มึนมัว

บทที่2

1สัปดาห์ผ่านมา "พี่บีนผมขึ้นชั้นเเล้วม.3อยู่ห้องเดียวกับพี่เเล้วครับ" บีนหันมามองเเล้วทำหน้างงบีนคิดในใจใครมันเรียกนะบีนหันไปมองพร้อมกับสายตามึนงงหันไปก็เจอพระเอกที่วิ่งโบกมือมาพร้อมใบหน้าที่ร่าเริงผมที่พริ้วไหวเเละตาที่เบิกกว้างพร้อมกับรอยยิ้มที่กว้างขวางพระเอกได้พูดว่า "พี่ได้ข่าวรึยังครับว่าผมเลื่อนชั้นเเล้ว" ด้วยความสงสัยที่ว่าวันนี้ทำไมถึงมาคนเดียวพระเอกจึงถามไปว่า "พี่อยู่คนเดียวหรอ" บีนบอก "อืม" พระเอกพูดด้วยความสงสัยว่า"ไม่ตกใจหรอที่ผมเลื่อนชั้นไว" บีนบอกว่า "ครูจูนบอกเเล้วนะในเเชทตอนเห็นเเรกๆก็ตกใจเเต่ครูบอกเหตุผลมาเเล้ว" พอบีนพูดเสร็จก็เห็นพระเอกจ้องหน้าตลอดจนพูดเสร็จจนเสร็จเเล้วก็ยังมอง "หน้าเรามีอะไรติดหรอเเละมีเรื่องหนึ่งจะบอกว่าไม่ตอบเรียกพี่นำหน้าก็ได้นะ" บีนตอบด้วยสายตาที่คมกริบเเละเเว่นตาคู่ใจพระเอกจึงถามต่อว่า "ไปดื่มชาไข่มุกกันไหมครับวันนี้พี่ดูเครียดๆ" บีนบอก "วันนี้สีหน้าดูออกง่ายเลยเหรอเพราะครูเเท้เลยที่บอกว่าวันพรุ้งนี้ส่งงานครั้งสุดท้ายเลยทำทั้งคืนเลยนะสิเเล้วนายไม่ต้องทำเหรอขึ้นชั้นมาเเล้วนะเออลืมเลยไปกินชาไข่มุกด้วยสิ" พระเอกยิ้มเเล้วหัวเราะดังลั่นเเล้วบอกว่า "ผมถามตั้ง2นาทีเเล้วเเล้วงานผมทำเสร็จเเล้วเพราะผมเป็นสายปั่นงานนะครับเเล้วที่บอกช้าเลี้ยงชานมไข่มุก1เเก้วเลย" บีนทำหน้าตกใจที่พระเอกหัวเราะเเละทำหน้าเหมือนห่อเหี่ยวในจังหวะเดียวกัน

บีนก็บอกว่า "ก็ได้ถ้างั้นก็เหมือนเลี้ยงที่ได้ขึ้นชั้นนะสิ" น้ำเสียงของคนที่พูดห่อเหี่ยวมาก "คิดเเบบนั้นก็ได้นะครับไม่มีปัญหาครับไปกันเถอะเดี๋ยวก็หมดเวลาพักเที่ยงหลอกนะครับ" พระเอกพูดเสร็จก็จูงมือบีนไปร้านชาไข่มุกในโรงเรียนจังหวะนั้นบีนก็บอกว่า "ธรรมชาติของที่นี้เยอะกว่าที่อื่นเยอะเลยนะสวยใช่ไหมละ" พระเอกมองดูหน้าบีนไปพร้อมกับใบไม้ที่พริ้วไหวเพราะลมที่พัดมาอย่างเบาๆทำให้ในสายตาของพระเอกทำให้สายตานั้นมีเเต่บีมเเละพระเอกก็เพลอพูดว่า "บีมหล่อกว่าตั้งเยอะ" บีมถามพระเอกว่า "ตะกี้พูดว่าอะไรนะ" พระเอกหน้าเเดงอย่างกับมะเขือเทศเเล้วรีบจูงมือไปร้านชาไข่มุกทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เจอกันครั้งเเรก

บทต่อไป

ความลับที่เก็บมานาน

