ว่าจะไม่.... สุดท้ายต้องเป็นเธอ(สิงห์&เรนนี่) ep.5

      Ep.5

  เรนนี่ ||Part||

           ไลน์กลุ่ม 'ลูกหมูอู๊ดอู๊ด'

' พวกมึง เขียนบันทึกการฝึกงานของวันนี้กันยัง?'

" ยัง มึงอ่ะ?" ฉันถามยัยเมษา

' Not yet ค่ะ'

' ขี้เกียจจัง' เสียงยัยลมหนาว

' เฮ้ย พวกมึงเดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ จะออกไปเซเว่นแป๊บนึง หิวว่ะ'

" อ้าวนี่มึงยังไม่ได้กินข้าวหรออีพริ้ม 3ทุ่มเนี่ยนะ?!"

' ยังอ่ะดิ นี่เพิ่งจะเลิกงานเนี่ย แค่นี้แหละเดี๋ยวจะดึก บายย'

" พวกมึง เมษา ลมหนาว งั้นแค่นี้ก่อนก็ได้ พวกมึงจะได้พักผ่อน"

' พวกกู หรือมึงกันแน่ ฮ่าๆๆ' ยัยเมษาตอบ ก็ฉันง่วงอ่ะ ตาจะปิดอยู่แล้ว

" ฮ่าๆๆ เออกูนี่แหละ ทำเป็นรู้ดี ไปล่ะ กูง่วงแล้ว"

  .............

        เป็นอันสิ้นสุดการวิดีโอคอลของไลน์กลุ่ม ลูกหมูอู๊ดอู๊ดวันนี้  กำลังสงสัยใช่มั้ยว่าเพื่อนฉันทุกคนทั้ง ยัยพริ้มเพรา ยัยลมหนาว แล้วก็ยัยเมษาเนี่ยถึงมาอยู่ในไลน์กลุ่มได้ ที่พวกมันรู้จักกันก็เพราะฉันเนี่ยแหละ แบบว่าเคมีเข้ากัน มองตารู้ใจ คบเพื่อนคนไหนก็ถูกคอไปกันได้ ฉันพาพวกมันทั้งหลายมาเจอกันบ่อยจนพวกมันเองก็สนิทกันไปละ เอาล่ะ ฉันคิดว่าฉันควรต้องนอนได้แล้ว เพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้จะตื่นสาย

..................................................................................

  " เรนนี่ เป็นไง ฝึกงานที่นี่โอเคมั้ย?" พี่โจโจ้ถามฉัน พี่โจโจ้เป็นรุ่นพี่ของฉันหนึ่งปีน่ะ เรียนมหาลัยเดียวกัน แต่ตอนเรียนไม่เคยรู้จักกันหรอก ไม่เคยเห็นหน้าไม่เคยคุยด้วย เพราะเรียนคนละคณะ เพิ่งมารู้จักกันที่นี่แหละ พี่แกเคยฝึกงานที่นี่เหมือนกันเมื่อปีที่แล้ว แล้วก็ได้ทำงานต่อเลย ชีวิตดีอ่ะไม่ต้องไปวิ่งแข่งขันกันหางานหลังเรียนจบ ฝึกเสร็จก็เข้าทำงานต่อเลย พี่เขาเก่งด้วยแหละ ได้ข่าวจากพี่ๆที่นี่เขาเมาท์กันว่า พี่โจ้แกเพิ่งโดนแฟนบอกเลิกอ่ะ ช่วงนี้กำลังเฮิร์ท ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทั้งที่หน้าตารวมไปถึงมันสมองและความสามารถดีขนาดนี้ คนที่ดีพร้อมขนาดนี้ทำไมถึงโดนเทเอาซะได้ พี่โจ้นิสัยดีนะ ดูแลใส่ใจถามไถ่คอยให้คำปรึกษาฉันตลอดการฝึกงานที่ผ่านมา คอยถามเสมอว่า 'โอเคมั้ย ไหวป่าว สู้ๆนะ' ไรเงี้ย  //// ฉันยิ่งแพ้คนเอาใจใส่อยู่ด้วย

  " ไหวค่ะ พี่โจโจ้ สบายมาก ฝึกงานที่นี่สนุกมากเลยค่ะ"    วันก่อนยังบ่นเป็นน้ำไหลไฟดับอยู่เลย ฉันนี่ก็ นะ.. ฉันปั้นหน้ายิ้มตอบพี่โจ้ไปว่า ส.บ.ม สบายมาก

"ฮ่าๆๆๆ จริงๆเล้ย เรานี่ ยังไงก็สู้ๆนะ" พี่โจ้ยื่นมือมายีผมฉัน ฉันเอียงหัวหลบนิดหน่อย ก็คนมันตกใจอ่ะ เขินด้วย //////

" ค่า ซู่ๆ ขอบคุณนะคะพี่โจโจ้"  ฉันทำเสียงซู่ๆให้ดูมุ้งมิ้ง พร้อมชูสองนิ้วขึ้นมา

" แล้วก็เลิกเรียกพี่ว่า โจโจ้ ได้แล้ว บอกแล้วให้เรียกพี่โจ้เฉยๆ เรียกโจโจ้แล้วฟังดูไม่แมนเลยอ่ะ มันดูหน่อมแน้มอ่ะ พี่ไม่ชอบ" พี่แกบอกแล้วยกมือเกาท้ายทอยเบาๆ ฮ่อยยย น่ารักกก

