่าเนี่ย"

" ก็...เปล่านิ " พี่โจ้ปฏิเสธแล้วก้มหน้าลง แต่ฉันแอบเห็นนะว่าพี่โจ้ยิ้มเขินอ่ะ

" ไม่ต้องสนใจเรื่องของพี่เลย ไปทำงานได้แล้วไป อย่าอู้ เดี๋ยวพี่อ้อยก็ประเมินให้ไม่ผ่านฝึกงานหรอก"

" บ่ใจ่คนเหนือ อู้บ่ได้เจ้า " พูดแค่ฉันก็รีบวิ่งหนีไปเลย ฮ่าๆๆๆๆ

...................................................................................

วันนี้คุณสิงห์จะเข้ามาที่นี่มั้ยนะ เอาจริงๆ ใจหนึ่งก็อยากให้มา อีกใจหนึ่งก็ไม่มาอ่ะดีแล้ว เพราะฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงอ่ะถ้าเจอหน้าเขา ก็เพราะเรื่องเมื่อคืนนี้น่ะ หลังจากที่ฉันส่งตอบกลับไปแบบนั้น คุณสิงห์เขาก็โทรไลน์มาหาฉันทันทีเลยอ่ะ ฉันก็กดตัดสายทิ้งน่ะสิ ใครจะกล้ารับสายตอนนั้น ///// แต่ฉันก็ส่งข้อความตอบกลับไปว่า ฉันกำลังจะนอนแล้ว เปล่าหรอก เพราะฉันเขินหนักมากต่างหาก..

" เรนนี่ เดี๋ยวช่วยเอาเอกสารนี้ไปให้คุณสิงห์ที่ห้องหน่อยสิ "

" ห๊าา?!! คุณสิงห์เข้ามาแล้วหรอคะพี่? "

" ก็มาตั้งแต่เช้าแล้วนะ ตกใจอะไรแค่เอาเอกสารไปให้เฉยๆ เรนนี่เองก็ไปพบคุณสิงห์ออกจะบ่อย " ก็ตกใจเพราะว่าฉันยังไม่พร้อมที่จะเจอเขาตอนนี้น่ะสิ

" อ่ะเร็วเข้า อย่าให้คุณสิงห์เขารอนาน "

" ค่า " ฮืออออ TT

' เคาะสิเรนนี่ เข้าไปเลย ก็แค่เอาเอกสารไปให้ วางไว้แล้วก็เดินออกมาไง ไม่เห็นมีอะไรต้องคิดเยอะแยะมากมาย ' ฉันพูดกับตัวเองในใจ แล้วยกมือขึ้นมาเตรียมจะเคาะประตู

แอ๊ดดดดดดดด

แต่ประตูก็ดันถูกเปิดออกมาจากอีกด้านซะก่อน ฉันได้แต่ยื่นนิ่งแล้วกลั้นหายใจชั่วขณะ

" เอกสารจากคุณอ้อยใช่มั้ย เอาไปวางไว้บนโต๊ะฉันเลย แล้วนั่งรอก่อน เดี๋ยวฉันกลับมา " คุณสิงห์พูดสั่งเสียงเรียบ ทำเหมือนเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ไม่ได้เกิดขึ้น แล้วเขาก็เดินสวนฉันออกไป ฉันได้แต่ยืนงง ทำไมเขาถึงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันยืนคิดอยู่สักพักก็เอาเอกสารมาวางบนโต๊ะแล้วนั่งรอ

" หรือว่าเมื่อคืนนี้ฉันจะฝันไป แต่ทำไมมันเหมือนจริงมากๆเลยนะ " พูดกับตัวเองแล้วส่ายหัวเรียกสติ

" อ่ะแฮ่ม! ". อุ้ย คุณสิงห์เขากลับมาแล้ว เขาเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้แล้วเอาแต่จ้องหน้าฉัน

" ว่าไง ทำไมเงียบล่ะ My baby doll ". ฉันไม่ได้ฝัน!! นี่เขาจะกล้ามากเกินไปแล้วนะ ในแชทไม่พอยังกล้ามาเรียกฉันต่อหน้าอีก

" นี่ ไม่คิดจะทักทาย Teddy bear ของเธอหน่อยหรอ? " 0_0"

" เออ....คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรหรอคะ? เรนนี่ไม่เข้าใจ "

แกล้งไม่รู้เรื่องไปเลย ถ้าเขายังไม่หยุดฉันก็จะแถไปว่า.........

