พบเจอ

ฉันแดรา สาวสวยที่ยังไม่ได้แต่งงาน ทำไมนะหรือ แรกก็อยากแต่งงาน แต่พอนานๆก็แต่งอยู่กับงาน นานแล้วที่ฉันไม่ได้ไปเที่ยวเพราะมั่วจะทำงานใช้หนี้ ฉันตัดสินใจออกจากงานเพื่อปล่อยตัวเองจากโลกที่แสนจะทรมาน ตื่นเช้าก็ไปทำงาน พร้อมกับเจ้าที่ไม่เอาไหน เงินเก็บที่มีก็น้อยแต่ตอนนี้ขอให้ได้เที่ยวไปก่อน โชคดีที่ฉันถูกหวยพอได้มีเงินจ่าย ไปเที่ยวยุโรบ เสร็จก็มาเที่ยวเอเชียเป็นของฉันที่จะได้เที่ยวรอบโลก

ตามหาความฝันไปก่อนแล้วกัน แต่ฝันของฉันก็มีอันสะดุดลง ฉันดันหลงทางที่ต่างประเทศ เหตุการณ์ทำให้เจอเขา คนนี้ผู้ทึ่ตอนนี้กำลังทำอาหารเย็นให้ฉันกินอยู่ไง ต่อ เราพบกันที่ค่อนข้างที่ทำให้เราพบอย่างไม่ได้ดีเท่าไร

ตอนนั้นฉันที่หลงทางดันในอยู่ดง ผู้หญิง....ให้ผู้ชาย

แดรา เธอมาทำอะไรตรงนี้ ผู้ชายฝรั่งตัวใหญ่เดินเข้ามาหาฉันด้วยท่าทางคุกคาม

How must...

ฉันในตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกเลยจริง เลยแต่งเรื่องงสดๆ

มี..คนจองแล้ว

ฉันมองไปเห็นรถคันหนึ่งที่เป็นคนเอเชียด้วยกัน ดูท่าทางดูดีมาก ฉันสะบัดแขนผู้ชายคนนั้นออกและวิ่งออกไปทันที

อย่างแรกฉันเจอเค้าโดยบังเอิญ หรือโชคชะตา

You get out!

หน้าเค้าเหมือนกับเห็นผีเลยทีเดียว

‘ไม่ออก’

ฉันพูดภาษาไทยออกไป ทำไงได้ก็ฉันไม่รู้นิคนเคยเที่ยวครั้งแรกแล้วภาษาอังกฤษก็ไม่ได้ดีเท่าไร แต่ถ้าให้ออกไปเจอกับฝรั่งตัวโต มันน่ากลัวกว่าอีก

Go go:

ฉันบอกให้คนขับรถไป แล้วคนขับรถก็ออกรถอย่างงงฯ

:พวกคุณมาเที่ยวกัน ทะเลาะกัน ผู้ชายไม่ควรทิ้งผู้หญิงไว้อย่างนี้:

: what เธอไม่แฟนของฉัน:

เค้าตอบโต้ภาษาอังกฤษ แต่ฉันพอจะแปลได้บ้าง ฉันเลยแสดงบทแฟนที่น่าสงสาร

Who are you?

:เขาจะทิ้งฉันไปแล้ว เขาไม่รักฉันแล้ว; ฉันที่แสดงต่อไป คนอะไรไม่มีน้ำใจเห็นผู้หญิงกำลังลำบากก็ไม่ช่วยเหลือ

หยุด หยุด พูดอะไรของเธอห่ะ!

สีหน้าอารมณ์สุดๆ

คนขับรถมอง ฉันและเขาอย่างไม่เข้า เขาขับรถออกไปแล้ว ถามว่าลงที่ไหน

Star hotel

พวกเราพักอยู่ที่เดียวกันหรือ

: ไหนบอกว่ารู้กันไง! คนขับพูดแล้วก็ขับมาส่งที่โรงแรมที่พัก

:แล้วทะเลาะกันอีกละ!

