5.ฉันถูกสารภาพรักอย่างนั้นรึ..

และแล้วรถก็จอดนิ่ง

ที่หน้าบ้านหลังนึง...

ว้าว!!!!ใหญ่มากกกก

อย่างกับคฤหาสมีสระว่ายน้ำ

หน้าบ้านมีสวนดอกไม้แปลงใหญ่..

แต่งสไตล์ยุโรป..

ทุกอย่างอัตโนมัติทั้งหมด...

ไฟเอย..ประตูเอย...

ฝนตกหนักมากๆฟ้าดูมืดจนน่ากลัว..

พอก้าวเข้ามาในบ้าน

ก็มีแม่บ้านมารับทันที..

"จอย..ไปเตรียมชุดให้คุณหนู

คนนี้หน่อย..แล้วก็เตรียมน้ำอุ่น

ให้เทออาบด้วย"

พี่บาสสั่งแม่บ้าน

"ค่ะ. คุณผู้ชาย"

พอรับคำสั่งแม่บ้านก็เดิน

หายไป..

"ไปเร็วต้นหลิวเข้าบ้านดีกว่า"

เค้าคว้ามือฉันแล้วดึงฉันเข้ามา

ในบ้าน...

ว้าว!!!!ตกใจรอบ.2

ทุกอย่างในบ้านล้วนแต่

เป็นของนำเข้าทั้งนั้น..

"บ้านพี่สวยอย่างกับวังเลย..."

ฉันได้ยินเสียงพี่บาสหัวเราะเบาๆ

"ต้นหลิวทำอะไรผิดคะ..

หัวเราะต้นหลิวทำไม"..

ผิดอะไรว่ะ.

"เปล่าจ้ะแค่นึกขำที่บอก

บ้านพี่เหมือนวัง.."

แล้วเค้ายังคงขำไม่หยุด..

"ทำไมล่ะ. ...

ก็มันใหญ่จริงๆนี่นา"

ฉันทำท่างงๆคิ้วเรื่มขมวดขึ้นมาดื้อๆ...

"ขอโทษ..คือป๊ากับม๊าพี่

เป็นทูตน่ะทั้งบ้านมัน

ก็เลยเป็นแบบนี้"

เค้าพยายามจะอธิบาย..

แต่ก็มีเสียงใครคนนึงแทรกขึ้นมา..

"ต้นหลิวเทอมาที่นี่ได้ไง

แล้วทำไมเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำอย่างนั้นล่ะ"

เสียงบอสนั้นเอง..

"นั่นปากเหรอบอส

ทักเพื่อนแฟนอย่างนี้ได้ยังไงกัน.."

ฉันกอดอกท่าทาง..

งอลนิดๆ..

"โห!!แค่ล้อเล่นทำเป็นงอนไปได้..

แล้วตกลงเทอมาที่นี่ได้ไง"

ยังมันยังไม่หยุด..

มันยังพูดต่อ...

"เอ่อ!!!!"

ฉันกำลังจะเฉ่งมันต่อแต่

พี่บาสมาตีระฆังหมดยกซะก่อน..

ชิ!!ฝากไว้ก่อนเถอะ....

"ช่างเรื่องนั้นก่อนเถอะ..

ให้ต้นหลิวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนค่อยถามต่อแล้วกันนะ"

เค้าเรียกแม่บ้านอีกรอบ...

"จอยพาคุณหนูไปอาบน้ำ

เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไป"

เค้าบอกแม่บ้านทันทีที่

เทอลงมาจากชั้น2

"ค่ะ. คุณผู้ชาย...

คุณหนูเชิญข้างบนค่ะ"

แม่บ้านหันมาผายมือ

เชิญฉันไปที่ชั้น2..

"ขอบคุณค่ะ"

พร้อมกับเดินตามขึ้นมาชั้น2

มาที่ห้องๆนึงเข้าไปอาบน้ำ

แม่บ้านเตรียมเสื้อผ้าไว้เรียบร้อย

พออาบเสร็จก็ออกมาแต่งตัว

ยืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจก...

