Episode 4 บทบาทนางร้าย

ฉันนั่งลงบนปลายเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนจะค่อยๆสงบสติอารมณ์ที่เพิ่งกระเจิดกระเจิงไปกับสถานการณ์ล่อแหลมแสนวาบหวามเมื่อครู่..

ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์อีกครั้งในวันนี้

ที่ทำให้ฉันไม่ต้องตกต้นไม้ตาย...

ไม่ต้องดับอนาถด้วยพายุเกย์...

ไม่ต้องเส้นเลือดสมองแตกจนเป็นง่อย..

ไม่ต้องเอานิ้วไปสัมผัสกับ...

เอ้อ..ก็เอาเป็นว่าเข้าใจตรงกันนะ

จะขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างเดียวก็ไม่ถูก ต้องขอบคุณ ก้อนอุกาบาตสีส้มที่ฉันอุ้มติดมือมาด้วย มันกำลังนอนกำลังหงายท้องอย่างเกียจคร้านอยู่บนตักฉันนี่

เกาพุงฉันซะทีซินังไพร่!! มันส่งสายตาเหมือนออกคำสั่งมาที่ฉัน

มันชื่อ "เสือใหญ่" แมวเปอเซียเพศผู้ตัวอวบอ้วนขั้นวิกฤติของพี่คีย์ หลังจากพี่คีย์ไม่อยู่บ้านมันก็ชอบมาอยู่ที่บ้านฉันบ่อยๆ ดูจากขนาดตัวมัน มันควรจะชื่อ"หมูยักษ์" ซะมากกว่าอีก

ปกติมันไม่ค่อยมีประโยชน์อะไร นอกจากกินๆ นอนๆ พันแข่งพันขา หงายท้องให้เกาพุง ชีวิตอันแสนสุขของมันมีแค่นั้น..

แต่ในวันนี้ฉันแทบจะอุ้มชูมันบูชาขึ้นหิ้ง เสาะแสวงหาปลาแซลมอนสายพันธุ์จักรพรรดิถวายมันถึงปากซักสิบโล ที่ช่วยให้ฉันพ้นจากสถานการณ์กระอักกระอวนแบบนั้นมาได้

อิรินจึงลงมือเกาพุงอย่างสุดฝีมือ เพื่อตอบแทนแมวผู้มีพระคุณสูงสุดในวันนี้ เสือใหญ่นอนหลับตาพริ้ม ทำเสียงกรอในลำคออย่างถูกใจ ประหนึ่งถ้าเป็นเสียงคนมันคงจะบอกว่า

"โอ..ดีมากนังขี้ข้าเกาต่อไป" ฉันนึกไปเองอย่างขำๆ

ตอนนี้อารมณ์ปั่นป่วนเริ่มสงบลงบ้าง เลยมีเวลานั่งทบทวนเรื่องต่างๆ ลางสังหรณ์เจ้าแม่วายถูกต้อง ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าพี่คีย์จะเป็นเกย์ ส่วนเบอลินเขาออกสื่อว่า "ไม่" แต่ลางสังหรณ์เจ้าแม่ฉันบอกมัน "ใช่" มาตลอด

ถามว่าหึงไหม?

ตอนนี้ฉันคงไม่อาจจะอยู่ในฐานะที่จะคิดแบบนั้นได้ถึง ถึงฉันจะค่อนข้างเพ้อมโน แต่จริงๆแล้วก็ยังอยู่ในโลกบนพื้นฐานของความเป็นจริง

ถามว่าหวงไหม?

ก็ใช่..ว่าที่สามีสุดที่รักของฉันมันต้องหวงเป็นธรรมดาอยู่แล้ว แต่ในสถานการณ์ตอนนั้นบางชั่วขณะ ฉันก็รู้สึกหวงไอดอลหน้าหวาน หรืออาจเป็นเพราะเรื่องที่ฉันเป็นแฟนคลับเขามานาน เลยทำให้รู้สึกแบบนี้ก็ได้

แล้วฉันควรจะยอมแพ้แล้วใช่ไหม?