" ทำไมคะ น่ารักดีออกค่ะ พี่โจโจ้!! " ฮ่าๆๆๆ ฉันอดที่จะแกล้งพี่เขาไม่ได้

" ไปๆ ไปไหนก็ไปเลยเราอ่ะ เดี๋ยวเถอะเดี๋ยวจะโดน"

   ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปซื้อข้าวน่ะ เป็นร้านอาหารที่เปิดขายในสนามบินแห่งนี้นี่แหละ ปกติพี่ๆพนักงานรวมถึงเด็กฝึกงานอย่างฉันด้วยนี่แหละ ไม่ต้องซื้อข้าวมากินเองเลย เพราะทุกทีพี่ต่ายแกจะซื้อของกินมาเป็นประจำ หิ้วมาทีนี่เต็มไม้เต็มมือ ไม่ต้องอดอยากกัน ไม่ต้องเสียตังค์ซื้อกินเองด้วย ฮ่าๆๆๆ พี่ต่ายน่ารัก หนูรักพี่ต่ายนะคะ 😁😁   แต่วันนี้พี่แกลางานกะทันหันน่ะ พวกเราทุกคนซึ่งมีพี่ต่ายคอยอุปถัมภ์ แต่วันนี้อด ก็เลยต้องออกมาหาซื้ออะไรกินเอง  ฉันคิดว่าจะนั่งกินที่ร้านเนี่ยแหละ ยังพอมีเวลาอยู่ รีบกินจะได้รีบกลับไปทำงานต่อ

          ระหว่างที่ฉันกำลังตักข้าวยัดเข้าปากด้วยความหิวโหยอยู่นั้น ฉันรู้สึกเหมือนมีคนกำลังจ้องฉันอยู่เลยอ่ะ ฉันหันซ้าย หันขวา ไม่เห็นมีใครจ้องเลย ทุกคนก็กินข้าว ทำธุระอะไรปกติ หรือฉันจะคิดไปเอง ใช่แหละ ฉันคงคิดไปเอง หลอนนะเนี่ยย

   หลังจากกินอิ่มฉันก็รีบกลับมาที่ออฟฟิศ เพื่อดูเอกสารต่างๆ

" น้องเรนนี่ พี่อ้อยเรียกให้ไปหาแน่ะ"

" ค่ะ พี่ฟ้า" พี่ฟ้าอยู่ประจำออฟฟิศของสายการบินที่นี่ แต่หน้าพี่เขาอย่างโหดอ่ะ ไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ หน้าไม่ค่อยเป็นมิตรแต่ใจดีนะ จากที่สังเกตมาประมาณเกือบสามอาทิตย์

     ก๊อกๆๆๆ

" ขออนุญาตค่ะ" ฉันเคาะประตูแล้วเปิดเบาๆ

" อ้าว เรนนี่นั่งก่อน พี่มีเรื่องจะคุยด้วย"

"............." ฉันนั่งลงแล้วรอฟัง

" ทำไมอยู่ๆ คุณราชสีห์ถึงได้เรียกให้เราไปพบอ่ะ? เคยเจอกันแล้วหรอ? แล้วไปเจอกันได้ยังไง? ไปทำอะไรผิดมารึเปล่า?" หืมม คุณราชสีห์??

" เอ่อ..คุณราชสีห์ คือใครหรอคะ?"

" อ้าว นี่เราไม่รู้จักหรอ คุณราชสีห์น่ะเขาเป็นหุ้นส่วนของสนามบินนี้"

" อ๋อ หรอคะ? แล้วเขาอยากจะพบหนูหรอคะ?"

" ใช่ เขาบอกว่า ให้เราเข้าไปพบเขาที่ห้อง วันนี้ เวลาบ่ายโมงสี่สิบห้า"  แล้วทำไมพี่อ้อยต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยนะ มีอะไรหรือเปล่า? หรือว่าเขาเป็นคนที่ดุมาก หรือเขาจะเป็นตาแก่พุงย้วยโรคจิตที่ชอบออฟเด็กๆสาวๆ สวยๆอย่างฉัน รึเปล่านะ? หรือว่าเขาไม่ชอบขี้หน้าฉัน?!

" เอ่อ พี่อ้อยคะ หนูถามได้มั้ยคะ ว่าการที่คุณราชสีห์ เขาเรียกให้นักศึกษาฝึกงานอย่างหนูไปพบเนี่ย มันคือเรื่องดีหรือไม่ดีคะ?"

"..................."

"..................." ??

" พี่ก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน เพราะพี่ก็ไม่รู้ แต่ถ้าเรนนี่มีปัญหาอะไร หรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น ปรึกษาพี่ได้นะ"  อ่าว ทำไมพี่อ้อยพูดแบบนั้น มันเรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย

" ค่ะ" ....... อิหยังวะ

" ไปทำงานต่อได้แล้วไป แล้วก็จะได้เตรียมตัวด้วย อย่าลืมเรื่องไปพบคุณราชสีห์ นี่ก็บ่ายโมงสิบนาทีแล้ว ไปก่อนเวลาจะดีมาก" พี่แกปรับอารมณ์เร็วจริง

"ค่า.." ฉันลาพี่อ้อยแล้วออกมา เตรียมตัวไปพบคุณราชสีห์  ทำไมนะ? ทำไมเขาต้องอยากพบฉันด้วย งงเด้ออ

            ********* To be continued

   อย่าลืมติดตามตอนต่อไป และอย่าลืมคอมเม้นท์ติชม แนะนำ หรือให้กำลังใจไรท์ก็ได้นะคะ 💕💕

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***