Episode 1 พี่ชายข้างบ้าน

ฝน..ตกอีกแล้ว.. เกลียดฝน โดยเฉพาะวันนี้ แม่ง..บังวิวดีๆหมด เสียงเครื่องยนต์ของรถตู้คันหนึ่ง ดังแทรกขึ้นมาท่ามกลางสายฝนพรำบนชั้นสองของบ้านเดี่ยวสองชั้น สีครีมน่ารัก หลังม่านสีขาวโปร่ง ฉันกำลังยืนมองรถตู้สีดำกำลังขับเข้ามาจอดหน้าบ้านใหญ่สีขาวหลังถัดไป

พี่ชายข้างบ้านของฉันเขากลับมาแล้ว!

พี่ว่าน แม่บ้านหลังใหญ่ข้างบ้าน กำลังวิ่งกางร่มออกจากประตูเล็กไปรับคนในรถอย่างทุลักทุเล เสียงแว่วขอโทษคนในรถบอกคุณผู้หญิงกำลังลงต้นไม้ใหม่ขวางทางเข้าออกทำให้เอารถเข้าไปไม่ได้ ตอนนี้คุณหญิงอยู่ร้านต้นไม้ยังไม่กลับ

ร่างสูงในชุดสูทสีดำก้าวลงจากรถ รับร่มจากแม่บ้านขยับให้เข้าที่ ก่อนจะเงยหน้า เบนสายตามองตรงขึ้นมายังผ้าม่านโปร่งบนชั้นสองของบ้านหลังสีครีม

ฉันที่กำลังแอบมองเขาอยู่ รู้สึกได้ถึงสายตาลูกธนูที่จ้องประสานเข้ามา จึก! จ้องที่หน้าแต่ทะลุถึงหัวใจ ตอนนี้มันเต้นระรัวจนแทบหยุดหายใจไปพัก หน้าก็เห่อร้อนขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ

เขาเห็นได้ไงหว่า? นี่ว่าหลบเนียนจนจะยืนคุยกับจิ้งจกอยู่แล้วนะ แต่ทำตัวเป็นอิแอบต่อท่าจะไม่ดี ตัดสินใจเลื่อนม่านออกจนสุดก่อนจะโบกมือให้เขาหยอยๆ ส่งยิ้มกว้างจริงใจจนลิ้นไก่เกือบโผล่ พี่ชายสุดหล่อโบกมือตอบมอบยิ้มกระชากใจให้เล็กน้อยและก้าวเข้าบ้านไป

จากนั้นปากฉันก็หุบลงโดยอัตโนมัติ โดนจับได้ว่าแอบส่องใช่ไหมนี่?

เหมือนเขารู้ไปซะทุกอย่าง..

ชื่อฉัน อาริน ชื่อน่ารัก แต่ไม่เข้ากะหนังหน้าสักกะผี อายุยี่สิบเอ็ดปีเต็มเมื่อสามวันก่อน พ่อแม่ที่รักบอกตอนเด็กฉันน่ารักม๊ากถึงมากที่สุด ไม่น่าเชื่อว่าวันเวลาจะเปลี่ยนแปลงเด็กหน้าตาดีคนหนึ่งได้มากมายขนาดนี้ หญิงสาวผู้ไม่มีอะไรดี เคยได้ยินตามนิยายแปลจีนแนวเกิดใหม่ทะลุมิติตามเว็บบ่อยๆ เจอของจริงก็อิรินนี่แหละค่ะ!

เบ้าหน้าออกกลมกลึง มีคางเรียวลงมาเล็กน้อยจัดไม่ได้ว่านี่สัญชาติไหน ดวงตาเรียวยาวหางชี้ขึ้นขนาดใหญ่กว่าปกติ ขนตาน้อยแถมสั้นไม่พอแรงจียังดึงดิ่งลงชี้พื้นอีก โชคยังดีที่มันไม่ทิ่มเข้าลูกกะตา ริมฝีปากดูอิ่มเกินพอดีคล้ายๆเผยออยู่ตลอด ดูเซ็กซี่..โทษที! ตบปากฉันเถอะ! แก้มป่องน้อยๆ ดูน่ารัก..นรก! มองข้างๆนี่ปลาทองขาดสารอาหารชัดๆ จมูกเรียวเล็กเชิดขึ้นน้อยๆ ดูหยิ่งโครต แม่มไม่ได้ช่วยเหลือส่วนอื่นบนใบหน้าเลย!

