5.เจ็บแล้วจำ..แค่คำขอโทษ..ไม่ต้องการ

คาบสุดท้าย

ทั้ง2คนก็เข้ามาในห้อง..ทุกคนเงียบกริ๊บ

ทุกคนรู้ว่าเท็นโดนปอนต่อย..แต่ไม่มี

ใครรู้เลยว่า..เพราะอะไร..

"โอ้ย!!เท็นเจ็บมากมั้ยนั่น"

พลอยมีรีบเข้าไปถาม

"นิดหน่อยเอง"

เท็นยักไหล่อย่างชิวๆ

"แกรนไหวมั้ย"

สภาพแกรนตาบวมมากๆเลย

"ปอนเค้าเกลียดแกรน

ขนาดนั้นเลยเหรอพลอย"

เทอเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัด

จนเท็นทนไม่ไหว

"อย่าเพื่งไปถามอะไรเลยพลอย

เท็นว่าแกรนคงกลัวจนไม่กล้าเจอ

ไอ้หมอนั่นอีกแน่"

แล้วเท็นก็เดินไปลูบหัวแกรนปลอบเทอ

จนแกรนเงยหน้าขึ้นมามองเค้า

"พอแล้วแกรน...ห้ามร้องไห้อีกนะ"

เท็นออกคำสั่งเบาๆ

แกรนทำได้แค่พยักหน้ารับแต่โดยดี

เลิกเรียน

ปอนก็มาดักรอแกรนที่หน้าโรงเรียน

กับกฤษเพื่อนรักของเค้า

แกรนเดินมากับพลอยและเท็น...

พอเห็นว่าปอนอยู่ข้างหน้าเทอ

ก็เข้าไปหลบหลังเท็นทันที...

เทอทำได้แค่จับเสื้อเค้าไว้ด้วยความกลัวและไม่อยากเห็นหน้าเค้า

ปอนเห็นแบบนั้นก็ทำให้เค้าโมโห

ขึ้นมาอีกครั้ง...ปอนเข้าไปดึงตัวแกรนออกมาจากเท็น

"อ๊ะ!!มันเจ็บนะปอน"

แกรนพยายามจะสะบัดออกจากปอน

"ปอนมีเรื่องจะคุยกับแกรน"

แกรนกลัวในท่าทางของปอนจนตัวสั่น

"เฮ้!!นายทำให้แกรนกลัว

จนตัวสั้นไปหมดแล้วนะ"

เท็นคว้าแกรนเข้ามากอดแล้วปลอบเทอ

มันทำให้ปอนโมโหมากขึ้น..

หึงโว้ย..หวงโว้ย...เอะอะกอด

เอะอะกอดมันจะเกินไปแระนะ

"ปอนจะมายุ่งกับแกรนอีกทำไม

แกรนบอกแล้วไงถ้าปอนเกลียดแกรน

ขนาดนั้นแกรนจะไม่มาให้เห็นหน้าอีก"

น้ำตาเรื่มเอ่อล้นขอบตาอีกแล้ว

ปอนรู้สึกเจ็บในใจจนบอกไม่ถูก

"ปอนไม่ได้เกลียดแกรน...ปอนขอโทษ"

เค้าคงจะทำได้แค่เท่านั้น

"ปอนจะมาวุ่นวายกับแกรนอีกทำไม

ในเมื่อปอนมีแฟนแล้ว..ปอนเอาเวลาไปสนใจแฟนของปอนเถอะ"

มันจะอะไรกันนักหนา

"อะไรกันหน่ะแกรน..ปอนไปมีแฟนตอนไหน"พลอยงงมากเลยจ้า

"ไปถามปอนเองแล้วกัน"

แล้วแกรนก็คว้ามือเท็นเดินจากไป

โดนเกลียดเข้าให้แล้วมึงอ่ะปอน

สมน้ำหน้าดันไปล้อเล่นไม่เข้าเรื่อง

เสือกไปหึงจนเกินเหตุแล้วปอนก็เล่าทุกอย่างให้พลอยและกฤษฟังทั้งหมด

"เหอะ!!สมน้ำหน้าโน๊ะปอน..เล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง..แล้วนี่แกรนมันคิดว่าปอนเกลียดมัน..แถมมันกลัวปอนจน...โอ้ย!!!

มึงมันบ้าว่ะปอน"

พลอยหมดคำจะด่าบ้าบอไปรับรักสาว

ต่อหน้าแกรนแถมยังไปตะคอกใส่ซะขนาดนั้น..ไม่เกลียดก็บ้าแล้ว

"ทำไงล่ะทีนี้..พันกันให้มั่วเลยมึง"

กฤษอดจะบ่นเพื่อนรักไม่ได้

"โอ้ย!!!จะแก้ยังไงล่ะทีนี้"

ปอนแทบบ้าเมื่อนึกถึงหน้าเศร้าๆ

ของแกรน..แล้วไอ้ท่าทางที่กลัวเค้าจนตัวสั่นนั่นอีก...บ้าชิบ...

"แกรนไหวมั้ย"

เท็นถามอย่างห่วงๆ

"อืม!!"

