Chapter I

แต่แล้วความรู้สึกค่อยๆ แปรเปลี่ยน เหมือนถูกเหวี่ยงลง แผ่นหลังสัมผัสกับพื้นน้ำอย่างแรง ดวงตาเรียวพลันเบิกโพลงก่อนที่จะพบว่า เธอไม่ได้อยู่ที่ห้อง แล้วที่นี่ก็ไม่ได้อยู่ในสถานะที่เรียกว่าห้อง เธอกำลังจมลงในห้วงน้ำลึก มือบางตะเกียตะกายพยายามว่ายน้ำไปยังผืนน้ำ ไม่ว่าจะพยายามว่างเท่าไหร่ก็ไร้ผล ร่างกายอันหนักอึ้งมันดึงให้เธอจมลงไปเรื่อยไป ความรู้สึกทรมานเมื่อหายใจไม่ได้ เธอพยายามกลั้นหายใจให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

ฉันครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว!!

ก่อนที่ดวงตาเรียวจะปิดลง เธอพบว่ามีสัตว์สี่ขาตัวใหญ่ กำลังว่ายมาทางเธอ มันเข้ามาใกล้เธอก่อนที่จะกัดเข้าที่แขนเสื้อของเธอ และร่างอันไร้เรี่ยวแรงขึ้นสู่ผิวน้ำ นั่นเป็นเหมือนแสงสว่างสำหรับเธอเลยทีเดียว

"ชิชิชิ บอส เบสเตอร์อยากว่างน้ำเหรอ"

เสียงหัวเราะอันเป็นเอกลักษณ์ดังขึ้น เขาเอ่ยถามชายหนุ่มน่าเกรงขามที่กำลังยืนมองแอ่งน้ำตรงหน้าด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ในขณะที่รอบๆ มีร่างไร้วิญญาณของพวกศัตรูนอนเกลื่อนอยู่เต็มไปหมด

"....."

ผู้เป็นบอสไม่ได้ตอบอะไร เขาได้แต่มองแอ่งน้ำตรงหน้าเงียบๆ พลันนึกสงสัยทำไมสัตว์กล่องของเขาถึงดึกอยากว่ายน้ำยามดึกแบบนี้

"ซันซัน ทุกอย่างเรียบร้อยไหม"

...เสียงทุ้มของใครบางคนดังขึ้น ชายหนุ่มเจ้าของผมสี น้ำตาลเช่นเดียวกับสีตา เขาเป็นผู้ดำรงตำแหน่งบอสวองโกเล่ ในปัจจุบัน ...

**ซาวาดะ สึนะโยชิ**

"เออ"

เสียงทุ้มต่ำตอบแบบขอไปที เขาล่ะนึกสงสัยว่าอีกฝ่ายไม่มีตาหรืออย่างไร ทำไมถึงถามอะไรแบบนั้นออกมา ไม่ว่าจะงานไหนพวกเขาสามารถทำได้สำเร็จแทบจะร้อยเปอร์เซ็นต์ นั้นคือความน่าเกรงกลัวของหน่วยลอบสังหารสังกัดวองโกเล่รุ่นที่9 วาเรีย ซึ่งมีบอสอย่างซันซัสลูกชายบุญธรรมของรุ่นที่เก้าเป็นหัวหน้า นำทัพไม่มีทางที่จะพลาดยิ่งเมื่อซันซันได้มาสั่งการเอง

ดวงตาสีแดงเลือดตวัดมองคนอายุน้อยกว่าอย่างสึนะก่อนจะเบือนหน้าหนี เพราะตนไม่ได้อยากเสวนาด้วยสักเท่าไหร่

"รุ่นที่สิบถาม แกก็ควรจะตอบดีๆ"

ชายหนุ่มผมสีควันบุหรี่ดวงตาสีมรกตตวาวโรจน์ ชายผู้เป็นมือขวาของบอสวองโกเล่เอ่ยขึ้นด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยน้ำโห ถึงแม้จะพยายามทำให้เสียงดูปกติ แต่มันไม่สามารถข่มความไม่พอใจได้

"เห้ย!!!!! พวกแกทะเลาะอะไรกันวะ เสียงดังโว้ย!!!"

"ชิชิชิ เสียงนายดังกว่าคนอื่นอีกสควอโว่"

"หนวกหูไอ้สวะ"

ปัง!

ไม่พูดเปล่าเจ้าตัวกลับชักปืนประจำตัวขึ้นมา ก่อนจะลั่นไกปืนไปยังชายผมยาวที่กำลังโหวดเหวกเสียงดังพลางแกว่งดาบที่มือซ้ายเดินตรงมา ทางตน

"ไอ้บอสเวร!!!"

"อีกฝ่ายหลบได้ทันซันซันไม่ได้สนใจเสียงตะโกนด่าของอีกฝ่าย ตอนนี้สิ่งที่เขาสนใจคือไลเกอร์นภาวายุ สัตว์กล่องของตนที่ตอนนี้กำลังว่างน้ำด้วยสภาพเปียกปอน ขนที่เคยฟูพลันลู่แนบลำตัว เบสเตอร์ว่ายมาทางผู้เป็นนายก่อนจะรีบตะกายขึ้นฝ่าย โดยที่บนหลังของมันนั้นไม่วายจะแบกร่างของหญิงสาวที่หมดสติมาด้วย มันเอี้ยวตัวเล็กน้อยทำให้ หญิงสาวที่กำลังสลบอยู่บนหลังของมันไหลหล่นลงมานอนแผ่อยู่บนพื้นหญ้า

"ผู้หญิง!"

"ศพ?"

"นี่เธอเป็นอะไรไหม!"

เมื่อเห็นว่าสิงโตตัวใหญ่เพิ่งจะงมเจออะไรเข้า พวกเขาก็พากันหน้าเหวอ ดูเหมือนสึนะจะเป็นคนแรกที่รีบเข้าไปหาร่างบางที่กำลังนอนหมด สติอยู่ ในขณะที่เจ้าของสัตว์กล่องได้แต่ยืนนิ่งมองร่างที่หมดสติ เลสเตอร์เดินมาคลอเคลียผู้เป็นนายก่อนจะทิ้งตัวลงนั่ง

"เบสเตอร์ "

เสียงทุ้มต่ำเอ่ยมือหนาวางลงบนหัวของมัน เขาไม่สนใจว่าเบสเตอร์ จะไปเจออะไรเข้า ถึงแม้จะเป็นศพหรืออะไรก็ช่าง แต่เหมือนสิ่งที่สัตว์ของเขาจะงมขึ้นมาไม่ใช่ศพ แต่กลับเป็นหญิงสาวผมสีบลอนด์ที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่แทน ซึ่งเขาก็ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายตายไปหรือยัง

"ชิชิชิ เบสเตอร์งมศพขึ้นมาเหรอบอส"

"ไม่รู้..."

"ไอ้เบล!!! หนวกหูว่ะ!"

"แกนั่นแหละที่หนวกหู ฉลามสวะ"

สึนะที่กำลังตกใจกับสิ่งที่พบ เขาไม่รอช้ารีบเข้าไปช่วยเหลือร่างบางที่กำลังนอนไม่ได้สติ มือหนาทาบลงบนบริเวณลำคอเพื่อตรวจดูชีพจร ซึ่งแทบจะตรวจไม่พบ สึกนะโน้มหน้าเข้าใกล้ใกล้อกของเธอเพื่อฟังเสียงหัวใจ หัวใจของเธอหยุดเต้นไปช่วงขณะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***