คนทั่วไป

มองรอบแรกหน้าจืด...

มองรอบสองหน้าแปลก...

มองรอบสามหน้ามึงหาเรื่องเหรอ!

เลยต้องคอยยิ้มอยู่ตลอดเหมือนคนบ้า คือไม่อยากให้เบ้าหน้าจืดๆโดนประทับฝ่าติง ฝ่ามือหรือฝ่าดงอะไรทั้งหลายแหล่ ด้วยความที่เรียนคณะวิศวะเครื่องกล ปีสามแสนแมน ยิ่งต้องระวังหนังหน้าเพิ่มเติมเป็นพิเศษ

เรื่องความรัก ฉันหลงรักพี่ชายข้างบ้านมาตั้งแต่อายุแปดขวบ คนเดียวกับที่จ้องตาแทบสลบคนเมื่อกี้แหละเขาชื่อ "พี่คีย์" ตั่งแต่เด็กเราสนิทกันมาก พี่ชายสุดหล่อแสนดี สอนขี่จักรยาน ติวหนังสือ เป็นที่ปรึกษา มีของขวัญวันเกิดให้ทุกปี คอยปลอบเวลาเศร้า สิบสามปีก่อนตอนอายุแปดขวบเขาอายุสิบแปด ฉันเคยขอเขาแต่งงาน เขาหัวเราะหนักมากไม่ตอบรับแต่ก็ไม่ปฎิเสธ ด่าฉันว่าเด็กแก่แดด ฉันเลยมโนว่าเขาเป็นว่าที่สามีในอนาคตมาตลอด

ห้าปีที่แล้วเขาเดินทางรับช่วงกิจการของพ่อที่ต่างประเทศ วันเวลาที่ทำร้ายคนๆหนึ่งอย่างมากมาย มันคือฉันเอง แต่กลับทำไม่ได้กับผู้ชายคนนี้ พี่คีย์กลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่ประสบความสำเร็จสูงสุดทั้งในและต่างประเทศ ในปีถัดมาที่เขาเข้าดูแลกิจการ

หน้าตาที่หล่อคมเข้ม มาดนิ่ง สุขุม บวกกับหุ่นน่าขย่ำและซิกแพคสุดเซ็กซี่ทำให้ เขาได้รับรางวัล Cool guy และ Men's Health หลายปีซ้อน นิตยสารมากมายจองคิวยาวเหยียดเพื่อขอสัมภาษณ์และถ่ายรูปขึ้นปก เหล่าชะนีซอมบี้ทั้งหลายพากันตะเกียดตะกายยื้อแย่งเพื่อให้ได้เขามาครอบครอง น่าแปลกที่เขามีข่าวเรื่องคู่ควงน้อยมากหรือแทบไม่มีเลย

อ๊าย! อะไรมันจะเพอร์เฟคขนาดนี้คะ สามีในอนาคตขาา

หลายปีก่อนฉันเคยไปหาเขาที่ต่างประเทศครั้งหนึ่ง ไปพักกับเขาที่โรงแรม แต่ตื่นเช้ามามีรอยจ้ำแดงๆน่ากลัวผุดขึ้นทั่วทั้งตัว เขาพาไปหาหมอที่เป็นเพื่อนเขา หมอบอกว่าช่วงนั้นมีแมลงพื้นเมืองระบาด! เป็นแค่รอยกัดไม่มีอาการอื่นแทรกซ้อน ฉันรับฟังคำตอบถึงกับงงงวย คือพี่คีย์อยู่ชั้นสี่สิบแมลงพื้นเมืองพวกนี้คงเป็นสายลับได้ดีทีเดียว มันสามารถผ่านแม่บ้านนับร้อยและมาตรการรักษาความสะอาดชั้นสูงของโรงแรมห้าดาวได้ ดูจากร่องรอยบนตัวฉันมันคงทำงานกันเป็นฝูง สุดยอด น่ากลัวจริงๆ ฉันไม่ได้ติดใจอะไร แค่ทึ่งในความเก่งกาจของแมลงที่ไม่เคยพบเห็นเลยแม้แต่เงา แต่พี่คีย์ดูกังวลมากกว่าเยอะ เขารีบส่งฉันกลับบ้าน ก่อนจะบอกว่าไม่ต้องไปหาอีกเพราะไม่มีเวลาดูแล