" อ้อ คุณกำลังพูดถึงเรื่องแชทใช่มั้ยคะ พอดีเมื่อฉันนอนแล้ว และคงละเมอลุกขึ้นมาตอบแชทมั้งคะ "

" หรอ ฉันเพิ่งจะรู้นะเนี่ย ว่าคนที่หลับไปแล้ว จะละเมอตอบแชทได้ แล้วแถมยังบอกอีกว่า ฝันดีนะคะพ่อหมีใหญ่ของฉัน " ไม่เพียงแต่พูดเท่านั้น ซ้ำเขายังดัดเสียงเล็กเสียงน้อยให้ฉันหมั่นไส้มากขึ้นในตอนท้ายประโยคด้วย

" คุณสิงห์คะ หยุดเดี๋ยวนี้นะคะ!! "

" .......................... "

" .......เรนนี่อายนะ~~ "

" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เธอนี่มันเป็นผู้หญิงที่ตลกเป็นบ้าเลยว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ " เขาหัวเราะขำจนน้ำหูน้ำตาไหล เขายกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่หัวตาทั้งสองข้าง แล้วลูบหน้าขึ้นลงแรงๆสองสามที เล่นใหญ่รัชดามากค่ะคุณพี่ !!

" อ่ะแฮ่ม เธอจะฝึกงานเสร็จเมื่อไหร่? " กว่าจะเรียกสติสตังกลับมาได้

" อีกสามอาทิตย์ค่ะ "

" อ่าห่ะ พรุ่งนี้วันอาทิตย์นี่ วันหยุดของเธอใช่มั้ย "

" ใช่ค่ะ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดของเรนนี่ "

" งั้น พรุ่งนี้สิบโมง ฉันจะไปรับ ห้ามสาย "

" จะไปไหนคะ? "

" ไม่บอก กลับไปทำงานได้แล้วไป "

" ค่ะ " ฉันลุกขึ้นเตรียมเดินออกไป

" เดี๋ยวก่อน เอาโทรศัพท์เธอมานี่ซิ "

" คุณจะเอาโทรศัพท์เรนนี่ไปทำอะไรคะ? "

" บอกให้เอามา ก็เอามาเถอะน่า "

" คนเอาแต่ใจ " ฉันขยับปากบ่นอุบอิบเสียงเบา ไม่ให้เขาได้ยิน แต่เขาก็ไม่วายเหลือบตามองฉันแล้วเลิกคิ้วใส่อย่างยียวน

" นี่ค่ะ! "

" รหัส? " เขารับโทรศัพท์ฉันไปแล้วถามหารหัส

" 2122 ค่ะ " ฉันบอกรหัสไป แล้วคุณสิงห์ก็กดนั่นนี่ในโทรศัพท์ของฉันไปเรื่อย ซึ่งฉันก็ไม่รู้หรอกว่าเขาทำอะไรกับมัน สักพักก็ยื่นมันคืนมาให้ฉัน แล้วฉันก็เดินกลับออกมา เขาทำอะไรกับมือถือของฉันกันนะ แต่พอฉันกดเข้าไปที่แอพลิเคชั่น เฟซบุ๊กแล้วก็อินสตาแกรมเท่านั้นแหละรู้ได้เลยทันทีเหตุที่เขาขอมือถือฉันไป ก็เขาน่ะเอาทั้งเฟซบุ๊กแล้วก็อิสตาแกรมของฉันไปแอดเพื่อนแล้วก็ฟอลโล่เขาน่ะสิ แล้วสักพักก็มีแจ้งเตือนขึ้นมาว่า เขาตอบรับคำร้องขอ แล้วก็ฟอลโล่ฉันกลับมาด้วย เฟซบุ๊กอ่ะไม่ค่อยเท่าไหร่หรอกเพราะฉันไม่ค่อยได้เล่น แต่อินสตาแกรมนี่สิ มีทั้งรูป ทั้งคลิปวีดีโอที่ฉันเล่นกีต้าร์แล้วก็ร้องเพลงด้วย อยู่ในอินสตาแกรมทั้งหมดเลย ฉันเล่นกีต้าร์ได้ก็เพราะว่าชอบก็เลยซื้อมาฝึกเล่นเอง ฉันเล่นไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่หรอก แต่เพราะว่าความชอบแล้วก็หมั่นฝึกฝนของฉัน ตอนนี้ฉันก็เลยเล่นได้หลายเพลง แถมยังชอบร้องเพลงด้วย ก็เลยถ่ายคลิปแล้วก็อัพลงอินสตาแกรม ถ้าคุณสิงห์เขาไปส่องอ่ะ ฉันเขินนะเนี่ย.....

********** To be continued