. รถไฟสายหนึ่งแล่นบนรางรถไฟอย่างรวดเร็วพร้อมกับบรรยากาศอันหนาวเย็นก่อนจะมีเสียงของชายหนุ่มท่านหนึ่งปลุกฉันให้ตื่นจากห้วงนิทรา "สาวน้อย ฉันต้องไปแล้วล่ะ ช่วยเอาหัวของเธอออกจากไหล่ของฉันจะได้ไหม?" ให้ตายสิ...ฉันดันเผลอไปซบไหล่เขาขณะหลับได้ยังไงกันนะ อาจจะเป็นเพราะความอ่อนเพลียเพราะรีบเก็บข้าวของและออกจากบ้านมาแต่รุ่งสางหรือกลิ่นหอมของน้ำหอมจากตัวเขากันนะ? ฉันได้แต่นั่งตัวแข็งและทำอะไรไม่ถูกก่อนที่ชายหนุ่มผมสีเงินเงาวาวตาสีฟ้าท้องทะเลอันน่าหลงไหลจะลุกจากฉันไปยังชานชาลาและหันมายิ้มให้ฉันก่อนเราจากกัน
. ฉันได้แต่คิดตลอดการเดินทางว่าเขาเป็นใคร มาจากไหน และจะได้เจอกันอีกรึเปล่า ดูจากเสื้อผ้าและผู้คนที่ติดตามเขาคงจะเป็นคนที่มีฐานะไม่น้อย หรือเป็นลูกของขุนนางชนชั้นสูงกันนะ? เห้อ...ถึงรู้ไปก็ไม่มีผลอะไรกับฉันหรอก ให้ตายสิ..ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย หยุดคิดเรื่องนั้นได้แล้ว แมรี่ โรส! เป้าหมายของฉันคือการเริ่มต้นชีวิตใหม่!
. ไม่นานนักความคิดของฉันก็ต้องหยุดลงเพราะรถไฟที่เดินทางมาไกลได้หยุดลงที่ชานชาลาแห่งหนึ่ง ฉันลงจากรถไฟพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ แต่แล้วฉันก็ได้สะดุดล้ม มีหญิงสาวคนหนึ่งท่าทางน่ารักถือตะกร้าใบเล็กที่มีผักและผลไม้อยู่เต็มตะกร้าเดินมาช่วยฉันเก็บสัมภาระมากมายที่หล่นอยู่บนพื้น
. "ขอบคุณนะ" นี่เป็นคำแรกที่เอ่ยออกมาจากปากของฉันในนามของ แมรี่ โรส "ไม่เป็นไร ว่าแต่เธอมาจากไหนหรอ? ไม่คุ้นหน้าเลย" เสียงหวานน่ารักจากหญิงสาวผมสีทองยาวสลวยตาสีเขียวมรกตพูดคุยกับฉันอย่างเป็นมิตร การสนทนากันเพียงแค่ไม่กี่ประโยคก็ทำให้ฉันได้รู้กับชื่อของเธอ เธอมีชื่อว่า 'ลิลลี่' เป็นสาวใช้ในโบสถ์แห่งหนึ่งเนื่องจากกำพร้าพ่อแม่แต่เล็กเธอจึงได้มาอาศัยอยู่ที่โบสถ์ในเมืองนี้
. เนื่องจากฉันไม่คุ้นชินกับสถานที่และผู้คนในเมืองแห่งนี้ฉันจึงได้อาสาเป็นแม่บ้านทำความสะอาดในโบสถ์เช่นเดียวกัน แลกกับที่พักอาศัยและเงินเล็กน้อย ลิลลี่เป็นผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับฉันจึงไม่แปลกเลยที่เราจะสนิทกันเร็ว เธอสดใสและน่ารักมากฉันและเธอมักจะหยอกกันเล่นอยู่เสมอ
. ไม่นานนักหลังจากที่ฉันทำงานในเมืองแห่งนี้ดูเหมือนจะมีข่าวประกาศจากราชวังมาว่ามีฆาตรกรต่อเนื่องที่ลอบฆ่าหญิงสาวเหยื่อแต่ละคนนั้นมักจะมีผมยาวสลวย ซึ่งตอนนี้ยังตามจับไม่ได้ ลิลลี่เธอดูเหมือนจะวิตกกังวลเป็นอย่างมากฉันได้แต่ปลอบเธอและภาวนาให้ทหารตามจับคนร้ายคนนั้นให้เร็วที่สุด
. จนกระทั่งวันหนึ่งลิลลี่ได้หายตัวไปอย่างลึกลับ ฉันพยายามถามหาเธอจากเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆแต่พวกเขากลับไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าลิลลี่หายตัวไป...ฉันหมดหนทางแล้ว...ณ ตอนนี้ฉันรู้สึกกลุ้มใจมากที่เพื่อนหายตัวไป ฉันจึงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างหน้าและทำให้จิตสงบลงทันทีที่ฉันก้าวขาเข้าไปฉันกลับต้องชะงัก เมื่อตาเหลือบไปเห็นร่างไร้วิญญาณของลิลลี่ที่นอนจนกองเลือดอยู่ใต้อ่างล้างหน้า...
. . .
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments