Episode 3 ชะนีไม่ได้รับเชิญ (2)

เขาแทบไม่แสดงอาการแปลกใจอะไรเลยเมื่อเห็นฉัน..มีชะงักไปแค่เล็กน้อย

ผิดกับตัวฉันดวงตาเบิ่งโตเท่าไข่ห่าน หัวใจเต้นจนแรงจนหูแทบจะหนวก! เหงื่อผุดขึ้นมาเต็มกรอบหน้าเหมือนเพิ่งไปแข่งวิ่งร้อยเมตร

ฉันยืนนิ่งไม่ไหวติงประหนึ่งตัวเองเป็นจำเลยรอคำพิพากษาคดีร้ายแรง ดวงตาจดจ้องไปยังอัยการหนุ่มหน้าหวานเพื่อฟังคำตัดสินโทษประหารชีวิต

แต่มันกลับผิดคาด....

อัยการหน้าหวานแค่ส่งยิ้มยั่วเย้า..และทอดสายอ่อนเชื่อมชวนลุ่มหลงให้ฉัน ทำเอาจำเลยหน้าจืดแทบเข่าทรุด เขาไม่ได้ตะโกนลั่นศาลแล้วลากฉันไปเข้าเครื่องประหารหัวสุนัขแต่อย่างใด เขาเพียงแต่ค่อยๆยกนิ้วชี้เรียวยาวจากมือที่ถูกมัดขึ้นแตะที่ริมฝีปากบางสวย

ส่งสัญญาณให้ฉัน...เงียบเข้าไว้!

ฉันรีบยกมือขึ้นปิดปากและพยักหน้าตอบโดยไว เหมือนตุ๊กตาหมาหัวดุ๊กดิ๊กหน้าตาโง่ๆตัวหนึ่ง

เมื่อถูกจับได้ย่อมต้องลื่นไหลไปตามน้ำ ดวงตาเจ้ากรรมจำต้องจดจ้องหนังสดสุดระทึกใจของคนทั้งคู่โดยปริยาย คนด้านบนเปลี่ยนจังหวะเป็นอัดสะโพกเข้าช้าๆ แบบเน้นและหนักหน่วง

"อื้ม..อ๊า..อ๊า..อ๊า"

ใบหน้าที่สวยหวานยิ่งกว่าผู้หญิงครวญครางเสียงหลงตามจังหวะการกระแทก โครงหน้าเรียวยาวได้รูป แพขนตาหนายาวเอียงตัวชดช้อย ล้อมกรอบไปบนดวงตากลมโตราวกับกวางน้อย นัยย์ตาสีน้ำตาลอ่อนหวานซึ้งดูออดอ้อนอยู่ตลอดเวลา จมูกโด่งสวยรับกับริมฝีปากจิ้มลิ้มสีชมพูสด พอรวมกันแล้วก็ดูงดงามราวกับเทพบุตรจำแลง

เรือนร่างของไอดอลหน้าสวยไม่ได้มีกล้ามเนื้อใหญ่ปูดโปนจนน่ากลัวแต่ทุกส่วนมันดูเหมาะเจาะสมชายและสวยงาม แก่นกายอันใหญ่โตของเขามันผงาดง้ำ ขยายขนาดขึ้นตามแรงส่งสะท้านจากด้านหลัง จนมันแทบจะปริแตก

ฉันจ้องภาพตรงหน้าตาไม่กระพริบ เลือดทั่วร่างฉีดพ่นขึ้นมาบนหน้า แม่เจ้า! นะนั่น..มันใหญ่ได้อีก มือเลื่อนออกจากปาก มากดนาบที่หัวใจไว้ให้มันกระดอนออกมา ตอนนี้อิริน..อิริน..อยากเป็นลม!

เมื่อฉันย้อนสายตาไม่รักดีกลับมาที่คนหน้าสวย ดวงตาอ่อนเชื่อมคู่นั้น มันยังคงจ้องมองมาทางฉันอยู่ตลอด

ถึงตั้งตัวเป็นแฟนคลับเขามาหลายปี แต่ไม่เคยได้เห็นสายตามองมาที่ฉันแบบนี้มาก่อน มันเหมือนมีแรงดึงดูดคล้ายหลุมดำขนาดใหญ่ เหวี่ยงอารมณ์ฉันหมุนวนไปรอบๆ ทำร่างกายฉันปั่นป่วนไปหมด

จากนั้นก็เลื่อนสายตาเบนไปหาคนด้านหลัง พี่คีย์..พี่ชายสุดที่รักแสนดี ว่าที่สามีในอนาคตที่ฉันมโนเอาไว้ เขาคือคนที่ฉันรู้จักมาเกือบตลอดชีวิต แต่ก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะต้องมาอยู่ในสถานการณ์กลายเป็นพวกถ้ำมอง จนกลืนน้ำลายตัวเองไม่ลงแบบนี้

ยอมรับว่าในใจคิดถึงเขามาก ไม่ได้เจอเขามาหลายปี เขายังหล่อเหลาคมเข้มเต็มไปด้วยแรงดึงดูดทางเพศเหมือนเดิม เครื่องหน้าที่ราวกับปฏิมากรรมไร้ที่ติ คิ้วหนาพาดเฉียงไปกับหน้าผากกว้าง ดวงตายาวรีสีดำสนิทดูลึกลับน่าค้นหา จมูกโด่งเป็นสันได้รูปเข้ากันกับริมฝีปากหยักน้อยสีแดงอ่อนน่าจูบ

โครงร่างสูงใหญ่ผิวสีแทนอ่อนเฉดน้ำผึ้งบวกกับซิกแพ็กเป็นลอนสวยเซ็กซี่ น่าลูบไล้ น่ากัด น่าฟัด น่าเลีย น่า.. หยุดๆๆ อิรินคะ! หยุดสมองลามกเป๊ปค่ะ! ฉันต้องดึงสติอิโรคจิตที่เพ้อมโนไปไกลกลับมาอีกรอบ

กล้ามเนื้อตึงแน่นที่ต้นแขน เอวสอบ ต้นขาแข็งแรงและสะโพกแกร่งที่กำลังเคลื่อนไหวเข้าออกอย่างรวดเร็ว ทุกองค์ประกอบรวมกันแข็งแกร่งงดงามราวกับรูปปั้นจำลองของเทพเจ้า

ไม่รู้ว่าตอนนี้ความรู้สึกจริงๆของตัวเองมันเป็นแบบไหนกันแน่ เวลาที่ได้มองพวกเขากำลังมีบทรักร้อนแรงตรงหน้า มันออกจะแปลกประหลาด คล้ายวูบๆโหวงๆ หรือนี่มันเป็นส่วนหนึ่งของอาการ "ช็อค" ตอนนี้อิรินก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง

"คีย์ ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว แรงอีก..อีกก "

สองคนยังบรรเลงบทรักกันอย่างไม่ลืมหูลืมตา แรงอัดกระแทกจากร่างสูงสปีทเต็มหน่วง จนโซฟาหนังยาวส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดอย่างน่ากลัว จังหวะลีลารักดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ เสียงครางทั้งสองประสานกันคล้ายเสียงตะโกนก้องจนตอนนี้แยกไม่ออกว่าเสียงของใคร

ภาพเคลื่อนไหวตรงหน้าตรึงฉันไว้กับที่ ทำทั่วร่างฉันสั่นสะท้านไปหมด ตัดสินใจจะหันหลังกลับ แต่สองขาบ้าๆของฉันมันกลับก้าวไปไม่ออก ร่างกายก็เริ่มจะมีปฏิกิริยาบางอย่างเกิดขึ้น อาการตีมวนบางอย่างเกิดขึ้นในช่องท้องมันเสียดสีและหดเกร็งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ใจกลางความเป็นหญิงเต้นตุ้บๆ ตามแรงบีบเค้นที่เพิ่มขึ้น มันทำฉันเสียวซ่านไปทั่วร่าง