ม่ายย! ดูปากอิรินอีกครั้งนะคะ ไม่มีทางค่ะ! ว่าที่สามีในอนาคตสุดที่รักแสนเพอร์เฟค หมายมั่นมโนมาตั่งแต่แปดขวบ อุตส่าห์มั่นหน้าขอแต่งงานไปแล้วด้วย รักข้างเดียวมาสิบสามปี มันไม่ได้ตัดใจกันได้ง่ายๆขนาดนั้น อนาคตอันสวยหรู ฉันก็วาดวิมานในอากาศไว้หมดแล้ว

ไม่ได้การแล้ว! ฉันต้องทำอะไรซักอย่าง ฉันจะไม่อยู่เฉยๆให้เขาเสวยสุขกันไปแบบนี้หรอก ฮึ! ฉันรู้สึกถึงบทพูดนางร้ายที่ใช้เสียงน่าหมันใส้และทำสีหน้าน่าตบในละครหลังข่าวขึ้นมาตะหงิดๆ ยังไงอิรินจะไม่ยอม!

ต่อให้ต้องสวมบท "นางร้ายแย่งสามีไอดอล" ฉันก็จะทำ!

มา! มาเจอกันซักตั้ง! อิโถ่! จะซักแค่ไหนเชียว อิตุ๊ดไอดอล ก็แค่สวยกว่า รวยกว่า เก่งกว่า ใหญ่กว่า

เออ...ใช้คำพูดปลุกใจตัวเองได้โครตน่าโดดลงเหวมาก อินังสตรีผู้ไม่มีอะไรดี ความจริง ฉันไม่มีอะไรจะไปสู้เขาได้จริงๆแหละ มีแต่ความบ้า ใจกล้าและหน้าด้าน เอาวะ ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้แล้ว

"อิรินสู้โว้ย"

ว่าที่สามีที่รักในอนาคตรอเป๊ปนะคะ เดี๋ยวว่าที่ภริยาคนนี้จะทำให้พี่ "ได้หน้าลืมหลังเอง"

ฉันมานั่งไล่เรียงถึงแผนการต่างๆไว้เป็นข้อๆ เขียนใส่กระดาษไว้กันลืม ก่อนจะเริ่มเขียนชื่อปฎิบัตการนี้ไว้บนหัวกระดาษตัวโตเท่าบ้านว่า "ปฎิบัตการได้หน้าลืมหลัง"

ยั่ว

เหอะๆ เจอแค่ข้อแรกก็อยากจะยกเลิกแล้วฉัน ข้ามมันไปยาวๆก่อน

ขัดขวาง

ข้อนี้น่าจะถนัดสุด ใช่แล้ว! ตอนนี้พวกเขากำลังตะกายสวรรค์ชั้นฟ้ากันอยู่ ฉับพลันภาพเคลื่อนไหวร้อนแรงผุดขึ้นมาเป็นฉากๆ ใบหน้าก็ฉีดสีขึ้นมาอิกรอบ ใจสู้ซิอิริน! ด้านได้อายอดท่องไว้ๆ เริ่มต้นคงต้องขัดขวางล่มสวรรคเจ็ดชั้นของพวกเขาให้ได้ก่อน

คิดแผนเสร็จสรรพอย่างรวดเร็ว ฉันก็รีบคว้าตัวไอหมูยักษ์ที่กำลังเคลิ้มหลับฝันดี ฮีจะเป็นตัวเอกของแผนการที่กำลังเริ่มต้นในครั้งนี้

"แง๊วว!" เสียงตกใจของมันดังลั่นห้อง ขนชี้ตั้งไปทั่วตัว อย่างน้อยฉันก็ล่มสวรรค์ของแมวอ้วนตัวหนึ่งสำเร็จแล้ว ถือเป็นนิมิตรหมายที่ดี

จากนั้น ฉันก็รีบวิ่งเข้าสู่สมรภูมิรบสีขาวหลังใหญ่ตระการตา โดยไว

รอก่อนนะอิตุ๊ดหน้าหวาน นางร้ายมาแล้ว เตรียมหอบน้ำตากลับบ้านไปได้เลยค่ะอินายเอก!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***