...ไลน์...
นัท:มึงทำไรยุ
ดิว:คุยกับเมีย
เจมส์:เ*ือก
นัท:แรงอ่าา
เจมส์:มึงว่างหรอ
นัท:เรียนเสร็จหมดแล้ว
หลังจากวันนั้นผมก็ยังไม่ได้เจอกับพี่แกอีกเลยทักไปขอบคุณแล้วน่ะนะ
เจมส์:อยากได้แฟนป่ะ
อีกคนแล้วสินะถามเรื่องแฟนเนี้ย
นัท:ทำไมมึงจะหาให้กูหรอ
เจมส์:มีคนที่อยากแนะนำให้อยู่
พอมันพูดขึ้นผมก็แปลกใจนิดหน่อย
นัท:ใครอ่ะ สวยป่ะ
เจมส์:ไม่รู้สิ
แปลกๆแฮะ
นัท:ไหนดูหน่อย
เจมส์:นี่เอานี่ไป
มันยื่นตั๋วหนังให้ผมใบนึง
นัท:ไรอ่ะ
เจมส์:แฟนในอนาคตมึงไง
นัท:ไรว่ะ
เจมส์:เขานัดไปเจอหน้าที่โรงหนัง
นัท:กูไม่รู้จักเขานะ
มันจะให้ผมไปทักคนแปลกหน้ารึไง
เจมส์:เขารู้จักมึง
นัท:????
เจมส์:เดี่ยวมึงก็รู้เอง
หลังจากนั้นมันก็ยัดตั๋วหนังใส่มือผมแล้วเดินหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
วันอาทิตย์
วันนี้ผมต้องไปดูหนังกับบุคคลปริศนาผมไม่รู้ว่าต้องแต่งตัวยังไงเลยแต่งแบบสบายๆตัวเองไป
กางเกงยีนขาดขากับเสื้อยืดสีขาวรองเท้าผ้าใบสีขาวเป๊ะสุดๆสาวที่ไหนเจอก็ชอบแน่นอนเมื่อถึงเวลาผมก็ไปโรงหนัง vvv
10 นาทีผ่านไป
ไม้:ไอ้นัท!!
นัท:อ้าวพี่มาทำไรอ่ะ
ไม้:กู...มาดูหนังอ่ะ!!
พี่มันเป็นไรว่ะ
นัท:พี่มากับใครอ่ะ แฟนหรอ
ไม้:คนเดียวว่ะ
เอ้าแล้วจะทำหน้าเศร้าแบบนั้นเพื่อ
นัท:พี่จะดูเรื่องไร
พี่มันยกตั๋วขึ้นมาให้ผมดูเป็นการบอก
นัท:ออ..แพบนะพี่
...ไลน์...
นัท:เจมส์ไหนคนอ่ะกูรอตั้งนานล่ะ
เจมส์:น่าจะถึงแล้วไม่ใช่หรอ
นัท:ชั่งแม่งกูไปดูหนังล่ะ
เจมส์:เออๆ
นัท: (Θ︹Θ)ს
นัท:พี่ป่ะไปดูด้วยกัน
ไม้:มึงมาคนเดียวหรอ
นัท:ขี้เกียจรอล่ะ ไปนั่งรอข้างในเดี่ยวเขาก็มา
ไม้:อืม
หลังจากผมซื้อป็อบคอนเสร็จก็เข้ามานั่งในโรงหนังโดยมีพี่ไม้มานั่งข้างๆพอดีโคตรบังเอิญเลย
นัท:บังเอิญชิบ
ไม้:นั้นดิ
พี่มันยิ้มกรุ้มกริ่มอะไรของพี่มันว่าวันนี้โคตรแปลกเลย
หลังจากนั้นพวกผมก็นั่งดูหนังกัน
พาร์ทไม้
ผมนั่งตัวแข็งทื่อที่อยู่ๆมันก็หลับฝุบกับไหล่ผมมันน่ารักมากเลยแหละ...
