แฮร์รี่นิ่งอึ้งทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาดื้อๆ พอตั้งสติได้เขาก็ตีหน้ายุ่งด้วยความหงุดหงิด พลางคว้าเอาไม้กายสิทธิ์ชี้หน้า แต่เดรโกกลับกำมันไว้
"ใจเย็นๆ สิคุณพอตหม้อ แขนนี่เจ็บอยู่นะ"
ไม่ว่าเปล่า ร่างสูงไหวไหล่ข้างที่แขนใส่เฝือกเพื่อประกอบคำพูดตน พลางส่งยิ้มยียวนดูเจ้าเล่ห์พิกลให้
"ไอ่หมูฝอย อย่ามาทำสำออยหน่อยเลย"
"จุ๊ๆๆ ทำไมแฮร์รี่ พอตหม้อปากร้ายจังเลยนะ"
"นี่.. เดรโก หมูฝอย!!"
เด็กหนุ่มเข่นเขี้ยวอย่างอารมณ์เสียหนักกว่าเก่า เมื่อขยับไม้กายสิทธิ์ไม่ได้ คนหัวขาวร้ายกาจตรงหน้าแรงเยอะขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร
"ว่าแล้วว่าต้องอยู่ที่นี่ สุขสันต์วันเกิดนะ แฮร์ระ-"
เสียงรอนและเฮอร์ไมโอนี่ที่พึ่งกลับมาจากฮอกมี้ดส์พร้อมเค้กก้อนโตขาดหายเมื่อเห็นภาพตรงหน้า
สองคนนี้ ทำไมมาอยู่ด้วยกันได้...
เป็นเดรโกที่รู้สึกตัวก่อน จึงรีบผละมือแกร่งออกจากไม้กายสิทธิ์ของคนตัวเล็ก ก่อนจะลุกขึ้นแล้วสะบัดผ้าคลุมทีหนึ่ง
"เชิญตามสบาย ไอตัววีเซิล ยัยเลือดสีโคลน"
เสียงแหบเย็นชาดังขึ้น ก่อนจะเดินไปทางเพื่อนตนที่มารออยู่ด้วยท่าทีเก้ๆ กังๆ โดยเจ้าตัวไม่รู้เลยว่า น้ำเสียงตนดูเหยียดหยามน้อยลงไปมาก
เมื่อเดรโกเดินไปไกลโข รอนก็รีบเปิดประเด็นทันที แบบไม่เกรงใจใคร
"ไอคนขาดเลือดนั่นทำไมมาอยู่กับนาย"
"ไม่รู้ๆ อยู่ดีๆ ก็มา" แฮร์รี่เลิ่กลั่ก ส่ายหัวระรัวจนเฮอร์ไมโอนี่หลุดขำออกมา
"เอาล่ะๆ เรื่องนั้นช่างมันเถอะ สุขสันต์วันเกิดนะแฮร์รี่"
"เออใช่ สุขสันต์วันเกิดนะเพื่อน"
"ขอบคุณทั้งสองคนเลยนะ คิดว่าลืมกันซะแล้ว"
"ว่าไปนั่น พวกเราจะลืมเรื่องสำคัญได้ยังไง"
เห็นเพื่อนตัวเล็กทำท่าว่าเมื่อเช้าน้อยอกน้อยใจแค่ไหน รอนรีบเอ่ยตอบไปให้ดูดีที่สุด แต่แล้วก็สะดุดเมื่อเพื่อนสาวข้างกายเอ่ยขึ้น
"ไหนพูดอีกทีสิรอน"
"อ่าๆ ครับๆ ยอมรับแล้วว่าเกือบลืม"
ฝ่ายเจ้าของวันเกิดที่ปลาบปลื้มอยู่ จึงหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี พลางอุ้มเค้กที่ตนพึ่งเป่าเทียนเสร็จขึ้นมา
"เอาเค้กนี่ไปกินพร้อมมื้อเย็นกันเถอะ"
"จัดไปวัยโจ๋"
รอนรีบเบี่ยงประเด็น ก่อนจะมารับเค้กไปถือไว้เอง จากนั้นสามสหายก็พากันเดินไปที่โถงด้วยความอิ่มเอม
///
"ว่าไง คุณชาย" แพนซี่เอ่ยทักด้วยแววตาซุกซน แต่พอเห็นเดรโกทำหน้างง จึงหันไปส่งซิกส์ให้เบลส ที่เดินอยู่ข้างตน
"ก็แบบอยากได้ของฝากชิ้นไหนดี อย่างเช่น ใบบัวบกแก้ช้ำรัก ..."
ส่งมาอย่างนี้ แครบรีบต่อให้ทันที "หรือจะเอาวุ้นแปลภาษาสำหรับคู่อริตลอดกาล"
ปิดท้ายด้วยกอยล์แบบจึ้กๆ จุกๆ "อ้อๆ แล้วก็พวกขนมปังเตือนความจำว่าเขาไม่เอางี้"
สิ้นเสียงกอยล์ เสียงโอดครวญก็ตามมาติดๆ เมื่อเดรโกที่อุตส่าห์ใจดี กัดฟันทนฟังเพื่อนตัวแสบพูดล้อเขาจนจบ จัดการโบกเข้าให้คนละป้าบ
แพนซี่ถึงกับเสียวสันหลัง ดีที่หัวหน้าไม่รุนแรงกับผู้หญิง ชื่นชมยังไม่ทันเสร็จ สาวเจ้าถึงกับอยากถอนคำพูดทันที
"เธอก็อีกคน ครั้งหน้าไม่ยกเว้นนะบอกก่อน"
ว่าแล้วลูกสมุนทั้งสี่ก็ยิ้มแหย เดินตามเดรโกต้อยๆ ไปยังโถงใหญ่อย่างคนมีชะนักติดหลัง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 78
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
หญิงติดเกม😝🍫
แรงอ่ะ5555
2022-12-20
0