ตอนนี้ฉันใส่กางเกงวอร์มขายาว

เสื้อแขนยาวตัวใหญ่ชะมัด

ฉันยืนหมุนไปหมุนมามอง

ตัวเองอยู่นานทีเดียว

ก๊อก!!!ก๊อก

"เข้ามาสิจ้ะประตูไม่ได้ล็อค"

ฉันพูดนึกว่าเป็นแม่บ้าน

แต่กลับเป็นพี่บาส

"อ้ะ!!!"

ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ

เมื่อเห็นเค้าแทนที่จะเป็นแม่บ้าน

"ขอโทษพี่ทำให้ตกใจเหรอ..

พี่เคาะประตูแล้วนะ"

"ต้นหลิวคิดว่าเป็นพี่แม่บ้านอ่ะค่ะ"

ฉันพูดแบบเขินๆ

แล้วเค้าก็หัวเราะกับความเปิ่น

ของฉันจนฉันยืนอายม้วน

อยู่หน้ากระจก..

จู่ๆเค้าก็หยิบผ้าขนหนูมาเช็ด

ผมให้ฉัน..

"อ๊ะ!!!"

ฉันหน้าแดงทันที

"พี่ไม่ต้องเช็ดให้ต้นหลิวหลอก

เดี๋ยวต้นหลิวเช็ดเองได้"

ฉันพูดแล้วแย่งผ้าขนหนู

จากมือเค้า..

แต่!!เค้าไม่ยอมปล่อย

จนเรา2คนสบตากัน..

ทำให้ฉันเขินหนักกว่าเดิม..

โอ้ย!!!!"ฮัดชิ้ว!!!...

หมดกัน

ในที่สุดฉันก็ทำลายบรรยากาศ

นั้นสิ้นเชิง....

ฉันจามใส่เค้า..

55555555

พี่บาสหัวเราะลั่น...

"ไง..ต้นหลิวเป็นหวัดจนได้..

มาพี่เช็ดให้จะได้รีบไปกิน

ข้าวต้มก่อนกลับบ้าน"

เค้ายังเช็ดผมให้ฉันต่อ

แล้วเรา2คนก็ลงมาที่ห้องอาหาร

ทุกอย่างได้เตรียมไว้เรียบร้อย

มีบอสนั่งรออยู่ที่โต๊ะก่อนแล้ว..

"โห๋!!ต้นหลิวใส่ชุดนอนพี่บาส

แล้วน่ารักชะมัดเลย"

บอสแซวฉัน...เบาๆ

ห๋า!!!

นี่ชุดนอนพี่บาสงั้นเหรอ..

งั้นห้องเมื่อกี้ก็ห้องนอนพี่บาสงั้นสิ้..

เล่นเอาฉันหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลย...เผลอกัดริมฝีปากแน่น

"ไอ้บอสเลิกแซวต้นหลิวได้แล้ว...

กินข้าวซะ"

พี่บาสพูดเสียงดุๆ

จนบอสเงียบแล้วเราทั้ง3คน

ก็เรื่มทานข้าวทันที...

พอทานเสร็จพี่บาสก็หยิบกระเป๋านักเรียนมาให้ฉัน..

"โทรศัพท์ต้นหลิว

เจ้งสนิทแล้วมันเปียกน้ำ"

เค้าพูดพร้อมยื่นโทรศัพท์คืนให้ฉัน...เฮ้อ!!!

ฉันถอนหายใจแรง

อดเสียดายมันไม่ได้...

"เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่ก็ได้

ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นหลอก"

เค้าพูดขึ้นเมื่อเห็นฉันทำหน้า

เหมือนจะร้องไห้

"จริงอ่ะ!!

แต่ทำไมต้องมาซื้อให้ด้วยล่ะ

พี่ไม่ได้เป็นคนทำพังซะหน่อย"

ตอนแรกก็รู้สึกดีใจนะ..

แต่มานึกดีๆทำไมเค้า

ต้องมาซื้อให้ฉันด้วยล่ะ...งงๆมั้ย?

"ก็ถือซะว่าเป็นการไถ่โทษ

ที่คราวก่อนทำต้นหลิว

ขาแพลงแล้วกัน"

เค้าว่างั้นแต่ไอ้รอยยิ้มนั่น..