ฉันลงจากก็วิ่งไปในโรงแรมทันที

ตอนที่มหาวิทยา มีคนที่เรียนมาค่อยจีบ ทำรู้สึกรำคาญเป็นอย่างมาก วันนั้น ที่ ฉันกับเยซิน เพื่อนที่เราเป็นรูมเมทกัน ไปเที่ยวตลาดเย็น แต่ฉันต้องรำคาญเจ้าบือนั้นที่ค่อยฉันกับเยซิน ตลอด เราจึงรีบวิ่ง กันอย่างเร็วจนฉันผลัดหลงกับเยซิน

โครม! ฉันเหมือนชนอะไรอย่างทำฉันล้ม ฉันพยามลุกขึ้น แต่ผมที่ปิดหน้าของฉัน และข้าวของก็กระจัดกระจาย

“ขอโทษครับ” ซึ่งเขาก็ขอโทษภาษาจีนกับฉัน

ฉันที่พยายามปัดผมออกจากใบที่เลอะด้วยไอศครีม

และมองเขานี่ไม่คิดจะช่วยเลยหรือ ฉันจึงลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล

“คุณ”ฉันมองเขาแล้วอ้าปากค้าง

“คุณนี่เอง เจอทีไร ซวยทุกที” หลังนั้นฉันก็ฟังไม่รู้เรื่อง เพราะภาษาฉันยังอ่อนมาก

แต่แรกเราก็เหมือนจะไม่ถูกชะตากัน แต่เพราะฉันเจอเขาบ่อยๆขึ้นทำให้เราได้กันแบบบนนี้ ฉันก็รู้สึกชอบเขาเป็นชีวิตจิตใจ เขาเข้ามีตัวตนในความคิดเสมอ ฉันจึงลงมือจะรวบหัวรวบหางเขาให้ได้

วันนั้นแม้เป็นโอกาสแห่งการตอบสนองความต้องการเป็นอย่าง ในงานสนองปีใหม่ได้เจอเขาในที่แห่งนั้นก็รู้สึกดีมาก ฉันคิดพาเขากับห้องให้ได้ แม้เป็นความคิดที่ไม่ดี แต่ความสาวของฉันก็อยากให้เขา

“เจอกันอีกแล้วนะ “ฉันยืนมือไปตรงหน้าของเขา เขาที่เหมือนจะจับมือ แต่ตกใจกับท่าทีเปลี่ยไปของฉัน “เดินด้วยกันไหม”

เขาที่มึนงงอยู่ก็ผยักหน้าตอบ

สิบ เก้า แปด เจ็ด หก ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง

Happy new year

เสียงพรุดังๆพร้อม กับเสียงทุกคนในงานโฮ่ตะโกนรับวันปีใหม่

“คุณมาทำอะไรที่นี่หรือค่ะ”

ฉันถามเขาขึ้นมา เห็นเหมือนว่าสายตาเขาก็มองอยู่เหมือน

“ผมมาทำงานครับ”

“คืนนี้ไปกับฉันไหม”

“What!

เขาแสดงสีหน้าตกใจเป็นอย่างมาก

“คุณจะไปกับฉันไหม ฉลองปีใหม่ที่ห้องฉัน”

“ผมขอโทษคับ”

แล้วเขาก็เดินจากไปเลย แต่ก็ไม่ได้ให้ฉันรู้สึกอะไรมากนัก เพราะว่าฉันก็ไม่หวังอะไรอยู่แล้ว ก็แค่อยากวันไนน์แสตนดูสักครั้ง แต่จะให้หาใครก็ได้ มันทำให้รู้สึกขยาดแต่ถ้าคนที่ชอบ คงจะดี ฉันจึงเรียกรถกลับ

Taxi!!”

“ผมตกลง”

ฉันที่กำลังจะเปิดประตูรถขึ้นไป แต่มีมือเขากั้นไว้ ฉันและเขาที่ขึ้นรถไป ฉันรู้สึกงงมากที่เขาเปลี่ยนใจ จนถึงห้องของฉัน เราก็นั่งทานอาหาร ทานเล่น

“โอ้ะ”

เขาจู่โจมริมฝีปากอย่างรุนแรงนิดหน่อยทำให้ฉันตกใจ แต่ก็จูบตอบโต้แม้จูบไม่เป็นก็ตาม เขาทาบทับลงบนตัวฉัน จูบอย่างนักหน่วงจนปากเริ่มชาแล้ว

“ผมขอนะ คุณยินดีหรือไหม”

ฉันยิ้ม และผยักหน้าตอบรับ จากนั้นเสื้อผ้าของเหมือนจะถูกถอดออกอย่างง่าย เขาอุ้มไปที่เตียงและก็ก้มตัวลงมา ....

“😏🤓🤓.

ปัจจุบัน.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***