รักที่ไม่สมหวัง

รักที่ไม่สมหวัง

หมดหวัง

"เลิกเเสร้งทำตัวน่าสงสารได้เเล้ว เห็นเเล้วอยากจะอ้วก หึ!! " คินพูดพร้อมกับทำหน้ารังเกียจเเล้วมองไปยังร่างบางที่นอนกองอยู่กับพื้น "ถ้าไม่ใช่เพราะคุณแม่ฉันไม่มีทางเเต่งงานกับเธอหรอก " ร่างที่นอนอยู่ที่พื้นก็มองไปที่คนที่มองเธอด้วยสายตาเย็นชา เเล้วก็พูดว่า " เเต่ยูริรักคินนะ" คินก้มลงเเละบีบหน้ายูริอย่างเเรงเเล้วพูดว่า "เเต่ฉันไม่ได้รักเธอ คนที่ฉันรักมีเเค่จูนเท่านั้นจำใส่สมองไว้ด้วยละ" คินเอามือออกเเล้วเดินออกจากห้อง พ่อบ้านที่เห็นอย่างนั้นก็เดินมาพยุงตัวยูริเเล้วพูดว่า "คุณยูริครับไม่เป็นไรนะครับสักวันนายน้อยจะเห็นความดีของคุณยูริเเน่ครับ"

ยูริยิ้มให้กับพ่อบ้านเเล้วคิดว่า"ท่าเขาเห็นความดีของหนูก็คงจะดีสินะ"คิดพรางเดินเข้าของตนเองเเละนอนขดตัวอยู่บนเตียงทั้งที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยเเผล ตั้งเเต่ยูริได้เเต่งงานกับคนที่เธอรักเธอก็คิดว่าจะมีความสุข เเต่กลับตรงกันข้ามเธอโดนทำร้ายทั้งร่างกายเเละจิตใจเเต่เธอก็ทำทุกอย่างที่คินต้องการเพื่อให้วันหนึ่งคินจะมองเห็นความดีของเธอ จนถึงตอนนี้เเสงเเห่งควาหวังของเธอค่อยไปหายไปเหลือไว้เพียงความมืดมิด

เช้าวันต่อมา...... พ่อบ้านได้เห็นเจ้านายอันเป็นที่รักจึงทำการทักทาย "นายหญิง ยินดีต้อนรับครับ" มนรัตมองเเล้วถามว่า"ตาคินละ ลูกตัวดีของฉันอยู่ไหน"เเล้วก็มีคินเดินมาทางประตูพร้อมกับจูนเเฟนสาว จูนเห็นเเม่ของคิน

ก็กล่าวทักทาย "สวัสดีค่ะ คุณแม่"มนรัตมองด้วยความไม่พอใจ "ใครให้หล่อนมาเรียกฉันว่า

เเม่ " คินยิ้มเเล้วบอกกับเเม่ของตนว่า"ผมเองครับ อีกไม่นานจูนก็จะได้เป็นสใภ้บ้านนี้เเล้วเรียกว่าเเม่ก็ไม่ผิดนิครับ"มนรัตทำหน้าโมโห"เเต่เเก่มีหนูยูริอยู่เเล้วนะเเล้วอีกอย่างหนูยูริกับเเก่ยังไม่ได้หย่ากันเลย"คินยิ้มเเล้วพูดว่า"ก็ทำให้ยัยนั่นยอมหย่าสิครับ"มนรัตพูดด้วยความโมโหว่า"ทำไมฉันถึงได้คลอดลูกชายโง่เเบบเเกออกมานะหนูยูริดีกับเเก่ขนานนี้"คินเเสยะยิ้ม"หึ!! เเสร้งทำละสิไม่ว่า" ระหว่างที่ทั้งสองกำลังเถียงกันอยู่ยูริก็เดินลงมาคินเห็นอย่างนั้นก็ถามว่า "ว่าไงจะหย่าไหมละ หึ!"

ยูริก็ตอบว่า "ได้ ฉันจะหย่า"

เลือกตอน
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 2

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!