ไม้:มึงทำไมน่ารักขนาดนี้ว่ะ
ผมบ่นพึมพัมออกไปนี่ดีนะที่มันหลับไม่งั้นผมคงโป๊ะแตกแน่ๆผมเอามือเกลี่ยผมเบาๆพร้อมค่อยๆเอาเสื้อแขนยาวห่มให้น่ารัก.....
มันก็แบบนี้แหละไม่เคยเห็นอะไรเป็นเรื่องจริงจังเท่าไหร่ยกเว้นเรื่องเพื่อนมันเองน่ะนะ
ตอนเจอมันครั้งแรกมันทั้งน่ารักน่าฟัดมากแต่ก็คิดว่ามันไม่ชอบเรื่องพรรนนี้หรอกมั้ง
จนมารู้ว่ามันไม่แคร์เรื่องพวกนี้เลยคิดจะจีบมันแต่ยังไม่ทันเริ่มก็ตกม้าตายเมื่อมันชวนผมไปแดกเหล้าแล้วพูดแบบนั้นน่ะนะผมนั่งคิดจนหนังฉายจบแต่มันก็ยังไม่ตื่น
ไม้:นัท...นัท
นัท:อืมมมม...
เสียงมันน่ารักจริงๆอยากได้ยินมากกว่านี้จังสงบไว้หน่อยคิดไรบ้าๆ
ไม้:มึง ..ตื่น...
นัท:อืมมมมม...ขออีก5นาทีน้าาา
ดูมันอ้อนไม่ดูตาม้าตาเรือเลย
ไม้:ตื่นเร็วๆครับ..ที่รัก...ฟู่ววว
ผมพูดพร้อมเป่าหูเบาๆให้ขนลุกเล่น
นัท:แพบนึงงงง...
เมื่อเห็นมันไม่ยอมลุกแถมยังเอามือมาปัดออกอีก
ผมจึงขบกัดหูมันก่อนจะเลียจนหูเริ่มแดง
นัท:อ่ะ...ดะ..เดี่ยวสิ
เมื่อเห็นมันตื่นผมก็หยุด
ไม้:ตื่นยากตื่นเย็นนะมึงน่ะ
นัท:เอ่อออ...คือว่า
หน้ามันรามไปถึงหูขึ้นสีแดงระเรื่อยหูที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงอีก
ไม้:กูปลุกตั้งนาน. กลับกันเร็ว
เห็นหน้าแบบนั้นแล้วผมก็แทบจะจับมันกดจริงๆ
ผมเลยพูดตัดแล้วออกไปข้างนอก
นัท:กินข้าวกัน
ไม้:เอาดิ
นัท:ใครจ่าย
ไม้:กูก็ได้
นัท:เย้ๆ
มันยิ้มตาหยี่ก่อนจะพาผมไปทานนู้นนี่จนดึกเลย
คอนโด (นัท)
ผมมาส่งคนที่กินจนขับรถไม่ไหวที่คอนโดแล้วไปจอดที่ลานจอดรถ
นัท:พี่กลับไง
ไม้:เรียกรถมั้ง
นัท:โห่แถวนี้เรียกอยากจะตาย
คำพูดมันนี่เหมือในหนังในละครเลยแหะแต่ว่าตอนนั้นได้ค้างหนิถ้าค้างที่นี่มีหวังคืนนี้นอนไม่หลับแน่ๆ
ไม้:กูออกไปถนนใหญ่ก็ได้
นัท:ดึกแล้วพี่ค้างนี่แหละ
นั้นไงกูว่าล่ะไม่รู้ตัวเลยสิน่ะว่าจะโดนอะไร
ไม้:ไม่เป็.....
นัท:ป่ะเร็ว
มันพูดตัดขึ้น ผมที่กำลังปฏิเสธ
ต้องควบคุมอารมณ์อย่างหนักซะล่ะ
ไม้:อืมม
ผมไม่ต่อต้านอีก ในเมื่อมันเป็นคนชวนก็ต้องรับผิดชอบ อย่ามาว่าล่ะกัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.......จบ.......
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 18
Comments