สักวันฉันจะเป็นคนที่ดีพอสำหรับเธอ...
ฉันที่เริ่มท้อแท้กับการชูตบาสใครบอกว่ากีฬาบาสเป็นกีฬาที่ง่ายๆฉันว่านะคุณคือคนที่เทพมากฉันที่พยายามทำให้ลูกบาสเข้าห่วงเป็นอะไรที่ยากสุดๆรุ่นพี่คนอื่นๆก็พากันหัวเราะฉันอยู่นั่นแหละไม่รู้จะหัวเราะอะไรนักหนา
จนเติร์ดต้องเดินเข้ามาถามฉัน
(เติร์ด)"เป็นไงบ้าง...okใช่ป่ะ"
(ฉัน)"ไม่อย่างแรง!!!"
(เติร์ด)"555"
(เติร์ด)"ให้สอนมั้ย"
(ฉัน)"คิดค่าจ้างมั้ยอ่ะ"
(เติร์ด)"ขอเป็นน้ำเปล่าสักขวดก็ได้นะ555"
(ฉัน)"ได้เลย...แล้วเริ่มชูตบาสต้องทำยังไงอ่ะฉันไม่เคยเล่นมาก่อนเลยนะ"
(เติร์ด)"ก่อนอื่นก็[บลาาา\~])แค่นี้เองลองดูนะแกทำได้อยู่แล้ว"
(ฉัน)"เห้ย!!!เค้าทำได้แล้วแกเห็นมั้ย"
[วิ่งไปจับแขนเติร์ดเขย่าแรงๆหลายที]
(เติร์ด)"เห็นแล้วๆปล่อยแขนเราได้รึยัง"
(ฉัน)"เอิ่ม...ขอโทษน้าา555\~"
และในที่สุดฉันก็ชูตบาสเข้าห่วงสักที555
ใครหลายคนอาจจะบอกว่ามันก็แค่ชูตบาสป่ะจะดีใจไรนักหนาคือ...มันเหมือนกับว่าเราพยายามทำอะไรสักอย่างจนถึงที่สุดแล้วมันสำเร็จมันรู้สึกภูมิใจมากๆถ้าใครไม่มาจุดนี้คือไม่รู้หรอกความรู้สึกอ่ะ
หลายเดือนผ่านไปที่ทำให้ฉันกับเติร์ดสนิทกันฉันกับเติร์ดพวกเรามาโรงเรียนพร้อมกันกลับบ้านพร้อมกันนั่งเรียนข้างๆกัน(ที่โรงเรียนฉันให้นั่งเป็นคู่ชายหญิง*หลังจากแนะนำตัวคุณครูก็ให้เลือกที่นั่งแบบชายหญิง)และเติร์ดก็คอยให้คำแนะนำต่างๆเกี่ยวกับการชูตบาสจนฉันเริ่มเล่นเก่งมากแล้วส่วนฉันก็คอยสอนการบ้านและก็แนะนำเรื่องเรียนให้เพื่อเป็นการตอบแทนสำหรับคำแนะนำเรื่องการชูตบาส
(ขิม)*เพื่อนสนิท*)"ชูตบาสเป็นไงบ้าง"
(ฉัน)"ก็ดีขึ้นแล้ว"
(ขิม)*เพื่อนสนิท*)"ได้คนสอนดีอ่ะสิ"
(ฉัน)"แน่นอนอยู่แล้วเป็นเพราะแกนั้นแหละที่ไม่สอนฉันเลยต้องไปรบกวนเติร์ดยังไงเล่า!!แกน่ะเป็นเพื่อนทรยศงอนแล้ว"
(ขิม)*เพื่อนสนิท*)"โอ๋ๆๆ...หายงอนน้าาช่วงนี้เค้าซ้อมบาสไม่ค่อยว่างเลย"
(ฉัน)"แน่ใจหรอว่าซ้อมบาสไม่ใช่ไปเล่นกับหนึ่งสองคนหรอกหรอฉันเห็นนะแต่ก็ไม่เป็นไรฉันเข้าใจแก...ป่ะเราไปเรียนต่อคาบต่อไปกันเถอะ
ฝากด้วยนะคะทุกคน❤️❤️❤️
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
Comments