ฉันว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ

ฉันมองเค้าอย่างจับผิด...

"กลับบ้านกันดีกว่าฝนหยุดตกแล้ว"

เค้าหลบตาฉัน...

"ค่ะ"

พร้อมหยิบกระเป๋าขึ้นยืน

"แล้วชุดนักเรียนของต้นหลิวล่ะค่ะ"

"เดี๋ยวแม่บ้านซักให้

วันหลังจะฝากบอสไปคืนแล้วกัน"

แล้วเค้าก็จับมือฉันไปขึ้นรถ..

ทำไมเค้าต้องจับมือฉันด้วยล่ะ..

แค่นี้ฉันเดินไปเองได้...

บอสยืนยิ้มอยู่ที่โซฟา..

"ไปนะพรุ่งนี้เจอกัน"

ฉันโบกมือลาบอส...

"บาย"

เค้าโบกมือตอบกลับ

"นี่เรากำลังจะมีพี่สะใภ้ใช่มั้ยเนี่ย"

บอสพูดขึ้นเมื่อทั้งสองขับรถออกไป

ขณะที่ฉันนั่งมาในรถ

แอร์มันเย็นมาก..

จนฉันเผลอกอดอกตัวเอง..

"หนาวเหรอ"เค้าถามฉัน

"ค่ะ..หนาว"

ฉันตอบพรางลูบไปที่แขน

ตัวเองไปมา...

เค้าเอื้อมมือไปเบาแอร์

แล้วเอื้อมมือไปที่เบาะหลังหยิบเสื้อแขนยาวมา1ตัว...

"ใส่ซะจะได้อุ่นขึ้น"

เค้ายื่นเสื้อให้ฉัน..

"ขอบคุณค่ะ"

จู่ๆเค้าก็จอดรถนิ่ง

แล้วหันหน้ามามองหน้าฉัน..

"ต้นหลิวมีแฟนรึยัง"

เอ้า!!เค้าอารมณ์ไหนกันแน่เนี่ย..

"ยังค่ะ"

"งั้นต้นหลิวเป็นแฟนกับพี่นะ"

เค้าขอฉันเป็นแฟน...

ฉันนั่งงงอยู่นาน....

"ไม่ต้องตอบพี่ตอนนี้ก็ได้..

พร้อมเมื่อไหร่ค่อยให้

คำตอบพี่แล้วกัน"

เค้าพูดด้วยสีหน้าเศร้าๆ

"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิค่ะ"

"เปล่าพี่แค่........"

แล้วเค้าก็เงียบไป

"พรุ่งนี้ต้นหลิวจะให้คำตอบกับพี่"

อยู่ๆฉันก็พูดออกไปเค้าดีใจจน...

"จริงนะ...พี่จะรอ"

พร้อมยิ้มหวานๆ

แล้วเค้าก็ขับรถมาส่งฉัน..

ถึงบ้านแล้ววว

"ขอบคุณค่ะที่มาส่ง"

ฉันหันหน้าไปขอบคุณเค้า

ทันทีที่รถจอดฉันกำลังจะเปิดประตู

จู่ๆเค้าก็เรียกฉัน..

"ต้นหลิว"....

"คะ"

ฉันตอบแล้วหันหน้าไปหาเค้า..

จู่ๆเค้าก็จูบที่แก้มฉันเบาๆ....

"จุ๊บ!!!หลับฝันดีนะ"

อ๊ะ!!

เค้าจุ๊บฉันจับไปที่แก้มตัวเอง

ตอนนี้ฉันเขินจนหน้าแดงไปหมด

ฉันเปิดประตูรถแล้ววิ่งเข้าบ้าน..

"อย่าลืมคำตอบนะ"

เค้าเปิดกระจกตะโกน

ตามหลังมาฉันรีบวิ่งขึ้นห้องทันที...

ไม่ฟังเสียงพี่ชายฉันเรียกสักนิด...

พอเข้าห้องก็กระโดดขึ้นบนเตียง..

ครุ่นคิดถึงเรื่องพี่ชิน..

และพี่บาส..จนหลับไป

(ขออนุญาติเจ้าของภาพค่ะ)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***