บทที่ 19

กุหลาบหลงไฟ🔥

EP. 19

เสี่ยทำงานเสร็จเราก็กลับบ้านกันตามปกติ แต่ฉันก็ยังคงเก็บเรื่องแต่งงานของเสี่ยกลับมาคิดเหมือนเดิม สมัยนี้แล้วนังมีการจับคู่ให้ลูกกันอีกเหรอ ทำไมมีสิทธิ์ส่วนตัวเลย แล้วแบบนี้จะรักกันได้จริงเหรอ?

แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นก็คือใครจะเป็นเจ้าสาว เขาคงสวยแล้วเหมาะกับเสี่ยมากเลยสินะ

เสี่ยฟรานซ์ : อืม! คิดอะไรอีก

เรา : โอ๊ย เสี่ยเจ็บนะ!

เสี่ยฟรานซ์เขกมะกอกลงมาที่กลางหน้าผากของฉัน ฉันยกมือขึ้นลูบหน้าผากเบาๆ แล้วต่อว่าเสี่ยไป

เรา : เปล่าสักหน่อย ไม่ได้คิดอะไร

เสี่ยฟรานซ์ : เลิกคิดมากเรื่องที่แม่ฉันพูดได้แล้ว ยังไงฉันก็ไม่มีวันแต่ง

เรา : รู้แล้ว~ อย่าพูดเรื่องนี้สิ

เสี่ยฟรานซ์ : ก็อย่าคิดเรื่องนี้อีก ไปนอนได้แล้ว

เสี่ยฟรานซ์ : ขอดื่มไวน์ก่อนแล้วจะตามไป

ฉันเดินเข้าไปกอดเสี่ยฟรานซ์แล้วหอมแก้มเบาๆ ก่อนไปเข้านอน ต่อไปฉันจะไม่พยายามคิดมากเรื่องนี้อีก ถ้าเสี่ยฟรานซ์ยืนยันว่าจะไม่แต่งฉันก็จะเชื่อ

ฉันเลื่อนดูความเคลื่อนไหวในเฟสบุ๊คของตัวเอง เด็กที่ทำงานในซ่องแม่แววตอนนี้มีคนเลี้ยงไปหลายคนแล้ว ฉันก็ไม่รู้ว่าโดนเหมือนฉันหรือเปล่า ที่แอบขายให้กันโดนที่ไม่ถามความสมัครใจ

แม่แววมีเงินใช้เยอะขึ้น มีในสิ่งที่ไม่เคยมีทุกอย่างในตัวดูหรูหรา สมฐานะเข้าของซ่อง ส่วนเรื่องที่หนึ่งในซ่องหลังจากไม่มีฉัน ก็ไม่มีใครได้เป็นเบอร์หนึ่งอีกเลย

เสี่ยฟรานซ์ : เนตร~

เรา : อ้อนอะไร?

เสี่ยฟรานซ์ : เปล่า อยู่แบบนี้แล้วสบายใจ

ฉันลูบหัวเสี่ยเบาๆ เอ็นดูความที่โหดกับทุกคนแต่อ่อนโยนแบบนี้กับฉันแค่คนเดียว จากเสือก็เป็นได้แค่ลูกแมว...

เรา : เสี่ย...

เสี่ยฟรานซ์ : ว่าไงครับ?

เรา : ตอนนี้เราคบกันแล้วใช่มั้ย...?

เสี่ยฟรานซ์ : ฉลาดทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องนี้

เรา : ก็ถามความแน่ใจอะ ไม่อยากคิดไปเอง

เสี่ยฟรานซ์ : เราคบกันแล้วฉันก็รักแค่เธอ

มือหนาของเสี่ยฟรานซ์ลูบที่แก้มของฉันเบาๆ สายตาที่เสี่ยมองฉันมันดูจริงจังมาก ฉันเริ่มเปิดใจให้เสี่ยฟรานซ์มากขึ้น และมากขึ้นเรื่อยๆ จนคิดไม่ออกเลยว่าถ้าวันนึงมันไม่เป็นอย่างที่ฝัน ฉันจะต้องจมปรักกับอะไรบ้าง

เรา : คืนนี้ขอนอนกอดเฉยๆนะ

เสี่ยฟรานซ์ : เอาสิ ถ้าสบายใจ

ฉันนอนซบลงบนอกแกร่งของเสี่ยฟรานซ์แล้วกอดเขาแน่น ราวกับว่าจะไม่ให้หนีไปไหนได้เลย เสี่ยฟรานซ์ก็กอดตอบฉันด้วยความนุ่มนวล

แค่การกอดเฉยๆ โดยไม่มีเรื่องเซ็กส์เข้ามาเกี่ยวมันมีความสุขมากเลยนะ

ครืด ครืด~

เสี่ยฟรานซ์ : ว่าไงไอ้อเล็กซ์

เสี่ยฟรานซ์ : ทำไมมึงไม่บอกกูเรื่องนี้ก่อน

เสี่ยฟรานซ์ : ถ้ามีเรื่องเมื่อไหร่นะกูจะฆ่ามึงทิ้งด้วย

เสี่ยฟรานซ์ : ดูแลให้เท่าชีวิตมึงเลยนะ

เสี่ยฟรานซ์วางโทรศัพท์ลงด้วยความหงุดหงิด น้ำเสียงที่ใช้กับคนในสายก็ดูดุดันมาก

เรา : มีอะไรหรือเปล่าคะ?

เสี่ยฟรานซ์ : ไม่มีอะไรหรอก นอนได้แล้ว