วันพรุ่งนี้
เช้าวันหนึ่ง...ในเมืองใหญ่ หญิงสาวคนหนึ่งได้ยืนมองที่แผ่นกระดานสีเขียวเข้ม.... เธอคาดหวังอย่างมากในวันนี้ วันที่เธอจะได้ไปตามที่ฝันเอาไว้ มันไม่ง่ายเลย กว่าเธอจะมาถึงจุดนี้เธอผ่านเรื่องราวมามากมาย ทุกๆอย่างเสมือนกับลมมรสุมที่พัดผ่านมาแล้วก็จากไป... โดยทิ้งความเสียหายและความเจ็บปวดไว้ให้เบื้องหลัง
หญิงสาวจดจ่ออยู่กับกระดานแผ่นนั้น ไล่ดูรายชื่อมาเรื่อยๆ แต่เมื่อเธอดู จนถึงรายชื่อสุดท้าย... ปรากฏว่าในนั้นไม่มีชื่อของเธอเลย จากที่ใบหน้าของ หญิงสาวจะเต็มไปด้วยรอยยิ้มและความดีใจ มันกลับมีแต่น้ำตา... ความคิดของเธอคือ...."มันจบแล้วสินะ" ทุกอย่างที่เธอพยายามมา มันไม่มีผลเลยเหรอ
หญิงสาวเอ่ยขึ้น"หรือเราพยายามไม่พอกันนะ..."
กระดานที่หญิงสาวไล่ดูมาคือรายชื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
หญิงสาว"....."
เงียบสงัด...ทุกๆคนที่ดูรายชื่อมีทั้งดีใจและเสียใจ...ตอนนี้หญิงสาวเริ่มได้สติ
ขึ้นมา
พรึ่บ!!
หญิงสาว"แค่นี้เอง!! เราพยายามมากพอแล้ว!! อย่าเสียใจสิ ทั้งหมดคือความพยายามของตัวเราเองทั้งนั้น" เธอพูดอย่างนั้น ทั้งๆที่ตอนนี้เธอท้อและเสียใจอย่างมาก เธอไม่อาจจะปฏิเสธความเศร้านั้นได้
เธอเอามือทั้งสองมาตบหน้าตัวเองเบาๆ แล้วรีบเดินกลับบ้าน ระหว่างทางเธอได้เจอชายชราคนหนึ่ง สีผิวขาวซีด เสื้อผ้าก็ขาดไปหมด แต่แปลก....ที่ว่าชายชราคนนั้นเขายังมีใบหน้าที่มีความสุขดี หญิงสาวสงสัยจึงเอ่ยถามชายชราไปว่า...
หญิงสาว"คุณลุงคะ?? คุณลุงมีความสุขอยู่เหรอคะ"
เธอมองหน้าชายชราที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ชายชราจึงถามกับมาว่า...
ชายชรา"แล้วแม่หนูไม่มีความสุขรึ?"
ชายชรามองหน้าหญิงสาวแล้วยิ้มให้
หญิงสาว"คงจะเป็นอย่างนั้นค่ะ"
เธอทำหน้าตาเศร้าสร้อย
ชายชรา"ลุงเห็นแล้วล่ะ...เมื่อกี้ที่หนูร้องไห้ตอนที่ดูรายชื่อสอบเข้าน่ะ"
หญิงสาว"หนูสอบไม่ติดนี่คะคุณลุง....แล้วหนูจะทำอะไรได้"
ทั้งๆที่บอกกับตัวเองแล้วแท้ๆว่าที่เราทำมันดีที่สุดแล้ว....แต่มันก็อดเสียใจไม่ได้นี่ หญิงสาวคิดในใจ
ชายชรามองหญิงสาวแล้วยิ้มพราง
ชายชรา"ถึงลุงจะเป็นคนที่ทำอะไรไม่สำเร็จในชีวิต...แต่หนูรู้ไหม สิ่งที่ทำให้ลุงอยู่ตรงนี้ได้คือ<กำลังใจ>"
ชายชราลูบหัวหญิงสาวเบาๆ
ชายชรา"ถึงวันนี้มันจะแย่แค่ไหนนะหนู แต่มันยังมีวันพรุ่งนี้ มันไม่ได้จบแค่วันนี้นะ อย่าเสียใจกับเรื่องในวันนี้...และทำพรุ่งนี้ให้ดีที่สุดก็พอ"
ชายชรายิ้มบางๆ
หญิงสาวชะงักและนึกถึงคำของผู้เป็นยาย...
"อย่าเสียใจกับเรื่องในวันนี้... และทำทุกๆวันให้ดีที่สุดที่จะทำได้นะ เพราะทั้งหมดนั่นคือความพยายามของตัวเรา"
หญิงสาว"ขอบคุณมากค่ะคุณต----"
ยังไม่ทันได้พูดจบ...ปรากฏว่าตรงนั้น...กลับไม่มีใครยืนอยู่เลย....หญิงสาวสงสัยแต่ไม่ได้พูดอะไรมาก รีบมุ่งตรงกลับบ้านเพื่อที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง .....พร้อมรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
《จบ》
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
ง่วง
กำลังอ่านเพลินจบ😂
2021-11-01
1