ผีพรายในวันลอยกระทง

ตอนที่1

สวัสดีครับผมชื่อติ๋มนะครับ ผมมีเเฟนคนนึ่งชื่อจิ๋ม ใกล้ๆวันลอยกระทงทุกปีพวกเราสองคนก็ไปเยี่ยมพ่อเเม่ของจิ๋มครับ ปกติผมก็ไปลอยกระทงที่นั้นล่ะครับ

ใกล้ถึงวันลอยกระทงเเล้ว ผมก็ไปลอยที่นั้นอีกผมรู้สึกเบื่อมากเลยครับ เพราะคนที่บ้านเเฟนผมโครตเเปลก

จิ๋ม:ที่รักทำไรอยู่อ่ะ จะต้องเดินทางไปเเล้วนะ

ติ๋ม:ไม่ได้ทำไรหรอกที่รัก

จิ๋ม:เค้าต้องรีบไปนะ ไม่งั้นพ่อเเม่เค้าด่าเเน่เลย

ติ๋ม:เคครับที่รัก

ออกเดินทางไปสักพักผมก็รู้สึกปวดฉีขึ้นมา

จิ๋ม:ที่รักจอดรถทำไมอ่ะ ใกล้ถึงเเล้วนะคะ

ติ๋ม:เค้าขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะ

ผมก็คิดอยู่ในใจว่า ทำไมห้องน้ำที่นี้มันดูเเปลก ร้างมากเหมือนไม่มีใครอยู่เลย ผมเดินไปคิดไปจนไม่ดูทางเเล้วไปชนกับลุงคนนึ่ง ลุงคนนั้นคือพ่อของเเฟนผมเองครับ

พ่อของจิ๋ม:อ่าวติ๋มมาทำไรที่นี้ละเเล้วจิ๋มละ

ติ๋ม:มาเข้าห้องน้ำครับ จิ๋มอยู่บนรถอ่ะครับ

พ่อของจิ๋ม:งั้นพ่อไปเเล้วนะลูก

ติ๋ม:ครับ

...ณ.ห้อง...

ผมกำลังฉี่อยู่สบายอยู่ผมก็ได้ยินเสียงเคาะข้างๆห้องน้ำ ผมก็ไม่ตอบอะไร เเต่มันก็ไม่หยุดเคาะเลย มันเคาะเร็วขึ้นเร็วขึ้น จนผมเริ่มกลัว ผมเลยวิ่งออกจากในห้องน้ำเเล้ววิ่งไปหารถผมทันที

จิ๋ม:ที่รักทำไมหน้าซีดละ

ติ๋ม:ป่าวไม่มีไรหรอกที่รัก

จิ๋ม:งั้นไปกันเถอะ

ณ.บ้านของพ่อเเม่จิ๋ม

จิ๋ม:พ่อจ๋าเเม่จ๋าจิ๋มกลับมาเเล้วจ๋า

เเม่ของจิ๋ม:โอ้ยตายเเล้วลูก ลูกสวยขึ้นนะ อ่าวติ๋มมาด้วยหรอจ๊ะ ขึ้นบ้านมาก่อนสิไปเก็บข้าวเก็บของ

จิ๋ม:จ๋าเเม่

ทำไมบ้านนี้มันเเปลกๆว่ะ

ตึก ตึก

เสียงใครเดินวะ

เงาดำๆ ต้องมีคนอยู่เเถวนี้เเน่นอน

คงไม่มีไรเเล้วละออกไปอยู่ข้างนอกดีกว่า