บทที่ 8

กุหลาบหลงไฟ🔥

EP. 8

#เสี่ยฟรานซ์

ผมทิ้งเนตรดาวในอยู่ที่บ้านพักส่วนตัวของผมแค่คนเดียว โดยสั่งลูกน้องให้คอยดูแลเธอห้ามให้เธอไปไหน แล้วอีกอย่างผมซื้อตัวเนตรดาวมาแล้ว เธอไม่มีสิทธิ์กลับไปเหยียบซ่องที่นั่นอีก

แต่ยังไม่ทันได้เคลียร์งานเสร็จลูกน้องก็โทรมาบอกว่าเธอหนีออกจากบ้านไป ผมก็รีบโทรหาเจ๊แววเพราะถ้าเจ๊แววกักตัวเนตรดาวไว้ ทั้งซ่องก็คงจะต้องอาบด้วยเลือด!

แม่ : แกจะเอายังไง เรื่องมีเมีย!

ผม : ผมไม่อยากมี เราพูดเรื่องนี้กันหลายรอบแล้วนะครับคุณแม่

แม่ : แกต้องมี ฉันจะเอาหลาน

ผม : แม่ก็ไปรับมาเลี้ยงสิครับ เด็กพวกนั้นน่าสงสารจะตาย

แม่ : ฉันอยากได้ที่เป็นเลือดเนื้อของฉัน ถ้าแกไม่มีฉันจะหาให้เอง!

ผม : แม่ขู่หลายรอบแล้วนะครับ ไหนล่ะผมยังไม่เห็นสักคน

ผม : ผมไปนะ มีธุระ!

หลายครั้งที่ผมทะเลาะกับแม่เรื่องนี้ เพียงแค่ผมไม่ยอมมีเมีย ก็ผมเบื่อที่จะต้องมาดูแลลูกเมียแทนที่จะเอาเวลาไปเที่ยวเตกับเพื่อน ผมอายุก็เลขสามแล้วก็จริงแต่ชีวิตก็ต้องการความสนุก!

ผมมาที่ซ่องของเจ๊แววเพื่อที่จะมาหาเนตรดาว แล้วเธอก็อยู่ที่นี่จริงๆด้วย ทะเลาะกับเจ๊แววเสียงดังไปทั่วตึก เด็กที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็นินทากันสนุกปาก

ผม : เนตรดาว!!

เนตรดาว : อีเสี่ย! ทำอะไรของเสี่ยวะ ทำไมไม่ปรึกษาฉันก่อน!

เนตรดาว : ถามฉันบ้างมั้ยว่าอยากไปอยู่ด้วยหรือเปล่า!!

ผม : เนตร ฟังฉันก่อน!!

เนตรดาว : ฉันอยู่ของฉันดีๆ แต่พอเสี่ยเข้ามาทุกอย่างก็พังหมดเพราะอำนาจของเสี่ย!

ผม : แล้วเธอจะขายตัวตลอดชีวิตเลยเหรอ!

เนตรดาวหยุดการกระทำของเธอแล้วละสายตาลงต่ำ เหมือนกำลังคิดอะไรสักอย่างผมคงพูดแทงใจดำเธอเกินไป

เนตรดาว : ถ้าฉันเหนื่อยเดี๋ยวฉันก็เลิกเอง...

ผม : ติดโรคก่อนล่ะสิ

เพี๊ยะ!!

เจ๊แวว : อีเนตร!!!

ผมพลั้งปากพูดออกไปเอง เหมือนสมองลิงค์กับปากไว้เรียบร้อย เนตรดาวผมที่หน้าผมอย่างแรงคนรอบข้างเงียบหมดไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา

เนตรดาว : ฉันไม่เคยรู้จักเสี่ยเลย เสี่ยมาพูดแบบนี้ทำไม...

เนตรดาว : ฉันไปทำอะไรให้เสี่ยโกรธเหรอ...

เนตรดาว : แบบนั้นก็ปล่อยฉันไปติดโรคเลยสิ

ผม : ฉัน... ปากไวเอง

เนตรดาว : ฉันเกลียดเสี่ย

ผม : เดี๋ยวฉันจะทำให้เธอรักเอง...

เนตรดาว : อุ๊บ💋

ผมก้มลงจูบเนตรดาวท่ามกลางเด็กในสังกัดของเจ๊แวว แต่ผมกลับรู้สึกว่าที่ตรงนั้นมีแค่ผมกับเนตรดาวสองคน ไม่มีคนอื่น ไม่มีใคร

เนตรดาว : อึ้ก!

ผม : กลับกันนะ ไปเคลียร์กันที่บ้าน

เนตรดาว : เสี่ยมันใจร้าย!

ผม : ถ้าเธออยู่ที่นี่ทุกคนจะลำบาก

" ใช่! แกออกไปเลยอีเนตร!!! "

" ถ้าพวกกูลำบาก มึงไม่ตายดีแน่!! "

" ซวยแต่ตัวมึง พวกกูไม่เกี่ยว! "

เนตรดาว : เหอะ! ลืมบุญคุณกูเหรอ

เนตรดาว : เคยสำนึกบ้างมั้ย ที่มีอยู่มีกินทุกวันนี้เพราะใครถ้าไม่ใช่กู

เนตรดาว : กูตัวเลือกลูกค้าให้พวกมึง กูทำทุกอย่างจนแม่แววได้ดี แต่สุดท้ายกูก็โดนไล่แบบนี้

เนตรดาว : แล้วมารอดูกันว่ากูกับมึงใครมันจะได้ดีกว่า!!

เนตรดาวชี้หน้าด่าทุกคนก่อนที่จะเดินขึ้นรถของผมไป เด็กในสังกัดเจ๊แววก็ยังคงสบดคำด่าออกมาเลื่อนๆ

เจ๊แวว : ฝากเนตรดาวด้วยนะคะ เจ๊ไม่ได้อยากเสียเนตรไปจริงๆ😔

ผม : ขอโทษที่กดดัน แต่ผมไม่อยากให้เนตรทำงานแบบนี้อีกแล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***