ยิ่งเสียงครางสุขสมด้านนอกเร่งเร้ามากเท่าไหร่ ลมหายใจฉันเริ่มสั้นลง มันหอบถี่มากขึ้น ช่องทางใจกลางร่าง ก็ยิ่งบีบรัดแน่นขึ้นเพิ่มขึ้นไปอีก มันทรมานมากจนรู้สึกเจ็บปวดไปหมด ฉันต้องกัดฟันกับริมฝีปากไว้ เพื่อไม่ให้ส่งเสียงบ้าๆน่าอายออกมา

ความฉ่ำชื้นที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นตามระหว่างขา มันขับหลั่งของเหลววาวใสไหลออกมาทีละน้อย ไม่คุ้นเลย ไม่ชอบความรู้สึกที่ควบคุมตัวเองไม่ได้แบบนี้เลย

ฉันสูดหายใจเข้าอย่างแรง บีบขาเข้าหากันจนแน่น เพื่อต่อต้านอาการเสียวซ่านจนทรมาน มือที่สั่นเทาก็กำเสื้อตรงอกแน่นจนกลัวว่ามันจะขาดออกจากกัน

"อ๊า คีย์..คีย์ ไม่ไหวแล้ว อ๊า อ๊าา" ร่างของเบอลินกระตุกอย่างแรง ก่อนจะพ่นสายธารสีขาวขุ่น เต็มโซฟาหนังและไหลไปตามขาอ่อน ร่างงดงามทิ้งตัวลงอย่างเหนื่อยอ่อนในทันที

พี่คีย์โอบเอวประคองตัวคนด้านล่างขึ้นมาจากโซฟา จับสายโซ่ขึ้นแล้วพันสายยาวของมันไปรอบลำตัวของเบอลิน โซ่มัดแน่นจนเนื้อปลิ้นออกด้านข้างตามแรงกด มันน่าจะเจ็บ อึดอัดและทรมานมาก

แต่ใบหน้าสวยไม่แสดงอาการใดๆออกมา มีแต่จะเกร็งกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นสีหน้ายังคงเคลิบเคลิ้มตามอารมณ์ที่พึ่งเสร็จสมไปเมื่อครู่ มือข้างหนึ่งของชายหนุ่มหล่อเหลาด้านหลังเลื่อนจากเอวขึ้นไปกำรอบลำคอระหงส์ไว้ กดหลังของไอดอลหนุ่มให้แนบไปกับลำตัวด้านหน้าของตัวเอง โดยที่เขายังไม่ได้ถอดถอนตัวตนออกมา

เขาปาดมือเข้ากับน้ำสีขุ่นที่ต้นขาของเบอลิน ก่อนเลื่อนมือไปกอบกุมตัวตนที่แทบไม่อ่อนตัวลงของคนด้านหน้า ชะโลมไล้น้ำรักไปตามท่อนเนื้ออย่างแผ่วเบาพร้อมกับหมุนวนสะโพกข้างหลังเข้าออกอย่างเย้ายวนปลุกปั่นอารมณ์คนด้านหน้าให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง

"ลินเด็กดี"

ใจฉันเต้นกระหน่ำขึ้นมาอีกรอบ พี่คีย์ก็ชอบเรียกฉันแบบนี้ เขาเห็นฉันหรอ? ไม่ๆ เขาพูดกับเบอลินต่างหาก!