น้ำตายังคงไหลอาบแก้มขาวๆนั้น

โอ้ย!!ปวดใจไม่อยากเห็นแกรนร้องไห้เลย

อะไรกันว่ะเพื่งเจอกันวันแรกแท้ๆ

"ให้เท็นไปส่งมั้ย"

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่แกรนมารับ..ขอบคุณนะ"

มีรอยยิ้มน้อยๆแต่ตาช่างแสนเศร้า

เค้าทำได้แค่ช่วยเทอเช็ดน้ำตาเท่านั้น

เพียงแค่นั้นก็ทำให้เค้าใจเต้นโครมครามไม่หยุด

"พอแล้วแกรนไม่ต้องกลัวนะแกรนมีเท็น

เท็นจะไม่ให้ใครมาแกล้งแกรนอีก"

เค้าอยากจะถนุถนอมเทอ

"จริงนะ"

แล้วแกรนก็ทำหน้าจริงจังขึ้นมาซะงั้น

"จริงสิเท็นสัญญา"

เค้าลูบหัวเทอเบาๆ

"ดีจังเท็นใจดีจัง..ถ้าแกรนมีแฟน

อย่างเท็นก็ดีสิ"

แกรนยิ้มออกมาจนตาหยี

เทอพูดจริง..เทออยากมีแฟนที่อบอุ่น

อย่างเท็นมาตลอด..โหยหาความอบอุ่น

และอยากได้ความใส่ใจ

"ได้สิ..งั้นแกรนเป็นแฟนกับเท็นนะ"

เอ้า!!!เจอกันวันแรก...

มาขอเทอเป็นแฟนซะงั้น

"เอ่อ!!เราเพื่งเจอกันเองนะเท็น"

"อืม!!แต่เท็นชอบแกรนนะ

อยากจะปกป้องแกรน"

เค้าพูดจริงเค้าอยากจะดูแลเทอ

ใส่ใจเทอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน...

ว่าเพราะอะไร

"แต่!!!แกรนไม่กล้า....."

ไม่กล้าจะรักใครตอนนี้..เพราะความรักของเทอเพื่งจะโดนทุ่มทิ้งไปหมาดๆ

"okงั้นขอเป็น...มากกว่าเพื่อนได้มั้ย"

ยังไงว่ะขอเป็นมากกว่าเพื่อน

มันอยู่ในสถานะไหนกันล่ะนั่น

"อืม!!"

ตอบรับอย่างงงๆเท็นยิ้มอย่างชอบใจ

"okแล้วนะ"

แกรนพยักหน้าเบาๆ

"แกรน"

เสียงพี่วินเรียกอยู่ข้างหลัง..ฉันรีบเช็ดน้ำตาทันทีแล้วเดินเข้าไปกอดเค้า

"โดนแกล้งอีกแล้วสิ"

ฉันทำได้แค่พยักหน้าตอบ

"แต่วันนี้มีเท็นมาช่วยแกรนด้วยล่ะ"

ฉันรีบชี้ไปหาเท็น

"เท็นนี่พี่ชายแกรนพี่วิน

พี่วินค่ะนี่เท็นเพื่อนแกรนค่ะ"

"หวัดดีครับ"

หล่อใช่เล่นสเป็คแกรนเลยนี่หว่า

สายตาไอ้หนุ่มนี่มันชอบแกรนแน่ๆ

"หวัดดีขอบใจที่ช่วยแกรนวันหลังแวะไปทานข้าวที่บ้านสิจะได้คุยกัน"

อยากรู้นิสัยถึงขนาดกล้าชวนไปบ้าน

ไม่เคยที่แกรนจะพาใครมาแนะนำ

กับเค้าแบบนี้

"ครับ"

"งั้นพี่กลับก่อนนะเดี๋ยวค่อยเจอกันใหม่"

"ครับ"

"พรุ่งนี้เจอกันนะเท็น"

แกรนยิ้มหวานพร้อมโบกมือลาเค้า

ทุกอย่างอยู่ในสายตาพี่วิน

แค่เห็นรอยยิ้มหวานๆของแกรน

เค้าก็มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

"ชอบเค้ารึแกรน"

จู่ๆพี่วินก็ถามขึ้นมาฉันงี้เขินจนม้วน

"ไม่รู้สิพี่วิน..แต่เค้าอบอุ่นมากเลยนะ

เวลาแกรนอยู่ใกล้เค้าแล้วมันรู้สึก

ปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก"

5555ชอบเค้าแต่ยังไม่รู้ตัวอีก

"พี่วินเท็นบอกว่าขอเป็นมากกว่าเพื่อน

นี่มันหมายความว่าไงค่ะ"

เอ้า!!!ไอ้น้องคนนี้..ก็เป็นคนรักไง

"555แล้วแกรนตอบไปว่าไง"

"ทำไมพี่วินต้องทำเสียงแบบนี้ด้วยคะ"

"ป่าวนี่..ตอบคำถามพี่ก่อน"

ทำไมทำเสียงแปลกๆ

"ก็ตอบแค่อืม!!"

5555พี่วินขำกลิ้ง...อะไรของเค้ากันว่ะ

"หยุดนะพี่วิน..ตกลงมันหมายความว่ายังไง"

ถึงฉันจะเหมือนคนฉลาดแต่ฉันโง่เรื่องความรักมากๆ

"พี่ตอบแทนเท็นไม่ได้หลอกแกรนไปรอฟังจากปากเค้าเองดีกว่า"

อะไรของพี่วินเนี่ย

แต่ทำไมปอนต้องโมโหเราขนาดนั้นด้วยล่ะแล้วเค้าได้คบกับน้องคนนั้นแล้วใช่มั้ย

โอ้ย!!ปวดหัว..ช่างมันเถอะมันคงไม่เกี่ยวอะไรกับฉันนี่นา...ในเมื่อมันรักไม่ได้

ก็เกลียดกันไปเลยแระกัน

(ขออนุญาติเจ้าของภาพด้วยค่ะ)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***