จากนั้นเขาก็กลับบ้านน้อยลง จนไม่ได้กลับมาสองปี มีแต่แม่เขาที่บินไปหา ฉันเลยเปลี่ยนแนวคอยตามติดเขาทั้งเฟสบุ๊ค ทวิสเตอร์ ไอจี แทน กดแอดญาติเขา คนรู้จักเขา เพื่อนของเขา เพื่อนของเพื่อนเขา ทุกครั้งที่ทนความรู้สึกคิดถึงไม่ได้ก็ไทรไปหา แต่เขาก็เหมือนจะยุ่งมาก แถมยังโทรมาดักทางพ่อแม่ฉันว่าไม่ให้ไปหาอีก เลยต้องทำงานพิเศษเป็นบ้าเป็นหลังเก็บเงินบินตามไปเพื่อแอบดูเขา เอามันทุกทาง ทำตัวเหมือนพวกโรคจิต ออกแนววิญญาณตามติด รู้เกือบหมด เขาไปไหน? อยู่ที่ไหน? ทำอะไร? ชีวิตนี้ก็มีสองคนเท่านั้นหละที่ฉันทำให้ฉันโรคจิตได้แบบนี้

เสียงเครื่องยนต์รถดังกระหึ่มแทรกท่ามกล่างสายฝนขึ้นมาอีกระลอก หยุดความคิดที่กำลังคิดไปเรื่อยเปื่อยฉันอย่างชะงัก

ลัมเบอกินี่สีส้มกำลังจอดตรงหน้าบ้านหลังสีขาวหลังเดิม

นั่นมัน! ทะเบียนรถคุ้นตา FC ตัวแม่แบบฉันไม่มีทางจำผิดได้ ต้องใช่แน่ๆ

อ๊ายยย!! ฉันอยากกรี๊ดให้บ้านแตกแทบ จะเหวี่ยงตัวลงจากหน้าต่างถลาลงไปให้ไวเหมือนพวกยอดมนุษย์ ไปขอจับมือเขา! ไปขอดูหน้าสวยแบบโคสอัพ! ไปขอลายเซ็นเพิ่ม! ไปขอถ่ายรูปคู่! ไปขอฯฯฯฯ

เดี๋ยวๆๆ ใจเย็นค่ะอิริน! ดึงสติอันน้อยนิดเฉดหัวกลับมาก่อน ว่าแต่...คนๆนี้มาทำอะไรที่นี่?

ฉงนในใจไม่นาน หนุ่มหล่อเหลาในชุดสูทสีดำก็กางร่มเดินออกมาจากบ้าน อ้อมไปเปิดประตูรถคันงามให้ชายหนุ่มหน้าหวาน แล้วพากันยืนเบียดชิดกันอย่างแนบแน่นภายใต้ร่มคันเดียว ก่อนจะเดินเข้าบ้านไป

"........"

อย่าคิดมากอิริน เขาอาจจะเป็นเพื่อนกัน เหอๆ..แต่ทำไม่ฉันไม่เคยรู้เลยวะ ลางสังหรณ์เจ้าแม่วายในตัวฉันบอก "มันใช่" แต่ความคิดในหัวที่โตมาพร้อมพี่ชายสุดที่รักบอก "มันไม่ใช่" สองฝั่งยกพวกตีกันวุ่นวายไปหมด

ช่างบังเอิญดีแท้ สองคนที่ฉันตามติดชีวิตพวกเขาเหมือนคนโรคจิต มารวมตัวกันโดยที่ฉันมิได้นัดหมาย

คนแรก "พี่คีย์" ว่าที่สามีในอนาคตสุดที่รักข้างบ้าน

คนที่สอง "เบอลิน" ไอดอลหนุ่มสุดสวาทที่กำลังเดินไปกับว่าที่สามีของฉันคนนั้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***