"มันทรมานมากใช่ไหมลิน? พี่ช่วยปลดปล่อยมันได้นะ เด็กน้อย"

เสียงแหบพร่าเปื่ยมเสน่ห์ของพี่คีย์เอ่ยขึ้นก่อนจะขบเม้มเข้าที่ใบหูขาวสะอาดของเบอลิน ใจฉันสั่นกระตุกอีกครั้งที่ได้ยินชื่อที่ว่าที่สามีพูดขึ้น

ชื่อด้านหลังของเบอลินมันบังเอิญตรงกับฉันพอดี เลยรู้สึกเหมือนพี่คีย์ เขากำลังพูดกับตัวฉัน..

"ลองใช้มือสัมผัสมันซิ"

เสียงกระตุ้นแหบพร่าเซ็กซี่ คล้ายกับกระซิบดังกังวาลอยู่ข้างๆหูฉัน เขาพูดพร้อมกับสาวชักกายแกร่งของเบอลินเข้าออกอย่างเบามือ

อาการแปลกๆที่พึ่งบรรเทาลงของฉัน มันตีวนกลับมาเกิดขึ้นอีกครั้ง

"เอาซิเด็กน้อย ตอนนี้น้ำหวานตรงนั้นมันเปียกลื่น ไปหมดแล้ว"

สายตาฉันมองไปที่มือของพี่คีย์กำลังแตะส่วนปลายยอดที่มีน้ำไหลเยิ้มออกมาตามอารมณ์ของไอดอลหน้าสวย ก่อนจะลากไล้มันหนุนวนกับปลายหัวส่วนบน ขณะเดียวกันซอกระหว่างขาของฉันปลดปล่อยของเหลวสีใสไหลออกมาเหมือนกัน มันมากจน รู้สึกว่าชั้นในเปียกชื้นจนเกือบชุ่ม

ยิ่งมองมือของเขาค่อยๆไล้วนบนส่วนปลายของเบอลินช้าๆ สมองฉันมันจินตนาการถึงนิ้วมือเขาที่ไล้วนไปบนส่วนยอดตรงซอกกลางระหว่างขาของฉัน ตรงจุดนั้น

"เด็กน้อย พี่กำลังเลื่อนมือลงไป ใช่ เลื่อนลงไปอีก ข้างใน"

มือฉันค่อยๆขยับไปตามที่พี่คีย์พูดราวกับโดนสะกด มันค่อยๆมุดหายเข้าไปในกางเกงยางยืดขาสั้นสีฟ้าอ่อน ไต่ลงไปยังขอบกางเกงชั้นในสีขาวด้านล่าง กำลังจะเบี่ยงมันออกไปทางด้านข้าง นิ้วมือเริ่มแตะสัมผัสลงแผ่วเบา และก่อนที่อะไรมันจะเกินไปมากกว่านั้น..

วัตถุก้อนกลมสีส้มขนฟูขนาดใหญ่ พุ่งเข้าชนที่ขาของฉันเข้าอย่างจัง!คล้ายกับดาวหางโหม่งชนโลก!

ปึง!!!!

ฉันเสียหลักล้มหงายไปข้างหลัง สะโพกกระทบพื้นอย่างแรง ส่วนหัวก็กระแทกเข้ากับปลายเตียงเสียงดังสนั่น

โอ๊ยย! เจ็บ! นี่มันวันบ้าอะไรของอิรินวะเนี่ย! ถ้าพรุ้งนี้ตื่นมาเป็นอัลไซเมอร์ แม่มก็ไม่ต้องสืบแล้ว!

หลังจากโดนอุกาบาตสีส้มพุ่งชนอย่างจัง ฉันก็หลุดออกจากภวังค์หนังโป๊เกย์ 18+ในทันที!

หนนี้ไม่ต้องรอให้ใครมาจับได้ อิรินรีบคว้าไอตัวการสีส้มขนฟูฟ่อง ก่อนจะรีบมุดหน้าต่าง มุ่งสู่พี่ต้นรัก ไสหัวกลับบ้านไปอย่างรวดเร็ว..

ขามาฉันอาจเดินย่องเป็นชะนีน้อย แต่ขากลับชะนีต้องมาเรียกฉันแม่แน่นอน!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***