ฉันเคยอยู่ในจุดที่ แม่บอกว่าให้เลือกระหว่าง แฟน กับ พ่อแม่ ฉันพูดไม่ออก ฉันนั่งร้องไห้อยู่แต่ไม่มีเสียงออกมาแม้แต่น้อย
ฉันโดนแม่ว่า ขณะแม่ขับรถอยู่ ฉันไม่แน่ใจว่าเคยเล่าให้แฟนฟังหรือเปล่า ก่อนหน้านี้ฉันขึ้นสถานะกับแฟน แต่ฉันไม่ได้อยากขึ้น
เพราะฉันรู้ว่าแม่ฉันจะทำอะไร พอแม่รู้ก็บอกว่า มีแฟนมีได้แต่ยังไม่ถึงเวลาตอนนี้มีหน้าที่เรียน ฉันเศร้าหนักมากแต่ก็ไม่ได้บอกแฟน
เหตุผลที่ฉันไม่อยากขึ้นสถานะ ไม่ใช่แบบว่าไม่อยากขึ้น แต่กลัวแม่จะพูดอะไรไม่ดี แล้วมันก็เป็นตามที่ฉันคิดไว้ ฉันไม่รู้ว่าแฟนของฉันคิดอะไร แต่ฉันก็ทำในสิ่งที่กลัวมากที่สุด ฉันอยากศึกษากันไปก่อน จนฉันแน่ใจ แต่มันก็เร็วไป เราทะเลาะกันเรื่องขึ้นสถานะ
ฉันก็เลยต้องขึ้นสถานะให้ สิ่งที่ฉันไม่เคยกระทำ ฉันก็ทำให้เขาอย่างเต็มใจและไม่เต็มใจ ความรักของฉันก็เริ่มมาเรื่อยๆ
ฉันไม่ค่อยรู้ว่าเขาชอบอะไรมากนัก เพราะเขากินได้ทุกอย่าง แต่สิ่งหนึ่งที่เขาชอบพาฉันไปกินคือ ร้านอาหารญี่ปุ่นที่เราเคยกินด้วยกัน ตอนแรกๆมันก็ดี หรือฉันไม่ค่อยคิดอะไรมากด้วย ฉันรู้ว่าไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเองเลย แต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเราคบกัน
ต้องให้เกียรติกัน เคารพซึ่งกันและกัน ยอมรับข้อดีและข้อเสียกัน ฉันปรับนิสัยอะไรหลายๆอย่าง ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบแสดงออกเกี่ยวกับความรัก แต่ฉันก็พยายามปรับ อะไรที่เขาไม่ชอบก็ไม่อยากทำ อะไรที่ทำให้เขามีความสุข ฉันก็ทำ ตอนนั้นฉันไม่คิดว่ามันเป็นการบังคับ เพราะอะไรนะหรอ? เพราะคำว่ารัก และซื่อสัตย์ เพียงอย่างเดียวที่ฉันมี ฉันเป็นคนรักเดียวใจเดียว ช่วงนั้นเป็นช่วง
ม.4เทอม2 และกำลังจะจบม.6 เราคบกัน 3ปีกว่า มีเลิกกันบ้าง แต่ฉันก็กลับไปง้อเขา ฉันง้อคนไม่เป็น ให้กำลังใจใครไม่เก่ง
พูดหวานๆไม่เก่ง ร้องเพลงไม่ได้ หรืออะไรต่างๆอีกเล็กน้อย แต่ฉันพยายามนะที่จะพูดอะไรดีๆ เพื่อนของฉันแทบไม่รู้เลยว่า
ฉันเจออะไรบ้างกับแฟนคนนี้ เพราะฉันไม่อยากพูดอะไรให้เสียหายเรื่องของฉันและเขา ฉันอยากให้เพื่อนมองเขาให้มุมดีๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments