นิสาเดินออกมาจากตรงนั้นแล้วพูดกับแก้วว่าไปหาอะไรกินกันเถอะ
แก้ว:อ่าเคๆจะเที่ยงแล้วเหมือนกันวันนี้วันหยุดไปไหนกันดี
นิสา:ไม่รู้เหมือนกันเราไปทานข้าวข้างนอกร้านเดิมแหละ
แก้ว:โอเคๆ
ป้ายที่มองทั้งสองเดินออกไปอย่างห่างๆก็ไม่ละสายตาจากทั้งสองสาว
จนกระทั่ง...มีมือของใครบางคนค่อยๆเข้าใกล้ตัวของป้ายอย่างช้าๆ
ป้าย!!!!
เห้ยเล่นไรเนี้ยต้น!!!??
ป้ายพูดด้วยความตกใจ
ต้น:อะไรเนี้ยมองสองสาวนั้นตั้งแต่เมื่อกี้แล้วน้า
ป้าย:เปล่าๆแค่มองว่าน้องเขาดูไม่สนใจฉันเลย
ต้น:โอโห้หนุ่มหล่อของมหาลัยโดนสาวสวยเมินไม่ใช่หรอเนี้ย
ต้นพูดพรางหัวเราะและตบหลังป้าย
ฮ่าๆๆๆๆก๊ากกกกก
ขำกลิ้งเลยว่ะ
ป้าย:มัวแต่ขำอยู่นั้นรีบขนของขึ้นไปได้แล้ว
ป้ายพูดด้วยความโมโหพร้อมโยนกุญแจให้ต้น
ต้น:เอ่อๆรู้แล้วน้า
ต้น:จะว่าไปน้อง2คนนั้นเป็นคนที่สวยใช่ได้น่ะเนี้ยหน้าคุ้นๆเหมือนเคยเห็น
ป้าย:รีบขนของก่อนมันจะค่ำ
ต้น:เอ่อนึกออกแล้วน้องนิสากับน้องแก้วเชียร์หลีดเดอร์และก็ดาวคณะศิลป์กรรมนี้!!
ต้นพูดอย่างไม่สนใจคำที่ป้ายบอก
ป้าย:เอ่อๆรีบขนของได้หรือยัง
ต้น:คร้าบๆ
แก้วและนิสาได้ออกไปข้างนอกจนตะวันจะตกดิน
แก้ว:นิสาแกว่ามันดูน่ากลัวแปลกๆป่ะว่ะ
นิสา:ไม่หรอกมั้งแกคิดไปเอง
ทั้งสองพากันขึ้นบรรไดจนจะถึงชั้น3ชั้นที่พวกตนอยู่
แก้วพยายามชวนนิสาคุยเพื่อไม่ให้บรรยากาศดูหน้ากลัว
จนกระทั่งพึ่งรู้สึกว่าบรรไดยิ่งเดินก็ยิ่งไกลเดินยังไงก็ไม่ถึงเสียที
แก้ว:กรี๊ด!!!!!!!
แก้ว:แกมือ...!ดูมือมัน!!!
มือหลายมือต่างปรากฏออกมาจากบรรไดพรางดึงตัวนิสาลงไปที่น้ำเมือกสีดำ
กรี๊ด!!!!!!!
จู่ๆก็มีมือคู่หนึ่งดึงตัวแก้วออกมาจากบันไดกรี๊ด!!!
เทอจะกรี๊ดทำไหมเนี้ย!
แก้วหั่นไปมอง
นี่พี่ต้นใช่ไหมค่ะ
ต้น:ใช่แล้วเพื่อนเทอไปไหนอีกคน
แก้ว:พึ่งนึกได้พี่ค่ะพี่ช่วยนิสาด้วยนิสาโดนดึงไปแล้ว
ต้นตกใจและรีบพานิสาออกจากตรงนั้น
ต้นพานิสาไปที่แห่งหนึ่งที่นั้นมีโต๊ะที่วางธูปเทียนวางอยู่และรอบๆนั้นมีสายสินรายล้อมเต็มไปหมด
ป้าย:เกิดอะไรขึ้น
ต้นเล่าเรื่องทุกอย่างให้ป้ายฟัง
ป้ายจึงบอกให้ต้นและแก้วรออยู่ตรงนั้น...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 27
Comments